POCZ膭TKI ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ
Administracja- pochodzi od wyrazu "ministrate" tzn. zarz膮dza膰, a pocz膮tek "ad" - jedynie wzmacnia charakter dzia艂a艅. Termin narodzi艂 sie w staro偶ytnym Rzymie, a w j臋zykach europejskich wyst臋puje od 艣redniowiecza. Ma charakter wykonawczy, obs艂ugowy w stosunku do czynnika politycznego, kt贸remu s艂u偶y.
rys historyczny:
w staro偶ytno艣ci dzia艂ania administracji by艂y traktowane jako wykonywanie dzia艂a艅 w艂adcy, suwerena, kt贸ry by艂 przedstawicielem boga lub wielkim przedstawicielem boga, urz臋dnicy byli jego s艂ugami ca艂kowicie pos艂usznymi i uzale偶nionymi od panuj膮cego, a wola w艂adcy stawa艂a si臋 w pe艂ni obowi膮zuj膮cym prawem. Nie istnia艂y ograniczenia w艂adcy. W staro偶ytno艣ci istnia艂y dwa zasadnicze modele :
1. model despotyczny - w imperiach europejskich - centrum w艂adzy politycznej znajdowa艂o si臋 w r臋kach w膮skiej elity skupionej wok贸艂 monarchy w sk艂ad tych elit pocz膮tkowo wchodzili cz艂onkowie rodu monarchy i kap艂ani, p贸藕niej wojskowi oraz dzier偶awcy kr贸lewscy.
2. model republika艅ski -w europie- w艂adza mia艂a nale偶e膰 do ludu, ale si臋 zmienia艂 i dominuj膮ce znaczenie zdobywali oligarchowie, bogatsi w艂a艣ciciele. W niekt贸rych cz臋艣ciach Europy w艂adz臋 przejmowali tyrani wprowadzaj膮cy ustr贸j dyktatorski np. w greckich pa艅stwach.
Je偶eli chodzi o model adm. publicznej w staro偶ytno艣ci to trzeba m贸wi膰 偶e by艂 to model zcentralizowany i organy administracji jednoosobowe , model monokratyczny.
Aparat urz臋dniczy by艂 mocno rozbudowany i mia艂 charakter elitarny. warunkiem przynale偶no艣ci do sfery urz臋dniczej by艂o pochodzenie spo艂eczne, koniecznie umiej臋tno艣膰 czytania i podstawy rachunkowo艣ci. Pocz膮tkowo urz臋dnicy dzia艂ali na szczeblu centralnym, p贸藕niej tworzono urz臋dy terenowe w prowincjach. A jednocze艣nie nast臋powa艂 rozrost wyspecjalizowanych specjalizacji, czyli budowa specjalistycznych urz臋d贸w, do spraw skarbu, armii.
W 艣redniowieczu (po upadku cesarstwa rzymskiego), po upadku staro偶ytnych wzorc贸w, nast膮pi艂 upadek ca艂ego systemu prawnego i administracyjnego, dosz艂o do pewnej anarchii , nast膮pi艂 brak stabilizacji w艂adzy w pierwszym okresie 艣redniowiecznym i brak poszanowania dla prawa. Zmiany korzystne zacz臋艂y pojawia膰 si臋 od VI w., kiedy nast臋powa艂a stopniowa stabilizacja w艂adzy politycznej , kszta艂towanie si臋 ksi臋stw, na czele kt贸rych sta艂 ksi膮偶臋, sprawuj膮cy w艂adz臋 polityczn膮, traktowa艂 to ksi臋stwo jako swoj膮 w艂asno艣膰, dysponowa艂 tym ksi臋stwem jak w艂asno艣ci膮 prywatn膮. Jest to ustr贸j monarchy patrymonialna. Dominowa艂a zasada personalizmu prawa- prawo by艂o kierowane do konkretnych adresat贸w. Dopiero p贸藕niej od IX w. zacz臋艂o kszta艂towa膰 prawo powszechnie obowi膮zuj膮ce. Ale tyko na danym terytorium.
IX w jest to pocz膮tek feudalizmu, zale偶no艣膰 jednych os贸b wzgl臋dem drugich. Decyduj膮ce znaczenie mieli mo偶now艂adcy, kt贸rzy byli uwolnieni z pod zwierzchno艣ci monarchy, dzi臋ki licznym immunitetom kr贸lewskim, mieli swoich lennik贸w, poddanych, byli po艣rednim szczeblem mi臋dzy monarch膮 a lennikami, ludem. Ci膮gle poszerzali swoj膮 pozycj臋(wp艂ywy i maj膮tek), os艂abiaj膮c pozycj臋 kr贸la, kt贸ra coraz mniej mia艂a znaczenie. Dominowa艂o przys艂owie, twierdzenie: "wasal mojego wasala nie jest moim wasalem" (wasal-lennik), czyli w艂adza kr贸la nie si臋ga艂a do ludu, lennik贸w. Konsekwencja by艂a tego 偶e nast臋powa艂o rozbicie polityczne Europy.
Od XIII w. mo偶na m贸wi膰 o monarchii stanowej zaczyna艂y wykszta艂ca膰 sie rady, reprezentacje r贸偶nych stan贸w, grup spo艂ecznych ze wzgl臋du na miejsce zamieszkania i pochodzenie. W Polsce wykszta艂ci艂y si臋 sejmiki. Aparat urz臋dniczy coraz bardziej specjalizowa艂 si臋, by艂 dobrze op艂acany.
Kolejna epoka : ABSOLUTYZM - w艂adza absolutna (MONARCHA)- od XVI-XVIII w., pochodzi z Francji za panowania Ludwika XIII i XIV. Kr贸l stara艂 si臋 ca艂膮 w艂adz臋 skupi膰 w艂adz臋 wok贸艂 siebie i zlikwidowa膰 w艂adz臋 stanow膮. Kr贸l d膮偶y艂 do likwidacji jakiejkolwiek odr臋bno艣ci prowincjonalnych, partykularnych. Pocz膮tkowo pozostawiono przywileje feudalne lokalnym mo偶now艂adcom., ale jednocze艣nie rozchodowywano struktury pa艅stwa zw艂aszcza zapewni膰 takie struktury pa艅stwa, kt贸re by艂y ma艂o przyjazne dla obywateli takie jak: aparat skarbowy, policj臋. Administracja zosta艂a oddzielona od s膮downictwa. W po艂owie XVIII w. pojawi艂 sie koncepcja tr贸jpodzia艂u w艂adzy pa艅stwowej, kt贸rej autorem jest CHARLES MONTESQUIEM swormuowa艂 koncepcj臋 w s艂ynnym dziele "O duchu praw" - podzieli艂 w艂adz臋 w tym dziele.
Nast臋powa艂a centralizacja w艂adzy. Kr贸l sprawuje w艂adze z 艂aski Boga i nikt nie mo偶e go tej w艂adzy pozbawi膰. W艂adza(admin. publiczna) by艂a nie przyjazna dla obywateli. Aparat adm. by艂 wyspecjalizowany i skuteczny(艣ci膮ganie podatk贸w), bez mo偶liwo艣ci dzia艂a艅 obronnych od strony obywatela. system administracyjnego widzi mi si臋 , w艂adza d膮偶y艂a do osi膮gni臋cia swoich cel贸w. Szczytem monarchii absolutnej by艂o panowanie Ludwika XIV, kt贸ry sformu艂owa艂 s艂ynne powiedzenie: "L'ETAT C'ESTA MOI"- pa艅stwo(w艂adza) to ja.
Coraz wi臋ksze znaczenie mia艂o prawo publiczne, stawa艂o si臋 podstaw膮 dzia艂ania administracji, jednak by艂o przez monarch臋 wykorzystywane bardzo instrumentalnie dla osi膮gni臋cia w艂asnych korzy艣ci. Urz臋dnik by艂 s艂ug膮 w艂adzy i musia艂 wykonywa膰 jego polecenia. Wykszta艂ci艂 si臋 aparat urz臋dniczy zhierarchizowany, i aparat urz臋dniczy zawodowy, urz臋dnicy sk艂adali przysi臋g臋 wierno艣ci. Przy zatrudnianiu urz臋dnik贸w dochodzi艂o do patologii. Wykszta艂ci艂 si臋 PATRONA呕 czyli kupczenie stanowiskami urz臋dniczymi.
