Rynek euroobligacji powstał w roku 1963, gdy w Stanach Zjednoczonych wprowadzono podatek wyrównujący do-
chody płynące z obligacji. Rynek ten nie podlega kontroli narodowych władz walutowych.Euroobligacja jest papie-
rem wartościowym wystawionym na okaziciela, dlatego też mogą być przedmiotem swobodnego obrotu na rynku
finansowym. Stanowi ona zobowiązanie emitenta (wystawcy) do zapłaty właścicielowi (posiadacz euroobilgacji)
kwoty euroobligacji (jednorazowo lub ratami w określonych terminach) wraz z odsetkami po przedstawieniu tego
dokumentu oraz zapłaty kuponów odsetkowych na warunkach w min podanych do czasu wykupu euroobligacji.
Emisje euroobligacji rejestrowane są na międzynarodowych giełdach. Są one na nich przedmiotem obrotu. W
wyniku gry popytu i podaży kształtuje się rynkowa cena euroobligacji w postaci jej kursu.Uczestnicy rynku euro-
obligacji po stronie popytu i podazy mają zasięg międzynarodowy.Rynek ten obejmuje zasięgiem swego działania
cały świat. Emitenci euroobligacji zgłaszają popyt na rynku euroobligacji, a nabywcy tworzą podaż środków na
tym rynku. Papiery są sprzedawane zawsze poza granicami kraju ich pochodzenia.
Rynek euroakcjiOd początku światowy rynek akcji był mniejszy od rynku obligacji i rozwijał się wolniej.Występują
trzy możliwości emisji akcji międzynarodowych:-emisja może być sprzedawana przez międzynarodowy syndykat
w wielu krajach, ale akcje są nominowane w jednej walucie,-akcje mogą być nominowane w wielu walutach i no-
towane na wielu giełdach jednocześnie,-akcje są notowane jednocześnie na rynku krajowym oraz na innych ryn-
kach i są emitowane przez międzynarodowy syndykat w eurowalucie.Korzyści dla firm rozprowadzających emisje
nowych akcji można sprowadzić do:-możliwości obniżenia kosztu kapitału, w porównaniu z innymi źródłami dłu-
gookresowego finansowania-zabezpieczenia potrzebnych funduszy w najbardziej pożądanych walutach z punktu
widzenia minimalizacji ryzyka kursowego-uzyskania odpowiednio dużych środków finansowych, których nie mo-
żna uzyskać z nowych, lokalnych rynków kapitałowych.Emitenci euroakcji stanowią dość zróżnicowaną grupę. Są
to m.in. banki, towarzystwa ubezpieczeniowe, producenci samochodów, cementownie, sieci restauracyjne, hote-
lowe, linie lotnicze, producenci kawy i przedsiębiorstwa telekomunikacyjne.
Rynek euroobligacji powstał w roku 1963, gdy w Stanach Zjednoczonych wprowadzono podatek wyrównujący do-
chody płynące z obligacji. Rynek ten nie podlega kontroli narodowych władz walutowych.Euroobligacja jest papie-
rem wartościowym wystawionym na okaziciela, dlatego też mogą być przedmiotem swobodnego obrotu na rynku
finansowym. Stanowi ona zobowiązanie emitenta (wystawcy) do zapłaty właścicielowi (posiadacz euroobilgacji)
kwoty euroobligacji (jednorazowo lub ratami w określonych terminach) wraz z odsetkami po przedstawieniu tego
dokumentu oraz zapłaty kuponów odsetkowych na warunkach w min podanych do czasu wykupu euroobligacji.
Emisje euroobligacji rejestrowane są na międzynarodowych giełdach. Są one na nich przedmiotem obrotu. W
wyniku gry popytu i podaży kształtuje się rynkowa cena euroobligacji w postaci jej kursu.Uczestnicy rynku euro-
obligacji po stronie popytu i podazy mają zasięg międzynarodowy.Rynek ten obejmuje zasięgiem swego działania
cały świat. Emitenci euroobligacji zgłaszają popyt na rynku euroobligacji, a nabywcy tworzą podaż środków na
tym rynku. Papiery są sprzedawane zawsze poza granicami kraju ich pochodzenia.
