Herba czyli ziele
ZIELE DZIURAWCA (Hyperyci herba)
Roślina: Hypericum perforatum - Dziurawiec zwyczajny
Wygląd zewnętrzny:
Kwiaty 5-krotne, słupek górny, na płatkach widoczne są ciemno zabarwione zbiorniki hiperycyny.
Łodygi walcowate, puste, nieowłosione.
Liście lancetowate lub eliptyczne, całobrzegie wykazują obecność przeświecających zbiorników olejkowych, dzięki czemu blaszka wydaje się podziurawiona - stąd pochodzi nazwa rośliny.
Związki czynne:
Surowiec zawiera flawonoidy: pochodne kwercetyny - hyperozyd i rutozyd. Oprócz tego zawiera olejek (pinen) i związki diantronowe - hiperycyna i pseudohiperycyna oraz garbniki katechinowe i ksantony.
Działanie: wielokierunkowe, zależne od postaci preparatów
[Spasmolyticum, cholagogum, cholereticum, antidepressivum, antiphlogisticum, dermaticum]
wyciągi wodne:
Wewnętrznie przeciwskórczowo na mięśnie gładkie, zółciotwórcze, moczopędne.
Zewnętrznie ściągająco, p/zapalnie i antyseptycznie.
wyciągi alkoholowe i olejkowe: antydepresyjne (hiperyna i ksantany)
Wskazania do stosowania:
Wodne wyciągi w chorobach wątroby i woreczka żółciowego połączonych z niedostatecznym wydzielaniem żółci, w stanach skurczowych przewodu pokarmowego.
Wyciągi alkoholowe i olejowe w lekkiej i średniej depresji.
Zewnętrznie (obecnie rzadkie wykorzystanie) wodne wyciągi stosowało się w leczeniu jako preparaty o działaniu przeciwzapalnym na trudno gojące się rany, oparzenia i owrzodzenia.
ZIELE FIOŁKA TRÓJBARWNEGO (Violae Tricoloris herba)
Roślina: Viola tricolor - Fiołek trójbarwny
Wygląd zewnętrzny:
Łodyga jest okrągławo-kanciasta, słabo owłosiona, wewnątrz pusta.
Liście - długoogonkowe, tępo ząbkowane, różnokształtne- jajowate lub lancetowate, przylistki dłuższe od ogonka liściowego.
Kwiaty są najbardziej charakterystycznym elementem surowca. Są one pojedyncze, grzbieciste, długoszypułkowe i mają kielich płatki górne fioletowe, zielonawo-fioletowe boczne, a dolny żółty.
Związki czynne:
Surowiec zawiera flawonoidy (rutozyd i wiolutozyd), antocyjany, saponiny i kartenoidy.
Działanie:
[Diureticum, depurativum, vasotonicum, expectorans.]
zwiększa ilość wydalanego moczu
zwiększa ilość wydalanego moczu ( odtruwające) .
Rutozyd zawarty w surowcu wpływa korzystnie na przepuszczalność i elastyczność naczyń włosowatych. Ponadto poprawia on przebieg procesów oksydacyjnych i metabolicznych w organizmie.
Zawarte w wyciągu z surowca saponiny drażnią błony śluzowe górnych dróg oddechowych, wzmagają produkcję śluzu i pobudzają odkrztuszanie.
Pochodne kwasu salicylowego w tym surowcu wykazują słabe działanie przeciwzapalne.
Wskazania:
wewnętrznie w chorobach skóry np. przy trądziku - jako surowiec oczyszczający (moczopędny), odtruwający i poprawiający metabolizm
lek pomocniczy w chorobie reumatycznej, skazy moczowej, otyłości czy cukrzycy.
Środek wzmacniający naczynia krwionośne
składnik pomocniczy mieszanek ziołowych o działaniu wykrztuśnym.
Zewnętrznie stosowany jest w leczeniu dolegliwości skórnych jako lek o działaniu przeciw zapalnym.
