POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA
WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻYNIERII ŚRODOWISKA
KATEDRA KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH
PROJEKT Z BUDOWNICTWA MIEJSKIEGO
Wykonał:
Konrad Andrearczyk
gr. P1
Rok ak.: 2012/2013
OPIS TECHNICZNY
Ogólna koncepcja konstrukcji.
Zakres projektu obejmuje budynek mieszkalny o trzech klatkach schodowych i wysokości odpowiadającej dziewięciu kondygnacjom plus kondygnacja piwniczna .Koncepcja konstrukcyjna budynku wynika z systemu konstrukcyjnego budynku.
Fundamenty
Fundamenty projektuje się w postaci ław żelbetowych z betonu C20/25 zbrojonych stalą A-0.
Ustalenia szczegółowe.
Izolacja cieplna:
Ocieplenie ostatniego stropu – 25cm wełna mineralna..
Wykończenie wnętrz:
Tynki w podpiwniczeniu cementowo-wapienne kat. III (w pralni i suszarni).
Tynki w kondygnacjach naziemnych cementowo-wapienne kat. III na ścianach działowych.
Ściany i stropy otynkowane tynkiem cementowo-wapiennym.
Izolacja przeciwwilgociowa.
Izolacja wodoszczelna ścian fundamentowych i piwnicznych: pionowa – abizol R+P, pozioma – 2 x papa asfaltowa 500 powlekana, sklejana na zakład 10 cm i zagruntowane podłoże lepikiem asfaltowym na gorąco,
Izolacja parochronna – nad kuchniami i łazienkami – 1 x papa na sucho z przesmarowaniem zakładów.
2.0. Zestawienie obciążeń
2.1. Obciążenia stałe od stropodachu.
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 | χf | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Izolacja: 2 x papa termozgrzewalna | 0,15 | 1,3 | 0,195 |
2 | Gładź cementowa gr. 2.0cm 0,02 x 21 kN/m3 |
0,42 | 1,3 | 0,546 |
3 | Płyta panwiowa | 1,59 | 1,1 | 1,749 |
gk.1 = 2,16 kN/m2 | gd.1= 2,49 kN/m2 |
2.2. Obciążenie stałe stropu ostatniej kondygnacji.
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 | χf | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Wełna mineralna - 25cm 0,25 x 1,5 kN/m3 |
0,375 | 1,3 | 0,488 |
2 | Paroizolacja - folia PE | 0,05 | 1,3 | 0,065 |
3 | Płyta żelbetowa - 20cm 0,20 x 20 kN/m3 |
4 | 1,1 | 4,4 |
4 | Tynk cem. - wap. - 1,5cm 0,015 x 19 kN/m3 |
0,285 | 1,3 | 0,371 |
gk.2 = 4,71 kN/m2 | gd.2= 5,32 kN/m2 |
2.3. Obciążenie stałe stropu kondygnacji powtarzalnej.
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 | χf | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | parkiet - 1cm 0,01 x 8,3 kN/m3 |
