1.Podać klasyfikację zbiorników ze względu na konstrukcję:

a) ze wzglądu na sposób usytuowania: (rys.1.9)

-podziemne

-nadziemne

-wieżowe (wyniesione)

b) ze względu na rodzaj konstrukcji:

-betonowe

-żelbetowe

-sprężone

c) ze względu na sposób wykonania:

-monolityczny

-prefabrykowany

-sprężony

d) ze względu na kształt rzutni: (rys.1.10)

-prostokątny

-kołowy

-owalny

e) ze względu na sposób posadowienia:

-bezpośrednie

-głębokie

f) ze względu na liczbę komór: (rys.1.11)

-jednokomorowe

-wielokomorowe

2. Wymienić i scharakteryzować typy zbiorników żelbetowych w oczyszczalniach ścieków:

-Piaskowniki – zbiorniki przepływowe, ze względów konstrukcyjnych piaskowniki są albo poziomymi zbiornikami w kształcie pojedynczych lub równolegle usytuowanych koryt o dł. Nawet ponad 100m albo komorami. Szerokość koryt nie powinna być większa niż 2m.

-Osadniki – mogą być kształtowane jako prostokątne zbiorniki o znacznych wymiarach w planie, dzielone ścianami działowymi na równoległe koryta lub jako zwarte komory o przekroju kołowym, rzadziej kwadratowym. Osadniki poziome są prostopadłościenne o dł. Nie mniejszej niż 30m i szerokości 3-10m oraz wys. 2-5m. Stosunek długości do szerokości powinien być mniejszy niż 4.Poszczególne komory albo mogą być napełniane niezależnie, co oznacza, że dzielące je ściany przenoszą ciśnienie ścieków działające w napełnionym korycie lub mogą być połączone otworami wyrównującymi poziom ścieków we wszystkich korytach.

-Bioreaktory –

* bioreaktory o pracy ciągłej – mają znaczne wymiary, dł. Przekracza 100m, szer. Stanowi około połowę długości, wys. Do 6m i stanowią układ komór.

*biologiczne reaktory sekwencyjne – są zwartymi w planie zbiornikami o przekroju kołowym lub kwadratowym o dł. Do kilkudziesięciu metrów i głębokości 4-7m pracujących zwykle w układzie dwóch lub trzech obiektów .

-Złoża biologiczne – są cylindrycznymi zbiornikami o średnicach 2-40m, w których wypełnienie spoczywa na dnie wykonanym w postaci żelbetowego rusztu (układ belek, łuków lub płyt ze szczelinami) znajdującego się powyżej poziomu terenu.

-Urządzenia do oczyszczania fizykochemicznego – oczyszczanie odbywa się w przekrytych wielokomorowych zbiornikach o przekroju prostokątnym. Komory przygotowywania reaktorów ze względu na agresywność reagentów wykonywane są zwykle ze stali kwasoodpornej.

Wydzielone komory fermentacyjne – konstrukcje mogą być otwarte i przekryte, jedno- lub wielokomorowe, o zróżnicowanych kształtach przekrojów zarówno poziomych, jak i pionowych.

*Otwarte komory fermentacyjne – są albo zbiornikami ziemnymi albo żelbetowymi o średnicach pionowych. Komory żelbetowe mają najczęściej przekrój kołowy, średnicę kilkunastu lub więcej metrów i wys. Od kilku do około 10m, dno ukształtowane jest ze spadkiem. Aby procesy w zbiornikach przebiegały prawidłowo, zbiorniki żelbetowe zagłębia się w gruncie, natomiast zbiorniki naziemne obsypuje się lub ociepla, a nawet ogrzewa w okresie zimowym.

*Zbiorniki o zamkniętych komorach fermentacyjnych mają przekrój kołowy i stosunek wys. do średnicy 1:1 do 1,25:1. Średnica wynosi 8-30m, wys. 10-45, a pojemność 500-12 000m³. Komory te również są ogrzewane i ocieplane zewnętrzną izolacją termiczną. Komory pracują zwykle w zestawie dwóch lub trzech i towarzyszy im budynek operacyjny. Komory obciążone są wewnętrznym ciśnieniem fermentującego osadu oraz ciśnieniem powstającego gazu.

3. Scharakteryzować modele obliczeniowe podłoża gruntowego przy obliczaniu zbiorników na ciecze.

MODELE SPRĘZYSTE- model sprężysty podłoża Winklera, pozwala na uzyskanie wiarygodnych sił wewnętrznych w przypadku podatnej konstrukcji zbiornika i płyty fundamentowej w porównaniu z bardzo sztywnym (nieodkształcalnym) podłożem oraz w przypadku sztywnej konstrukcji zbiornika i płyty fundamentowej w porównaniu z podatnym podłożem.

