39. Omów przyczyny, przebieg i znaczenie rozpadu Związku Radzieckiego.
Przyczyny
Wewnętrzne
-anachroniczna struktura gospodarcza (przewaga przemysłu wydobywczego nad przetwórczym i maszynowym; udział pracy ręcznej niezmechanizowanej w radzieckim przemyśle wynosił aż 40% co było liczbą kompromitującą w epoce gwałtownego postępu technologicznego; nierentowność systemu gospodarczego; nieracjonalność systemu centralnego planowania, brak bodźców materialnych, tłumienie inicjatywy etc..)
-czystki, walki o władzę, hermetyczność, na czele ZSRR stawali starzy, schorowani członkowie partii
-1985 r. stanowisko sekretarza obejmuje Michaił Gorbaczow podejmuje hasła przebudowy (pierestrojka), jawności (głasnost) i przyspieszenia (uskorienije), gdyż spowodowała nieodwracalne zmiany w świadomości społecznej, przyczyniając się do spotęgowania kryzysu we wszystkich dziedzinach; poczyniono poważne ustępstwa na rzecz wolności słowa- zwolniono dużą część więźniów politycznych m.in. w 1986 z internowania w Gorki wrócił Andrzej Sacharoz; odrodziły się opinia publiczna i inicjatywy społeczne;
-w 1986 roku dochodzi do katastrofy elektrowni atomowej w Czarnobylu odegrała ona dużą rolę w dziedzinie aktywności społecznej, na Ukrainie stała się jednym z najsilniejszych bodźców do odrodzenia życia politycznego i narodowego; swoboda w wyrażaniu opinii doprowadziła do nagłośnienia niekompetencji funkcjonariuszy aparatu i zbrodni okresów minionych
-Gorbaczow doprowadził także do pokoleniowej zmiany warty odsunął od władzy konserwatywnych funkcjonariuszy partyjnych, tak więc odchodził w przeszłość skrajnie dogmatyczny typ rządów; nowi sternicy ZSRR mieli bardziej pragmatyczne podejście
-w zakresie gospodarki Gorbaczow podjął reformy na rzecz pobudzenia wzrostu gospodarczego, jednak nie dało się tego zrobić bez rezygnacji z centralnego planowania; nie godzono się natomiast na reformy rynkowe
-rozpoczął się masowy powrót do chrześcijańskich nakazów prawosławia, renesans religijności; od 1987 osłabł ostracyzm wobec cerkwi i Kościołów; nowy statut z 1988 i Ustawa o wolności sumienia.. z 1990 oswobodziła Cerkiew z kontroli lokalnej i centralnej administracji; w przypadku innych wyznań nastąpiło ograniczenie represji
-gwałtowna liberalizacja życia publicznego przyniosła mnogość różnych organizacji politycznych o charakterze nieoficjalnym, w tym m.in. zalążków nowych partii i ruchów politycznych; najwcześniej wykrystalizowały się one w republikach nadbałtyckich i zakaukaskich w postaci masowych frontów ludowych; dodatkowym efektem zmian było rozbudzenie konfliktów narodowych
- reforma instytucji państwowych i zmiana zasad ustrojowych 1988 pow.Zjazd Deputowanych Ludowych (superparlament o uprawnieniach konstytuanty), zaaprobowano trójpodział władz, podkreślono konieczność respektowania niezbywalnych praw i swobód
jednostki
-efektem tych zmian było osłabienie ucisku społeczeństwa, nastąpił rozpad starych struktur ustrojowych, ZSRR zatracił totalitarny charakter
- rok 1991 pogłębił jeszcze kryzys gosp. ZSRR, nasiliły się tendencje secesyjne nie tylko w ramach imperium, ale w ramach republik; ujawniały się kolejne konflikty m.in. separatyzm czeczeński i tatarski, w Gruzji osetyński i abchaski, w Mołdawii naguski i rosyjsko-ukraiński, a na Krymie rosyjski
-doszło do odrodzenia aspiracji narodów ZSRR (zamieszki etniczne, a z drugiej strony w europejskiej części ZSRR odrodzenie prowadziło do organizowania stowarzyszeń kulturalnych, tworzono ogólnonarodowe organizacje; aspiracje narodowe najszybciej odrodziły się na Litwie, Łotwie i Estonii, nastąpił rozwój ruchu narodowego w Armenii, Gruzji)
Zewnętrzne
-doszło do przewartościowania sensu istnienia i roli takich struktur jak Układ Warszawski czy RWPG, a 28 VI 1991 9 państw członkowskich RWPG podpisało protokół kładący kres jej istnieniu
-załamała się wymiana handlowa między ZSRR a krajami Europy Środkowo-Wschodniej
- wspomaganie ruchów komunistycznych (m.in. rewolucja kubańska 1956-1959), pośrednie zaangażowanie w otwarte konflikty (wojny izraelsko-arabskie, wojna koreańska, wojna wietnamska 1965-1973), wspieranie polityki antyangielskiej i antyfrancuskiej (kryzys sueski 1956) i ugrupowań terrorystycznych (Rote Armee Fraktion, RAF), bezpośrednie interwencje umacniające orientację komunistyczną (Afganistan 1979-1989) miały na celu niedopuszczenie do destabilizacji we własnym obszarze wpływów (rewolucja węgierska 1956, praska wiosna 1968) ogromne środki przeznaczane na utrzymanie mocarstwowej pozycji ZSRR w sposób skuteczny destabilizowały jego nieefektywną gospodarkę.