ZIELE GLISTNIKA (Chelidonii herba)
Roślina:Chelidonium Majus - Glistnik pospolity
Wygląd zewnętrzny:
Liście cienkie, ciemnozielone, spodem jaśniejsze. Brzeg - nierównomiernie karbowany. Na uwypuklonych nerwach i ogonku nieliczne włoski.
Kwiaty żółte,
Łodygi obłe, bruzdowane, wewnątrz puste.
Smak surowca gorzki, drapiący.
Związki czynne:
Najważniejsze są alkaloidy: chelidonina, chelerytryna,, sangwinaryna. Mniejsze znaczenie mają flawonoidy i olejek eteryczny.
Działanie:
[Spasmolyticum, cholagogum, cholereticum.]
spazmolityczne na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i dróg żółciowych.
umiarkowane działanie rozkurczowe
Wyciągi mają działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i fungistatyczne,
cytostatycznie.
Wskazania:
w łagodnych i umiarkowanych stanach skurczowych w obrębie przewodu pokarmowego i w przewlekłym zapaleniu dróg żółciowych oraz w kamicy żółciowej.
Dawniej stosowano go również zewnętrznie w leczeniu schorzeń dermatologicznych i ginekologicznych.
ZIELE KRWAWNIKA Millefolii herba
Roślina: Achillea millefolium L. - Krwawnik pospolity
Wygląd zewnętrzny:
Łodygi podłużnie bruzdowane
Liście są ciemnozielone, bezogonkowe, pierzastosieczne, z lekko zaostrzonym szczytem.
Charakterystyczne są baldachokształtne kwiatostany złożone z koszyczków.
Zapach aromatyczny, smak słodkawo-gorzkawy
Związki czynne:
Główne substancje czynne zawarte są w olejku: chamazulen, pinen, tujon, borneol, kariofylen. Surowiec zawiera także substancje gorzkie , flawonidy i garbniki.
Działanie:
[Stomachicum, spasmolyticum, antiphlogisticum, haemostaticum.]
pobudza łaknienie i zwiększa wydzielanie soku żołądkowego.
wzrasta produkcja żółci.
Obserwuje się też działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie
Wyciągi z krwawnika mają również działanie wiatropędne.
przeciwzapalne
przeciwkrwotoczne - surowiec hamuje drobne krwawienia z uszkodzonych naczyń włosowatych np. w błonie śluzowej przewodu pokarmowego.
Wskazania:
w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych,
w bolesnych miesiączkach i stanach skurczowych w obrębie miednicy.
Zewnętrznie stosowany jest jako środek przeciwzapalny i ściągający w stanach zapalnych błon śluzowych i skóry.
ZIELE PIOŁUNU Absinthii herba
Roślina: Artemisia absinthium - Bylica piołun
Wygląd zewnętrzny:
Liście szaro-srebrzyście owłosione, całobrzegie, lancetowate lub łopatkowate.
Kwiatostan w postaci luźnej wiechy.
Kwiaty żółte
Zapach jest swoisty, aromatyczny.
Smak wybitnie gorzki.
Związki czynne:
Absyntyna i anabsyntyna, które podczas destylacji przekształcają się w chamazulen i dihydrochamazulen Występuje także olejek eteryczny (ok.. 0,5 %), który zawiera azuleny, tujon, tujol. Oprócz tego surowiec zawiera flawonoidy, lignany, garbniki.
Działanie:
[Stomachicum, digestivum, cholagogum, cholereticum, spasmolyticum, antiparasiticum.]
pobudza wydzielanie soku żołądkowego.
działanie spazmolityczne w obrębie mięśni gładkich przewodu pokarmowego
przeciwbakteryjnie.
poprawia wytwarzanie i przepływ żółci do dwunastnicy.
działanie ogólnie wzmacniające.
Zewnętrznie wyciągi alkoholowe z piołunu (tujon) działają trująco na pasożyty skóry (wszy i świerzbowce) oraz na owsiki (Oxyuris).
Z surowca przyrządza się napary i nalewki. Ziele piołunu jest również jednym ze składników absyntu.