MODELE NIELINIOWE-oparte na metodach numerycznych, zaawansowane programy komputerowe ukierunkowane na analizy geotechniczne pozwalają nie tylko na wprowadzenie nieliniowego modelu gruntu, ale także na uzyskanie przestrzennego opisu deformacji i naprężeń oraz właściwego opisu strefy kontaktu między konstrukcją a podłożem. Umożliwiają uwzględnienie zjawisk takich jak: obecność wody gruntowej, przepływ wody w gruncie, konsolidacja (zagęszczenie pod własnym ciężarem lub zewnętrznym), pęcznienie i etapowość wznoszenia obiektu. Najczęściej stosowane modele:
- model sprężysto-idealnie plastyczny
-model stanu krytycznego
-modele konstytutywne: warunek Columba Mohra, Druckera_Pragera

4. Wymienić i scharakteryzować podstawowe obciążenia i oddziaływania zbiorników:

a) parcie wewnętrzne cieczy

b) ciężar własny

c) oddziaływania wywołane parciem gruntu (działania przeciwne do ciśnienia cieczy, a więc ściskające ściany zbiornika w płaszczyznach poziomych; obliczając to parcie należy uwzględnić tzw. Obciążenie naziomu, pochodzących od ciężarów znajdujących się na powierzchni terenu)

d) wywołane temperaturą

e) wywołane skurczem betonu i pełzaniem

f) śnieg

g) wiatr

h) ssanie spowodowane niewystarczającym odpowietrzeniem

i) wynikające z połączeń instalacyjnych

j) wyjątkowe: uderzenie pojazdu, pożar, oddziaływania sejsmiczne, wyparcie zbiornika

k) wybuchy

l) osiadanie fundamentów.

5. Zdefiniować schematy: obciążenie cieczą, gruntem oraz temperaturą zbiornika zagłębionego.

-obciążenie cieczą (ciśnienie cieczy):

Ciśnienie cieczy obliczać dla poziomów eksploatacyjnych, traktując je jako stałą sytuacje obliczeniową, ale także dla całkowitego napełnienia, które jest wyjątkową sytuacją obl. Sytuacją wyjątkową jest też próba szczelności zbiornika. Obliczona w podany wyżej sposób wartość ciśnienia jest wartością charakterystyczną. W celu obliczenia wartości kombinacyjnych należy zastosować następujące współczynniki:

>podczas eksploatacji γ_F = 1, 20

>podczas próby szczelności γ_F = 1, 00

>w sytuacjach wyjątkowych γ_F = 1, 00

>przy określaniu maksymalnego poziomu cieczy γ_F = 1, 35

-obciążenie gruntem:

*obc. przekrycia zbiorników podziemnych zasypką

*obc. parciem gruntu na ściany zbiorników podziemnych i zagłębionych:

- obciążenie temperaturą zbiornika:(Nie wiem czy to o to chodzi)

6. Podać wartości składowe temperatury dla zbiorników żelbetowych o rzucie prostokątnym:

Wartości składowe temperatury dla zbiornika prostokątnego

T_My − liniowo zmienna roznica temperatury wzgledem osi z − z

T_Mz − liniowo zmienna roznica temperatury wzgledem osi y − y

T₀ − nieliniowo zmienna roznica temperatury

T_u = T − T₀- skladowa rownomierna temperatury gdzie:

T − temperatura w srodku ciezkosci przekroju sciany

T₀ −  temperatura poczatkowa wg.EC 10C natomiast na terenie Polski 8C

7. Metody analizy i idealizacje nieliniowe konstrukcji z uwzględnieniem redystrybucji sił wewnętrznych:

Analiza liniowa:

Podstawowe założenia:
1. Jednorodność i izotropia materiału; w każdym punkcie i kierunku liniowe współczynniki sprężystości są takie same.
2. Zasada płaskich przekrojów Bernoulliego – przekrój płaski w elemencie nie obciążonym pozostaje również płaski po obciążeniu, przy czym jest możliwy obrót przekroju wokół punktu na osi pręta.
3. Zasada zesztywnienia - punkty przyłożenia nie zmieniają swojego położenia w obciążonej konstrukcji, tzn. przemieszczenia są na tyle małe, że obliczenia można odnieść do nieodkształcalnego ustroju.
4. Zasada Saint-Verneta – przyłożone obciążenie ma jedynie lokalny wpływ na pole naprężeń w rozpatrywanym elemencie.
5. Liniowa zależność σ − ε dla betonu i stali (zgodnie z prawem Hooke’a)
6. Liniowy związek między momentami a krzywizną $\rho = \frac{1}{c} = \frac{M}{\text{EI}}$