We Francji wykszta艂ci艂 si臋 Urz膮d, kt贸ry zajmowa艂 si臋 sprzeda偶膮 stanowisk urz臋dniczych.
PODSUMOWANIE czasu absolutyzmu :
- scentralizowany aparat pa艅stwowy, sk艂adaj膮cy si臋 z fachowych urz臋dnik贸w, coraz lepiej przygotowanych do pe艂nienia funkcji pa艅stwowych
-sprawnie dzia艂aj膮cy aparat biurokratyczny, coraz bardziej zhierarchizowany,
- silna armia, kt贸ra sta艂a na czele takiego pa艅stwa
-pozycja mo偶now艂adc贸w pod koniec tego okresu zosta艂a zmarchinalizowana (??)
Kolejny etap zaczyna si臋 od Rewolucji francuskiej - koniec XVII w. - r贸wno艣膰, wolno艣膰, niepodleg艂o艣膰, bractwo. Zacz臋to wdra偶a膰 w 偶ycie tr贸jpodzia艂 w艂adzy. Od pocz膮tku XIX w. nast臋powa艂o ograniczenie aktywno艣ci pa艅stwa w 偶yciu obywateli. Zacz臋艂a si臋 pojawia膰 koncepcja pa艅stwa prawnego. Wszelkie dzia艂anie w艂adzy pa艅stwowej powinno mie膰 dzia艂anie w obowi膮zuj膮cym prawie. Pojawi艂o si臋 w Niemczech i zacz臋艂a na ca艂膮 Europ臋 oddzia艂ywa膰. Cel: Mia艂a chroni膰 obywatela przed samowol膮 w艂adzy i administracji, przed nadmierne wkraczanie w sfer臋 prywatn膮. Jednoznacznie podzielono aparat w艂adzy na 3 segmenty: ustawodawcza, wykonawcza i s膮downicza.
ADMINISTRACJA PUBLICZNA OBECNIE
W/g JELINEK WALTER Administracj膮 publiczn膮 jest wszystko co si臋 nie mie艣ci w zakresie w艂adzy ustawodawczej i s膮downiczej. Z tego wynika 偶e administracja publiczna musi by膰 usytuowana w obr臋bie w艂adzy wykonawczej.
inne definicje:
podmiotowo-przedmiotowa -czyli mieszana- jest zesp贸艂 dzia艂a艅, czynno艣ci i przedsi臋wzi臋膰 o charakterze wykonawczym przez r贸偶ne podmioty , organy i instytucje na podstawie prawa w formach przewidzianych przez system prawa. Administracja publiczna jest powi膮zana prawnie. zasada praworz膮dno艣ci w dzia艂aniach adm. pub. Wykonywane dzia艂ania s膮 wykonywane przez bardzo rozbudowan膮 struktur臋 podmiot贸w. Wszystkie dzia艂ania i przedsi臋wzi臋cia maj膮 na celu realizacj臋 interesu publicznego, dzia艂anie na rzecz pa艅stwa lub lokalny, na rzecz mieszka艅c贸w danego terenu.
INTERES PUBLICZNY - nie mo偶e wyklucza膰 interesu prywatnego, os贸b fizycznych tzn. spraw wa偶nych dla poszczeg贸lnych os贸b fizycznych. Wyznaczaj膮 granice interesu publicznego.
DEFINICJA PODMIOTOWA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ - rozcz艂onkowana struktura organizacyjna sektora publicznego i wszystkie podmioty wchodz膮ce w jej sk艂ad dzia艂aj膮 na rzecz sektora publicznego. Musza dzia艂a膰 na podstawie i w granicach przepis贸w prawnych, np. organy adm. publicznej
ORGANY ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ - podmiot, kt贸ry posiada pewne kompetencje w okre艣lonej dziedzinie spraw wynikaj膮ce z przepis贸w prawa powszechnie obowi膮zuj膮cym (konstytucja, ustawy, akty prawne). Wyposa偶one s膮 we w艂adztwo administracyjne- prawo w艂adczego rozstrzygania o sytuacji prawnej podmiot贸w zewn臋trznych, usytuowanych na zewn膮trz aparatu administracyjnego- os贸b fizycznych. Wykorzystuj膮c w艂adztwo pa艅stwowe, stosuj膮 okre艣lone formy prawne w艂a艣ciwe dla adm. publicznej: akt normatywny, akt administracyjny(ugoda administracyjna). s膮 organy np. prezes rady ministr贸w, minister, wojewoda, zarz膮d powiatowy, itd. mo偶e by膰 jednoosobowy czyli monokratyczny (minister, wojewoda) lub kolegialny- wieloosobowy(rada ministr贸w, zarz膮d powiatu), konieczne jest podj臋ci uchwa艂y. Zalet膮 jest przemy艣lane rozstrzyganie spraw. Dominuj膮 organy monokratyczne.
URZ臉DY -jest to struktura, jednostka organizacyjna obs艂uguj膮ca organ administracji publicznej, tzn. pomagaj膮ca wykonanie zada艅 wynikaj膮cych z przepis贸w. Celem istnienia urz臋du jest ob艂uga organu, np. minister ma do pomocy ministerstwo, wojewoda ma urz膮d wojew贸dzki, burmistrz-urz膮d miasta, w贸jt - urz膮d gminy itp.
inne podmioty realizuj膮ce zadania z zakresu adm. publicznej, w szczeg贸lno艣ci maj膮 prawo rozstrzygania indywidualnych spraw r贸偶nych podmiot贸w w drodze decyzji adm. Chodzi o takie podmioty, kt贸rym prawo zosta艂o powierzone na podstawie przepis贸w , i na podstawi porozumienia mi臋dzy org. admin. a takim podmiotem. np. dziekan, rektor- ma prawo na podstawie ustawy o szkolnictwie wy偶szym. Wydaj膮 decyzje admin.: przyznanie stypendi贸w, skre艣lenie z listy student贸w, od kt贸rych mo偶na si臋 odwo艂a膰. Samorz膮d adwokat贸w , szkolny.
zadania adm. publicznej
1. obs艂uga proces贸w rz膮dzenia, np.: ministerstwo ma na celu umo偶liwienie ministrowi prowadzenia polityki w okre艣lonym obszarze tematycznym.
2. wykonywanie zada艅 publicznych na艂o偶onych na te podmioty na podstawie przepis贸w prawa, tzw. bierz膮ce administrowanie sprawamoi publicznymi. Zadanie s膮 zr贸偶nicowane w zale偶no艣ci jaki fragment jest realizowany.
FUNKCJE ADM. PUBLICZNEJ polegaj膮cej na realizacji zada艅 publicznych
1. porz膮dkowa- reglamentacyjna - niekt贸re org ad.pub. maj膮 zadba膰 o bezpiecze艅stwo i porz膮dek, albo te偶 maj膮 za zadanie reglamentowa膰 pewne dobra, np. wydawanie zezwole艅 na sprzeda偶 alkoholu, koncesji, s膮 to pewne dobra wa偶ne dla pa艅stwa. praktyczne dzia艂ania.
2. 艣wiadczenie us艂ug - administracj膮 艣wiadcz膮ca, np. : 艣wiadczy us艂ugi transportowe dla mieszka艅c贸w, us艂ugi edukacyjne ochrona zdrowia, kultury, opieka spo艂eczna, itp. Obywatele s膮 klientami us艂ug adm. 艢wiadczenie tych us艂ug jest trudne w sensie organizacyjnym i kosztoch艂onne, poch艂ania nak艂ady publiczne. Adm. mo偶e zastosowa膰 r贸偶ne rozwi膮zania, bo grupa klient贸w jest du偶a, powierza zadania podmiotowi zewn臋trznemu, Takie dzia艂anie nazywa si臋 OUTSOURCING, czyli tryb przepis贸w o zam贸wieniach publicznych. Umowy,
3. Zarz膮du maj膮tkiem publicznym - funkcja w艂a艣cicielska adm. publicznej, jest w艂a艣cicielem du偶ego maj膮tku. Pojawia si臋 problem zarz膮du, pojawia si臋 problem, czy chce zarz膮dza膰, mo偶e sama lub znajdzie zarz膮dc臋 zwi膮zanego umow膮. Maj膮tek publiczne jest powszechny. Mo偶na si臋 go pozby膰 w drodze przetargu: sprzeda膰, lub wynaj膮膰, wydzier偶awi膰 i czerpa膰 z tego korzy艣ci.
