RYZYKO W ZARZĄDZANIU ok ściąga

Niepewność pojawia się wówczas, gdy nie da się ustalić, jakie elementy składają się na daną sytuację (dane zdarzenie), jaka jest ich wartość lub jakie jest prawdopodobieństwo ich wystąpienia

Niepewność można rozpatrywać w aspekcie subiektywnym (czynnym) i obiektywnym (biernym)

Czynny wymiar niepewności związany jest z działaniem decydenta, które stanowi wyraz jego subiektywnej percepcji i oceny sytuacji

Bierny wymiar jest obiektywnym odbiciem rzeczywistości, w której podejmowana są działania

Nauka o organizacji i zarządzaniu traktuje niepewność jako nieodłączny element funkcjonowania organizacji. Jest on związany z jej otoczeniem

A.K. Koźmiński: „niepewność to brak informacji o przyszłych zdarzeniach, nieprzewidywalność utrudniająca określenie warunków, ich skutków i dokonania wyboru. Miarą niepewności jest różnica między informacjami posiadanymi a niezbędnymi do podjęcia decyzji”

M.Crozier i E. Friedberg: „w każdej organizacji można wyróżnić cztery podstawowe typy źródeł niepewności:

Ryzyko jest pojęciem wieloznacznym, trudnym do zdefiniowania. W różnych dziedzinach nauk jest ono różnie interpretowane, dlatego stworzenie jednej uniwersalnej definicji jest niemożliwe

Na złożoność zagadnienia wskazuje zawiły i niejednoznaczny rodowód słowa „ryzyko”.

Przez wieki pojęcie ryzyko związane było z losem, nieubłaganą siłą wyznaczającą bieg zdarzeń

Nowożytna koncepcja ryzyka ma swój początek w indoarabskim systemie liczbowym, który rozpowszechnił się w Europie w średniowieczu. System ten pozwolił na wykorzystanie matematyki do rozważań abstrakcyjnych, a tym samym stworzył możliwość pomiaru ryzyka.

Pierwszym krokiem ku kwantyfikacji ryzyka było opracowanie przez Fermata i Pascala (XVII w.) podstaw teorii prawdopodobieństwa, jednego z instrumentów kontroli ryzyka. Ryzyko zaczęto wówczas definiować jako prawdopodobieństwo osiągnięcia postawionego celu

Dalsze badania nad ryzykiem zaowocowały powstaniem wielu koncepcji, teorii i modeli, które pomagają zrozumieć istotę ryzyka, wyjaśniają, jak je mierzyć i kontrolować oraz jak podejmować decyzje

Dzięki tym pracom zmieniło się również podejście do ryzyka, które zaczęto bardziej identyfikować z wyborem i możliwością osiągnięcia korzyści, aniżeli z nieuchronnym przeznaczeniem i niebezpieczeństwem poniesienia strat

Ryzyko: klasyczne podstawy definiowania

Zagadnienia związane z ryzykiem jako szczególnym rodzajem niepewności są analizowane na trzech różnych płaszczyznach:

TRADYCYJNEJ – przedmiotem analiz są współzależności między ryzykiem a niepewnością, stratą, zagrożeniem, prawdopodobieństwem, traktowanymi jako synonimy

RZECZOWEJ – w tym aspekcie brana jest pod uwagę materializacja ryzyka, która daje początek procesowi identyfikacji i analizy jego elementów składowych, co daje prowadzi do ustalenia końcowego wymiaru ryzyka

PRZYCZYNOWO-SKUTKOWEJ – ryzyko jest traktowane jako pochodna występowania i aktywizacji jego przyczyn

Początek naukowego zainteresowania ryzykiem wiąże się z pracami H. Willeta, który zdefiniował ryzyko jako „zobiektywizowaną niepewność dotyczącą wystąpienia niepożądanego zdarzenie”

Jako jeden z pierwszych rozróżnił pojęcie ryzyka i niepewności F.H. Knight. W jego ujęciu ważne jest rozróżnienie niepewności mierzalnej i niemierzalnej. Ryzyko jest tą formą niepewności, która daje się skwantyfikować. Natomiast niepewność nie dająca się skwantyfikować to niepewność sensu stricto.

Knight stwierdził, że w praktyce gospodarczej występują dwa rodzaje zdarzeń:

zdarzenia niepowtarzalne – które nie są mierzalne, ponieważ nie można uzyskać o nich informacji zobiektywizowanych, a tym samym zastosować wobec nich rachunku prawdopodobieństwa; zdarzenia takie noszą zdarzeń niepewnych

Zdarzenia powtarzalne – wyceniane, których potencjalne istnienie można mierzyć za pomocą rachunku prawdopodobieństw obiektywnych; grupa takich zdarzeń nosi nazwę ryzyka

Rozróżnienie dokonane przez F.H. Knighta stało się podstawa klasycznego podejścia do zagadnienia ryzyka. Kontynuatorami tego podejścia byli m. in. G.L. Shackle, E. Gutenberg, B. Minc, O. Lange

Ryzyko: defensywny nurt definiowania

Rozróżnienie dokonane przez F.H. Knighta stało się podstawa klasycznego podejścia do zagadnienia ryzyka. Kontynuatorami tego podejścia byli m. in. G.L. Shackle, E. Gutenberg, B. Minc, O. Lange

Ryzyko w nurcie defensywnym jest zjawiskiem negatywnym. Efektem występowania ryzyka w działalności gospodarczej jest ponoszenie strat