Umożliwia stosowanie:
-Zasady superpozycji
- Tablic Winklera

Analiza nieliniowa:

Założenia:

-sprężysto – plastyczna zależność σ − εdla betonu i stali

-nieliniowy związek między momentem a krzywizną

-redystrybucja (większa niż w analizie liniowej z redystrybucją) – wyznacza się kąt obrotu plastycznego w przegubie plastycznym

-zastosowanie dla belek i ram nieprzesuwnych.

8. Obliczanie (sprawdzenie) szczelności zbiornika:

Dlah_p/h ≤ 5 w_kl=0,2mm

h_p/h ≥ 35 w_kl=0,05mm

$$\varphi_{s} = \varphi_{s}^{*}(\frac{f_{ct,eff}}{2,9})\frac{h}{10(h - d)}$$

φ_s^*- obliczeniowe przy czystym zginaniu

9. Podstawowe wymagania dla betonu i stali zbrojeniowej w zbiornikach żelbetowych na ciecze:

* dla betonu:

-klasa betonu C30/37

-konsystencja plastyczna

-cement CEM III/A 32,5LH/RS(niskoskurczowy, siarczanoodporny)

-woda 160 l/m³

-w/c 0,46 (<0,5 + superplastyfikator)

-dodatki uszczelniające

-zagęszczanie betonu

-beton o podwyższonej odporności na korozję.

- beton o podwyższonej szczelności (zmniejszenie porów i kapilarów)

-odporny na ścieranie (miejsca przepływu cieczy)

-uzycie jednolitego chemicznie kruszywa bez zanieczyszczeń, mało nasiąkliwego

-układanie mieszanki betonowej w taki sposób aby nie nastąpi rozsegregowanie składników

dla stali:

-pręty nośne zaleca wykonywać się ze stali jednego gatunku

-wysoka odporność na rozciąganie (wysoka ciągliwość)

-dobra współpraca z betonem (przyczepność do betonu)

-

10. Podać wartości współczynników częściowych dla materiałów i oddziaływań dla zbiornika w SGN:

Sytuacja obliczeniowa	γc betonu	γc stali
Trwała i przejściowa	1,4	1,15
Wyjątkowa	1,2	1,0

11. Wymiarowanie zbiornika ze uwagi na mimośrodowe ściskanie południkowe:

Metoda minimalnej sztywności:

(moment poziomy miarodajny)

$\beta = \frac{\pi^{2}}{8} = 1,2$ – moment stały na długości

β = 1, 0 – przy rozkładzie parabolicznym momentu na długości elementu

N_B – siła krytyczna ze względu na utratę stateczności (wyboczenie)

N_Ed – siła ściskająca przekrój

M_0,Ed – moment pierwszego rzędu

* siła krytyczna w płaszczyźnie południkowej

12. Wymiarowanie zbiornika z uwagi na mimośrodowe rozciąganie równoleżnikowe.

Wymiarowaniu podlegają przekroje prostokątne o szerokości b=1m i wysokości h równej grubości ściany. W przypadku sił i momentów równoleżnikowych b jest wymiarem pionowym.

W kierunku poziomym (równoleżnikowym) występują:
-w ścianach zbiorników o przekroju kołowym i prostokątnym – osiowe siły rozciągające (obc ciśnieniem cieczy) lub ściskające (obc parciem gruntu)

-w ścianach zbiorników o przekroju prostokątnym – momenty zgin. Wynukające z parcia lub ciśnienia (ściskanie lub rozciąganie ma wtedy charakter mimośrodowy)

-w ścianach zbiorników o przekroju kołowym i prostokątnym obciążonych termicznie – momenty zginające (ściskanie lub rozciąganie mimośrodowe)

Moment jak w 11.