4. Zarz膮dzania rozwojem -pa艅stwa jak i lokalnym. Spojrzenie strategiczne administracji publicznej na funkcj臋 pa艅stwa w pewnej perspektywie czasu, nale偶y zaplanowa膰 jak b臋dzie zorganizowana jednostka za x lat. Tego rodzaju s艂u偶膮 programy rz膮dowe i samorz膮dowe, np. zapobieganie bezrobociu. Problem praktyczny z prze艂o偶eniem tych za艂o偶e艅 na konkretne instrumenty mo偶e si臋 zd膮偶y膰 偶e plan mnie b臋dzie w praktyce realizowany bo nie b臋dzie ch臋ci w realizowaniu program贸w poprzednik贸w. Rozw贸j mo偶e by膰 zaburzony.
ZASADA RESORTOWO艢CI- wykszta艂ci艂a si臋 we Francji w okresie pa艅stwa absolutnego XVII i XVIII w., w okresie panowania Ludwika XIII i XIV. Polega na tym ,偶e adm. pa艅stwowa jest podzielona jest na niezale偶ne od siebie struktury organizacyjne, kt贸re okre艣lamy jako resorty. Na czele resort贸w by艂y organy wieloosobowe- kolegialne. Dopiero od XIX jednoosobowi ministrowie - monokratycznymi. Najwcze艣niej wyodr臋bnione zosta艂y resorty spraw zagranicznych, skarbowo艣ci, wojskowo艣ci, spraw wew, wymiaru sprawiedliwo艣ci, p贸藕niej do艂膮czane by艂y sprawy wyznaniowe i 艣wiatowe i pojawia艂y si臋 kolejne. Na pocz膮tku obowi膮zywania tej zasady wykszta艂ci艂y si臋 swoiste metody i formy wykonywania administracji w poszczeg贸lnych resortach. Obecnie te resorty uto偶samia si臋 z dzia艂aniami adm. rz膮dowej, a na czele kilku dzia艂贸w stoi minister. Obowi膮zuje we wszystkich wsp贸艂czesnych pa艅stwach demokratycznych.
zasada centralizacji - centralizm adm. - okre艣la ta zasada stosunki zachodz膮ce mi臋dzy r贸偶nymi organami adm. a zw艂aszcza mi臋dzy organami szczebla centralnego i org. szczebla terenowego. zasada ta zak艂ada podporz膮dkowanie pewnych organ贸w organowi nadrz臋dnemu. a zatem zak艂ada hierarchi臋 w adm. publicznej ta centralizacja cz臋sto przejawia si臋 przez wyznaczaniu przez organ nadrz臋dny kierunku dzia艂ania dla organu podrz臋dnego mo偶liwo艣膰 wydawania wytycznych, instrukcji . Organy podporz膮dkowane s膮 zale偶ne od organ贸w nadrz臋dnych. Mo偶e wyst膮pi膰 zale偶no艣膰 osobowa, wtedy org. nadrz臋dne decyduj膮 o obsadzie kluczowych stanowisk w organach ni偶szego rz臋du, mo偶e by膰 zale偶no艣膰 s艂u偶bowa, kt贸ra jest zwi膮zana z mo偶liwo艣ci膮 wydawania polece艅 s艂u偶bowych instrukcji i wytycznych. Pierwsza pojawi艂a si臋 we Francji w o okresie absolutyzmu XVII ale w pa艅stwach wsp贸艂czesnych jest spotykana, w Polsce , na zasadzie centralizacji ukszta艂towana jest organizacja rz膮dowa. Centralizacja nie wyst臋puje w samorz膮dzie terytorialnym, organizacji samorz膮du terytorialnego w 偶adnym pa艅stwie.
zasada decentralizacji - polega na tym, 偶e uprawnienia decyzyjne s膮 podzielone mi臋dzy r贸偶ne organy w艂adzy i szczeble w艂adzy-szczebel centralny i terenowy. ca艂y szereg podmiot贸w ma znaczn膮 niezale偶no艣膰 osobow膮, funkcjonaln膮, czyli nikt nie mo偶e wywiera膰 wp艂ywu na organy zdecentralizowane- 偶aden inny organ. G艂贸wn膮 form膮 jest samorz膮d kt贸ry polega na ty, 偶e samym zainteresowanym powierza si臋 zarz膮d sprawami publicznymi, kt贸re dotycz膮 tych os贸b.
3 rodzaje samorz膮du:
-samorz膮d terytorialny- kiedy mieszka艅cy danego terenu decyduj膮 o prawach ich dotycz膮cych
- samorz膮d zawodowy - kiedy to korporacje zawodowe zrzeszaj膮ce wykonuj膮ce wolne zawody np. adwokaci, radc贸w, piel臋gniarek, decyduj膮 o sprawach tych os贸b wykonuj膮cych. np. warunki przyj臋cia, zawieszeniu, skre艣leniu z listy.
-samorz膮d gospodarczy - kt贸ry skupia podmioty prowadz膮ce pewn膮 aktywno艣膰 gospodarcz膮. np., izby rolnicze, rzemie艣lnicze
- samorz膮d narodowo艣ciowy, kt贸ry skupia przedstawicieli mniejszo艣ci narodowej
INNE FORMY DECENTRALIZACJI oparte nie na czynniku osobowym, oparta jest na:
- czynnik maj膮tkowym - taka forma pojawi艂a si臋 w XX w. np., przedsi臋biorstwo pa艅stwowe, samodzielne zak艂ad administracyjnym,
zasada koncentracji- kompetencje decyzyjne skupione s膮 w r臋kach w膮skiego grona os贸b np. ministra, wojewody, gubernatora. W pa艅stwie , w kt贸rym mamy administracj臋 typu scentralizowanego organy terenowe nie maj膮 w艂asnych kompetencji decyzyjnych lecz kompetencja nale偶y do szczebla centralnego. Koncentracja jest powi膮zana z centralizacj膮.
zasada dekoncentracji - powierzenie kompetencji administracji decyzyjnych szerokiemu kr臋gowi podmiot贸w, zw艂aszcza szczeblowi terenowemu. Mo偶liwo艣膰 wydawania decyzji i w konsekwencji jest odpowiedzialno艣膰 za podejmowane dzia艂anie jest rozproszona na r贸偶ne szczeble administracji. Je偶eli wyst臋puje uk艂adzie zdecentralizowany, to zawsze jest powi膮zane zasad膮 decentralizacji. Ale na odwr贸t - dekoncentralizacja mo偶e wyst臋powa膰 r贸wnie偶 w uk艂adach zcentralizowanych. Mo偶e by膰 tak ukszta艂towana administracja tzn. wykonywanie pewnych kompetencji powierzone zosta艂o organom terenowym, przy czym w dalszym ci膮gu s膮 one zale偶ne wobec organ贸w centralnym. Dekoncentracja musi by膰 w uk艂adzie zdecentralizowanym, natomiast mo偶e by膰 w uk艂adzie zcentralizowanym.
Akt normatywny 鈥 akt o charakterze abstrakcyjnym i generalnym, tzn. 偶e jest wielorazowego stosowania, wszystkie podmioty b臋d膮 obj臋te dzia艂aniem tego aktu. Szeroki kr膮g adresat贸w mo偶na zdefiniowa膰 cechy rodzajowe, np. student贸w, 偶o艂nierzy, pracownik贸w, szeroki kr膮g podmiot贸w. Dzielimy na:- powszechnie obowi膮zuj膮ce i wewn臋trznie obowi膮zuj膮ce
Akt powszechnie obowi膮zuj膮cy 鈥 obowi膮zuj膮 wszystkich na ca艂ym terytorium pa艅stwa, wyj膮tek- przedstawiciele dyplomatyczni, cz艂onkowie ich rodzin. Wyj膮tek stanowi akty prawa miejscowego -obowi膮zuj膮 na cz臋艣ci terytorium pa艅stwa podleg艂a w艂adzy organu, kt贸ry taki akt wyda艂.
