Wiertnictwo Projekt 1

Akademia Górniczo – Hutnicza

im. Stanisława Staszica w Krakowie

Wiertnictwo

TEMAT:

Projekt konstrukcji otworu wiertniczego nr 114

Wykonali:

SZYMCZYK Katarzyna

GUCIK Marcin

MAJDAN Marcin

GiG I rok mgr

SPIS TREŚCI

  1. Profil litologiczny otworu 2

  2. Ciśnienie złożowe 2

  3. Ciśnienie geostatyczne 3

  4. Ciśnienie szczelinowania 7

  5. Ciśnienie hydrostatyczne 9

  6. Zestawienie gradientów 12

  7. Wykres gradientów 13

  8. Dobór średnic nominalnych 14

  1. Schemat zarurowania 17

  2. Obliczenia wytrzymałościowe 18

  1. Cementowanie 48

  1. Profil litologiczny otworu wiertniczego nr 114

Głębokość zalegania

warstwy [m]

Litologia i właściwości skał Gradient ciśnienia złożowego [MPa/m]

0 – 120

120 – 300

300 – 1100

1100 – 2000

2000 – 2250

2250 – 2350

2350 – 2450

2450 – 2800

2800 – 2900

2900 – 3100

3100 – 3450

Utwory piaszczyste (por. 35%)

Zlepieńce (por. 30%)

Piaskowce gruboziarniste (por. 40%)

Łupki

Średnio i gruboziarniste piaskowce (por. 30%)

Szare iły

Margle (por. 5%)

Wapienie (por. 6%)

Iły

Zlepieńce (por. 25%)

Piaskowce drobnoziarniste (por. 20%)

0,0085

0,0086

0,0095

0,0096

0,0098

0,0099

0,0099

0,01

0,01

0,011

0,012

  1. Ciśnienie złożowe

H – głębokość spągu warstwy, dla której oblicza się wartość ciśnienia złożowego [m];

Gz – gradient ciśnienia złożowego w analizowanej warstwie [MPa/m]

Pz1 = 120 m ⋅ 0,0085 MPa/m = 1,02 [ MPa ]

Pz2 = 300 m ⋅ 0,0086 MPa/m = 2,58 [ MPa ]

Pz3 = 1100 m ⋅ 0,0095 MPa/m = 10,45 [ MPa ]

Pz4 = 2000 m ⋅ 0,0096 MPa/m = 19,2 [ MPa ]

Pz5 = 2250 m ⋅ 0,0098 MPa/m = 22,05 [ MPa ]

Pz6 = 2350 m ⋅ 0,0099 MPa/m = 23,27 [ MPa ]

Pz7 = 2450 m ⋅ 0,0099 MPa/m = 24,26 [ MPa ]

Pz8 = 2800 m ⋅ 0,01 MPa/m = 28,0 [ MPa ]

Pz9 = 2900 m ⋅ 0,01 MPa/m = 29,0 [ MPa ]

Pz10 = 3100 m ⋅ 0,011 MPa/m = 34,1 [ MPa ]

Pz11 = 3450 m ⋅ 0,012 MPa/m = 41,4 [ MPa ]

  1. Ciśnienie geostatyczne i jego gradient

hi – miąższość poszczególnych warstw [m]

ρi – gęstość skał danej warstwy [kg/m3]

g – przyspieszenie ziemskie, g = 9,80665 [m/s2]

Utwory piaszczyste (por. 35%) ρ1 = 2150

Pg1 = 9,80665 m/s2 · 120 m · 2150 kg/m3 = 2,53 [ MPa ]

ΣPg1 = Pg1 = 2,53 [MPa] Gg1 = 0,0211 [ MPa/m]

Zlepieńce (por. 30%) ρ2 = 2215

Pg2 = 9,80665 m/s2 · 180 m · 2215 kg/m3 = 3,91 [ MPa ]

ΣPg2 = ΣPg1 + Pg2 = 6,44 [MPa] Gg2 = 0,0215 [ MPa/m]

Piaskowce gruboziarniste (por. 40%) ρ3 = 2160

Pg3 = 9,80665 m/s2 · 800 m · 2160 kg/m3 = 16,95 [ MPa ]

ΣPg3 = ΣPg2 + Pg3 = 23,39 [MPa] Gg3 = 0,0213 [ MPa/m]

Łupki

Gęstość dla skał plastycznych wyznaczamy w zależności od miąższości i stopnia ich skompaktowania. Aby wyznaczyć gęstość, należy:

- określić wartość ciśnienia geostatycznego, występującego na głębokości stropu skał plastycznych:

- dla danej wartości średniej gęstości nadkładu odczytujemy z wykresu krzywej sedymentacji (rys. 8.5) głębokość Hst , odpowiadającej jednorodnej serii łupków:

z wykresu Hst = 600[m]

- mając daną głębokość Hst, z kolejnego wykresu zależności gęstości łupków, iłów i iłowców od głębokości ich zalegania (rys. 8.4), wyznaczamy gęstość iłowców w stropie

ρst = 2330 [kg/m3]

- dla danej głębokości stropu Hst, wyliczamy głębokość spągu Hsp:

Hsp = Hst + h = 600 + 900 = 1500 [m]

- mając daną Hsp, z wykresu zależności gęstości łupków, iłów i iłowców od głębokości ich zalegania (rys. 8.4), wyznaczamy gęstość iłowców w spągu

ρsp = 2510 [kg/m3]