0,083 | 1,3 | 0,108 |
2 | Gładź wyrównawcza gr. 4.0cm 0,04 x 21 kN/m3 |
0,84 | 1,3 | 1,092 |
3 | Styropian - 5cm 0,05 x 0,45kN/m3 |
0,022 | 1,3 | 0,029 |
4 | Płyta żelbetowa - 20cm 0,20 x 20 kN/m3 |
4 | 1,1 | 4,4 |
5 | Tynk cem. - wap. - 1,5cm 0,015 x 19 kN/m3 |
0,285 | 1,3 | 0,371 |
gk.3 = 5,23 kN/m2 | gd.3= 6,00 kN/m2 |
2.4. Obciążenie stałe spoczników .
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 | χf | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Terakota - 1cm 0,01 x 21 kN/m3 |
0,21 | 1,3 | 0,273 |
2 | Płyta spocznikowa gr. 10,0cm 0,10 x 25 kN/m3 |
2,5 | 1,1 | 2,75 |
3 | Tynk cem. - wap. - 1,5cm 0,015 x 19 kN/m3 |
0,285 | 1,3 | 0,371 |
gk.4 = 3,0 kN/m2 | gd.4= 3,39 kN/m2 |
2.5. Obciążenie stałe biegów klatki schodowej
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 | χf | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Terakota - 1cm 0,01 x 21 kN/m3 |
0,21 | 1,3 | 0,273 |
2 | Płyta biegowa gr. 8,0cm 0,08 x 25 kN/m3 |
2,0 | 1,1 | 2,2 |
3 | Stopnie gr. 17,5cm 0,5 x 0,175 x 25 kN/m3 |
2,188 | 1,1 | 2,407 |
4 | Tynk cem. - wap. - 1,5cm 0,015 x 19 kN/m3 |
0,285 | 1,3 | 0,371 |
gk.5 = 4,68 kN/m2 | gd.5= 5,25 kN/m2 |
2.6.. Zebranie obciążeń zmiennych.
2.6.1. Obciążenie stropodachu śniegiem wg PN-80/B-02010
Bydgoszcz – I strefa obciążenia śniegiem
Obciążenie charakterystyczne
gdzie:
Qk = 0,7 kN/m2 – obciążenie charakterystyczne śniegiem gruntu dla I strefy,
C = 0,8 – współczynnik kształtu dachu.
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 |
χf | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Śnieg - I strefa | 0,56 | 1,5 | 0,84 |
pk.1 = 0,56kN/m2 | pd.1 =0,84 kN/m2 |
2.6.2. Obciążenie użytkowe stropodachu i stropu nad najwyższą kondygnacją
wg PN-82/B-02003
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 |
χf | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Obciążenie użytkowe | 0,5 | 1,4 | 0,70 |
pk.2 = 0,5 kN/m2 | pd.2 =0,70 kN/m2 |
2.6.3. Obciążenie użytkowe stropów kondygnacji powtarzalnych wg PN-82/B-02003
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 |
χf | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Obciążenie użytkowe | 1,5 | 1,4 | 2,10 |
pk.3 = 1,5 kN/m2 | pd.3 =2,10 kN/m2 |
2.6.4. Obciążenie użytkowe schodów wg PN-82/B-02003
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 |
χf | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Obciążenie użytkowe | 3,0 | 1,3 | 3,9 |
pk.4 = 3,0 kN/m2 | pd.4 =3,9kN/m2 |
2.6.5. Obciążenie stropów kondygnacji powtarzalnej ściankami działowymi
wg PN-82/B-02003
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 |
χf | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Obciążenie użytkowe | 0,75 | 1,2 | 0,90 |
pk.5 = 0,75 kN/m2 | pd.5 =0,9kN/m2 |
2.6.6. Obciążenie wiatrem,
Lokalizacja: Bydgoszcz (strefa I)
gdzie:
– charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru dla I strefy,
– współczynnik ekspozycji,
Przyjęto teren typu B
20m < z = H = 32.45m < 40m
Ce = 0, 5 + 0, 015 • z = 0, 5 + 0, 015 • 32, 45 = 0, 98
β=1,8 - współczynnik porywów wiatru, jak dla budynków niepodatnych na dynamiczne działanie wiatru.
– współczynnik aerodynamiczny wg 2.4 i tablic podanych w załączniku 1 PN-77/B-02011,
$$\frac{H}{L} = \frac{32,45}{59,4} = 0,54 < 2$$
$$\frac{B}{L} = \frac{14,4}{59,4} = 0,24 < 1$$
$$\frac{H}{B} = \frac{32,45}{59,4} = 0,54 < 2$$
$$\frac{B}{L} = \frac{59,4}{14,4} = 4,12 > 1$$
Obliczenie parcia i ssania dla schematu I.