Zasady:
1)zamkni臋ty katalog 藕r贸de艂 Prawa powszechnego- konstytucja z 2 kw. 1997r- umowy MN ratyfikowane(przez prezydenta)a.) za zgod膮 sejmu 鈥 najwa偶niejsze sprawyb.) bez zgody sejmu- wszystkich innych spraw- ustawy- rozporz膮dzenia - akty prawa miejscowego( mog膮 by膰 wydawane przez: terenowe organy adm rz膮dowej, org jednostek samorz膮du terytorialnego)
2. akty wewn臋trznie obowi膮zuj膮ce 鈥 obowi膮zuj膮 w prawnej zamkni臋tej strukturze organizacyjnej. Jednostki organizacyjne podporz膮dkowane np.: zarz膮dzenie ministra, kierownika urz臋du, dla pracownik贸w
3, organ kolegialny 鈥 wieloosobowy 鈥 akt okre艣la si臋 jako uchwa艂a, np.przez RM 鈥 obowi膮zuje cz艂onk贸w RM
Akt administracyjny 鈥 ma przeciwstawny charakter do aktu normatywnego. Ma charakter indywidualny i konkretny, dotyczy konkretnej sprawy, osoby, sytuacji. Wyst臋puje w dw贸ch odmianach: decyzje administracyjne i postanowienia administracyjne.
Decyzje administracyjne 鈥 rozstrzyga o sytuacji prawnej podmiotu, przyznaje uprawnienia, np. pozwolenia budowlane przyznaje prawo, np. do posiadania broni; albo nak艂ada obowi膮zek do danej decyzji, np. podatki, nakaz rozbi贸rki, czyli uprawnienie, obowi膮zek do danej decyzji(uprawnienie albo obowi膮zek).
Postanowienia administracyjne 鈥 ma charakter pomocniczy. Wydawane s膮 w toku post臋powania administracyjnego, rozstrzygaj膮 kwestie incydentalne, kt贸re si臋 pojawiaj膮, np. postanowienie o zawieszenia post臋powania, o podj臋cie post臋powania, o zatwierdzeniu ugody post臋powania, o dopuszczenie organizacji. Przy wykonaniu decyzji adm. stosowane s膮 procedury czyli tryb dzia艂ania organ贸w administracji przy nak艂adaniu uprawnie艅 lub obowi膮zk贸w.
Procedura administracyjna 鈥 uregulowana jest w kodeksie post臋powania administracyjnego(og贸lne post臋powanie adm.)
Szczeg贸lne post臋powanie adm. 鈥 w przypadkach nak艂adania podatk贸w 鈥 ordynacja podatkowa - reguluje uprawnienia stron w ramach post臋powania, mo偶liwo艣膰 odwo艂ania, za偶alenia na post臋powanie.
Mo偶e oddzia艂ywa膰 w r贸偶nych formach nie w艂adczych, takie jak umowy cywilno-prawne zawierane z podmiotami zewn臋trznymi, usytuowanego na zewn膮trz administracji, dlatego, 偶e:
adm. publiczna 艣wiadczy us艂ugi na rzecz okre艣lonego kr臋gu podmiot贸w, np. us艂ugi transportowe
2.adm. publiczna potrzebuje pewnych 艣wiadcze艅, us艂ug, dostaw, sprz臋tu. je偶eli warto艣膰 takiego 艣wiadczenia przekracza r贸wnowarto艣膰 14ty艣. euro, to kontrahenta nale偶y wy艂oni膰 w trybie o zam贸wieniach publicznych z zastosowaniem 1 z 8 tryb贸w. Je艣li warto艣膰 jest mniejsza, to te偶 adm. publiczna musi wy艂oni膰 w taki spos贸b aby by艂o przejrzyste, og艂oszenie, jak najtaniej
porozumienie adm. 鈥 zawierane z innymi org. adm. publiczna lub z podmiotami zewn臋trznymi, maj膮 na celu wsp贸lne wykorzystanie zada艅 publicznych, np. transport zbiorowy, powierzenie wykonania zada艅 przypisane dla innego organu.
ugody administracyjne 鈥 zast臋puj膮 decyzje administracyjne, mo偶na zawrze膰 w sprawie kilku os贸b, ich interesy nie s膮 takie same ale przeciwstawne, sporne, wtedy organ m贸g艂by wyda膰 decyzj臋 adm., powinien zach臋ca膰 te strony do zawarcia ugody. Ugoda polega na porozumieniu stron, jak b臋d膮 kszta艂towa艂y si臋, uprawnienia i obowi膮zki. Rola organu adm. polega na zatwierdzeniu ugody. Jest minimalna, ca艂a wola uzgodnienia pozostawiona jest stronom, zast臋puje decyzje(je艣li ugoda to decyzji si臋 nie wydaje).
Czynniki faktyczne org. adm
1.dzia艂alno艣膰 organizatorsko-promocyjna np. spotkania ze spo艂ecze艅stwem, zach臋ty do dzia艂a艅, szczepienia ochronne, ci kt贸rzy stosuj膮 sie do tych zalece艅 s膮 w pewien spos贸b nagrodzeni; zach臋ca膰 i promowa膰
2.czynno艣ci materialno-technicznych 鈥 przymusowa rozbi贸rka budynku
organy: kolegialne- wieloosobowe, jednoosobowe - monokratyczne
zasada kolegialno艣ci 鈥 wykszta艂ci艂a si臋 w XVII i XVIII w. i ma swoje zalety: wi臋ksza grupa os贸b decyduje o podejmowaniu rozstrzygni臋膰, nie dochodzi do dzia艂ania nieprzemy艣lanego. Wad膮 jest, 偶e proces podejmowania decyzji trwa d艂ugo.
zasada org. jednoosobowych 鈥 od XIX w. zalety: szybko艣膰 dzia艂ania, bo 1 osoba sprawuj膮ca funkcj臋 organu decyduje, wa偶ne jest okre艣lenie osoby odpowiedzialnej za wydan膮 decyzj臋. Ryzyko arbitralno艣ci(stronniczo艣膰) rozstrzygni臋cia, sk艂onno艣ci jest wad膮. W naszym systemie przewa偶aj膮 org. 1-osobowe
urz膮d adm. publicznej - aparat adm. obs艂uguj膮cy organ adm. publicznej, a zatem s膮 to urz臋dnicy, kt贸rzy pomagaj膮 w wykonaniu zada艅. Organ s艂u偶y urz臋dowi.
Struktura organizacyjna polskiej administracji publicznej:
1. administracja pa艅stwowa
2. administracja samorz膮dowa
adm. pa艅stwowa - nie mo偶e mie艣ci膰 si臋 w kr臋gu ustawodastwa ani wymiaru sprawiedliwosci, konsupcja w艂adzy publicznej jest podzielona na 3 segmenty: ustawodawcza, wykonawcza i s膮downicza autorem jest Charles Montesquen. Adm. pa艅stwowa mie艣ci si臋 w ramach w艂adzy wykonawczej.
w艂adza wykonawcza - sprawuje prezydent oraz rada ministr贸w. Podstawowym tworem w艂adzy pa艅stwowej b臋dzie adm. rz膮dowa, podleg艂a jest radzie ministr贸w. Mo偶na wyr贸偶ni膰 pozosta艂膮 administracj臋: NBP, KRRiT; NIK - nie s膮 podleg艂e prezesowi RM
adm. Rz膮dowa - dzia艂a na szczeblu centralnym i terenowym. Na adm. rz膮dow膮 sk艂adaj膮 si臋 organy i obs艂uguj膮ce je urz臋dy. Na czele tej administracji centralnej stoi prezes Rady Ministr贸w oraz cz艂onkowie rz膮du, czyli ministrowie(Rada Ministr贸w) - obecnie 20 cz艂onk贸w(z prezesem) w艣r贸d ministr贸w wyr贸偶niamy 18-dzia艂owych, kieruj膮 dzia艂ami adm. rz膮dowych-resorty, w艣r贸d nich jest dw贸ch wice prezes贸w: minister finans贸w i minister gospodarki
Ka偶dy minister dzia艂owy kieruje kilkoma resortami adm. rz膮dowej, pe艂en wykaz tych dzia艂贸w i sprawy tych dzia艂贸w okre艣lone jest w ustawie o dzia艂ach adm. rz膮dowej z 1997 r. Opr贸cz 18 min dzia艂owych jest jeszcze 1- minister bezteki(zadaniowy), obecnie Jacek Cichocki, szef kancelarii prezesa RM. Ministrowie dzia艂owi obs艂ugiwani s膮 przez w艂asne ministerstwa.
centralne organy adm. rz膮dowej - jest ok. 30 np.: prezes g艂贸wnego Urz臋du statystycznego, zam贸wie艅 publicznych, ochrony konkurencji, centralny organ mo偶e by膰 usytuowany w ministerstwie, kt贸rym podlega.