- obliczamy gęstość średnią warstwy ρ4

Pg4 = 9,80665 m/s2 · 900 m · 2420 kg/m3 = 21,36 [ MPa ]

ΣPg4 = ΣPg3 + Pg4 = 44,74 [MPa] Gg4 = 0,0224 [ MPa/m]

Średnio i gruboziarniste piaskowce (por. 30%) ρ5 = 2215

Pg5 = 9,80665 m/s2 · 250 m · 2215 kg/m3 = 5,43 [ MPa ]

ΣPg5 = ΣPg4 + Pg5 = 50,18 [MPa] Gg5 = 0,0223 [ MPa/m]

Szare iły

Gęstość dla skał plastycznych wyznaczamy w zależności od miąższości i stopnia ich skompaktowania. Aby wyznaczyć gęstość, należy:

- określić wartość ciśnienia geostatycznego, występującego na głębokości stropu skał plastycznych:

- dla danej wartości średniej gęstości nadkładu odczytujemy z wykresu krzywej sedymentacji (rys. 8.5) głębokość Hst , odpowiadającej jednorodnej serii łupków:

z wykresu Hst = 1100[m]

- mając daną głębokość Hst, z kolejnego wykresu zależności gęstości łupków, iłów i iłowców od głębokości ich zalegania (rys. 8.4), wyznaczamy gęstość iłowców w stropie

ρst = 2450 [kg/m3]

- dla danej głębokości stropu Hst, wyliczamy głębokość spągu Hsp:

Hsp = Hst + h = 1100 + 100 = 1200 [m]

- mając daną Hsp, z wykresu zależności gęstości łupków, iłów i iłowców od głębokości ich zalegania (rys. 8.4), wyznaczamy gęstość iłowców w spągu

ρsp = 2470 [kg/m3]

- obliczamy gęstość średnią warstwy ρ4

Pg6 = 9,80665 m/s2 · 100 m · 2460 kg/m3 = 2,41 [ MPa ]

ΣPg6 = ΣPg5 + Pg6 = 52,59 [MPa] Gg6 = 0,0224 [ MPa/m]

Margle (por. 5%) ρ7 = 2650

Pg7 = 9,80665 m/s2 · 100 m · 2650 kg/m3 = 2,6 [ MPa ]

ΣPg7 = ΣPg6 + Pg7 = 55,19 [MPa] Gg7 = 0,0225 [ MPa/m]

Wapienie (por. 6%) ρ8 = 2625

Pg8 = 9,80665 m/s2 · 350 m · 2625 kg/m3 = 9,01 [ MPa ]

ΣPg8 = ΣPg7 + Pg8 = 64,2 [MPa] Gg8 = 0,0229 [ MPa/m]

Iły

Gęstość dla skał plastycznych wyznaczamy w zależności od miąższości i stopnia ich skompaktowania. Aby wyznaczyć gęstość, należy:

- określić wartość ciśnienia geostatycznego, występującego na głębokości stropu skał plastycznych:

- dla danej wartości średniej gęstości nadkładu odczytujemy z wykresu krzywej sedymentacji (rys. 8.5) głębokość Hst , odpowiadającej jednorodnej serii łupków:

z wykresu Hst = 1650[m]

- mając daną głębokość Hst, z kolejnego wykresu zależności gęstości łupków, iłów i iłowców od głębokości ich zalegania (rys. 8.4), wyznaczamy gęstość iłowców w stropie

ρst = 2520 [kg/m3]

- dla danej głębokości stropu Hst, wyliczamy głębokość spągu Hsp:

Hsp = Hst + h = 1650 + 100 = 1750 [m]

- mając daną Hsp, z wykresu zależności gęstości łupków, iłów i iłowców od głębokości ich zalegania (rys. 8.4), wyznaczamy gęstość iłowców w spągu

ρsp = 2550 [kg/m3]

- obliczamy gęstość średnią warstwy ρ4

Pg9 = 9,80665 m/s2 · 100 m · 2535 kg/m3 = 2,49 [ MPa ]

ΣPg9 = ΣPg8 + Pg9 = 66,68 [MPa] Gg9 = 0,023 [ MPa/m]

Zlepieńce (por. 25%) ρ10 = 2300

Pg10 = 9,80665 m/s2 · 200 m · 2300 kg/m3 = 4,51 [ MPa ]

ΣPg10 = ΣPg9 + Pg10 = 71,19 [MPa] Gg10 = 0,023 [ MPa/m]

Piaskowce drobnoziarniste (por. 20%) ρ11 = 2400

Pg11 = 9,80665 m/s2 · 350 m · 2400 kg/m3 = 8,24 [ MPa ]

ΣPg11 = ΣPg10 + Pg11 = 79,43 [MPa] Gg11 = 0,023 [ MPa/m]

  1. Ciśnienie szczelinowania i jego gradient

dla form sprężystych

przy warstwach plastycznych

Utwory piaszczyste (por. 35%)

Psz1 = Pz1 + 2/3 ⋅ (∑Pg1 – Pz1) = 1,02 MPa + 2/3 ⋅ (2,53 MPa – 1,02 MPa) = 2,03 [MPa]

Gsz1 = Psz1/ H1 = 2,03 MPa / 120 m= 0,0169 [MPa/m]

Zlepieńce (por. 30%)

Psz2 = Pz2 + 2/3 ⋅ (∑Pg2 – Pz2) = 2,58 MPa + 2/3 ⋅ (6,44 MPa – 2,58 MPa) = 5,15 [MPa]

