Opracowanie danych:
sprężyna I
Pomiar 1. Wyznaczanie współczynnika sprężystości metodą statyczną:
Pomiary wykonane na ćwiczeniach:
długość sprężyny bez odważnika [m] ± |
masa odważnika [kg] ± |
siła ciężkości działająca na odważnik F=mg, gdzie g=9,81m/s2 [N] ± 0,0001 N |
długość sprężyny po zawieszeniu odważnika [m] ± |
wydłużenie sprężyny po zawieszeniu odważnika [m] ± |
---|---|---|---|---|
0,26 | 0,1168 | 1,1458 | 0,31 | 0,05 |
0,3478 | 3,4119 | 0,395 | 0,135 | |
0,5144 | 5,0462 | 0,456 | 0,196 |
Aby wykreślić zależność y = F(x) obliczam:
parametry prostej regresji dla zmierzonych wartości:
gdzie
niepewność standardową wyznaczenia współczynników a i b regresji prostej:
gdzie
wydłużenie sprężyny x [m] | siła ciężkości P [N] | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
i | xi | yi | xi2 | xiyi | Δyi=yi-axi-b | (Δyi)2 |
1 | 0,05 | 1,1458 | 0,0025 | 0,057 | -0,19 | 0,04 |
2 | 0,135 | 3,4119 | 0,0182 | 0,461 | -0,195 | 0,038 |
3 | 0,196 | 5,0462 | 0,0384 | 0,989 | -0,193 | 0,037 |
suma | 0,381 | 9,6039 | 0,0591 | 1,507 | 0,115 |
Po podstawieniu do odpowiednich wzorów otrzymuję:
W = 0,0322
![]() |
---|
k = a =
Współczynnik sprężystości dla I sprężyny obliczony metodą statyczną jest równy
.
Pomiar 2. Wyznaczanie współczynnika sprężystości metodą dynamiczną:
Pomiary wykonane na ćwiczeniach:
masa sprężyny m bez odważnika [kg] ± |
masa odważnika [kg] ± |
czas 20 pełnych wahań sprężyny w zależności od obciążnika [s] ± 1 s |
okres drgań sprężyny [s] |
---|---|---|---|
0,0342 | 0,1168 | 9 | 0,475 |
0,3478 | 14 | 0,755 | |
0,5144 | 17 | 0,905 |
Aby wykreślić zależność y = T2(M) obliczam parametry prostej regresji dla zmierzonych wartości oraz niepewność standardową wyznaczenia współczynników a i b regresji prostej (patrz pkt. 1)
m - masa sprężyny: m = 0,0342 kg = const
M – masa odważnika
masa sprężyny z odważnikiem M+m[kg] |
kwadrat okresu drgań sprężyny T2 [s2] | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
i | xi | yi | xi2 | xiyi | Δyi=yi-axi-b | (Δyi)2 |
1 | 0,151 | 0,226 | 0,023 | 0,035 | 0,001 | 0,000 |
2 | 0,382 | 0,57 | 0,146 | 0,218 | -0,001 | 0,000 |
3 | 0,5486 | 0,819 | 0,301 | 0,449 | -0,001 | 0,000 |
suma | 1,0816 | 1,615 | 0,47 | 0,702 | 0,000006 |
Po podstawieniu do odpowiednich wzorów otrzymuję:
W = 0,2401
![]() |
---|
=
Współczynnik sprężystości dla I sprężyny obliczony metodą dynamiczną jest równy
.
Porównanie wartości współczynnika k otrzymanych za pomocą metody statycznej i dynamicznej:
wartość współczynnika sprężystości k | k minimalne | k maksymalne | |
---|---|---|---|
metoda dynamiczna | 26,336 | 26,39 | |
metoda statyczna | 23,494 | 30,04 |
Wniosek: Pomiędzy wartościami k wyznaczonymi metodą I i II są różnice, być może wynikające z niedokładnych pomiarów czasu wahań sprężyny w przypadku pomiaru II.
Pomiar 3. Wyznaczanie modułu sztywności materiału sprężyny:
liczba zwojów sprężyny n |
promień zwoju sprężyny R [m] |
promień drutu sprężyny r [m] |
---|---|---|
140 ± 1 | 0,011 ± 0,002 | 0,00107 ± 0,00002 |
Wyznaczam niepewność wielkości korzystając z metody różniczki zupełnej:
Niepewność bezwzględną złożoną A = f(x1, x2, x3, ..., xk) obliczam ze wzoru:
czyli dla wartości będącej iloczynem dowolnych potęg mierzonych bezpośrednio wielkości x1 .... xk:
Błąd względny dany jest wzorem:
Obliczenia dla A = G(k,n,R,r) = :
wielkość mierzona | wartość wielkości mierzonej | niepewność wielkości mierzonej | pochodna G | przyczynek do błędu bezwzględnego ΔG/G |
---|---|---|---|---|
współczynnik sprężystości [N/m] | k = 26,767 | Δk = 3,273 | Δk | |
liczba zwojów sprężyny | n = 140 | Δn = 1 | Δn | |
promień zwoju sprężyny [m] | R = 0,011 | ΔR = 0,002 | ΔR | 3 |
promień drutu sprężyny [m] | r = 0,00107 | Δr = 0,00002 | Δr | 4 |
Niepewność bezwzględną G obliczam ze wzoru:
czyli ΔG =
Niepewność względną G obliczam ze wzoru:
σ = 8,34%
Z powyższych obliczeń wynika, że .