Minister jest czynnym politykiem i ma pewne cele polityczne np.: ma przeprowadzi膰 reform臋 np.: o艣wiaty, co艣 pozmienia膰, ale politycznie. Prezes RM sygnalizuje w swoim pierwszym wyst膮pieniu: ekspose - cele polityczne, program dzia艂ania rz膮du w swojej kadencji.
Ca艂y pion polityczny - ich obecno艣膰 w ministerstwie jest nietrwa艂y( fragment ministerstwa). Minister odchodzi ze swoimi lud藕mi. Pion urz臋dniczy ma charakter trwa艂y w ministerstwie - nie zmienia si臋. Na czele tej struktury urz臋dniczej stoi Dyrektor Generalny ministerstwa, podlegaj膮 mu kom贸rki organizacyjne, kt贸re nale偶y podzieli膰 na departamenty i biura. departamenty maj膮 na celu merytoryczn膮 obs艂ug臋 zada艅 ministra, biura maj膮 na celu obs艂ug臋 ministerstwa, np. obs艂uga ksi臋gowa, zam贸wie艅 publicznych, jedynie ministerstwa. departamenty dziel膮 si臋 na wydzia艂y. Podobnie jak i biura. Na czele departament贸w i biur stoi dyrektor, a na czele wydzia艂u stoi naczelnik a jemu podlegaj膮 pracownicy na r贸偶nych stanowiskach urz臋dniczych takich jak specjalista, i wsz臋dzie struktura si臋 powtarza.
Po pracownikach nale偶y oczekiwa膰 profesjonalizmu, bezstronno艣ci, neutralno艣ci politycznej i rzetelno艣ci.
kancelaria prezesa podobnie jak pion polityczny i urz臋dniczy. Na czele kancelari ministr贸w stoi minister Bezteki, kieruje pionem politycznym i urz臋dniczym
pracownicy
KORPUS S艁U呕BY CYWILNEJ - obejmuje ok. 125 ty艣. os贸b zatrudnionych na szczeblach centralnych ale r贸wnie偶 w urz臋dach terenowych(ok 1/3 w urz臋dach i izbach skarbowych -adm. skarbowej). cz艂onkowie korpusu s艂u偶by cywilnej dziel膮 si臋 na pracownik贸w i urz臋dnik贸w s艂. cyw. Sytuacj臋 prawn膮 reguluje ustawa - o s艂u偶bie cywilnej z 2008 r. Pracownicy s艂. c. s膮 zatrudnieni na podstawie umowy o prace. Urz臋dnicy s膮 na podstawie mianowania co zwi臋ksza stabilno艣膰 ich zatrudnienia(najtrwalsz forma), jest ich ok. 25 ty艣. 偶eby sta膰 si臋 urz臋dnikiem mianowanym trzeba wybra膰 1 z dw贸ch 艣cie偶ek rozwoju zawodowego
1. Maj膮c uko艅czone studia wy偶sze mag. mo偶na ubiega膰 si臋 do krajowej szko艂y adm. publicznej KSAP w celu odbycia szkolenia stacjonarnego ok. 3 sem i obejmuje intensywn膮 nauk臋 prawa wykorzystywanego w adm. publicznej.
- zda膰 egzamin wst臋pny
- jeden j臋zyk obcy na poziomie zaawansowanym
- mie膰 w momencie zdawania mniej ni偶 32 lata
Po uko艅czeniu szkolenia stacjonarnego jest sporz膮dzona lista i absolwentom proponowane s膮 miejsca pracy. We Francji taka szko艂a nazywa si臋: ECOLE NATIONALE D'ADMINISTRATION(ENA)
2. Post臋powanie kwalifikacyjne w s艂u偶bie cywilnej organizowane przez KSAP. Udzia艂 jest dost臋pny dla pracownik贸w s艂. cyw. przez co najmniej 3 lata, maj膮 wykszta艂cenie wy偶sze mag, znajomo艣膰 j臋zyka obcego na poziomie zaawansowanym. Maj膮 po przej艣ciu tego post臋powania dodatek cywilny(880z艂)
Obowi膮zki wynikaj膮 z kilku akt贸w min konst art 153, wyznacza podstawowe standarty w pracy urz臋dniczej: profesjonalizm, neutralno艣膰 polityczna, bezstronno艣膰 i rzetelno艣膰.
PROFESJONALIZM- jak najlepsze przygotowanie na okre艣lone stanowisko pracy, sprawdzony w momencie naboru na wolne stanowisko, wy艂膮cznie na kryteriach merytorycznych, konkurencyjnych. W trakcie ocen okresowych co 2 lata dokonuje bezpo艣redni prze艂o偶ony. Skutek oceny pozytywnej - zwi臋kszenie kwoty bazowej; negatywna - potwierdzona przy kolejnej ocenie -to oznacza rozwi膮zanie stosunku pracy(drug膮 ocen臋 mo偶na przy艣pieszy膰). Profesjonalizm podnoszony jest w czasie szkole艅, przez szefa s艂u偶by cywilnej dla og贸艂u os贸b zatrudnionych, dotycz膮cych spraw zwi膮zanych z funkcjonowaniem tego urz臋du na danym stanowisku. Temu s艂u偶y sprecyzowanie potrzeb pracownika i indywidualny plan rozwoju zawodowego dla ka偶dego pracownika i urz臋dnika s艂. cyw. i modyfikowany w ocenie okresowej.
RZETELNO艢膯 - prawid艂owe, terminowe, wykonanie zada艅 powierzonych przez prze艂o偶onego, rozliczanie w trakcie oceny okresowej. Urz臋dnik ma obowi膮zek przestrzega膰 przepis贸w prawa. Zgodnie z zasad膮 legalizmu i praworz膮dno艣ci. Dzia艂a zgodnie z prawem.
NEUTRALNO艢膯 POLITYCZNA - polega na tym, 偶e jest ograniczona mo偶liwo艣膰 aktywno艣ci politycznej i zwi膮zkowej. Cz艂onek s艂u偶by cywilnej nie mo偶e prowadzi膰 dzia艂alno艣ci politycznej, kt贸ra mog艂aby zagrozi膰 neutralno艣ci, 偶adnych funkcji w partiach, zwi膮zkach.
BEZSTRONNO艢膯 - uczciwo艣膰 urz臋dnicza w wykonywaniu zada艅 s艂u偶bowych Nie mo偶e powsta膰 stan zagro偶enia bezstronno艣ci: nie mo偶e powsta膰 podleg艂o艣膰 i zale偶no艣膰 mi臋dzy osobami spokrewnionymi.
- Urz臋dnik nie mo偶e si臋 kierowa膰 interesem jednostronny w swoich dzia艂aniach, wy艂膮cznie publicznym, pa艅stwowym.