Parcie:
Ssanie:
Obliczenie parcia i ssania dla schematu II.
Parcie
Ssanie
Obciążenie wiatrem pominięto ze względu na mały kąt pochylenia dachu.
2.3. Zestawienie obciążeń charakterystycznych i obliczeniowych.
2.3.1. Stropodach.
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Stałe | 2,16 | 2,49 |
2 | Śnieg | 0,56 | 0,84 |
3 | Użytkowe | 0,5 | 0,7 |
gk,sd = 3,22 kN/m2 | gd,sd = 4,03 kN/m2 |
2.3.2. Strop nad najwyższą kondygnacją.
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Stałe | 4,71 | 5,32 |
2 | Użytkowe | 0,5 | 0,7 |
gk,snk = 5,21 kN/m2 | gd,snk = 6,02 kN/m2 |
2.3.4. Strop kondygnacji powtarzalnej.
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Stałe | 5,23 | 6,00 |
2 | Użytkowe | 1,50 | 2,10 |
3 | Ścianki działowe | 0,75 | 0,90 |
gk,skp = 7,48 kN/m2 | gd,skp = 9,0 kN/m2 |
2.3.5. Płyta spocznikowa.
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Stałe | 3,0 | 3,39 |
2 | Użytkowe | 3,0 | 3,9 |
gk,s = 6,0 kN/m2 | gd,s = 7,29 kN/m2 |
2.3.6. Płyta biegowa
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m2 | Wartość obliczeniowa kN/m2 |
1 | Użytkowe | 3,0 | 3,39 |
2 | Stałe | 4,68 | 5,25 |
gk,pb = 7,68 kN/m2 | gd,pb = 8,64 kN/m2 |
2.3.7. Belka spocznikowa.
Lp | Rodzaj obciążenia | Wart. charakterystyczna kN/m | Wartość obliczeniowa kN/m |
1 | 0,20m x 0,40m x 25kN/m3 | 2,0 | 2,2 |
gk,bs = 2,0 kN/m | gd,bs = 2,2 kN/m |
3.0. Rozdział obciążeń.
3.1. Rozdział obciążeń od wiatru.
3.1.1. Obliczenie momentów bezwładności.
Do obliczeń przyjęto ,
gdzie: h=3,15m – wysokość kondygnacji
Stąd:
Ściana 1.
Przekrój pełny
A1 = 0,16 x (7,3+7,3+0,16) = 2,36m2
A2 = 0,16 x 0,44 = 0,07 m2
Przekrój z otworem.
A = 2,36 + 0,07 – 0,16 x 1,0 = 2,27 m2
SX = 2,36 x 7,38 + 0,07 x 7,38 – 0,16 x 8,96= 16,5 m3
Ściana 2.
Przekrój pełny
A1 = 0,16 x 7,46 = 1,19m2
A2 = 2 x 0,16 x 0,44 = 0,14 m2
Przekrój z otworem.
A = 1,19 + 0,14 – 0,16 x 1,10 = 1,15 m2
SX = 1,19 x 3,73 + 0,14 x 7,38 – 0,16 x 1,10 x 6,2= 4,40 m3
Ściana 3.
Przekrój pełny
A1 = 0,16 x 7,46 = 1,19m2
A2 = 0,16 x 0,44 = 0,07 m2
Przekrój z otworem.
A = 1,19 + 0,07 – 0,16 x 1,10 = 1,08 m2
SX = 1,19 x 3,73 + 0,07 x 7,38 – 0,16 x 1,10 x 6,2= 3,88 m3
3.1.2. Obliczenie sztywności zastępczych.
h = 3,15 m – wysokość kondygnacji
ho = 2,20 m – wysokość otworu
hn = 0,95 m – wysokość nadproża
α = 1,00 – współczynnik zmniejszający sztywność
n = 10 – liczba kondygnacji
3.1.3. Rozdział obciążenia wiatrem w kierunku poprzecznym ( ściana osłonowa).
L = 59,56 m – długość budynku
Parcie :
Ssanie :
3.1.4. Rozdział obciążenia wiatrem w kierunku podłużnym (ściana szczytowa).
B = 14,40 m – szerokość budynku
Parcie :
Ssanie :
3.2. Zebranie obciążeń pionowych.
Kondygnacja powtarzalna.