Rynek euroakcjiOd początku światowy rynek akcji był mniejszy od rynku obligacji i rozwijał się wolniej.Występują
trzy możliwości emisji akcji międzynarodowych:-emisja może być sprzedawana przez międzynarodowy syndykat
w wielu krajach, ale akcje są nominowane w jednej walucie,-akcje mogą być nominowane w wielu walutach i no-
towane na wielu giełdach jednocześnie,-akcje są notowane jednocześnie na rynku krajowym oraz na innych ryn-
kach i są emitowane przez międzynarodowy syndykat w eurowalucie.Korzyści dla firm rozprowadzających emisje
nowych akcji można sprowadzić do:-możliwości obniżenia kosztu kapitału, w porównaniu z innymi źródłami dłu-
gookresowego finansowania-zabezpieczenia potrzebnych funduszy w najbardziej pożądanych walutach z punktu
widzenia minimalizacji ryzyka kursowego-uzyskania odpowiednio dużych środków finansowych, których nie mo-
żna uzyskać z nowych, lokalnych rynków kapitałowych.Emitenci euroakcji stanowią dość zróżnicowaną grupę. Są
to m.in. banki, towarzystwa ubezpieczeniowe, producenci samochodów, cementownie, sieci restauracyjne, hote-
lowe, linie lotnicze, producenci kawy i przedsiębiorstwa telekomunikacyjne.
Rynek euroobligacji powstał w roku 1963, gdy w Stanach Zjednoczonych wprowadzono podatek wyrównujący do-
chody płynące z obligacji. Rynek ten nie podlega kontroli narodowych władz walutowych.Euroobligacja jest papie-
rem wartościowym wystawionym na okaziciela, dlatego też mogą być przedmiotem swobodnego obrotu na rynku
finansowym. Stanowi ona zobowiązanie emitenta (wystawcy) do zapłaty właścicielowi (posiadacz euroobilgacji)
kwoty euroobligacji (jednorazowo lub ratami w określonych terminach) wraz z odsetkami po przedstawieniu tego
dokumentu oraz zapłaty kuponów odsetkowych na warunkach w min podanych do czasu wykupu euroobligacji.
Emisje euroobligacji rejestrowane są na międzynarodowych giełdach. Są one na nich przedmiotem obrotu. W
wyniku gry popytu i podaży kształtuje się rynkowa cena euroobligacji w postaci jej kursu.Uczestnicy rynku euro-
obligacji po stronie popytu i podazy mają zasięg międzynarodowy.Rynek ten obejmuje zasięgiem swego działania
cały świat. Emitenci euroobligacji zgłaszają popyt na rynku euroobligacji, a nabywcy tworzą podaż środków na
tym rynku. Papiery są sprzedawane zawsze poza granicami kraju ich pochodzenia.
Rynek euroakcjiOd początku światowy rynek akcji był mniejszy od rynku obligacji i rozwijał się wolniej.Występują
trzy możliwości emisji akcji międzynarodowych:-emisja może być sprzedawana przez międzynarodowy syndykat
w wielu krajach, ale akcje są nominowane w jednej walucie,-akcje mogą być nominowane w wielu walutach i no-
towane na wielu giełdach jednocześnie,-akcje są notowane jednocześnie na rynku krajowym oraz na innych ryn-
kach i są emitowane przez międzynarodowy syndykat w eurowalucie.Korzyści dla firm rozprowadzających emisje
nowych akcji można sprowadzić do:-możliwości obniżenia kosztu kapitału, w porównaniu z innymi źródłami dłu-
gookresowego finansowania-zabezpieczenia potrzebnych funduszy w najbardziej pożądanych walutach z punktu
widzenia minimalizacji ryzyka kursowego-uzyskania odpowiednio dużych środków finansowych, których nie mo-
żna uzyskać z nowych, lokalnych rynków kapitałowych.Emitenci euroakcji stanowią dość zróżnicowaną grupę. Są
to m.in. banki, towarzystwa ubezpieczeniowe, producenci samochodów, cementownie, sieci restauracyjne, hote-
lowe, linie lotnicze, producenci kawy i przedsiębiorstwa telekomunikacyjne.