- Nie mo偶e w pracy i dzia艂aniach urz臋dniczych preferowa膰 i dyskryminowa膰, lecz zawsze musi mie膰 na uwadze interes publiczny,
- musi by膰 czujny w stosunku do wadliwych polece艅 prze艂o偶onych. Ma obowi膮zek kwestionowa膰 takie co s膮 niezgodne z prawem wadliwe polecenia prze艂o偶onych, jest tzw. reicus urz臋dniczy 鈥 kwestionowanie wadliwych polece艅 prze艂o偶onych - ma obowi膮zek aby potwierdzi艂 to polecenie na pi艣mie. Je艣li prze艂o偶ony potwierdzi to polecenie na pi艣mie, urz臋dnik nadal nie mo偶e wykona膰, bo jest niezgodne z prawem i musi poinformowa膰 wy偶szego prze艂o偶onego o zaistnia艂ej sytuacji. Wymagania zwi臋kszaj膮ce uczciwo艣膰 i obowi膮zek sk艂adania o艣wiadcze艅 o stanie maj膮tkowym co roku do 31 marca. sk艂adane dyrektorowi Generalnego Urz臋du i por贸wnuje z o艣wiadczeniami z lat poprzednich. Je偶eli o艣wiadczenie si臋 nie zgadza to jest przekazywany do CBA(centralne biuro antykorupcyjne). Zakaz 艂膮czenia zatrudnienia w adm. rz膮dowej z zatrudnieniem w innym miejscu aby nie powsta艂 konflikt interes贸w. Zgoda na dodatkowe zatrudnienie mo偶e wyda膰 jedynie dyrektor, je偶eli uzna, 偶e nie ma zagro偶enia.
Urz臋dnik:
- jakakolwiek praca inna musi wymaga膰 zgody dyrektora;
- mo偶e posiada膰 pakietu akcji, tylko kontrolny pakiet akcji lub udzia艂贸w(10%warto艣ci),
- nie mo偶e prowadzi膰 samodzielnie lub sp贸艂ce dzia艂alno艣ci gospodarczej, ani zarz膮dza膰, ani nadzorowa膰;
- Musi by膰 odseparowany od dzia艂alno艣ci gospodarczej;
- Gdyby cz艂onek s艂. cyw. z艂ama艂 kt贸r膮艣 z zasad jest poci膮gni臋ty do komisji dyscyplinarnej(dzia艂 w ka偶dym urz臋dzie). Polska s艂. cyw. dzia艂a w oparciu o ustaw臋 z 2008 r.
Model mieszany 鈥 zacz膮艂 kszta艂towa膰 si臋 96r., zacz臋艂a funkcjonowa膰 wcze艣niej nie znane by艂y standardy sfery urz臋dniczej Polski model s艂u偶by cywilnej jest modelem mieszanym. 艁膮czy w sobie elementy modelu kariery z modelem stanowisk. W modelu kariery zak艂ada si臋 przywi膮zanie do s艂u偶by cywilnej na trwa艂e, przechodzenie przez kolejne szczebla kariery. A w modelu kariery model stanowisk. Zatrudnienie na konkretne stanowisko i tylko wtedy gdy nie jest potrzeba odchodzi. W Polsce jest wymieszany.
rada ministr贸w: 18 + 1 bezteki - 18 resortowych i 1 bezteki
zasady funkcjonowania rady ministr贸w:
1. kolegialno艣膰 dzia艂ania RM. tzn. ka偶dy dokument rz膮dowy musi by膰 uzgodniony z wszystkimi cz艂onkami RM
2. Inicjowanie prac RM przez poszczeg贸lnych ministr贸w, projekt dokumentu Rz膮dowego opracowuje w艂a艣ciwy Minister ze wzgl臋du na dan膮 spraw臋. Ka偶dy dokument rz膮dowy po przyj臋ciu przez RM. wymaga wykonania(wdro偶enia) co r贸wnie偶 nale偶y do obowi膮zku w艂a艣ciwego ministra.
3. RM. dzia艂a na podstawie plan贸w pracy
a) legislacyjny plan 鈥 obejmuje projekty ustaw, po wst臋pnych za艂o偶e艅 do p贸藕niejszych projekt贸w ustaw i projekty rozporz膮dze艅 RM
b) plan prac nie legislacyjny 鈥 obejmuje projekty program贸w RM, np. uregulowania brzeg贸w odry, Rz膮dowy program pomocy dla os贸b niepe艂nosprawnych, strategie d艂ugookresowe, sprawozdania, informacje stanowiska
te dwa rodzaje program贸w s膮 publikowane na stronie bip(biuletyn informacji publicznej RM.),. podstrona w tym BIP - og贸lnopolski portal dotycz膮cy funkcjonowania adm. publicznej, struktury organizacyjnej, ka偶dy organ adm. publicznej ma tam swoj膮 podstron臋 na kt贸rej s膮 zamieszczane informacje. Ka偶dy minister ma r贸wnie偶 sw贸j program prac legislacyjnych, gdzie s膮 zamieszczone projekty rozporz膮dzen tego ministr(Je偶eli minister b臋dzie wydawa艂 takie rozporz膮dzenie to projekt tego rozporz膮dzenia wymaga potwierdzenia RM).
Rada ministr贸w - dzia艂a na podstawie planu pracy i ministrowie tak偶e dzia艂aj膮 na podstawie planu pracy. Sporz膮dza si臋 na ka偶dy rok kalendarzowy, wskazuje si臋 przy ka偶dym z dokument贸w przewidywany termin rozpocz臋cia i zako艅czenia prac oraz osob臋 za to odpowiedzialn膮 w danym resorcie - ministerstwie, np. sekretarz stanu. Jawno艣膰 dzia艂ania, wszystko jest zamieszczone na stronie bip. Ustawa o radzie ministr贸w, kt贸ra reguluje zasady dzia艂ania RM(uchwa艂a RM z 2002r.). Szczeg贸艂owe kwestie s膮 zawarte w regulaminie pracy rady ministr贸w 鈥 uchwa艂a RM 2002r.
Wojewoda jest przedstawicielem RM w terenie, reprezentantem skarbu pa艅stwa, zwierzchnikiem administracji rz膮dowej. Podlega mu zespolona adm. rz膮dowa a w jej sk艂ad wchodz膮 zespolone z wojewod膮 s艂u偶by, inspekcje i stra偶e. jest powo艂ywany i odwo艂ywany przez prezesa RM. na wniosek ministra w艂a艣ciwego do spraw adm. Rz膮dowej (ministerstwo ds. administracji i cyfryzacji)
wojewoda - funkcja typowo polityczna, je偶eli RM. sk艂ada dymisj膮 to wojewoda i wicewojewoda te偶 sk艂adaj膮 dymisj臋. Ma do pomocy 1 lub 2 wice. w zale偶no艣ci od wojew贸dztwa, trzeba wskaza膰 wa偶niejszego i mniej wa偶nego.
wice-wojewoda powo艂ywany przez prezesa na wniosek wojewody. Ma do pomocy Urz膮d obs艂ugowy - urz膮d wojew贸dzki. Statut nadaje wojewoda. Podlega prezesowi RM. Za艂膮cznikiem do statutu jest wykaz podmiot贸w wchodz膮cych w sk艂ad zespolonej administracji rz膮dowej.
wojewoda jest powi膮zany z centraln膮 adm. rz膮dow膮 w nast臋puj膮cy spos贸b:
1. prezes RM. kieruje dzia艂alno艣ci膮 wojewody w szczeg贸lno艣ci mo偶e wyda膰 mu wytyczne i polecenia s艂u偶bowe, mo偶e rz膮da膰 przekazania sprawozda艅 z dzia艂alno艣ci wojewody. Dokonuje okresowej oceny pracy wojewody.
2. Prezes RM. sprawuje nadz贸r nad dzia艂alno艣ci膮 wojewody. Wy艂膮cznym kryterium tego nadzoru jest zgodno艣膰 dzia艂ania wojewody z polityk膮 RM. (w terenie)
3. Minister spraw administracji i cyfryzacji sprawuje nadz贸r nad dzia艂alno艣ci膮 wojewody 鈥搝e wzgl臋du na kryterium lojalno艣ci czyli zgodno艣ci z prawem. A pomocniczo ze wzgl臋du na kryterium rzetelno艣ci i gospodarno艣ci(w艂a艣ciwe wydatkowanie 艣rodkami publicznymi).