Wskazania:
Brak łaknienia (również stosowany w okresie rekonwalescencji),
anoreksja,
przewlekły nieżyt żołądka i jelit szczególnie z towarzyszącym im zmniejszeniem wydzielania żółci i soku żołądkowego.
ZIELE TYMIANKU POSPOLITEGO Thymi herba
Roślina: Thymus vulgaris - Tymianek pospolity
Wygląd zewnętrzny:
Łodyga jest szarozielona, czterokanciasta.
Liście są drobne, okrągłojajowate, całobrzegie, krótkoogonkowe, o podwiniętych brzegach, lekko skórzaste, szczyt tępy, nasada lekko zaokrąglona.
Kwiaty różowofioletowe, zebrane w groniaste kwiatostany.
Zapach jest bardzo charakterystyczny - tymolowy.
Smak gorzkawo-palący.
Związki czynne:
Najważniejsze substancje czynne zawarte są w olejku i są to: tymol i jego izomer karwakrol , p-cymol, alfa-pinen, linalol, borneol. Oprócz tego surowiec zawiera garbniki i trójterpeny .
Działanie:
[Expectorans, antisepticum, stomachicum. ]
zwiększenie ilości i upłynnienie wydzielanego śluzu, co w konsekwencji ułatwia odkrztuszanie.
silnie grzybobójczo i bakteriobójczo, nawet na prątki gruźlicy. Działanie w stosunku do tego patogenu potwierdzono jednak jedynie w warunkach in vitro gdzie osiąga się większe stężenia olejku niż w organizmie.
pobudza wydzielanie soku żołądkowego.
Wskazania:
do przygotowywania inhalacji w nieżytach górnych dróg oddechowych.
Wyciągi z surowca stosowane są w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła.
Ziele tymianku bywa również składnikiem preparatów poprawiających trawienie.
Jest też stosowane jako przyprawa kulinarna.
ZIELE RDESTU PTASIEGO Polygoni avicularis herba
Roślina: Polygonum aviculare - Rdest ptasi
Wygląd zewnętrzny:
łodygi walcowate, podzielone na międzywęźla szarawozielone, w węzłach otoczone zrośniętymi, srebrzystymi lub brunatnymi przylistkami, tworzącymi wcześniej wspomnianą tutkę.
Liście są krótkoogonkowe o zmiennym kształcie, od równowąskich, eliptycznych do łopatkowatych. Ich blaszka jest całobrzega, naga i szarozielona.
Okwiat - biały lub różowozielony.
Związki czynne:
Surowiec zawiera przede wszystkim flawonoidy: kwercetynę, hyperozyd, awikularynę, oraz kwasy fenolowe, garbniki i związki krzemu.
Działanie:
[Diureticum, expectorans, antiphlogisticum, metabolicum. ]
zwiększa wydalanie moczu
wykrztuśne i sekretolityczne.
przeciwzapalne na błony śluzowe przewodu pokarmowego.
Hamuje drobne krwawienia.
Wskazania:
najczęściej w przewlekłych schorzeniach dróg moczowych lub kamicy nerkowej.
Pomocniczo w chorobie gośćcowej i dnie moczowej.
w leczeniu kaszlu i stanów zapalnych jamy ustnej.
Również pomocniczo w niektórych chorobach przewodu pokarmowego.
Zewnętrznie jako środek o działaniu przeciwzapalnym i ściągającym (obecnie rzadkie zastosowanie).
Tradycyjnie w chorobach płuc.
ZIELE SKRZYPU Equiseti herba
Roślina: Equisetum arvense - Skrzyp polny
Wygląd zewnętrzny:
Łodygi żeberkowate. Pędy główne wewnątrz puste, podzielone na międzywęźla
Nie wykazuje smaku i zapachu.
Związki czynne: Główne substancje czynne to flawonoidy - glikozydy kwercetyny (izokwercetyna), kemferolu (ekwizetyna) i apigeniny. Duże znaczenie mają również sole mineralne 15-20% w tym 66% krzemu.