Strop nad ostatnią kondygnacją:
Stropodach ( ściana szczytowa):
3.2.1. Zebranie obciążeń na ścianę szczytową.
- obciążenie belki żelbetowej stropu najwyższej kondygnacji:
- skrajnej nr 1 : ∖n - od stropu najwyższej kondygnacji:
q′=(gd, snk • F3)/6, 60 = (6, 02kN/m2 • 17, 82m2)/6, 60m = 16, 2kN/m
- ciężar własny belki:
qb.1 = 1, 1 • 0, 25m • 0, 50m • 25kN/m3 = 3, 4kN/m
- siła krawędziowa od stropodachu:
Rsd1 = gd, sd • 3, 3m • 0, 5 • 7, 20m = 4, 03kN/m2 • 3, 3m • 0, 5 • 7, 20m = 47, 9kN
- obciążenie ściany szczytowej od belki skrajnej nr 1 w postaci siły krawędziowej:
$$R_{1} = R_{sd1} + \frac{(q' + q_{b.1}) \bullet 6,60m}{2} = 47,9kN + \frac{(16,2kN/m + 3,4kN/m) \bullet 6,60m}{2} = = 112,6\ kN$$
- skrajnej nr 2 : ∖n - od stropu najwyższej kondygnacji:
q″=(gd, snk • F2)/6, 60 = (6, 02kN/m2 • 11, 88m2)/6, 60m = 10, 8kN/m
- ciężar własny belki:
qb.1 = 1, 1 • 0, 25m • 0, 50m • 25kN/m3 = 3, 4kN/m
- siła krawędziowa od stropodachu:
Rsd1 = gd, sd • 3, 3m • 0, 5 • 7, 20m = 4, 03kN/m2 • 3, 3m • 0, 5 • 7, 20m = 47, 9kN
- obciążenie ściany szczytowej od belki skrajnej nr 2 w postaci siły krawędziowej:
$$R_{2} = R_{sd1} + \frac{(q'' + q_{b.1}) \bullet 6,60m}{2} = 47,9kN + \frac{(10,8kN/m + 3,4kN/m) \bullet 6,60m}{2} = = 94,8\ kN$$
- obciążenie ściany poprzecznej wewnętrznej:
- ciężar własny ścianki z cegły pełnej:
qb.2 = 1, 1 • 0, 25m • 0, 75m • 17, 7kN/m3 = 3, 7kN/m
- obciążenie od stropodachu:
qsd2 = gd, sd • 7, 20m = 4, 03kN/m2 • 7, 20m = 29, 0kN/m
- obciążenie ściany poprzecznej:
Q = qsd2 + qb.2 = 29kN/m + 3, 7kN/m = 32, 7 kN/m
- od stropu nad najwyższą kondygnacją:
q1 = (gd, snk • F14)/7, 20 = (6, 02kN/m2 • 11, 88m2)/7, 20m = 9, 93kN/m
- od stropu kondygnacji powtarzalnej:
q2 = (gd, skp • F1)/7, 20 = (9, 0kN/m2 • 17, 82m2)/7, 20m = 22, 3kN/m
- od ściany wypełniającej w postaci siły krawędziowej.
