Karolina Sobczyk
W-7 Ochrona Środowiska
Numer albumu 201801
MIKROBIOLOGIA
SPAWOZDANIE z ćw. nr 11
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie metod badania zanieczyszczenia mikrobiologicznego powietrza (sedymentacyjnej i zderzeniowej), a także zdobycie wiadomości na jakich podłożach wystąpią poszczególne mikroorganizmy uzyskane w wyniku doświadczeń: bakterie, grzyby, gronkowce, promieniowce, oraz Pseudomonas fluorescens. Celem pośrednim ćwiczenia jest również poznanie wad i zalet poszczególnych metod.
Część doświadczalna
Badanie zanieczyszczenia mikrobiologicznego powietrza za pomocą metody
sedymentacyjnej i zderzeniowej. – Zadanie 1
Na wyznaczonych 3 stanowiskach poboru prób ustawić szalki Petriego z: agarem odżywczym, pożywką Sabouraud’a, Chapmana, Pochona i Kinga B. Otworzyć szalki stosując następujące czasy ekspozycji:
10 min. dla agaru odżywczego i podłoża Sabouraud’a,
30 min. dla pozostałych pożywek.
Po ekspozycji, pożywki inkubować w następujących temperaturach:
agar odżywczy i podłoże Chapmana – w temp. ,
podłoża: Sabouraud’a, Pochona i Kinga B – w temp. .
Określanie stopnia zanieczyszczenia mikrobiologicznego w różnych odległościach od emitora, na przykładzie oczyszczalni ścieków i składowiska odpadów. – Zadanie 2
Policzono kolonie wyrosłe na poszczególnych podłożach eksponowanych w różnych odległościach od emitora
3. Wyniki
3.1. Wyniki - Badanie zanieczyszczenia mikrobiologicznego powietrza za pomocą metody sedymentacyjnej i zderzeniowej
Metoda sedymentacyjna:
|
|
|
|
|
|
---|---|---|---|---|---|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Tabela1. Zestawieni wyników metody sedymentacyjnej.
x = a·5·104/πr2·t
gdzie: x - liczba mikroorganizmów w powietrzu (w jtk/m3 lub cfu/m3),
a - liczba kolonii wyrosłych na płytce Petriego,
πr2 – pole powierzchni płytki Petriego (= 100 cm2),
t - czas ekspozycji (w minutach)
Liczba mikroorganizmów w powietrzu w jtk/m3 metodą sedymentacyjną
|
|
|
|
|
|
---|---|---|---|---|---|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Tabela2. Zestawienie mikroorganizmów jtk/m3.
Metoda zderzeniowa:
|
|
|
---|---|---|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Tabela3. Zastawienie wyników w metodzie zderzeniowej.
x= a*1000/z
gdzie: x- liczba mikroorganizmów w powietrzu (w jtk/m3 lub cfu/m3)
a - liczba kolonii wyrosłych na płytce Petriego,
z- ilość zassanego powietrza w dm3
3.2.Wyniki - Określanie stopnia zanieczyszczenia mikrobiologicznego w różnych odległościach od emitora, na przykładzie oczyszczalni ścieków i składowiska odpadów.
TŁO | 50m | 100m | 300m | 500m | 700m | 900m | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
AO | 2 | 8 | 15 | 29 | 23 | 50 | 6 |
POCH | 1 | 1 | 1 | 4 | 3 | 3 | 0 |
CHAP | man+ | man- | man+ | man- | man+ | man- | man+ |
0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | 2 |
TŁO | 50m | 100m | 300m | 500m | 700m | 900m | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
AO | 67 | 267 | 500 | 967 | 767 | 1667 | 200 |
POCH | 17 | 17 | 17 | 67 | 50 | 50 | 0 |
CHAP | man+ | man- | man+ | man- | man+ | man- | man+ |
0 | 17 | 0 | 0 | 0 | 17 | 33 |
4.Wnioski
4.1. W przypadku metody sedymentacyjnej najwięcej bakterii na agarze odżywczym było na próbkach ze stanowiska na zewnątrz budynku, natomiast najmniej w sali zajęć. Oznacza to, że sala jest miejscem, utrzymywanym w warunkach dużej czystości bakterie możemy spotkać w niej w najmniejszym stopniu. Natomiast teren na zewnątrz budynku jest miejscem gdzie jesteśmy narażeni na największe pojawienie się bakterii. Taką samą sytuację mamy w przypadku grzybów, gdzie jedynie zaobserwowane okazy to próba z przed budynku D2 na podłożu Sabouraud’a. Promieniowce zostały zaobserwowane jedynie na próbce pochodzącej z korytarza, natomiast Pseudomonas fluorescens nie została zaobserwowana na żadnym ze stanowisk.
W przypadku metody zderzeniowej również najwięcej bakterii i grzybów pojawiło się na podłożach, które znajdowały się na korytarzu i na zewnątrz budynku.
4.2. W przypadku stopnia zanieczyszczenia mikrobiologicznego w różnych odległościach od emitora wyraźnie widać, że obecność organizmów w powietrzu jest ściśle związana z odległością od emitora. Ilość znacząco rośnie do 700 m a następnie gwałtownie spada. W punkcie oddalonym od emitora o 700 m ilość bakterii wynosi 1667jtk/m3, natomiast w Polsce dopuszczalna jest ilość 1000 jtk/m3, więc ta wartość znacznie przekracza wyznaczone ramy.