Działanie:
[Diureticum, metabolicum.]
moczopędnie.
spazmolityczne
Wykazuje działanie ogólnoustrojowe i wpływa pozytywnie na przemianę materii, stan naczyń krwionośnych oraz paznokci.
stosowany przy niedoborach krzemu wynikających z zaburzeń w jego gospodarce.
Wskazania:
stany zapalne dróg moczowych i kamica nerkowa.
stosowany w preparatach poprawiających stan skóry, paznokci i włosów.
W medycynie ludowej skrzyp stosowano w krwawieniach (również miesięcznych), chorobie gośćcowej i chorobach płuc.
ZIELE JEŻÓWKI PURPUROWEJ Echinaceae purpureae herba
Roślina: Echinacea purpurea - Jeżówka purpurowa
Wygląd zewnętrzny:
Łodyga ma kolory od zielonego do czerwonego, słabo rozgałęziona.
Liście naprzemianległe, lancetowato-jajowate, nieregularnie ząbkowane, ciemnozielone z wyraźnymi jasnozielonymi nerwami.
Kwiaty fioletowe - fioletoworóżowe.
Związki czynne:
Główne substancje czynne to alkamidy i związki fenolowe - estry kwasu kawowego np. kwas cykoriowy. Inne ważne substancje to: flawonoidy pochodne kemferolu i kwercetyny oraz polisacharydy (heteroksylan, arabinogalaktan). Surowiec zawiera również olejek eteryczny.
Działanie:
[Immunostimulantia. ]
immunostymulująco
wzrost odporności na zakażenia wirusowe i bakteryjne.
przeciwzapalne przy stosowaniu zewnętrznym i wewnętrznym.
niektóre ze składników przyspieszają regenerację naskórka.
Wskazania:
w profilaktyce (krótkookresowej) i pomocniczo w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych.
infekcje w obrębie dróg moczowych.
Zewnętrznie w przypadkach trudno gojących się ran czy leczeniu opryszczki.
ZIELE NOSTRZYKA Meliloti herba
Roślina: Melilotus officinalis - Nostrzyk żółty
Wygląd zewnętrzny:
kwiatostany składają się z około 20 drobnych, żółtych, motylkowatych kwiatów.
Łodyga jest obła.
Liście naprzemianległe, eliptyczne, ogonkowe z 2 przylistkami u nasady. Brzeg blaszki ząbkowany, szczyt przycięty, pod spodem wzdłuż nerwów owłosiony.
Zapach surowca jest kumarynowy - przyjemny,
smak - gorzkawy.
Związki czynne:
Zawiera związki kumarynowe: kumarynę i melilotynę oraz kwasy: o - kumarowy, melilotowy i dikumarol. W surowcu występują także flawonoidy, garbniki i alantoina.
Działanie:
[Vasotonicum, lymphotonicum, dermaticum.]
korzystne działanie na ściany naczyń krwionośnych. Zmniejsza ich przepuszczalność i odporność na szkodliwe substancje
Podane doustnie wyciągi powodują nieznaczne zmniejszenie krzepliwości krwi. Poprawiają też przepływ krwi przez naczynia żylne i włosowate, co polepsza krążenie obwodowe.
przeciwzapalne
zewnętrznie ziele nostrzyka działa na skórę zmiękczająco i przyspiesza gojenie ran.
Istnieją też doniesienia wskazujące na pozytywne działanie doustnych wyciągów z nostrzyka w leczeniu mastalgii - czyli bolesności piersi.
Wskazania: Surowiec obecnie rzadko stosowany.
Wewnętrznie jako składnik preparatów złożonych, stosowanych w niewydolności limfatycznej i żylnej - np.: nóg, oraz w leczeniu żylaków odbytu.
Zewnętrznie w leczeniu skręceń, oraz w preparatach ułatwiających gojenie, w stanach zapalnych skóry, wrzodach, czyrakach i hemoroidach.
Składnik plastra nostrzykowego (Emplastrum meliloti) - farmakopealnego leku stosowanego niegdyś na trudno gojące się rany.