Gsz2 = Psz2/ H2 = 5,15 MPa / 300 m = 0,0172 [MPa/m]

Piaskowce gruboziarniste (por. 40%)

Psz3 = Pz3 + 2/3 ⋅ (∑Pg3 – Pz3) = 10,45 MPa + 2/3 ⋅ (23,39 MPa – 10,45 MPa) = 19,07 [MPa]

Gsz3 = Psz3/ H3 = 21,46 MPa / 1100 m = 0,0173 [MPa/m]

Łupki

Psz4 = ∑Pg4 = 44,74 [MPa]

Gsz4 = Psz4 / H4 = 44,74 MPa / 2000 m = 0,0224 [MPa/m]

Średnio i gruboziarniste piaskowce (por. 30%)

Psz5 = Pz5 + 2/3 ⋅ (∑Pg5 – Pz5) = 22,05 MPa + 2/3 ⋅ (50,18 MPa – 22,05 MPa) = 40,8 [MPa]

Gsz5 = Psz5/ H5 = 40,80 MPa / 2250 m = 0,0181 [MPa/m]

Szare iły

Psz6 = ∑Pg6 = 52,59 [MPa]

Gsz6 = Psz6 / H6 = 52,59 MPa / 2350 m = 0,0224 [MPa/m]

Margle (por. 5%)

Psz7 = Pz7 + 2/3 ⋅ (∑Pg7 – Pz7) = 24,26 MPa + 2/3 ⋅ (55,19 MPa – 24,26 MPa) = 44,88 [MPa]

Gsz7 = Psz7/ H7 = 44,88 MPa / 2450 m = 0,0183 [MPa/m]

Wapienie (por. 6%)

Psz8 = Pz8 + 2/3 ⋅ (∑Pg8 – Pz8) = 28,0 MPa + 2/3 ⋅ (64,2 MPa – 28,0 MPa) = 52,13 [MPa]

Gsz8 = Psz8/ H8 = 52,13 MPa / 2800 m = 0,0186 [MPa/m]

Szare iły

Psz9 = ∑Pg9 = 66,68 [MPa]

Gsz9 = Psz9 / H9 = 66,68 MPa / 2900 m = 0,023 [MPa/m]

Zlepieńce (por. 25%)

Psz10 = Pz10 + 2/3 ⋅ (∑Pg10 – Pz10) = 34,1 MPa + 2/3 ⋅ (71,19 MPa – 34,1 MPa ) = 58,83 [MPa]

Gsz10 = Psz10/ H10 = 58,83 MPa / 3100 m = 0,019 [MPa/m]

Piaskowce drobnoziarniste (por. 20%)

Psz11 = Pz11 + 2/3 ⋅ (∑Pg11 – Pz11) = 41,4 MPa + 2/3 ⋅ (79,43 MPa – 41,4 MPa) = 66,75 [MPa]

Gsz11 = Psz11/ H11 = 66,75 MPa / 3450 m = 0,0193 [MPa/m]

  1. Ciśnienie hydrostatyczne i jego gradient

a – współczynnik proporcjonalności zależny od głębokości;

a (1,5 – 2,0) przy H<1000 m, przyjąłem a = 1,5

a (1,05 – 1,1) przy H>1000 m, przyjąłem a = 1,1

Utwory piaszczyste (por. 35%)

PH1 = 1300 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 ⋅ 120 m = 1,53 [MPa]

GH1 = 1300 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 = 0,0128 [MPa/m]

Zlepieńce (por. 30%)

PH2 = 1315 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 ⋅ 300 m = 3,87 [MPa]

GH2 = 1315 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 = 0,0129 [MPa/m]

Piaskowce gruboziarniste (por. 40%)

PH3 = 1453 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 ⋅ 1100 m = 15,68 [MPa]

GH3 = 1453 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 = 0,0143 [MPa/m]

Łupki

PH4 = 1077 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 ⋅ 2000 m = 21,12 [MPa]

GH4 = 1077 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 = 0,0106 [MPa/m]

Średnio i gruboziarniste piaskowce (por. 30%)

PH5 = 1099 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 ⋅ 2250 m = 24,26 [MPa]

GH5 = 1099 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 = 0,0108 [MPa/m]

Szare iły

PH6 = 1110 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 ⋅ 2350 m = 25,59 [MPa]

GH6 = 1110 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 = 0,0109 [MPa/m]

Margle (por. 5%)

PH7 = 1110 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 ⋅ 2450 m = 26,68 [MPa]

GH7 = 1110 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 = 0,0109 [MPa/m]

Wapienie (por. 6%)

PH8 = 1122 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 ⋅ 2800 m = 30,8 [MPa]

GH8 = 1122 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 = 0,011 [MPa/m]

Iły

PH9 = 1122 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 ⋅ 2900 m = 31,90 [MPa]

GH9 = 1122 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 = 0,011 [MPa/m]

Zlepieńce (por. 25%)

PH10 = 1234 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 ⋅ 3100 m = 37,51 [MPa]

GH10 = 1234 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 = 0,0121 [MPa/m]

Piaskowce drobnoziarniste (por. 20%)

PH2 = 1346 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 ⋅ 3450 m = 45,54 [MPa]

GH2 = 1346 kg/m3 ⋅ 9,80665 m/s2 = 0,0132 [MPa/m]

  1. Zestawienie gradientów

Wszystkie gradienty ciśnień podane są w [MPa/m]