Rsw1 = Rsw4 = (2, 95m • 0, 015m • 19kN/m3 • 1, 3)•3, 30m = 3, 61kN
Rsw2 = (2, 95m • 0, 20m • 1, 5kN/m3 • 1, 3)•3, 30m = 3, 80kN
Rsw3 = (2, 95m • 0, 3m • 0, 14kN/m3 • 1, 1)•3, 30m = 0, 45kN
Rsw = 3, 61 • 2 + 3, 80 + 0, 45 = 11, 47kN
3.2.3. Zebranie obciążeń na ściany klatki schodowej.
- obciążenie od stropu nad ostatnią kondygnacją:
q4 = (gd, snk • (F4 + F2))/6, 60 = (6, 02kN/m2 • (23, 76m2 + 11, 88m2))/6, 60m = =32, 5kN/m
q5 = (gd, snk • (F14 + F14))/7, 20 = (6, 02kN/m2 • (11, 88m2 + 11, 88m2))/7, 20m = =19, 9kN/m
q6 = (gd, snk • (F14 + F14))/7, 20 = (6, 02kN/m2 • (11, 88m2 + 11, 88m2))/7, 20m = =19, 9kN/m
- obciążenie od stropu kondygnacji powtarzalnej:
q7 = (gd, skp • F4 + gd, s • F8)/6, 60 = (9, 0kN/m2 • 23, 76m2 + 7, 29 • 9, 49m2)/6, 60m = =42, 8kN/m
q8 = (gd, skp • F6)/7, 20 = (9, 0kN/m2 • 23, 76m2)/7, 20m = 29, 7kN/m
q9 = (gd, skp • F1)/7, 20 = (9, 0kN/m2 • 17, 82m2)/7, 20m = 22, 3kN/m
- obciążenie od podestów:
q10 = (gd, s • F7)/3, 04 = (7, 29kN/m2 • 2, 76m2)/3, 04m = 6, 6kN/m
- obciążenie od płyty spocznikowej:
q11 = (gd, s • F13)/1, 53 = (7, 29kN/m2 • 0, 74m2)/1, 53m = 3, 5kN/m
- obciążenie siłą skupioną ściany od belki spocznikowej piętrowej.
$$q_{12} = g_{d,s} \bullet \frac{F_{9}}{6,60} + g_{d,bs} \bullet 6,60 = 7,29kN/m^{2} \bullet 5,02m^{2}/6,60m + 2,2kN/m^{2} \bullet 6,60m = 20kN/m$$
q13 = gd, pb • F11/2, 43 = 8, 64kN/m2 • 3, 2m2/2, 43m = 11, 4kN/m
$R_{4} = \frac{11,4kN/m \bullet 2,43m \bullet (0,5 \bullet 2,43m + 6,6m - 2,43m) + 20kN/m \bullet 6,60m \bullet 3,30m}{6,60m} = 88,6\ kN$ ,
R5 = 11, 4kN/m • 2, 43m + 20kN/m • 6, 60m − 88, 6kN = 71, 1kN
- obciążenie siłą skupioną ściany od belki spocznikowej między piętrowej.
q14 = gd, s • F10/6, 60 + gd, bs • 6, 60 = 7, 29kN/m2 • 3, 14m2/6, 60m + 2, 2kN/m2 • 6, 60m = 18kN/m
q13 = 11, 4kN/m
$$R_{6} = \frac{11,4kN/m \bullet 2,43m \bullet (0,5 \bullet 2,43m + 6,6m - 2,43m) + 18kN/m \bullet 6,60m \bullet 3,30m}{6,60m} = 81,9\ kN$$
$$R_{7} = \frac{11,4kN}{m} \bullet 2,43m + \frac{18kN}{m} \bullet 6,60m - 81,9kN\ = 64,5,\ kN$$
- od ściany wypełniającej klatkę schodową w postaci siły krawędziowej.