ZIELE CENTURII (TYSIĄCZNIKA) Centaurii herba
Roślina: Centaurium erythraea (Erythrea centaurium) - Centuria pospolita
Wygląd zewnętrzny:
łodygi barwy słomkowatej
kwiaty różowofioletowe
Liście krótkoogonkowe, nagie, całobrzegie. Blaszka liściowa podłużnie jajowata łukowato unerwiona.
Zapach słaby,
smak-gorzki.
Związki czynne: Glikozydy sekoirydoidowe : erytauryna, gencjopikrozyd, swercjomaryna amarogentyna. Alkaloidy, między innymi gencjanina. Flawonoidy, trójterpeny.
Działanie:
[Stomachicum, digestivum, tonicum.]
Ziele należy do grupy surowców szczerogorzkich - amara pura.
pobudza motorykę oraz funkcje wydzielnicze żołądka.
zwiększa łaknienie i pobudza pracę układu pokarmowego
Wskazania:
Brak łaknienia,
zaburzenia trawienia,
rekonwalescencja po ciężkich chorobach.
ZIELE POŁONICZNIKA Herniariae herba
Roślina: Herniaria glabra - Połonicznik nagi
Wygląd zewnętrzny:
łodygi - obłe, rozgałęzione
Liście drobne ,eliptyczne lub jajowate, całobrzegie o krótkim ogonku i 2 przylistkach.
Kwiaty - drobne, białe,
Smak: słonawy, drapiący.
Zapach kumarynowy (zapach siana).
Związki czynne: flawonoidy - glikozydy kwercetyny i izoramnetyny. Zwiera także hydroksykumaryny: herniarynę i umbeliferon. W niewielkich ilościach alkaloidy i olejek eteryczny.
Działanie:
[Diureticum, spasmolyticum.]
działanie moczopędne i pewne spazmolityczne - głównie w obrębie dróg moczowych.
Wyciągi z połonicznika ułatwiają przy tym wydalanie jonów Na+, Cl- i mocznika. Powodują także stopniowy rozpad kamieni moczowych, co warunkuje zastosowanie surowca w kamicy nerkowej.
dz. przeciwbakteryjne w obrębie dróg moczowych.
Wskazania:
W schorzeniach nerek i pęcherza.
W medycynie ludowej jako element terapii oczyszczających przy chorobach płuc i reumatyzmie.
Uwaga: Surowiec jest obecnie rzadko wykorzystywany. Opisane działania czynne surowca nie zostały do końca potwierdzone - dlatego niektóre źródła (komisja E) nie zalecają jego stosowania.
ZIELE RDESTU OSTROGORZKIEGO Polygoni hydropiperis herba
Roślina: Polygonum hydropiper - Rdest ostrogorzki
Wygląd zewnętrzny:
Łodyga jest walcowata,, czerwonawa, w węzłach występują przylistki zrastające się w tutkę.
Liście są podłużnie lancetowate o zwężonej nasadzie, ostrym szczycie, krótkoogonkowe.
Kwiaty są drobne, białaworóżowe, zebrane w kłosowate kwiatostany
Zapach brak,
smak charakterystyczny, palącogorzki, przypominający smak pieprzu ziołowego.
Związki czynne: Zawiera związki flawonoidy: glikozydy kwercetyny - rutynozyd. Zawiera także garbniki hydrolizujące i katechinowe, kwasy fenolowe i olejek eteryczny, w którym występują aldehydy seskwiterpenowe o ostrym smaku i zapachu.
Działanie:
[Haemostaticum, adstringens. ]
hamowanie niezbyt obfitych krwotoków wewnętrznych
nieznaczne podwyższenie krzepliwości krwi i obniżenie ciśnienia.
zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych.
przeciwkrwotocznie na macicę, ale znacznie słabiej niż wyciągi ze sporyszu
Wskazania:
hamowanie drobnych krwawień.
Były często stosowane do hamowania długotrwałych i obfitych miesiączek. Miały także zastosowanie jako składnik preparatów stosowanych w leczeniu hemoroidów.
Obecnie rzadko stosowane.