4. Obowi膮zek udzielenia w艂a艣ciwego ministrowi lub centralnemu organowi administracji rz膮dowej informacji i wyja艣nie艅 w wyznaczonym terminie.
5. Je偶eli mi臋dzy wojewodami dojdzie do sporu na tle realizowanych zada艅, jest rozstrzygany przez prezesa RM.
Wojewoda swoje zadania realizuje przy pomocy Urz臋du Wojew贸dzkiego(kom贸rki organizacyjne w postaci wydzia艂贸w). Osoby tam zatrudnione s膮 to cz艂onkowie korpusu s艂u偶by cywilnej.
ASPEKTY ZESPOLENIA
zespolona adm. wojew贸dzka - kierownicy tych s艂u偶b inspekcji i stra偶y s膮 powo艂ywane i odwo艂ywane przez wojewod臋, na tym polega :
zespolenie personalne z wojewod膮. Wojewoda decyduje o obsadzie stanowisk kierowniczych.
Wojewoda mo偶e tym kierownikom wydawa膰 polecenia s艂u偶bowe i wytyczne z wyj膮tkiem takich, kt贸re by si臋 odnosi艂y do tre艣ci decyzji adm - zespolenie funkcjonalne - wytyczne.
Uprawnienia - Wojewoda w stosunku do s艂u偶b inspekcji:
- kieruje ca艂膮 zespolon膮 adm. rz膮dow膮
- koordynuje dzia艂alno艣膰 s艂u偶b
- zapewnia sp贸jno艣膰 dzia艂ania
- zapewnia warunki skutecznego dzia艂ania
- finansuje na funkcjonowanie (daje 艣rodki)
- ponosi odpowiedzialno艣膰 za rezultaty dzia艂ania
S艁U呕BY, INSPEKCJE, STRA呕E
wyr贸偶niamy:(organy zespolonej adm. rz膮d):-komendant woj. policjii / komenda woj. policji- wojew贸dzki inspektorat nadzoru budowlanego / inspektorat bud- woj. insp. geodezyjnego i kartograficznego / inspektorat- komendant woj. pa艅stwowej stra偶y po偶arnej- woj. insp. ochrony ro艣lin i nasiennictwa- woj. insp. farmaceutyczny- woj. insp. transpotru drogowego- woj. insp. ochrony ro艣lin- woj insp. jako艣ci handlowej art rolno-spo偶- kurator o艣wiaty- woj. konserwator zabytk贸w- pa艅stwowa woj. inspekcja sanitarny
Te wojew贸dzkie s艂u偶by, inspekcje i stra偶e maj膮 powi膮zanie ze szczeblem powiatowym. Niekt贸re z tych inspekcji i stra偶y maj膮 na szczeblu powiatu podporz膮dkowane s艂u偶by i stra偶e( policja, stra偶 po偶, budownictwo) i s膮 reprezentowane w powiecie.
Osoby zatrudnione s膮 cz艂onkami s艂u偶by cywilnej. ich sytuacj臋 prawn膮 reguluje jaki艣 inny akt ni偶 ustawa o s艂u偶bie cywilnej jak np. stra偶y, policja(funkcjonariusze). Kierownicy wydaj膮 decyzja adm., odwo艂anie takich decyzji rozpatrywane jest przez kierownika wojew贸dzkiego inspekcji i stra偶y.Pe艂en wykaz zawarty jest w ustawie o wojewodzie(art.56)w skr贸cie - adm. skarbowe, adm. wojskowe i celne -dla ka偶dego z tych segment贸w jest odr臋bna ustawa, kt贸ra reguluje ich organizacj臋 i zadania a tak偶e spos贸b powo艂ywania i odwo艂ywania w/w os贸b. Podporz膮dkowani s膮 szczeblowi centralnemu wykonuj膮c zadania wyspecjalizowane w terenie. Pewne powi膮zane z wojew贸dztwem istnieje . Maj膮 obowi膮zek sk艂adania rocznych informacji o swojej dzia艂alno艣ci w wojew贸dztwie. Organy te maj膮 prawo wyda膰 akty prawa miejscowego obowi膮zuj膮ce na ich terenie dzia艂ania. Wydaj膮c taki akt maj膮 obowi膮zek uzgodni膰 projekt z wojewod膮. Ustawa o adm. i wojewodzie w wojew贸dztwie 2009r.wyznacza zadania wojewody, dzieli adm. na zespolon膮 i niezespolon膮.
ADMINISTRACJA PUBLICZNA= ADM PA艃STWOWA+ ADM. SAMORZ膭DU TERYRORIALNEGO
administracja publiczna:
1. adm. Samorz膮dowa 鈬 adm. samorz膮du terytorialnego(samorz膮dowa
2. adm. pa艅stwowa 鈬抋d. rz膮dowa 鈬抋dm. nie powi膮zana( NBP; KRRiT; Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich; G艂. Insp. Danych osobowych)
Pozosta艂a administracja rz膮dowa - nie podporz膮dkowana RM i dzia艂aj膮ca na szczeblu centralnym og贸lnopolskim
Adm. samorz膮dowa - samorz膮d terytorialny - jest ukszta艂towany na zasadzie decentralizacji w艂adzy publicznej tzn. poszczeg贸lne jednostki samorz膮du terytorialnego posiadaj膮 w艂asne zadanie i kompetencje z zakresu przepisu prawa, ale nie s膮 podleg艂e ani podporz膮dkowane lecz s膮 niezale偶ne, autonomiczne, maj膮 w艂asn膮 osobowo艣膰 prawn膮, mog膮 wyst臋powa膰 w obrocie gospodarczym.
Adm. pa艅stwowa ma w stosunku do samorz膮du uprawnienie nadzoru. Nadz贸r jest sprawowany na kryterium legalno艣ci, czyli dzia艂ania z prawem. Samorz膮d terytorialny ma d艂ug膮 tradycj臋, istnia艂 ju偶 w okresie XX-lecia mi臋dzywojennego. Sejmiki szlacheckie w dawnej Polsce te偶 jest przejaw samorz膮dno艣ci. W okresie PRL sam. terytorialny by艂 zlikwidowany przez w艂adze komunistyczne 1950-1990 -nie istnia艂. Zosta艂 reaktywowany w 1990r. po ustawie o samorz膮dzie - funkcjonuje pod nazw膮 o samorz膮dzie gminnym, po reformie o adm. publicznej. Pocz膮tkowo 1990-99 istnia艂 tylko 1 szczebel - gmina, p贸藕niej po uchwaleniu konstytucji -po 97 - da艂a zielone 艣wiat艂o dla rozszerzenia samorz膮du terytorialnego konstytucja przewidzia艂a, 偶e musi istnie膰 szczebel regionalny(wojew贸dztwa) a mo偶e istnie膰 szczebel lokalny(powiat). Z tak膮 konstrukcj膮 zosta艂a przeprowadzona reforma(1998) ale wesz艂a w 偶ycia w 99 1 stycznia(1 z 4) rz膮d Buzka.
wesz艂y w 偶ycie 2 nowe ustawy: o sam. powiatowym; o sam. wojew贸dztwa. Ustawa: gmina, powiat, wojew贸dztwo.
Mamy 3-szczeblow膮 struktur臋 samorz膮du terytorialnego. S膮 niezale偶ne w stosunku do adm. pa艅stwowej(gmina, powiat, woj.)
Mog膮 by膰 jedynie nadzorowane ze wzgl臋du na legalno艣膰.
Niezale偶nie funkcjonuj膮 obok siebie .....
- ustawa o funduszach publicznych
- ustawa o dochodach jedn. publicznych
- ustawa o gospodarce komunalnej daje im mo偶liwo艣ci prowadzenia gosp. komunalnej. Istnienie jednostek (gm. pow. woj.) zwi膮zane jest z przyznaniem mieszka艅com danego terenu mo偶liwo艣ci samodzielnego decydowania o w艂asnych sprawach.