Rsw1k = Rsw4k = (2, 90m • 0, 015m • 19kN/m3 • 1, 3)•3, 30m = 3, 61kN
Rsw2k = (2, 90m • 0, 20m • 1, 5kN/m3 • 1, 3)•3, 30m = 3, 8kN
Rsw3k = (2, 90m • 0, 3m • 0, 14kN/m3 • 1, 1)•3, 30m = 0, 45kN
Rswk = 3, 61 • 2 + 3, 8 + 0, 45 = 11, 47kN
- od belki żelbetowej w postaci siły krawędziowej:
- od stropu najwyższej kondygnacji:
q′=(gd, snk • (F3 + F4))/6, 60 = (6, 02kN/m2 • (17, 82m2 + 23, 76m2)/6, 60m = 37, 9kN/m
- ciężar własny belki:
qb.1 = 1, 1 • 0, 25m • 0, 75m • 25kN/m3 = 5, 2kN/m
- siła krawędziowa od stropodachu:
Rsd3 = gd, sd • 3, 3m • 7, 20m = 4, 03kN/m2 • 3, 3m • 7, 20m = 95, 7kN
- obciążenie ściany klatki schodowej od belki w postaci siły krawędziowej:
$$R_{3} = R_{sd3} + \frac{(q' + q_{b.1}) \bullet 6,60m}{2} = 95,7kN + \frac{(37,9kN/m + 5,2kN/m) \bullet 6,60m}{2} = = 237,9\ kN$$
3.2.3. Obciążenie od ciężaru własnego ściany.
G1 = 0, 16m • 25kN/m3 • 1, 1 = 4, 4kN/m2
Schemat obciążenia ściany nr 1 (ściana szczytowa).
Schemat obciążenia ściany nr 2 (klatka schodowa).
Schemat obciążenia ściany nr 3 (klatka schodowa).
Schemat obciążenia ściany nr 4 (klatka schodowa).
Schemat statyczny do PMP.
Rozłożenie obciążeń pionowych na wysokości ściany.
Pasmo 1
Obciążenie ostatniej kondygnacji.
Obciążenie kondygnacji powtarzanej.
Obciążenie od ciężaru własnego ścian.
Ostatecznie przyjęto średnią wartość.
Obliczenie sztywności złącza.
Złącze I – nadproże.
E – moduł sprężystości materiału nadproża, dla betonu C25/30:
E = 30 000 MPa
Ln = Lo+(0,3÷0,5)·hn Lo – długość nadproża w świetle Lo =1,0m
Ln = 1,0 + 0,3·1,15 = 1,34 m hn – wysokość nadproża hn = 1,15m
In – moment bezwładności nadproża In =
η – współczynnik uwzględniający wpływ siły poprzecznej na sztywność, zależny od kształtu nadproża, dla nadproża prostokątnego:
Złącze II.
gdzie:
w którym: współczynnik Poissona dla betonu;
grubość ściany
długość odcinka ściany;
Rozłożenie obciążenia wiatrem na poszczególne pasma.
Obliczenie sił ścinających w złączach oraz sił wewnętrznych w pasmach. Przybliżona metoda pasmowa.
Macierzowy układ równań.
P x T = W
P – macierz podatności
T – wektor niewiadomych
W – wektor wyrazów wolnych
Obliczenie sił ścinających w złączach od obciążeń pionowych.
Pasmo 1
, ,
Ściskanie
gdzie:
y – wysokość budynku od wierzchołka do poziomu gruntu
H = 26,78m ( wysokość od góry budynku do połowy wysokości kondygnacji parteru)
Zginanie:
Ścinanie:
Pasmo 2
, ,
Ściskanie:
Zginanie:
Ścinanie:
Pasmo 3:
, ,
Ściskanie:
Zginanie:
Ścinanie:
Macierzowy układ równań.
Pasmo 1
Ściskanie
Zginanie
Ścinanie
Pasmo 2
Ściskanie
Zginanie
Ścinanie
Pasmo 3
Ściskanie
Zginanie
Ścinanie
Naprężenia od obciążeń pionowych (przekrój β−β)
Naprężenia od obciążeń pionowych (przekrój γ−γ)
Obliczenie sił wewnętrznych w pasmach od obciążeń pionowych (PMP).
