AW wyk éad II

Audytorem wewnętrznym może być osoba która:

  1. Ma obywatelstwo państwa członkowskiego UE

  2. Ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych

  3. Nie była karana za umyślne przestępstwa lub umyśle przestępstwa skarbowe

  4. Posiada wykształcenie wyższe

  5. Posiada następujące kwalifikacje zawodowe do przeprowadzania audytu wewnętrznego:

2 letnia praktyka w zakresie audytu wewnętrznego: udokumentowane przez kierownika jednostki wykonywanie czynności w wymiarze czasu pracy nie mniejszym niż ½ etatu, związanych z:

VI Organizacja audytu wewnętrznego w jednostce

W jednostkach zobowiązanych do prowadzenia audytów wewnętrznych tworzy się wieloosobowe lub jednoosobowe komórki audytu wewnętrznego. Działalnością wieloosobowej komórki audytu wewnętrznego kieruje kierownik komórki audytu wewnętrznego. Kierownik komórki audytu wewnętrznego podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki.

Kierownik jednostki zapewnia warunki niezbędne do niezależnego, obiektywnego i efektywnego prowadzenia audytu wewnętrznego, w tym zapewnia organizacyjna odrębność komórki audytu wewnętrznego oraz ciągłość prowadzenia audytu wewnętrznego w jednostce.

Audytor wewnętrzny ma prawo wstępu do pomieszczeń jednostki oraz wzglądu do wszelkich dokumentów, informacji i danych oraz innych materiałów związanych z funkcjonowaniem jednostki, w tym utrwalonych na elektronicznych nośnikach danych, jak również do sporządzania ich kopii, odpisów, wyciągów, zestawień lub wydruków z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej.

Pracownicy jednostki są obowiązani udzielać informacji i wyjaśnień, a także sporządzać i potwierdzać kopie, odpisy, wyciągi lub zestawienia.

Rozwiązanie stosunku pracy ani zmiana warunków płacy i pracy kierownika komórki audytu wewnętrznego ministerstwa oraz jednostki w dziale nie może nastąpić bez zgody właściwego komitetu audytu.

Minister kierujący działem powołuje w drodze zarządzenia komitet audytu. W skład komitetu audytu wchodzi nie mniej niż 3 członków, w tym:

Celem komitetu audytu jest doradztwo świadczone na rzecz ministra kierującego działem w zakresie zapewnienia funkcjonowania adekwatnej, skutecznej i efektywnej kontroli zarządczej oraz skutecznego audytu wewnętrznego.

Do zadań komitetu audytu należy w szczególności:

sygnalizowanie istotnych ryzyk

sygnalizowanie istotnych słabości kontroli zarządczej oraz proponowanie jej usprawnień

wyznaczanie priorytetów do rocznych i strategicznych planów audytu wewnętrznego

przegląd istotnych wyników audytu wewnętrznego oraz monitorowanie ich wdrożenia

przegląd sprawozdań z wykonania planu audytu wewnętrznego oraz z oceny kontroli zarządczej

monitorowanie efektywności pracy audytu wewnętrznego, w tym przeglądanie wyników wewnętrznych i zewnętrznych ocen pracy audytu wewnętrznego

wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy oraz zmianę warunków płacy i pracy kierowników komórek audytu wewnętrznego

Do końca lutego każdego roku komitet audytu składa sprawozdanie z realizacji zadań w roku poprzednim.(TEGO NIE BYŁO!!!)

Obowiązkiem audytora wewnętrznego jest rzetelne, obiektywne i niezależne:

Cechy zawodu audytora wewnętrznego:

- niezależność

- rzetelność

- obiektywizm

- bezstronność

- profesjonalizm

Usługowe prowadzenie audytu wewnętrznego

w jednostkach innych niż centralne audyt wewnętrzny może być prowadzony przez usługodawcę, jeżeli kwota przychodów i kosztów określona w planie finansowym nie przekroczyła 100 mln zł lub jednostka zatrudnia mniej niż 200 pracowników.

Usługodawcą może być:

Umowa zawarta przez jednostkę sektora finansów publicznych z usługodawcą powinna zawierać postanowienia gwarantujące prowadzenie audytu wewnętrznego zgodnie z przepisami ustawy o finansach publicznych. Umowę z usługodawcą zawiera się na okres co najmniej roku,

W umowie należy także określić sposób postępowania z dokumentami, w tym także w formie elektronicznej wytworzonymi dla celów prowadzenia audytu wewnętrznego, tak aby zapewnić ich dostępność, ochronę przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub nieupoważnionym rozpowszechnieniem.