Lp. Rodzaj warstwy Gz Gg Gsz GH
1. Utwory piaszczyste (por. 35%) 0,0085 0,0211 0,0169 0,0128
2. Zlepieńce (por. 30%) 0,0086 0,0215 0,0172 0,0129
3. Piaskowce gruboziarniste (por. 40%) 0,0095 0,0213 0,0173 0,0143
4. Łupki 0,0096 0,0224 0,0224 0,0106
5. Średnio i gruboziarniste piaskowce (por. 30%) 0,0098 0,0223 0,0181 0,0108
6. Szare iły 0,0099 0,0224 0,0224 0,0109
7. Margle (por. 5%) 0,0099 0,0225 0,0183 0,0109
8. Wapienie (por. 6%) 0,01 0,0229 0,0186 0,011
9. Iły 0,01 0,023 0,023 0,011
10. Zlepieńce (por. 25%) 0,011 0,023 0,019 0,0121
11. Piaskowce drobnoziarniste (por. 20%) 0,012 0,023 0,0193 0,0132
  1. Wykres zależności gradientów ciśnień od głębokości zalegania warstw wraz ze wstępnym rysunkiem orurowania otworu wiertniczego

Kolumna wstępna rur okładzinowych umożliwiająca krążenie płuczki wiertniczej w otworze, zapewniająca stabilność ściany u wylotu otworu oraz zamykająca dopływ wód gruntowych zostanie zapuszczona na głębokość 30 m. Kolumna prowadnikowa zostanie zapuszczona do głębokości 1100 m. Ma ona na celu izolację poziomów wody ze względu na występowanie wysokiego gradientu ciśnienia hydrostatycznego na tym odcinku otworu wiertniczego. Jej ważnym zadaniem jest także nadanie pionowego kierunku całej długości otworu. Kolumna techniczna zostanie zapuszczona na głębokość 2900 m. Jej zadaniem jest odcięcie warstw plastycznych takich jak łupki, szare iły i iły. Kolumna ta stanowi również zabezpieczenie przeciwerupcyjne od warstw niżej leżących. Ze względu na występowanie anomalnie wysokich gradientów ciśnienia złożowego na poziomie 3100 – 3450 m należy na tym poziomie zastosować dociążenie płuczki, które będzie również stosowane w warstwie zlepieńców leżących powyżej. Tak więc ostatnia kolumna – kolumna eksploatacyjna będzie zapuszczona na 3450 m w głąb ziemi.

  1. Dobór średnic nominalnych dla poszczególnych kolumn rur okładzinowych

Opracowanie schematów zarurowania otworu wiertniczego zaczynamy od dna otworu, czyli ustalamy najpierw średnicę eksploatacyjną kolumny rur okładzinowych. Kolumna eksploatacyjna ma średnice zewnętrzną Dz1 = 5”.

Po ustaleniu średnicy znamionowej kolumny rur okładzinowych, dobiera się średnicę świdra Do, którym ma być wiercony otwór dla zapuszczania tej kolumny rur:

Do = Dm + kz [m]

gdzie:

Do – średnica otworu wiertniczego (świdra) [m],

Dm – zewnętrzna średnica złączki (kielicha – mufy) rur okładzinowych [m],

kz – prześwit zewnętrzny;

kz ∈ [0,016 m ÷ 0,095 m] – dla otworów normalnośrednicowych.

Po obliczeniu średnicy świdra Do , obliczamy średnicę wewnętrzną kolumny rur zalegających wyżej.

Dw = kw + Do [m]

gdzie:

Dw – średnica wewnętrzna rury okładzinowej [m],

kw – prześwit wewnętrzny [m];

kw ∈ [0,002 m ÷ 0,012 m] – dla otworów normalnośrednicowych

KOLUMNA EKSPLOATACYJNA

Zewnętrzna średnica złączki rur z gwintami długimi o średnicy zewnętrznej Dz1=5”=0,1270 m, średnicy wewnętrznej Dw1=0,1086 m i grubości ścianki b=0,0092 m została określona z tablicy 8.1 i wynosi Dm1=0,1413 m. Najbliższa znormalizowana średnica świdra dla tej wartości została odczytana z tablicy 8.9 i wynosi ona Do1=0,1588 m. Jest to świder produkcji amerykańskiej. Dla tak przyjętych średnic wielkość prześwitu zewnętrznego wyniesie:

kz1 = Do1 – Dm1 = 0,1588 m – 0,1413 m

kz1 = 0,0175 m

Jak widać wartość ta mieści się w przedziale (0,016 m ÷ 0,095 m) więc prześwit jest prawidłowy. Na podstawie tablicy 8.1 stwierdzam, że najbliższa znormalizowana średnica wewnętrzna rur przez którą przechodzi dobrany przeze mnie świder wynosi 0,1683 m. A więc średnica zewnętrzna kolumny rur zalegających wyżej będzie wynosiła Dz2 = 0,1937 m czyli .