Wśród przedstawicieli tego nurtu należy wymienić m. in. : W. Bruhwilera, F.Philippa, W. Mellwiga

Bruhwiler: ryzyko to „niebezpieczeństwo negatywnego odchylenia od celu”

Melwig: ryzyko to „niebezpieczeństwo osiągnięcia niekorzystnego rezultatu

Na nurcie negatywnym opiera się teoria ubezpieczeń. Ryzyko jest w niej postrzegane jako wystąpienie lub możliwość wystąpienia negatywnych odchyleń od założonego stanu. W ubezpieczeniach termin „ryzyko” jest często utożsamiany także z niebezpieczeństwem zagrażającym danym obiektom lub osobom

W teorii ryzyka ubezpieczeniowego pojęcie ryzyka jest używane w wielu znaczeniach

A. Banasiński ryzykiem nazywa „możliwość wystąpienia określonego zdarzenia, wypadku lub szkody losowej”; ryzyko jest więc synonimem niebezpieczeństwa zagrażającego obiektom i osbom

Z. Szymański uważa, że ryzyko to „niepewność zajścia szkody, której stopień uwarunkowany jest przez zespół wpływów działających na możliwość i intensywność jej zajścia”

Autorzy książki Fundamentals of Risk and Insurance definiują ryzyko jako stan rzeczywistości, w którym istnieje możliwość wystąpienia niepożądanego zdarzenia, którym jest niepomyślne odchylenie od oczekiwanego rezultatu

Ryzyko: ofensywny nurt definiowania

Reprezentanci nurtu ofensywnego (aktywnego) traktują ryzyko jako immanentna cechę działalności przedsiębiorstwa i interpretują je nie tylko jako źródło strat, ale również potencjalne źródło zysków

Większość przedstawicieli tego nurtu rozróżnia pojęcia niepewności i ryzyka, traktując pierwsze z nich jako zjawisko statyczne, natomiast drugie jako kategorię dynamiczną, ściśle związaną z działaniem

Reprezentanci tego nurtu to m. in. P.F. Drucker. K.J. Arrow, L. Osiatyński, W. Grzybowski, E. Kulwicki

Zdaniem P. Druckera w przedsiębiorstwie istnieją cztery rodzaje ryzyka:

Ryzyko: perspektywa teorii podejmowania decyzji

Można wyróżnić dwie klasy decyzji i związane z nimi dwie teorie decyzji

Teoria decyzji racjonalnych szuka odpowiedzi na pytanie jak racjonalnie podejmować decyzje i dokonywać wyboru racjonalnego rozwiązania

Psychologiczna teoria decyzji próbuje zbadać jak ludzie rzeczywiście podejmują decyzje

Teoria decyzji racjonalnych wykorzystywana jest głównie przez matematyków i ekonomistów i opiera się na zasadzie kwantyfikacji

Główni reprezentanci tego nurtu: R.D. Luce, H. Raiffa, R.L. Ackoff, J. Mothes, W. Sadowski

Rozwiązanie problemu polega na wyborze najlepszego działania. Metoda rozwiązania problemu zależy od rodzaju problemu

Psychologiczna teoria decyzji dotyczy faktycznego sposobu podejmowania decyzji przez ludzi

W ramach tej teorii wyróżnia się dwa rodzaje zadań:

Zadania deterministyczne, czyli takie, w których występują zmienne losowe ze znanym prawdopodobieństwem rozkładu. Do rozwiązywania takich zadań służy programowanie liniowe i rachunek różniczkowy

Zadania probabilistyczne, w których występuje niepewność co do wyniku, który się uzyska. Wybierając alternatywę, decydent podejmuje ryzyko, ponieważ istnieje określone prawdopodobieństwo, że wybór ten doprowadzi do wyniku niekorzystnego. Rozwiązywanie zadań probabilistycznych oparte jest na rachunku prawdopodobieństwa

Ryzyko w najbardziej ogólnym ujęciu:

Cechy identyfikujące ryzyko w działalności gospodarczej:

Typologia ryzyka ; Klasyfikacja ryzyka

1. Kryterium ogólne (uniwersalne):

2. Kryterium: możliwość realizacji ryzyka

3. Kryterium: możliwość wyrażenia skutków ryzyka w pieniądzu

4. Kryterium Stadlera

5. Kryterium: metoda określania ryzyka

6. Kryterium: wpływ decydenta

7. Kryterium: czynniki kształtujące ryzyko

8. Kryterium funkcjonalne:

Klasyfikacja ryzyka w działalności gospodarczej

1. Ryzyko rynkowe

2. Ryzyko kredytowe

3. Ryzyko operacyjne

4. Ryzyko biznesowe


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zarządzanie kadrami - ściąga 3, ŚCIĄGI Z RÓŻNYCH DZIEDZIN, zarzadzanie
zarządzanie kadrami - ściąga 1, Zarządzanie(1)
Znaczenie osobowości moralnej dla ładu gosp. i polit.-Hayek, Zarządzanie OK, ekonomia
zarządzanie i organizacja ściąga Nico, zchomikowane, 35 000 edukacyjnych plików z każdej branży
Zarządzanie strategiczne ściąga2
zarzadz pytania sciaga
Zarządzanie strategiczne ściąga na grubo
zarzadzanie procesami sciaga
RYZYKO W ZARZĄDZANIU PRZEDSIĘBIORSTWEM wykład 1 2
Zarzadzanie Operacyjne sciaga 5, notatki, WSTiH
wymiary osobowości MBTI, Zarządzanie OK, slivkoff

więcej podobnych podstron