Kaplica Św. Trójcy jest unikatowym zabytkiem klasy zerowej, łączącym Wschód z Zachodem. Razem z basztą późnoromańską z poł. XIII stanowi cenny relikt Wzgórza Zamkowego. Najwcześniejsze pisemne wzmianki o kaplicy zamkowej pochodzą z pierwszej połowy XIV wieku. Wiadomo jednak, że powstała wcześniej w XIII wieku. Ozdobiona malowidłami z inicjatywy Władysława Jagiełły stała się kaplica Trójcy Św. doskonałym przykładem połączenia architektury łacińskiego gotyku zachodniej Europy i polichromii wykonanej zgodnie z kanonem artystycznym i ikonograficznym obowiązującym w sztuce obrządku wschodniego Unikatową wartość nadają jej zwłaszcza bizantyjsko-ruskie freski, należące nie tylko do nielicznych w Polsce, ale i najpiękniejszych.
|
Pałac zbudowany został w latach 1736-1742 przez wojewodę chełmińskiego Michała Bielińskiego, zaprojektowany prawdopodobnie przez włoskiego architekta Józefa II Fontanę, w stylu barokowym - entre cour et jardin. W latach 1799-1944 majątek należał do Zamoyskich. Pałac okres świetności przeżywał za czasów Konstantego Zamoyskiego. Dokonując przebudowy rezydencji, hrabia pragnął z niej uczynić jedną z najbardziej monumentalnych i reprezentacyjnych siedzib magnackich. We wnętrzach, które zachowały autentyczny wystrój z przełomu XIX wieku i XX wieku w tym: neobarokowe i neoregencyjne plafony, piece z miśnieńskich kafli, marmurowe kominki, dębowe parkiety, zgromadzona jest również niezwykła kolekcja malarstwa, mebli, rzeźb, luster, kobierców, porcelany, złoconych brązów i sreber, które swego czasu stanowiły dawne wyposażenie pałacu. Wnętrza są doskonale utrzymane i posiadają nieporównywalny w Polsce i bardzo rzadki w Europie stopień autentyzmu.
|
Kamienice (przy Rynku) o manierystycznym wystroju z ok. 1615 r. należące do braci Przybyłów:
|
 |
Brama Krakowska w Lublinie |
 |
Pałac Czartoryskich w Puławach |
 |
Ratusz w Zamościu |
Brama Krakowska zbudowana została jako fortyfikacja w pierścieniu murów otaczających miasto w czasach panowania króla Kazimierza Wielkiego, po najeździe tatarskim w 1341 r. Jest architektonicznym symbolem miasta, pełniąc funkcję komunikacyjną pomiędzy Starym Miastem, a Śródmieściem. Nazwa Bramy pochodzi od traktu krakowskiego wiodącego z Lublina do ówczesnej stolicy państwa Krakowa, znajdującego się na osi Bramy. Brama Krakowska była budowlą reprezentacyjną, przez którą wjeżdżały orszaki monarsze i poselskie. Najstarsza gotycka część Bramy zbudowana została z kamienia wapiennego i cegły, układających się na licu zewnętrznych ścian w motyw szachownicy. Z XV wieku pochodzi dwukondygnacyjna nadbudowa wyróżniająca się układem zendrówek. W celu zwiększenia obronności w pierwszej poł. XVI wieku wybudowano przedbramie, zwieńczone krenelażem z dwoma narożnymi wieżyczkami.
|
Pałac Czartoryskich, wzniesiony pierwotnie przez Lubomirskich według barokowego projektu Tylmana z Gameren w latach 1676-1679. Spalony w 1706 r. przez Szwedów, pałac odbudowali w latach 1722-1736 Sieniawscy i Czartoryscy, według rokokowego projektu Jana Zygmunta Deybla. Ostatecznie w latach 1785-1810 pałac został przebudowany w stylu klasycystycznym przez Czartoryskich według projektu Chrystiana Piotra Aignera..
|
Ratusz w Zamościu – manierystyczno-barokowy, główny budynek na zamojskim Starym Mieście. Posiada 52-metrową wieżę zegarową oraz szerokie, wachlarzowe schody. Jego budowę rozpoczęto w roku 1591. Większych zmian dokonano podczas przebudowy w połowie XVII wieku – został wówczas powiększony i podwyższony, dobudowano trzecią kondygnację oraz attyki. Również wieża ratusza została podwyższona. Oddzielony został ponadto od kamienic po stronie zachodniej. W II poł. XVIII wieku wybudowano dzisiejsze wachlarzowe, dwuskrzydłowe schody, które prowadzą do wejścia na I piętrze. W okresie międzywojennym XX wieku przeprowadzono rekonstrukcję wg pierwotnego wyglądu Po II wojnie światowej, w czasie której zamojski ratusz nie uległ zniszczeniom, był nadal remontowany, również wewnątrz, m.in. rozebrano odwach pod schodami, odnowiono jego elewacje.
|
 |
Wielka Synagoga we Włodawie |
|
|
|
Synagoga została zbudowana w latach 1764-1774, prawdopodobnie według projektu Pawła Antoniego Fontana, na miejscu starej, drewnianej synagogi. Część funduszy na jej budowę przeznaczyła rodzina Czartoryskich. W drugiej połowie XIX wieku do synagogi dobudowano drugą kondygnację nad przedsionkiem oraz dwa narożne alkierze. Podczas I wojny światowej synagoga i całej jej wnętrze spłonęło. Począwszy od czasu zakończenia wojny rozpoczęto remont oraz rekonstrukcje wnętrza. Po 1920 roku wykonano na nowo całą wewnętrzną stolarkę, a w 1936 roku ukończono nowy Aron ha-kodesz. Podczas II wojny światowej hitlerowcy zdewastowali synagogę i urządzili w niej magazyn sprzętu wojskowego. Po zakończeniu wojny do 1970 roku nadal służyła jako magazyn. W latach 80. przeprowadzono rozległe prace remontowe i konserwacyjne
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