Przebieg
16 listopada 1988 Rada Najwyższa Estońskiej SRR ogłasza suwerenność
18 maja 1989 Rada Najwyższa Litewskiej SRR ogłasza suwerenność
28 sierpnia 1989 Rada Najwyższa Łotewskiej SRR ogłasza deklarację suwerenności
Podobne deklaracje uchwaliły Rosja (12 IV 1990) Ukraina (16 IV 1990) i Białoruś (27 VII 1990) oraz Mołdawia (23 VII 1990)
Proklamacje niepodległości poszczególnych republik : Litwy (11 III 1990), Estonii (30 III 1990) i Łotwy (4 V 1990) a wkrótce za nimi suwerenność państwową proklamowały Uzbekistan, Turkmenistan, Tadżykistan, Azerbejdżan, Kazachstan, Kirgistan
18/19 sierpnia 1991 grupa najbliższych współpracowników Gorbaczowa dokonała puczu z zamiarem niedopuszczenia do modernizacji układu pomiędzy centrum a republikami i przerwania procesu dekompozycji państwa przez ograniczenie demokratycznych przemian i odsunięcie od władzy sekretarza generalnego pucz nie powiódł się dzięki zdecydowanej postawie prezydenta B.Jelcyna, który jako prezydent Rosji reprezentował legalny ośrodek władzy
Oświadczenie „11” na Nadzwyczajnym Zjeździe Deputowanych Ludowych ZSRR (2-5 IX 1991) propozycja utworzenia związku na zasadach federacji; uznali oni niezależność tych republik, które zapowiedziały, że nie mają zamiaru przystępować do nowego związku
Nowo utworzona Rada Państw ZSRR pierwszym swym aktem uznała niepodległość Litwy, Łotwy i Estonii (6 IX 1991)
24 VIII 1991 parlament Ukrainy uchwalił deklarację niepodległości a w ślad za nim kolejne republiki Białoruś, Mołdawia, Azerbejdżan, Uzbekistan i Kirgistan
W referendum grudniowym 90,85 % mieszkańców Ukrainy wypowiedziało się za pełną niepodległością, a prezydentem państwa został Leonid Krawczuk
8 XII 1991 ma miejsce spotkanie w Puszczy Białowieskiej, gdzie przedstawiciele 3 republik (Jelcyn, Krawczuk i Stanisław Szuszkiewicz) ogłosili rozwiązanie umów na podstawie których istniał jeszcze ZSRR, równocześnie utworzyli Wspólnotę Niepodległych Państw
21 XII 1991 podczas szczytu w Ałma-Acie, na prawach członków założycieli przystąpiły do WNP także Kazachstan, Uzbekistan, Azerbejdżan, Kirgistan, Tadżykistan, Turkmenistan, Armenia i Mołdawia
25 XII 1991 oficjalnie ustąpił Michaił Gorbaczow-pierwszy i ostatni prezydent ZSRR
30 XII 1991 na spotkaniu szefów-państw członków WNP w Mińsku ogłoszono ostatecznie likwidację ZSRR i obwieszczono rozpoczęcie funkcjonowania WNP
Znaczenie rozpadu ZSRR
powstają niepodległe państwa, zmienia się mapa polityczna świata
wraz z rozpadem imperium następuje rozpad świata dwubiegunowego i przejście do nowego ładu w stosunkach międzynarodowych
USA stało się jedynym światowym supermocarstwem
załamaniu uległy partie komunistyczne w Europie
obniżyła się pozycja Turcji jako członka Paktu Północnoatlantyckiego, ponieważ kraj ten był w pakcie tylko dlatego, że graniczył z ZSRR i w wyniku tego koncentrowały się tu oddziały amerykańskie wraz ze sprzętem wojskowym.
odradzają się dotychczas stłumione antagonizmy narodowościowe wewnątrz byłych republik radzieckich