Przynale偶no艣膰 do gmin, powiat贸w i wojew贸dztw jest zwi膮zana z danym faktem zamieszkania na danym terenie jest obligatoryjna. mieszka艅cy b臋d膮 w swoich sprawach decydowa膰 wybieraj膮c swoich przedstawicieli do w艂adz jednostek. Przedstawiciele b臋d膮 rozstrzyga膰 za nich wa偶ne kwestie. Funkcjonuje demokracja po艣rednia(przedstawicielska). Wyj膮tkowo si臋 zdarza, 偶e decyduj膮 sami przy referendum. Ka偶da jednostka ma 2 organy: stanowi膮cy i wykonawczy.
Przedstawicielstwo jest w org. stanowi膮cym. W gminie org. stanowi膮cym jest Rada Gminy(je偶eli to jest gmina wiejska), ma siedzib臋 na wsi, nie ma statusu miasta, lub miejska - siedziba gminy w mie艣cie.gm. wiejska- rada gminy;gm. miejska- rada miasta;gm. wiejsko-miejska;
Org. wykonawczym jest w贸jt w gminie wiejskiej, albo burmistrz lub prezydent w gm. miejskiej. Prezydent jest org. Wykonawczym, je偶eli liczba mieszka艅c贸w jest wi臋ksza ni偶 100 ty艣. albo te偶 przed 1990 r., kiedy to wesz艂a w 偶ycie ustawa te偶 w tym mie艣cie istnia艂 prezydent, to go zostawiono. W powiecie org. stanowi膮cym jest Rada powiatu. Org. wykonawczym starosta powiatu. W wojew贸dztwie org. stanowi膮cym jest sejmik wojew贸dztwa a wykonawczym zarz膮d wojew贸dztwa, przewodnicz膮cym - marsza艂ek wojew贸dztwa.
Organ stanowi膮cy pochodzi z wybor贸w powszechnych - bezpo艣rednich. Szczeg贸艂owy tryb i zasady s膮 okre艣lone w ustawie - kodeks wyborczy z roku 2011. Liczba radnych jest dostosowana do mieszka艅c贸w.
W gminie pochodzi z wybor贸w powszechnych ale w powiecie i wojew贸dztwie pochodz膮 z wybor贸w po艣rednich, wybierane przez rad臋 powiatu, sejmik woj. , taki wyb贸r powinien nast膮pi膰 3 mies. Od ukonstytuowania si臋 nowo wybranej rady, sejmiku, wojew.
Kadencja organu wynosi 4 lata (org. stanowi膮cy) i ewentualnie wcze艣niejsze odwo艂anie - je偶eli organ by艂 przez mieszka艅c贸w, to mo偶e by膰 odwo艂any tylko przez mieszka艅c贸w, wy艂膮cznie w drodze referendum lokalnego. Je偶eli pochodzi艂 z wybor贸w po艣rednich (zarz膮d powiatu, woj.) to przez organ kt贸ry go wybra艂, rada sejmik. Ten kto wybiera, mo偶e odwo艂a膰 i nikt inny.
ka偶dy organ stanowi膮cy ma:- uchwala akty prawa miejscowego, obowi膮zuj膮cych na danym obszarze, terytorialny obszar obowi膮zywania. Og艂aszane w woj. dzienniku urz臋dowym i przyj臋ty na danym terenie, obwieszczenia.- org. stanowi膮cy kontroluje dzia艂ania org. wykonawczego, rozlicza go z wykonywania bud偶etu jednostki(raz w roku), rozliczenie za rok poprzedni, tj. udziela si臋 absolutorium z wykonania bud偶etu. Nie udzielenie absolutorium mo偶e poci膮gn膮膰 procedur臋 odwo艂ania przed ko艅cem kadencji.
Organ wykonawczy zajmuje si臋:
- wykonywanie akt贸w prawa miejscowego, wdra偶anie ich;
kierowanie bie偶膮c膮 dzia艂alno艣ci膮 jednostki;
- w艂a艣ciwe wykonanie bud偶etu jednostki;
W gminie mog膮 istnie膰 ponadto jednostki pomocnicze:
- w gm. wiejskiej - so艂ectwo - org. stanowi膮ce - zebranie wiejskie org wykonawczy - so艂tys (np.: zbieranie podatk贸w)
- w gm. miejskiej mog膮 istnie膰: dzielnica - rada dzielnicy-zarz膮d dzielnicy ; osiedle - rada osiedla- zarz膮d osiedla
Tego typu jedn. pomocnicza gdy statut gminy tak stanowi. Daje mo偶liwo艣膰 utworzenia, te jednostki tworzy rada gminy.
statut- najwa偶niejszy akt wewn. tej jednostki, kt贸ry okre艣la sprawy podstawowe, wewn臋trzn膮 struktur臋 organizacji. jak r贸wnie偶 okre艣la kwestie finansowe, zasady zarz膮du, obci膮偶enia, itp.
Nadz贸r nad dzia艂alno艣ci膮 sprawuj膮 3 organy: prezes RM, wojewoda, Regionalna Izba Rozrachunkowo-finansowa.
Prezes RM- uprawnienia:
- mo偶e wprowadzi膰 zarz膮d komisaryczny po uprzednim zawieszeniu jednostki, jest wprowadzany w razie nie rokuj膮cego na szybk膮 popraw臋 i przed艂u偶aj膮cego si臋 braku wykonywania zada艅 publicznych (max 2 lata) nie d艂u偶ej ni偶 do najbli偶szych wybor贸w.
- mo偶e wyst膮pi膰 do sejmu o rozwi膮zanie rady(gminy, powiatu, woj.) tak si臋 stanie w razie powtarzaj膮cego si臋 naruszenia przez org. stanowi膮cy konstytucji lub ustaw. Wyznacza tymczasowo sprawuje funkcj臋 tego organu -1 osoba.
wojewoda:
- bada akty prawa miejscowego pod wzgl臋dem legalno艣ci
- mo偶e stwierdzi膰 ich niewa偶no艣膰 w ci膮gu 30 dni lub zaskar偶y膰 do woj. s膮du adm.
Regionalna izba rozrachunkowa - te same kompetencje jak wojewoda ale ograniczone do akt贸w o charakterze finansowym
ADMINISTRACJA SAMORZ膭DOWA:
Aby org. wykonawczy m贸g艂 skutecznie realizowa膰 zadania ustawowe, kierowa膰 sprawami musi mie膰 rozbudowany aparat obs艂ugowy (urz臋dnicy, pracownicy itp.). Aparat ten stanowi膮 Urz臋dy bezp. obs艂uguj膮cy skuteczn膮 prac臋 - Urz膮d Gminy, Miasta, starostwo powiatowe, urz膮d marsza艂kowski. Jednostki org. gm. pow. woj. realizuj膮ce r贸偶ne zadania wyspecjalizowane: biblioteki, szko艂y, przedszkola, obiekty sportowe, domy kultury, zak艂ady transportu miejskiego, itp.
Osoby zatrudnione 鈥 pracownicy samorz膮dowi 鈥 maj膮 swoj膮 ustaw臋 z 2008r. 鈥 ustawa o pracownikach samorz膮dowych.
Zespolona adm. Powiatowa w sk艂ak kt贸rej wchodz膮: starostwo pow., pow. Urz膮d pracy, jedn organizacyjna stanowi膮cy aparat pomocniczy powiatowych s艂u偶b, inspekcji i stra偶y. przypisane s膮 w sensie organizacyjnej. Podlegaj膮 wojew贸dzkim inspekcj膮, a starosta ma ma艂e uprawnienia, sytuacjach kryzysowych, koordynuje ich dzia艂alno艣膰, wi膮偶膮ce polecenia za kt贸re ponosi odpowiedzialno艣膰.
Zadania:1.zadania w艂asne, kt贸re s艂u偶膮 bezpo艣rednio mieszka艅com danego terenu; 2.zadania zlecone z zakresu adm. Rz膮dowej, kt贸re s艂u偶膮 interesom og贸lnopa艅stwowej, zapewnia bezpiecze艅stwo.
Bezp za realizacj臋 zada艅 zleconych 艣rodki musz膮 pochodzi膰 z bud偶etu pa艅stwa, dotacja celowa. W sytuacji kryzysowej starosta b臋dzie m贸g艂 wyda膰 polecenia.