(moment poziomy miarodajny)

$\beta = \frac{\pi^{2}}{8} = 1,2$ – moment stały na długości

β = 1, 0 – przy rozkładzie parabolicznym momentu na długości elementu

N_B – siła krytyczna ze względu na utratę stateczności (wyboczenie)

N_Ed – siła ściskająca przekrój (siła pozioma lub równoleżnikowa)

M_0,Ed – moment pierwszego rzędu uzyskany z analizy sprężystej

Siła krytyczna: (w przypadku zbiorników prostopadłościennych)

- siła krytyczna powodująca utratę stateczności (w płaszczyźnie równoleżnikowej)

R_B – siła równoleżnikowa odpowiadająca naprężeniom krytycznym kN/m

t – grubość powłoki

(naprężenie krytyczne powłoki

cylindrycznej)

r – promień zbiornika cylindrycznego

Ecm – średni moduł sprężystosci

Dobrze jest rozważyć stosowanie zbrojenia symetrycznego

13. Modelowanie zbiornika MES. (brak)

- dyskretyzacja fizyczna

- założenie sposobu połączeń elementów w węzłach

- przyjęcie parametrów węzłowych oraz funkcji interdacyjnych

- ustalenie związków między parametrami węzłowymi

- zszycie elementów w całość – agregacja

- rozwiązanie układu równań algebraicznych

- wyznaczenie sił wewnętrznych w postaci ogolnychelelmentów skończonych

14. Podać sprawdzenie szerokości rozwarcia rysy w ścianie zbiornika.

$$\mathbf{\alpha}_{\mathbf{e}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{E}_{\mathbf{s}}}{\mathbf{E}_{\mathbf{\text{cm}}}}$$

15. SGU – określić zbrojenie minimalne w zbiorniku z uwagi na zarysowanie. (nie za mało?)

16. Narysować szczegół połączenia ściany z płytą denną zbiornika.

Ściana połączona konstrukcyjnie z płytą denną (płyta denna pogrubiona pod ścianą)

1 – płyta denna
2 – podkład z chudego betonu
3 – przerwa technologiczna uszczelniana taśmą z chudego betonu

17. Narysować szczegół zbrojenia naroża ścian w zbiorniku prostokątnym.

18. Narysować szczegół dylatacji w ścianie zbiornika.

19. Narysować szczegół dylatacji w płycie dennej zbiornika.

20. Naszkicować rozwiązanie przerwy roboczej w ścianie i płycie dennej zbiornika.

21.Naszkocować rozwiązanie dylatacji skurczowej zbiornika.

22. Scharakteryzować ideę metody STM

Metoda Analogii prętowej (STM)Polega na zastąpieniu ciągłego powierzchniowego elementu żelbetowego odpowiednim modelem prętowym. Model taki przedstawia rozkład sił w rozpatrywanym elemencie w postaci „ściskanie – rozciąganie”.

W każdym elemencie konstrukcji (płyta, belka, słup, tarcza, powłoka) wyróżnia się 2 obszary:
a) obszar B – hipoteza Bernoulliego, prawo Hooke`a, liniowy przebieg naprężeń przekroju
b) obszar D – wykresy naprężeń krzywoliniowych, zasięg obszaru z zasady Saint-Venanta

Uwagi:
- wykonane tą metodą obliczenia są właściwe do przyjętego modelu konstrukcji
- wyniki obliczeń pozwalają na oszacowanie wartości sił w konstrukcji

Idea metody STM
- zastosowanie rozsądne wymaga zrozumienia (…?)
- użycie jej jest pewną sztuką
- jest narzędziem dla myślącego inżyniera
- podejście jest iteracyjne

Kolejność postępowania przy sprawdzeniu stanu granicznego nośności rozpatrywanego obszaru :

• Budujemy model prętowy

• Obliczamy siły w prętach modelu

• Obliczamy pola przekrojów prętów zbrojenia głównego na podstawie obliczonych sił w tych prętach.

• Sprawdzamy nośności prętów betonowych

• Sprawdzamy nośność węzłów i długości zakotwień

Metoda analogii prętowej opiera się na twierdzeniach teorii plastyczności. Aby skorzystać z jej twierdzeń przy projektowaniu, potrzebna jest znajomość trajektorii naprężeń głównych.