H = 26,78m ( wysokość od góry budynku do połowy wysokości kondygnacji parteru)
Pasmo 1.
Pasmo 2.
Pasmo 3.
Obliczenie sił ścinających w złączach od obciążeń poziomych.
Pasmo 1
, ,
Ściskanie
gdzie:
y – wysokość budynku od wierzchołka do poziomu gruntu
H = 26,78m ( wysokość od góry budynku do połowy wysokości kondygnacji parteru)
Zginanie:
Ścinanie:
Pasmo 2
, ,
Ściskanie:
Zginanie:
Ścinanie:
Pasmo 3:
, ,
Ściskanie:
Zginanie:
Ścinanie:
Macierzowy układ równań.
Pasmo 1
Ściskanie
Zginanie
Ścinanie
Pasmo 2
Ściskanie
Zginanie
Ścinanie
Pasmo 3
Ściskanie
Zginanie
Ścinanie
Naprężenia od obciążeń poziomych (przekrój β−β)
Naprężenia od obciążeń poziomych (przekrój γ−γ)
Obliczenie sił wewnętrznych w pasmach od obciążeń poziomych.
H = 26,78m ( wysokość od góry budynku do połowy wysokości kondygnacji parteru)
Pasmo 1.
Pasmo 2.
Pasmo 3.
4.0. Wyznaczenie naprężeń normalnych wg PMP.
4.1. Naprężenia od obciążeń pionowych:
Pasmo 1
Pasmo 2
Pasmo 3
Wykres naprężeń wg metody PMP od obciążeń pionowych
4.2. Naprężenia od obciążeń poziomych:
Pasmo 1
Pasmo 2
Pasmo 3
Wykres naprężeń wg metody PMP od obciążeń poziomych:
4.3. Naprężenia od sumy obciążeń.
Pasmo I:
Pasmo II:
Pasmo III:
Wykres naprężeń wg metody PMP od sumy obciążeń:
5.0. Szacowanie sił wewnętrznych metodami wytrzymałości materiałów.
- oszacowanie siły T1,
- od obciążeń pionowych:
Naprężenia od obciążeń pionowych (nadproże).
- od obciążeń poziomych.
Jednostkowa siła ścinająca:
Naprężenia od obciążeń poziomych (nadproże).
Obliczenie naprężeń
- od obciążeń pionowych.
Pasmo 1
Pasmo 2
Wykres naprężeń wg metody PMP od obciążeń pionowych
- od obciążeń poziomych.
Pasmo 1
7,27m - środek ciężkości ściany licząc od prawej strony.
Pasmo 2
7,27m - środek ciężkości ściany licząc od prawej strony.
Wykres naprężeń wg metody PMP od obciążeń poziomych.
Naprężenia od sumy obciążeń.
Pasmo I:
Pasmo II:
Wykres naprężeń wg metody PMP od sumy obciążeń:
6.0. Wyniki naprężeń wg MES
- Od obciążeń pionowych
Przekrój α−α − naprężenia
Przekrój β−β naprężenia
Przekrój γ−γ naprężenia
- Od obciążeń poziomych
Przekrój α−α − naprężenia
Przekrój β−β naprężenia
Przekrój γ−γ naprężenia
- Od obciążeń pionowych i poziomych
Przekrój α−α − naprężenia
Przekrój β−β naprężenia
Przekrój γ−γ naprężenia
7.0.Porównanie napreżeń.
Naprężenia od obciążeń pionowych
Przekrój α−α − naprężenia
Przekrój β−β naprężenia
Przekrój γ−γ naprężenia
Naprężenia od obciążeń poziomych
Przekrój α−α − naprężenia
Przekrój β−β naprężenia
Przekrój γ−γ naprężenia
Naprężenia od obciążeń pionowych i poziomych
Przekrój α−α − naprężenia
Przekrój β−β naprężenia
Przekrój γ−γ naprężenia