Gleby semihydrogeniczne

 

Gleby hydrogeniczne

 

Sedentacja: osadzanie się materiału powstałego na miejscu jego występowania jako masy organicznej i mineralnej

 

Sedymentacja: polegająca na osadzaniu się materiału glebowego niesionego przez wodę lub wiatr

 

Decesja: zachodzi w glebach hydrogenicznych w momencie zmniejszonego uwodnienia lub jego przerwania, jej skutkiem jest zapoczątkowanie proces murszenia, którego rezultatem jest przeobrażenie się utworów organicznych w utwory murszaste, murszowate lub murszowe

 

Gleby napływowe

 

Powstają w skutek działalności erozyjno- sedymentacyjnej wód ze spływów powierzchniowych i rzecznych, podczas których następuje segregacja materiału wg wielkości i masy niesionych cząsteczek. W przeciwieństwie do mad nie tworzą się w sposób ciągły, tylko w wyniku np. okresowych zalewów.

 

 

Światło jako element siedliska

 

Jeden z najpotężniej działających czynników, ma tu znaczenie intensywność światła i długość naświetlania. Wyróżnia się rośliny dnia krótkiego lub długiego.

Cieniolubne- skiofile

Światłolubne- heliofile

Trawy i ogólnie rośliny łąkowe należą do roślin światłolubnych.

 

Temperatura

 

Każdy gatunek ma określoną dla swojego rozwoju temperaturę optymalną, maksymalną i minimalną. Temperatury skrajne ograniczają wzrost i rozwój a tym samym występowanie. Wiele gatunków wymaga określonego rytmu wahań temperatury, czyli cyklicznej zmiany pór roku.

 

Optimum dla łąkowych: 16(21 w dzień i 12 w nocy)- najszybszy przyrost masy zielonej. W strefie umiarkowanej trawy łąkowe dobrze rosną w średniej temperaturze dobowej 10 stopni.

 

Woda

 

Jej nadmiar lub niedobór decyduje o występowaniu, rozmieszczeniu różnych gatunków roślin, gdyż każdy gatunek odznacza się własną gospodarką wodną.

 

Hydrofity- rośliny wodne

Higrofity- rośliny lądowe o średnich wymaganiach wodnych, znoszące przejściowe susze

Kserofity- rośliny znoszące okresowe lub prawie trwałe susze

 

Odległość użytku zielonego od wody decyduje o konkretnym typie florystycznym. Uwilgotnienie użytku zielonego musi być równomierne w czasie wegetacji, gdyż wzrost traw mierzy się plonem, a spadek wilgotności objawia się spadkiem plonu.

 

 

Na podstawie odległości użytku od wody można wyróżnić strefowość występowania użytków zielonych.

1- roślinność wodna

2- roślinność wodno- lądowa

3- tarasy zalewowe

4- trwałe użytki zielone wykorzystujące wodę gruntową i opadową

 

 

Substancje odżywcze

 

Ze względu na wymagania pokarmowe rośliny dzieli się na:

Oligotroficzne- o małych wymaganiach troficznych, zajmujące ubogie stanowiska (siedliska naturalne, bez ingerencji człowieka)

Mezotroficzne- o średnich wymaganiach troficznych

Eutroficzne- o dużych wymaganiach troficznych

 

Istnieje wiele przejść między oligotrofami i eutrotrofami- np. rośliny żyjące na podłożu zasolonym, wapiennym, zasadowym, kwaśnym, obojętnym

 

Trawy uprawne są na ogół roślinami mezo i eutroficznymi, a dziko rosnące nieuprawne mezo- i oligotroficznymi.

 

 

Podział typologiczny łąk i pastwisk

 

1. Na łąkach niżowych wyróżniamy następujące typy florystyczne

   1. Łąki zalewowe= łęgi (ok. 23%)

   1. Łąki grądowe (ok. 41%- 1773 tys ha)

   1. Łąki bagienne i pobagienne (ok. 36%)

1. Łąki górskie