sprężyna II
Pomiar 1. Wyznaczanie współczynnika sprężystości metodą statyczną:
Pomiary wykonane na ćwiczeniach:
długość sprężyny bez odważnika [m] ± |
masa odważnika [kg] ± |
siła ciężkości działająca na odważnik F=mg, gdzie g=9,81m/s2 [N] ± 0,0001 N |
długość sprężyny po zawieszeniu odważnika [m] ± |
wydłużenie sprężyny po zawieszeniu odważnika [m] ± |
---|---|---|---|---|
0,23 | 0,0808 | 0,7926 | 0,40 | 0,17 |
0,1108 | 1,0869 | 0,465 | 0,235 | |
0,1584 | 1,5539 | 0,565 | 0,335 |
Analogicznie do poprzedniej sprężyny
wydłużenie sprężyny x [m] | siła ciężkości P [N] | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
i | xi | yi | xi2 | xiyi | Δyi=yi-axi-b | (Δyi)2 |
1 | 0,17 | 0,7926 | 0,0289 | 0,135 | 0,011 | 0,000 |
2 | 0,235 | 1,0869 | 0,0552 | 0,255 | -0,002 | 0,000 |
3 | 0,335 | 1,5539 | 0,112 | 0,521 | -0,008 | 0,000 |
suma | 0,74 | 3,4334 | 0,1961 | 0,911 | 0,000189 |
Po podstawieniu do odpowiednich wzorów otrzymuję:
W = 0,0407
![]() |
---|
k = a =
Współczynnik sprężystości dla II sprężyny obliczony metodą statyczną jest równy
.
Pomiar 2. Wyznaczanie współczynnika sprężystości metodą dynamiczną:
Pomiary wykonane na ćwiczeniach:
masa sprężyny m bez odważnika [kg] ± |
masa odważnika [kg] ± |
czas 20 pełnych wahań sprężyny w zależności od obciążnika [s] ± 1 s |
okres drgań sprężyny [s] |
---|---|---|---|
0,0876 | 0,0808 | 19 | 0,96 |
0,1108 | 21 | 1,08 | |
0,1584 | 24 | 1,25 |
Aby wykreślić zależność y = T2(M) obliczam parametry prostej regresji dla zmierzonych wartości oraz niepewność standardową wyznaczenia współczynników a i b regresji prostej (patrz pkt. 1)
m - masa sprężyny: m = 0, 0876 kg =const
M – masa odważnika
masa sprężyny z odważnikiem M+m [kg] |
kwadrat okresu drgań sprężyny T2 [s2] | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
i | xi | yi | xi2 | xiyi | Δyi=yi-axi-b | (Δyi)2 |
1 | 0,11 | 0,922 | 0,012 | 0,101 | 0,005 | 0,000 |
2 | 0,14 | 1,166 | 0,02 | 0,163 | -0,001 | 0,000 |
3 | 0,188 | 1,563 | 0,035 | 0,294 | -0,003 | 0,000 |
suma | 0,438 | 3,651 | 0,067 | 0,558 | 0,00004 |
Po podstawieniu do odpowiednich wzorów otrzymuję:
W = 0,009
![]() |
---|
= 4,741 ±0,115
Współczynnik sprężystości dla I sprężyny obliczony metodą dynamiczną jest równy
4,741 ±0,115 .
Porównanie wartości współczynnika k otrzymanych za pomocą metody statycznej i dynamicznej:
wartość współczynnika sprężystości k | k minimalne | k maksymalne | |
---|---|---|---|
metoda dynamiczna | 8,203 | 8,433 | |
metoda statyczna | 4,71 | 4,738 |
Wniosek: Pomiędzy wartościami k wyznaczonymi metodą I i II są różnice, być może wynikają one z niedokładnych pomiarów czasu wahań sprężyny w przypadku pomiaru II.
Pomiar 3. Wyznaczanie modułu sztywności materiału sprężyny:
liczba zwojów sprężyny n |
promień zwoju sprężyny R [m] |
promień drutu sprężyny r [m] |
---|---|---|
126 ± 1 | 0,03 ± 0,002 | 0,00142 ± 0,00002 |
Analogicznie do poprzedniej sprężyny.
Obliczenia dla A = G(k,n,R,r) = :
wielkość mierzona | wartość wielkości mierzonej | niepewność wielkości mierzonej | pochodna cząstkowa z G | przyczynek do błędu bezwzględnego ΔG/G |
---|---|---|---|---|
współczynnik sprężystości [N/m] | k = 4,724 | Δk = 0,014 | Δk | |
liczba zwojów sprężyny | n = 126 | Δn = 1 | Δn | |
promień zwoju sprężyny [m] | R = 0,03 | ΔR = 0,002 | ΔR | 3 |
promień drutu sprężyny [m] | r = 0,00142 | Δr = 0,00002 | Δr | 4 |
Niepewność bezwzględną G obliczam ze wzoru:
czyli ΔG =
Niepewność względną G obliczam ze wzoru:
σ = 0,09%
Z powyższych obliczeń wynika, że .