Czy zmieniła się rola diuretyków tiazydowych w leczeniu nadciśnienia tętniczego?
Has the role of thiazides in the treatment of hypertension changed recently?

Data publikacji:
31.05.2013

Autorzy:

Piotr Jankowski, Dorota Dąbrowska-Dębicka, Paweł Kocik

Katedry:

Oddział Kardiologii Inwazyjnej Specjalistycznego Szpitala im. E. Szczeklika w Tarnowie, I Klinika Kardiologii i Nadciśnienia Tętniczego, Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie

Streszczenie:

Diuretyki tiazydowe znalazły trwałe miejsce w terapii nadciśnienia tętniczego zarówno w monoterapii, jak i leczeniu skojarzonym, przy czym obecnie zaleca się stosowanie raczej małych dawek diuretyków. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi zarówno Europejskiego, jak i Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego, jako leki pierwszego rzutu w leczeniu nadciśnienia zaleca się następujące ich grupy: diuretyki, leki β-adrenolityczne, antagoniści wapnia, inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę i sartany. Stosowanie diuretyków jest szczególnie ważne u osób z nadciśnieniem ciężkim lub opornym. Chociaż diuretyki są najstarszą z obecnie szeroko stosowanych grup leków przeciwnadciśnieniowych, częstość zalecania diuretyków pacjentom z nadciśnieniem tętniczym w ostatnich latach nie tylko nie maleje ale, przynajmniej w niektórych krajach, rośnie. Przyczyną tego trendu jest duża liczba dowodów na ich skuteczność w praktyce klinicznej, zwłaszcza w terapii wielolekowej, co znalazło swoje odzwierciedlenie w zaleceniach towarzystw naukowych: diuretyki są zaliczane do leków pierwszego rzutu, w niektórych krajach są preferowane w monoterapii, we wszystkich współczesnych zaleceniach są wymieniane jako jeden z podstawowych składników leczenia skojarzonego.