KOLUMNA TECHNICZNA

Zewnętrzna średnica złączki rur z gwintami długimi o średnicy zewnętrznej Dz2==0,1937 m, średnicy wewnętrznej Dw2=0,1683 m i grubości ścianki b=0,0127 m została określona z tablicy 8.1 i wynosi Dm2=0,2159 m. Najbliższa znormalizowana średnica świdra dla tej wartości została odczytana z tablicy 8.9 i wynosi ona Do2=0,2430 m. Jest to świder produkcji byłego Związku Radzieckiego. Dla tak przyjętych średnic wielkość prześwitu zewnętrznego wyniesie:

kz2 = Do2 – Dm2 = 0,2430 m – 0,2159 m

kz2 = 0,0271 m

Jak widać wartość ta mieści się w przedziale (0,016 m ÷ 0,095 m) więc prześwit jest prawidłowy. Dodatkowo obliczono prześwit wewnętrzny kolumny rur i wynosi on:

kw2 = Dw2 – Do1 = 0,1683 m – 0,1588 m

kw2 = 0,0095 m

Wartość ta mieści się w przedziale (0,002 m ÷ 0,012 m), a więc prześwit jest prawidłowy. Na podstawie tablicy 8.1 stwierdzam, że najbliższa znormalizowana średnica wewnętrzna rur przez którą przechodzi dobrany przeze mnie świder wynosi 0,2478 m. A więc średnica zewnętrzna kolumny rur zalegających wyżej będzie wynosiła Dz3 = 0,2730 m czyli .

KOLUMNA PROWADNIKOWA

Zewnętrzna średnica złączki rur z gwintami krótkimi o średnicy zewnętrznej Dz3==0,2730 m, średnicy wewnętrznej Dw3=0,2478 m i grubości ścianki b=0,0126 m została określona z tablicy 8.1 i wynosi Dm3=0,2985 m. Najbliższa znormalizowana średnica świdra dla tej wartości została odczytana z tablicy 8.9 i wynosi ona Do3=0,3200 m. Jest to świder produkcji byłego Związku Radzieckiego. Dla tak przyjętych średnic wielkość prześwitu wyniesie:

kz3 = Do3 – Dm3 = 0,3200 m – 0,2985 m

kz3 = 0,0215 m

Jak widać wartość ta mieści się w przedziale (0,016 m ÷ 0,095 m) więc prześwit jest prawidłowy. Dodatkowo obliczono prześwit wewnętrzny kolumny rur i wynosi on:

kw3 = Dw3 – Do2 = 0,2478 m – 0,2430 m

kw3 = 0,0048 m

Wartość ta mieści się w przedziale (0,002 m ÷ 0,012 m), a więc prześwit jest prawidłowy. Na podstawie tablicy 8.1 stwierdzam, że najbliższa znormalizowana średnica wewnętrzna rur przez którą przechodzi dobrany przeze mnie świder wynosi 0,3812 m. A więc średnica zewnętrzna kolumny rur zalegających wyżej będzie wynosiła Dz4 = 0,4064 m czyli .

KOLUMNA WSTĘPNA

Zewnętrzna średnica złączki rur z gwintami krótkimi o średnicy zewnętrznej Dz4==0,4064 m, średnicy wewnętrznej Dw4=0,3812 m i grubości ścianki b=0,0126 m została określona z tablicy 8.1 i wynosi Dm4=0,4318 m. Najbliższa znormalizowana średnica świdra dla tej wartości została odczytana z tablicy 8.9 i wynosi ona Do4=0,4699 m. Jest to świder produkcji amerykańskiej. Dla tak przyjętych średnic wielkość prześwitu wyniesie:

kz4 = Do4 – Dm4 = 0,4699 m – 0,4318 m

kz4 = 0,0381 m

Jak widać wartość ta mieści się w przedziale (0,016 m ÷ 0,095 m) więc prześwit jest prawidłowy. Dodatkowo obliczono prześwit wewnętrzny kolumny rur i wynosi on:

kw4 = Dw4 – Do3 = 0,3812 m – 0,3200 m

kw4 = 0,0612 m

Wartość ta nie mieści się w przedziale (0,002 m ÷ 0,012 m), jednak jest większa o wartości minimalnej równej 0,002 m, a więc prześwit jest prawidłowy. Jego wielkość jest tak duża ze względu na zastosowany przeze mnie świder, który nie może być mniejszy.

  1. Schemat zarurowania otworu wiertniczego

Rodzaj kolumny

Średnica zewnętrzna

Dz [m]

Średnica wewnętrzna

Dw [m]

Średnica świdra

Do [m]

Głębokość

H [m]

wstępna 0,4064 0,3812 0,4699 30
prowadnikowa 0,2730 0,2478 0,3200 1100
techniczna 0,1937 0,1683 0,2430 2900
eksploatacyjna 0,1270 0,1086 0,1588 3450

  1. Obliczenia wytrzymałościowe

KOLUMNA EKSPLOATACYJNA

Zestaw gatunków stali przedstawia tabela:

Lp Gatunek stali

Grubość ścianki

b [mm]

Ciśnienie zgniatające

Pzg [MPa]

1 C – 75 9,19 68,9
2 L – 80 7,52 50,0
3 C – 75 7,52 48,1
4 J – 55 7,52 38,3
5 6,43 28,5
  1. Wytrzymałość kolumny rur okładzinowych ze względu na ciśnienie zgniatające

Dopuszczalna głębokość zapuszczania poszczególnych sekcji rur okładzinowych:

gdzie:

n - współczynnik bezpieczeństwa na zginanie - n =1,1

Pzgi - dopuszczalne ciśnienie zgniatające [MPa],

γp - ciężar właściwy płuczki wiertniczej (gradient hydrostatyczny) wypełniającej otwór przed orurowaniem [N/m3] - γp = 13,2

h1 = H0 – Hd2 = 3450 – 3444 = 6 [m]

h2 = Hd2 – Hd3 = 3444 – 3314 = 130 [m]

h3 = Hd3 – Hd4 = 3314 – 2638 = 676 [m]

h4 = Hd4 – Hd5 = 2639 – 1963 = 675 [m]

h5 = H0 – (h1 + h2 +h3 + h4)= 1963 [m]