23. Podać sposoby tworzenia modelu kratownicowego w metodzie STM

Sposoby tworzenia modelu:
a) trajektorie naprężeń

b) ścieżki obciążeń

c) model standardowy

Uproszczony model kratownicowy tarczy (belki – ściany)

Model kratownicowy pochodną sposobu zbrojenia tarczy

24. Podać przykłady modelowania STM belki podciętej

25. Podać przykłady modelowania STM węzła ramy

26. Model STM dla przypadku obciążenia rozłożonego na górnej krawędzi ściany – tarczy

27. Model STM dla przypadku obciążenia rozłożonego na dolnej krawędzi ściany – tarczy

28. Scharakteryzować konstrukcję tarczownic żelbetowych

29. Zdefiniować systemy konstrukcyjne budynków wysokich

Układy ramowe:
a)układy o sztywnych węzłach
b) ustroje kombinowane – stalowe:
*ramy ze stężeniami płaskimi
*ramy wspomagane kratownicami płaskimi

Układy trzonowe:
a) wieszarowe pojedyncze (do 20 kondygnacji)
b) wspornikowe pojedyncze (do 25 kondygnacji)
c) wieszarowe grupowe (do 30 kondygnacji)
d) wspornikowe grupowe (do 45 kondygnacji)
e) układy trzonowo – szkieletowe żelbetowo – stalowe

30. Stropy, układy usztywniające i posadowienie budynków wysokich

Stropy:
- przeniesienie obciążeń na słupy i ściany
- pokonanie możliwie dużych rozpiętości
- tworzenie tarcz poziomych
(…?)

Konstrukcja stropów:
belki stalowe (kratowe) / żelbetowe (sprężone) płyta betonowa / żelbetowa blasza trapezowa

Posadowienie budynków wysokich:
* na kesonach (projektowane duże obciążenia od słupów oraz nierównomierności obciążeń spowodowanych działaniem wiatru i sił sejsmicznych)
*na wysokich palach
* na płycie

31. Podać zasady prac tarczownic

32. Scharakteryzować ściany szczelinowe i metodę stropową posadowienia budynków

Fazy wykonywania ściany szczeliwnowej:
a) wykonanie murków prowadzących,
b) głębienie szczeliny pod osłoną zawiesiny bentonitowej,
c) oczyszczenie zawiesiny po wygłębieniu pełnej szczeliny,
d) włożenie zbrojenia zawieszonego na murkach prowadzących,
e) betonowanie ściany przez rurę wlewową metodą kontraktor,
f) wykonanie oczepu łączącego poszczególne sekcje,
g) odkopanie ściany.

Zalety:
- szczelność obudowy
-duża nośność pionowa
-duża sztywność na zginanie
-pełnienie funkcji tymczasowej obudowy wykopu oraz jednocześnie konstrukcji docelowej
-brak drgań w okresie wykonania
-relatywnie duża łatwość pokonywania przeszkód w gruncie
-możliwość wykonania ściany na duże głębokości

Fundamentowanie metodą stropową:

33. Podać zasady fundamentowania budynków w zabudowie plombowej

Zasady:

• Ściany opiera się mimośrodowo na ławie fundamentowej (największe wysunięcie ławy może odpowiadać połowie grubości ściany, bądź słupa)

• Należy dążyć, aby linia działania obciążenia od ściany pokrywała się z geometrycznym środkiem podstawy fundamentu (rozkład nacisków jest wtedy równomierny)

• Połączenie ławy fundamentowej ze ścianą przy budynku sąsiednim, aby konstrukcja (ściana i ława) mogła przenosić momenty zginające. W tym celu można wprowadzić zbrojenie z ławy do części żelbetowych w ścianie murowanej, a następnie w konstrukcje stropu

• Zastosowanie belek dodatkowych (ław) łączących ławę przy budynku sąsiednim z równoległa do niej ławą fundamentową pod ścianą ścianą wewnętrzną

• W wypadku opierania słupów na stopach można wykonać stopę prostokątną przy budynku sąsiada ze słupem odsuniętym od granicy

• Między fundamentami a ściana budynku sąsiedniego i nowo projektowanego należy pozostawić szczelinę dylatacyjna 20 mm wypełnioną styropianem

• Fundament budynku nowo posadowionego powinien być posadowiony na tym samym poziome co fundament sąsiedniego budynku istniejącego, jak nie to tak jak na rys 6.22

• Nowy fundament należy wykonywać odcinkami 1-1,5m

• W wypadku zaprojektowania poziomu posadowienia nowego budynku niżej niż budynku sąsiedniego niezbędne jest podbudowania fundamentu istniejącego(należy wykonywać to odcinkami i narożniki są podbudowywane na końcu)

34. Podbijanie i centrowanie fundamentów

Podbijanie (podmurowywanie ) fundamentów.