Analiza ryzyka (nie wymagane na egzamin)

Zarządzanie ryzykiem. Pojęcie ryzyka - ryzyko jest prawdopodobieństwem wystąpienia dowolnego zdarzenia, działania lub braku działania, którego skutkiem może być szkoda w majątku lub wizerunku danej jednostki lub które przeszkodzi w osiągnięciu wyznaczonych jej celów i zdarzeń

Cykl strategicznego zarządzania ryzykiem obejmuje:

Identyfikacje ryzyka i określenie jego struktury – identyfikacja wg kluczowych celów organizacji (nie więcej jak 10).

Kategorie ryzyka

zewnętrzne

finansowe

operacyjne

zasoby ludzkie

przepisanie „własności” ryzyka

delegowanie „własności” (odpowiedzialności) poszczególnych rodzajów ryzyka odpowiednim osobom z kierownictwa najwyższego szczebla

formy koordynacji „własności” ryzyka: Komitet Zarządzania Ryzykiem, Zarząd, Komisja Rewizyjna

Ocena ryzyka

Zasady oceny:

konieczność pomiaru ryzyka

pomiar liczbowy lub jakościowy

skala oceny poszczególnych rodzajów ryzyka (wysokie, średnie, niskie)

Zastosowanie modeli ryzyka dla porównania wyników oceny ryzyka (zarządzanie ryzykiem polega raczej na ocenianiu niż mechanicznym wyliczaniu)

Akceptowanie poziomu ryzyka („apetytu” na ryzyko)

„Apetyt” na ryzyko to stopień ryzyka, jaki organizacja gotowa jest podjąć w danym momencie (zaakceptować) z uwzględnieniem kryterium gospodarności (na jakie koszty możemy sobie pozwolić, aby osiągnąć określony stopień kontroli ryzyka)

decyzje dotyczące reakcji na ryzyko muszą być podejmowane w kontekście poszczególnych kategorii ryzyka i akceptowanego ich stopnia ryzyka

ocena „apetytu” na ryzyko jest postępowaniem subiektywnym

Określenie odpowiednich reakcji na ryzyko

Kategorie reakcji na ryzyko:

Przeniesienie

Tolerowanie

Działalnie

Wycofywanie się

Kontrola wewnętrzna jako działanie podejmowane przez organizację w odniesieniu do ryzyka, mająca na celu zmniejszenie ryzyka do poziomu akceptowanego.

Mechanizmy kontroli wewnętrznej:

Mechanizmy wykrywające

Mechanizmy nakazujące

Mechanizmy prewencyjne

Mechanizmy korekcyjne

Celem mechanizmów kontrolnych jest ograniczenie ryzyka, a nie jego całkowite wyeliminowanie.

Zapewnienie odpowiedniej kontroli ryzyka

1. System sprawozdawczości na temat realizacji zarządzania ryzykiem:

Analiza wyników przez zespół „właścicieli” ryzyka

Okresowe sprawozdania osób odpowiedzialnych przekazywane swoim przełożonym

Audyt wewnętrzny poprzez wydawanie niezależnej opinii na temat sposobów kontrolowania ryzyka

Wdrożenie i monitorowanie

Na każdym poziomie celów organizacji powinna być równolegle ustalona odpowiedzialność za związane z nimi ryzyko

Proces zarządzania ryzykiem jest procesem dynamicznym – ryzyko w każdej organizacji nieustannie się zmienia i rozwija. Priorytety i znaczenie poszczególnych kategorii ryzyka ulegają stałym zmianom – stąd konieczność okresowej analizy ryzyka i korekty reakcji na nie.

Należy opracować odpowiednie narzędzia aktualizacji strategii w odniesieniu do ryzyka:

Analiza ryzyka

Procedury kontrolne

Samoocena pod kątem ryzyka (kwestionariusze oceny ryzyka) (TEGO NIE BYŁO!!!)


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wyk ad II
(Wyk ad II)
EIE wyk ad II
wyk 'ad II, administracja publiczna-ćw, owi
Prawo wyk+éad II
Kierowanie karier pracowników Wyk ad I i II (1)
wyk+éad II - ANDRAGOGIKA JAKO NAUKA, andragogika
H Tendera W aszczuk, Integracja Europejska Wyk ad II 01 03 2011
01. WYK AD - I +II - UklRowLin, Materiały, II Semestr, Metody numeryczne
AW wyk éad I
Wyk ad II 28 04 2011
Wyk éad II Immunologia
wyk ad II Skandynawia
Wyk ad II 2 2 Rzeka yna mo liwo ci energetyczne
monitoring środowiska, Wyk+éad II
wyk ad II niedokrwistość, nadkrwistość

więcej podobnych podstron