Schemat wytrzymałościowy kolumny rur okładzinowych ze względu na ciśnienie zgniatające

  1. Obliczenia na siłę rozluźniającą połączenie gwintowe

gdzie:

li - dopuszczalna długość drugiej sekcji rur okładzinowych [m],

Pri - siła rozluźniająca połączenie gwintowe i-tej sekcji [N],

k - współczynnik bezpieczeństwa na rozluźnienie połączenia gwintowego - k = 1.6,

qi - ciężar jednostki długości w powietrzu i-tej sekcji rur okładzinowych [N/m],

∑Qj - ciężar odcinka kolumny rur okładzinowych w powietrzu, poniżej i-tej sekcji [N/m].

Pr1 = 1673 [kN] m1 = 26,8 [kg/m3]

Pr2 = 1312 [kN] m2 = 22,3 [kg/m3]

Pr3 = 1312 [kN] m3 = 22,3 [kg/m3]

Pr4 = 992 [kN] m4 = 22,3 [kg/m3]

Pr5 = 810 [kN] m5 = 19,4 [kg/m3]

  1. dla I sekcji

Stal C – 75, grubość ścianki b = 9,19 [mm]

q1 = m1 ⋅ 9,80665 = 26,8 ⋅ 9,80665 = 262,82 [N/m]

l1 = 3978 [m] > h1 = 6 [m]

  1. dla II sekcji

Q1 = h1 ⋅ q1 = 6 ⋅ 262,82 = 1,58 [kN]

Stal L – 80, grubość ścianki b = 7,52 [mm]

q2 = m2 ⋅ 9,80665 = 22,3 ⋅ 9,80665 = 218,69 [N/m]

l2 = 3742 [m] > h2 = 130 [m]

  1. dla III sekcji

Q2 = h2 ⋅ q2 = 130 ⋅ 218,69 = 28,43 [kN]

Stal C – 75, grubość ścianki b = 7,52 [mm]

q3 = m3 ⋅ 9,80665 = 22,3 ⋅ 9,80665 = 218,69 [N/m]

l3 = 3612 [m] > h3 = 676 [m]

  1. dla IV sekcji

Q3 = h3 ⋅ q3 = 676 ⋅ 218,69 = 147,83 [kN]

Stal J – 55, grubość ścianki b = 7,52 [mm]

q4 = m4 ⋅ 9,80665 = 22,3 ⋅ 9,80665 = 218,69 [N/m]

l4 = 2022 [m] > h4 = 675 [m]

  1. dla V sekcji

Q4 = h4 ⋅ q4 = 675 ⋅ 218,69 = 147,62 [kN]

Stal J – 55, grubość ścianki b = 6,43 [mm]

q5 = m5 ⋅ 9,80665 = 19,4 ⋅ 9,80665 = 190,25 [N/m]

l5 = 617 [m] < h5 = 1882 [m]

Ponieważ dopuszczalna długość sekcji V jest mniejsza od h5 = 1963 [m] skracamy sekcję V do długości l5 = 950 [m] a pozostałą część 1013 [m] zostanie zarurowana odmianą wytrzymałościową stali sekcji l4.

  1. dla VI sekcji

Q5 = h5 ⋅ q5 = 950 ⋅ 190,25 = 180,74 [kN]

Stal J – 55, grubość ścianki b = 7,52 [mm]

l6 = 545 [m] < h6 = 1013 [m]

Ponieważ dopuszczalna długość sekcji VI jest mniejsza od h6 = 1013 [m] skracamy sekcję VI do długości l5 = 545 [m] a pozostałą część 468 [m] zostanie zarurowana odmianą wytrzymałościową stali sekcji l3.

  1. dla VII sekcji

Q6 = h6 ⋅ q4 = 545 ⋅ 218,69 = 119,19 [kN]

Stal C – 75, grubość ścianki b = 7,52 [mm]

l7 = 890 [m] > h7 = 545 [m]

Schemat wytrzymałościowy kolumny rur okładzinowych ze względu na ciśnienie zgniatające i siłę rozluźniającą połączenie gwintowe.

  1. Wytrzymałość na ciśnienie rozrywające kolumnę rur

Pz = Pz11 = 41,4 [MPa]

Zakładamy całkowite ciśnienie złożowe równe największemu ciśnieniu złożowemu występującemu w otworze.

Pw1 = 65,5 [MPa]

Pw2 = 57,2 [MPa]

Pw3 = 53,6[MPa]

Pw4 = 39,3[MPa]

Pw5 = 33,6 [MPa]

  1. Sekcja I

stal C – 75 b = 9,19 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz1 = (H0 – h1) ⋅ γw = (3450 – 6) ⋅ 9806,65 = 33,77 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 3444 [m] wynosi

Po1 = Pz – Pz1 = 41,4 – 33,77 = 7,63 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja I spełnia warunek s1 > 1,1

Sekcja I może być zbudowana ze stali C – 75 o grubości ścianki b = 9,19 [mm]

  1. Sekcja II

stal L – 80 b = 7,52 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz2 = (H0 – h1 – h2) ⋅ γw = (3450 – 6 - 130) ⋅ 9806,65 = 32,5 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 3314 [m] wynosi

Po2 = Pz – Pz2= 41,4 – 32,5 = 8,9 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja II spełnia warunek s2 > 1,1

