2 grupa wedant: wedanty saguniczne. Dla nich najwyższą formą brahmana jest saguna-brahman. Można tę formę upostaciowić.
Agamy i Purany - teksty, które są źródłem mitologii. Są związane z kultem wizerunków. Podobnie jak w buddyzmie posągi są dużo (1000 lat) młodsze niż teksty, które je opisują. Agamy to teksty o formie wisznuickiej, śiaktyjskiej. Purany - olbrzymie teksty. Bhagavata-purana. Podkreślane są koncepcje teistyczne.
Jeden z pierwszy myślicieli wedanty wisznuickiej to Ramanudża, ok. XI w. Pochodził z warny bramińskiej, był uczniem Jadawa-prakasi. W stanie wyzwolenia nie ma różnicy pomiędzy naszym Atmanem a Atmanem uniwersalnym. Jednocześnie ograniczone jest znaczenie karmana. Toczą się dyskusje o stosunek dusz pojedynczych do dusz uniwersalnych. Sanhity, brahmany - karmakanda. Aranjaki, upaniszady - dźnianakanda. Nie odrzucano karmana tak, jak adwajta. Dużą rolę pełni adoracja bóstwa, podejście do czynu jako do ofiary; oraz ananda - błogostan, który jest celem, który motywuje; nie ma w nim śladów doznawania zmysłowego. Wedantyści rozważają relację anandy i sukhy - sukha to odbicie anandy. Ramanudża (inaczej niż Śankara) to bardziej teolog niż filozof. Jest przedstawicielm wiśiszta-adwaita: niedwójnia ze wskazaniem na różnicę. Rozważania nad upaniszadowym tattvamasi. Rozważając zdanie tożsamościowe, np. "ten kawałek kredy jest równie biały jak ten kawałek kredy" - wskazujemy zarówno na cechy tożsamościowe jak na różnice pomiędzy nimi. Ramanudża odróżnia też percepcję określoną od nieokreślonej. Określona - to bezbłędna, użyteczna, prowadząca do celu; od percepcji nieokr. do okr. prowadzi wewnętrzny impuls.
Podobieństwa do Platona. Wg Śankary widząc krowę, to, co naprawdę istniejące, to krowiowatość. Wg Ramanudży widzimy konkretną krowę i dopiero później możemy wytworzyć sobie ideę krowiowatości.
Koncepcja żywiołów: akaśa, wiatr, ogień, wody, ziemia. Np. ziemia składa się w połowie z ziemi, a w połowie z części pozostałych żywiołów. Ramanudża odrzuca koncepcję mayi (?). Prawdziwe poznanie to takie, którego przedmiot jest użyteczny.
Jak wytłumaczyć wisiszta-adwajtę? Brahman jest tożsamy z całą rzeczywistością i jest substancją przeprzenikliwą - Wibhu. Drawja - adrawja: coś, co ma naturę substancjalną i coś, co pozostaje w relacji do tej substancji. Wg Ramanudży relacjia pomiędzy Brahmanem a dziwą (lub światem - prapańca) jest taka, jak pomiędzy całością a inherentnie przynależną do tej całości częścią. Brahman nie staje się nigdy adrawją dla nikogo. Dżiwa jest adrawją względem brahmana, ale drawją względem np. budhi. Przypomina to szukanie Pierwszego Poruszyciela. Dżiwa nie jest wibhu - jest ann, czyli jest atomowa. Brahman stwarza świat z miłości. Istotną rolę pełni tu łaska: prasada rozumiana jako odpowiedź na akty adoracji żarliwych czcicieli; cześć oddaje się, licząc na łaskę.
Parinama - rzeczywista przemiana Brahmana w świat w systemie Ramanudży. W adwajcie jest to nazywane wiwarta. Różnice między nimi są znaczące.
Madhwa - XIII w. Dwaita wedanta - dualna wedanta. Jest to bardzo radykalny dualizm. Jego brahman to brahman iśwara. Trzy niesprowadzalne do siebie kategorie: brahman iśwara, dżiwa, prakriti; różne od siebie zarówno w świecie przejawień jak mokszy. Prakriti to u niego materia. Dusza i świat są wiecznie podporządkowane Bogu. Madhwa mocno podkreśla ekam adwitijam: poza brahmanem nie ma nic doskonałego; nie ma on sobie równego; jest utożsamiany z Wisznu; jest absolutnym władcą świata; jest wyposażony w nadprzyrodzone ciało; u jego boku stoi jego małżonka Lakszmi, która jest jego śakti - personifikacją inteligencji boga, inteligentną prakriti. Działanie Boga jest powodowane nadmiarem jego doskonałości.
Istnieją 3 rodzaje dusz:
- wiekuiście wolne - Lakszmi
- uwolnione od sansary - mukta; riszi, dewowie, niektórzy ludzie
- związane - baddha; 3 podgrupy:
a) aspekt sattwiczny - muktijogja
b) aspekt radżasowy - wiecznie w sansarze
c) aspekt tamasowy - przeznaczone na piekło - naraka. (zasada predestynacji)
Madhwa staje przed dylematem. Jeśli Brahman jest niezwiązany z niczym, to nie może być związany prawem karmana. Madhwa był święty za życia; czczono jego wizerunki.
Tattvamasi:
1 tad tvam asi - nirguniczne odczytanie adwajty: ty jesteś tym
2tasya tvam asi - tak robi to Ramanudża: ty jesteś jego, ty przynależysz jemu (to, co jest twoje, zależy od Brahmana)
3 "sa ātmā tat tvam asi" - cały cytat - Madhwa dokonał nadużycia i przełożył je tak: sa ātmā atat tvam asi - ten atman to nie jesteś ty; jesteś czymś zupełnie różnym od atmana.
sat ekam adwitijam - upaniszadowe określenie bytu absolutnego.
Wajsieszika przyjmuje, że są substancje atomowe oraz substancje przeprzenikliwe.
Prakriti nie jest bytem, bo jest dla poruszy. Prawdziwie może istnieć tylko podmiot poznania.