Bramin musiał posiadać męskiego potomka do poziomu wnuka, bo to wnuk był odpowiedzialny za składanie ofiar w intencji przodków (dziadka).

Punarmritju i punardżauma. Punar - ponowne, mritju - śmierć, dżauma - narodziny. Pojęcia ukształtowane przed ideą sansary.

Wnuk składał jedzenie ofiary, by przodkowie nie umarli po raz drugi. Po drugiej śmierci mieliby stać się głodnymi, straszącymi duchami.

Pragnienie mokszy to niechęć do punardżaumy.

Moment śmierci powinien być na tyle wypalony, suchy, by nie mogło się w nim wytworzyć ziarno ponownych narodzin. Wg niektórych szkół moksza jest efektem odpowiedniego przygotowania się do śmierci.

Poświadczone są dwie drogi pośmiertne. Dewajana (inaczej arcirmaga, arcir: blask, marga: dym) - droga bogów i pitrijana - droga przodków.

Dewajana jest poza światem sansary.

Wszystko, co nie jest prawdziwą wiedzą (co nie prowadzi do wyzwolenia), jest niewiedzą - awidją.

dhuma - dym. Dhumamarga.

Dusza wypalona w ogniu wiedzy. Metafora porównuje medytację do dymu, który z suchego dymu unosi się skoncentrowaną chmurą, a z mokrego jest "szerszy".

Prawo karmana - prawo etyczne, ale też fizykalne. Do łańcucha skutek-przyczyna dochodzi intencja.

Sukrita - idealnie odprawiona ofiara wedyjska.

W późniejszym rozumieniu prawa karmana pojawia się nast. przykład: poszatkowanie dyni w przeświadczeniu, że jest to kobieta w ciąży ma bardziej negatywne konsekwencje karmiczne niż poszatkowanie dziewczyny w przekonaniu, że to dynia. Celowe zafałszowywanie informacji ma b. negatywne skutki, zwłaszcza inf. dot. wiedzy duchowej.

Katha - należy do średnich Upaniszad. Sansara jest tam opisana w pełni po raz pierwszy, porównywana do wzrastającego ziarna. Dewowie należą do sansary, ale nie mają ciała, a zatem narzędzia do osiągnięcia mokszy - są zazdrośni o to i kuszą czasem joginów, by nie przekraczali granicy.

W myśli indyjskiej nie ma dobra absolutnego - bonum. Nie ma rozróżnienia na dobre i na złe, lecz na dobre (śrejas) i przyjemne (prejas). Gramatycznie są to przymiotniki w stopniu wyższym, pełniące rolę stopnia najwyższego - od rdzeni śri i pri, przymiotniki: śrija i prija. Mędrzec wybiera dobro, a głupiec przyjemność.