Sekcja II może być zbudowana ze stali L – 80 o grubości ścianki b = 7,52 [mm]

  1. Sekcja III

stal C – 75 b = 7,52 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz3 = (H0 – h1 – h2 – h3) ⋅ γw = (3450 – 6 – 130 – 676) ⋅ 9806,65 = 25,87 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 2638 [m] wynosi

Po3 = Pz – Pz3= 41,4 – 25,87 = 15,53 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja III spełnia warunek s3 > 1,1

Sekcja III może być zbudowana ze stali C – 75 o grubości ścianki b = 7,52 [mm]

  1. Sekcja IV

stal J – 55 b = 7,52 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz4 = (H0 – h1 – h2 – h3 – h4) ⋅ γw = (3450 – 6 – 130 – 676-675) ⋅ 9806,65 = 19,25 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 1963 [m] wynosi

Po4 = Pz – Pz4= 41,4 – 19,25 = 22,15 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja IV spełnia warunek s4 > 1,1

Sekcja IV może być zbudowana ze stali J – 55 o grubości ścianki b = 7,52 [mm]

  1. Sekcja V

stal J – 55 b = 6,43 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz5 = (H0 – h1 – h2 – h3 – h4 – h5) ⋅ γw = (3450 – 6 – 130 – 676 – 675 – 950) ⋅ 9806,65 = 9,93 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 1013 [m] wynosi

Po5 = Pz – Pz5= 41,4 – 9,93= 31,47 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja V nie spełnia warunek s5 < 1,1

Ze względu na to, że wartość współczynnika s jest mniejsza do 1,1 sekcję V należy skrócić. Minimalna głębokość zapuszczenia górnej części sekcji rur

Aktualna długość sekcji V

h5’ = h5 – H = 1963 – 1107 = 856 [m]

W celu zarurowania pozostałej długości otworu wiertniczego 1107[m] dobieramy rury ze stali J –55 o grubości ścianki b6 = b4 = 7,52 [mm]

  1. Sekcja VI

stal J – 55 b = 7,52[mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz6 = (H0 – h1 – h2 – h3 – h4 – h5) ⋅ γw = (3450 – 6 – 130 – 676 – 675 – 950 – 856) ⋅ 9806,65 = 4,59 [MPa]

Po6 = Pz – Pz6 = 41,4 – 4,59 = 36,81 [MPa]

Pw6 = Pw4 = 39,3 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja VI nie spełnia warunek s6 < 1,1

Ze względu na to, że wartość współczynnika s jest mniejsza do 1,1 sekcję VI należy skrócić. Minimalna głębokość zapuszczenia górnej części sekcji rur

Aktualna długość sekcji VI

h6 = h5’ – H = 856 – 578 = 278 [m]

W celu zarurowania pozostałej długości otworu wiertniczego 578 [m] dobieramy rury ze stali C – 75 o grubości ścianki b7 = b3 = 7,52 [mm]

  1. Sekcja VII

stal C – 75 b = 7,52 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz7 = 0

Po7 = Pz = 41,4 [MPa]

Pw7 = Pw3 = 53,6 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja VII spełnia warunek s7 > 1,1

Sekcja VII może być zbudowana ze stali C – 75 o grubości ścianki b = 7,52 [mm]

Schemat wytrzymałościowy kolumny rur okładzinowych zapuszczonych do głębokości 3450 [m] ze względu na ciśnienie zgniatające, siłę rozluźniającą połączenie gwintowe i siłę rozrywającą

PODSUMOWANIE KOLUMNY RUR EKSPLOATACYJNYCH

Kolumna rury eksploatacyjnej będzie się składać z siedmiu sekcji:

- sekcja pierwsza: L1 = 6 [m] stal C – 75 grubość ścianki b1 = 9,19 [mm]

- sekcja druga: L2 = 130 [m] stal L – 80 grubość ścianki b2 = 7,52 [mm]

- sekcja trzecia: L3 = 676 [m] stal C – 75 grubość ścianki b3 = 7,52 [mm]

- sekcja czwarta: L4 = 675 [m] stal J – 55 grubość ścianki b4 = 7,52 [mm]

- sekcja piąta: L5 = 856 [m] stal J – 55 grubość ścianki b5 = 6,43 [mm]

- sekcja szósta: L6 = 278 [m] stal J – 55 grubość ścianki b6 = 7,52 [mm]

- sekcja siódma: L7 = 829 [m] stal C – 75 grubość ścianki b6 = 7,52 [mm]

KOLUMNA TECHNICZNA

Zestaw gatunków stali przedstawia tabela:

Lp Gatunek stali

Grubość ścianki

b [mm]

Ciśnienie zgniatające

Pzg [MPa]

1 C – 95 10,92 50,1
2 9,52 35,3
3 L – 80 9,52 33,0
4 8,33 23,4
5 C – 75 8,33 22,6
  1. Wytrzymałość kolumny rur okładzinowych ze względu na ciśnienie zgniatające

Dopuszczalna głębokość zapuszczania poszczególnych sekcji rur okładzinowych:

gdzie:

n - współczynnik bezpieczeństwa na zginanie - n =1,1

Pzgi - dopuszczalne ciśnienie zgniatające [MPa],

γp - ciężar właściwy płuczki wiertniczej (gradient hydrostatyczny) wypełniającej otwór przed orurowaniem [N/m3] - γp = 13,2

h1 = H0 – Hd2 = 2900 – 2431 = 469 [m]

h2 = Hd2 – Hd3 = 2431 – 2273 = 158 [m]

h3 = Hd3 – Hd4 = 2273 – 1612 = 661 [m]

h4 = Hd4 – Hd5 = 1612– 1556 = 56 [m]

h5 = H0 – (h1 + h2 +h3 + h4)= 1556 [m]

