NAUKA CHODU – PNF
Definicja chodu: chód jest serią cyklicznych, naprzemianstronnych mchów kończyn i tułowia, powodujących przemieszczanie środka ciężkości ciała do przodu. Częścią aktywną chodu jest przenoszenie środka ciężkości, a reaktywną – wykonywanie kroków oraz ruchy kończyn górnych. Chód jest najbardziej ekonomiczny, gdy pacjent potrafi w prawidłowy sposób przenosić ciężar ciała na obie kończyny
Cykl chodu - to sekwencja mchów jednej kończyny dolnej podczas chodu pomiędzy następującymi po sobie kontaktami pięty z podłożem
Fazy chodu:
Faza podporowa - stanowi 60% czasu jednego cyklu.
Kontakt pięty z podłożem - zetknięcie pięty z podłożem.
Ekscentryczne hamowanie - ekscentryczne opuszczanie stopy aż do momentu zetknięcia się całej jej powierzchni z podłożem, z jednoczesnym hamowaniem zgięcia stawu kolanowego amortyzującym chód.
Pełne obciążenie - staw biodrowy, kolanowy i skokowy znajdują się w jednej osi pionowej.
Przetaczanie stopy - ciężar ciała zostaje przejęty przez przodostopie.
Faza przenoszenia - stanowi 40% czasu jednego cyklu
Przygotowanie przenoszenia - oderwanie stopy od podłoża
Przyspieszenie - kończyna zakroczna (znajdująca się z tyłu w stosunku do tułowia) przemieszcza się do przodu
Przenoszenie właściwe - podudzie ustawione jest prostopadle do podłoża
Hamowanie - po wyprzedzeniu tułowia kończyna wykroczna prostuje się w stawie kolanowym, przygotowując się do zetknięcia pięty z podłożem i przejęcia masy ciała w następnej fazie
Zakresy ruchu warunkujące prawidłowy chód:
Staw biodrowy: zgięcie ~ 30°; wyprost ~ 10°
Staw kolanowy: zgięcie ~ 70°; wyprost ~ 0°
Staw skokowy: zgięcie ~ 25°; wyprost -15°
Warunki ekonomicznego chodu
Mobilizacja i stabilizacja z pokonaniem grawitacji
Możliwość przenoszenia ciężaru ciała do przodu
Wymagane zakresy ruchów stawów kończyn i kręgosłupa (wyprost i rotacja tułowia)
Dostateczna siła mięśniowa
Koordynacja ruchowa
Motywacja
Ćwiczenia przygotowujące do chodu
Aktywności w pozycji siedzącej przygotowujące do wstania:
Stabilizacja pozycji
Symetryczne ruchy miednicy
Ruchy głowy, szyi i tułowia w kierunku zgięcia (koncentrycznie, ekscentrycznie)
Ruchy głowy, szyi i tułowia w kierunku wyprostu (koncentrycznie, ekscentrycznie)
Asymetryczne ruchy miednicy w przód i w tył (przemieszczanie się w kierunku krawędzi leżanki lub wózka)
Kombinacja ruchów łopatki i miednicy
Aktywności potrzebne do poruszania się na wózku inwalidzkim
Ruch tułowia w przód z oderwaniem pośladków od podłoża (powrót do siadu z ekscentryczną pracą mięśni)
Pozycja stojąca:
Stabilizacja pozycji poprzez aproksymację (chwyt na grzebieniu talerza biodrowego)
Diagonalne przemieszczanie ciężaru ciała
Stanie w wykroku
Aktywności w staniu jednonóż
Chód:
W przód, w tył, bokiem
UWAGA!!!
Tułów jest kluczem do prawidłowego chodu
Zasady główne stosowane podczas nauki chodu to aproksymacja i stretch i opór
Przy wszystkich formach ułatwiania (facilitacja) chodu obowiązuje chwyt na grzebieniu talerza biodrowego miednicy