Tradycja krytyczna:
komunikacja jako refleksyjne wyzwanie rzucone niesprawiedliwemu dyskursowi,
język niesie wartościowanie, dyskryminuje wbrew czyjejś woli, np. żydzić,
kategoria dyskryminacji symbolicznej, przemoc symboliczna (P. Bourdieu)
podział nierówności we współczesnych demokracjach zachodnich,
wyzysk ekonomiczny został zastąpiony dyskryminacją symboliczną,
teoretycy krytyczni piętnują trzy cechy współczesnej cywilizacji. Należą do nich: kontrola nad językiem, rola mediów w przytępianiu wrażliwości na represje, ślepa ufność pokładana w metodę naukową i bezkrytyczna akceptacja odkryć empirycznych (przekrój stanowisk, próbka opinii publicznej, reprezentuje nie przybliżony obraz prawdy, tylko przekrój iluzji społecznej),
nadzieja na zmiany w społeczeństwie wiążą się z odrzuconymi i obcymi, wyzyskiwanymi i prześladowanymi należącymi do innych ras i o innym kolorze skóry, bezrobotnymi i tymi, którzy pracy nigdy nie dostaną,
teksty krytyków przepełnione są apelami o wyzwolenie, emancypację, transformację i wzmaganie świadomości,
solidarność z cierpiącymi ludźmi,
propagowanie bardziej wymagających zachowań etycznych.