35. Charakterystyka żelbetowych kominów przemysłowych w Polsce

36. Charakterystyka żelbetowych hiperboloidalnych chłodni kominowych w Polsce

Chłodnia kominowa - urządzenie służące do schładzania przemysłowego wody w zakładach przemysłowych oraz energetycznych, które nie mają możliwości użycia do chłodzenia wody z rzeki, morza czy jeziora. Wykonana jest w formie budowli żelbetowej (sporadycznie drewnianej), wyposażona w znacznej wysokości komin wymuszający przepływ powietrza umożliwiający chłodzenie wody. Często chłodnie kominowe i wodna wydostająca się z nich pokazywane są mylnie jako główne źródło skażenia środowiska.

Chłodnie kominowe mają kształt obrotowej bryły hiperboloidy jednopowłokowej. Swemu kształtowi zawdzięczają one znaczną sztywność (odporność na zginanie), dzięki czemu umożliwiają uzyskanie znacznych rozpiętości i wysokości.

Zasada działania

Woda przeznaczona do ochłodzenia jest pompowana na szczyt zraszalnika i tam rozdeszczowana w jego wnętrzu po powierzchni. Opadając oddaje ciepło do powietrza przepływającego od dołu do góry (w przeciwprądzie). Ruch powietrza wymuszony jest przez ciąg kominowy powstający w kominie nadbudowanym nad zraszalnikiem. Znaczna część ciepła jest odbierana wodzie w wyniku parowania (odparowaniu ulega około 1,5% wody). Pozwala to na ochłodzenie wody do temperaturytermometru wilgotnego, przeważnie niższej niż temperatura powietrza zewnętrznego.

Ochłodzona woda zbiera się w basenie zbiorczym na dnie chłodni, skąd zasysana jest przez pompy obiegowe. Woda krąży w systemie zamkniętym stanowiąc czynnik chłodzący skraplacze, a więc odbierając ujemne ciepło obiegu siłowni parowej i odprowadzając je do dolnego źródła ciepła obiegu, jakim jest otoczenie.

Dzięki dużej wysokości chłodni kominowych i podgrzewaniu powietrza w ich wnętrzu powstaje efekt kominowy, wymuszający przepływ powietrza od dołu do góry chłodni bez zastosowania wentylatorów.

Chłodnie kominowe

W Polsce znaczna większość elektrowni zawodowych wyposażona jest w chłodnie kominowe. Największe znajdują się w elektrowniach Bełchatów i Opole. Mają wysokość 132 m, średnicę u podstawy 105 m i moc cieplną 972 MW. Dla porównania, obie chłodnie w Elektrowni Rybnik mają po 120 m wysokości każda. Największa w Polsce chłodnia kominowa hiperboloidalna o wydajności 80200 m³/h mająca ok. 180 m wysokości i 118,6 m średnicy podstawy powstała przy Elektrowni Bełchatów w związku z budową bloku energetycznego o mocy 858 MW oddanego do eksploatacji we wrześniu 2011 roku[1]. W tym roku obok istniejącej Elektrowni Jaworzno III i Elektrociepłowni Jaworzno II rozpocznie się budowa jeszcze większej chłodni kominowej o wydajności 86000 m³/h, która ma obsłużyć nowy blok energetyczny o mocy 910 MW. W projekcie ma ona mieć 200 m wysokości, średnicę u podstawy 126 m oraz 77 m średnicy przy wylocie. Będzie to jedna z największych tego typu budowli na świecie, gdyż mająca 200 m chłodnia kominowa w Elektrowni Niederaussem jest największa na naszym globie. Obecnie (2014) trwa budowa chłodni kominowej dla potrzeb Elektrowni Kozienice o wysokości 185 m i średnicy u podstawy 146 m[2].

Żelbetowy płaszcz przypominający komin o dużej średnicy to element tzw. chłodni kominowej, urządzenia niezbędnego do pracy elektrowni. Musi on być wykonywany w sposób nieprzerwany przez 9 miesięcy. "Najpierw oczywiście przygotowywane są fundamenty oraz tzw. pierścień, który stanowi podstawę" - wyjaśniał Wołoszyn. "Sam płaszcz jest betonowany w tzw. technologii ślizgowej, w sposób ciągły, bez możliwości jego wstrzymania".

Taka technologia służy większej wytrzymałości i trwałości konstrukcji. "Każde przerwanie betonowania mogłoby spowodować ryzyko spękań, niekontrolowanych odkształceń czy nieszczelności"

W Elektrowni Opole powstaną dwie 185-metrowe chłodnie kominowe. Całkowity czas budowy jednej - wraz z wyposażeniem - szacowany jest na ok. 30-32 miesięcy.

Schemat ogólny chłodni

Elektrownia OPOLE

Elektrownia BEŁCHATÓW