Schemat wytrzymałościowy kolumny rur okładzinowych ze względu na ciśnienie zgniatające

  1. Obliczenia na siłę rozluźniającą połączenie gwintowe

Pr1 = 4115 [kN] m1 = 50,2 [kg/m3]

Pr2 = 3616 [kN] m2 = 44,2 [kg/m3]

Pr3 = 2518 [kN] m3 = 44,2 [kg/m3]

Pr4 = 2144 [kN] m4 = 44,2 [kg/m3]

Pr5 = 2051 [kN] m5 = 39,3 [kg/m3]

  1. dla I sekcji

Stal C – 95, grubość ścianki b = 10,92 [mm]

q1 = m1 ⋅ 9,80665 = 50,2 ⋅ 9,80665 = 492,29 [N/m]

l1 = 5224 [m] > h1 = 469 [m]

  1. dla II sekcji

Q1 = h1 ⋅ q1 = 469 ⋅ 492,29 = 230,88 [kN]

Stal C – 95, grubość ścianki b = 9,52 [mm]

q2 = m2 ⋅ 9,80665 = 44,2 ⋅ 9,80665 = 433,45 [N/m]

l2 = 4681 [m] > h2 = 158 [m]

  1. dla III sekcji

Q2 = h2 ⋅ q2 = 158 ⋅ 433,45 = 68,49 [kN]

Stal L – 80, grubość ścianki b = 9,52 [mm]

q3 = m3 ⋅ 9,80665 = 44,2 ⋅ 9,80665 = 433,45 [N/m]

l3 = 2940 [m] > h3 = 661 [m]

  1. dla IV sekcji

Q3 = h3 ⋅ q3 = 661 ⋅ 433,45 = 286,51 [kN]

Stal L – 80, grubość ścianki b = 8,33 [mm]

q4 = m4 ⋅ 9,80665 = 39,3 ⋅ 9,80665 = 385,40 [N/m]

l4 = 1957 [m] > h4 = 56 [m]

  1. dla V sekcji

Q4 = h4 ⋅ q4 = 56 ⋅ 385,40 = 21,58 [kN]

Stal C – 75, grubość ścianki b = 8,33 [mm]

q5 = m5 ⋅ 9,80665 = 39,3 ⋅ 9,80665 = 385,40 [N/m]

l5 = 1800 [m] > h5 = 1556 [m]

Schemat wytrzymałościowy kolumny rur okładzinowych ze względu na ciśnienie zgniatające i siłę rozluźniającą połączenie gwintowe.

  1. Wytrzymałość na ciśnienie rozrywające kolumnę rur

Pz = Pz11 = 41,4 [MPa]

Zakładamy całkowite ciśnienie złożowe równe największemu ciśnieniu złożowemu występującemu w warstwach do głębokości następnej kolumny (kolumny eksploatacyjnej).

Pw1 = 64,7 [MPa]

Pw2 = 56,4 [MPa]

Pw3 = 47,5 [MPa]

Pw4 = 41,5 [MPa]

Pw5 = 39,0 [MPa]

  1. Sekcja I

stal C – 95 b = 10,92 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz1 = (H0 – h1) ⋅ γw = (2900 – 469) ⋅ 9806,65 = 23,84 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 2431 [m] wynosi

Po1 = Pz – Pz1 = 41,4 – 23,84 = 17,56 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja I spełnia warunek s1 > 1,1

Sekcja I może być zbudowana ze stali C – 95 o grubości ścianki b = 10,92 [mm]

  1. Sekcja II

stal C – 95 b = 9,52 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz2 = (H0 – h1 – h2) ⋅ γw = (2900 – 469 - 158) ⋅ 9806,65 = 22,29 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 2273 [m] wynosi

Po2 = Pz – Pz2= 41,4 – 22,29 = 19,11 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja II spełnia warunek s2 > 1,1

Sekcja II może być zbudowana ze stali C – 95 o grubości ścianki b = 9,52 [mm]

  1. Sekcja III

stal L – 80 b = 9,52 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz3 = (H0 – h1 – h2 – h3) ⋅ γw = (2900 – 469 – 158 – 661) ⋅ 9806,65 = 15,81 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 1612 [m] wynosi

Po3 = Pz – Pz3= 41,4 – 15,81 = 25,59 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja III spełnia warunek s3 > 1,1

Sekcja III może być zbudowana ze stali L – 80 o grubości ścianki b = 9,52 [mm]

  1. Sekcja IV

stal L – 80 b = 8,33 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz4 = (H0 – h1 – h2 – h3 – h4) ⋅ γw = (2900 – 469 – 158 – 661 – 56) ⋅ 9806,65 = 15,26 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 1556 [m] wynosi

Po4 = Pz – Pz4= 41,4 – 15,26 = 26,14 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja IV spełnia warunek s4 > 1,1

Sekcja IV może być zbudowana ze stali L – 80 o grubości ścianki b = 8,33 [mm]

  1. Sekcja V

stal C – 75 b = 8,33 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz5 = 0 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 0 [m] wynosi

Po5 = Pz – Pz5= 41,4 – 0 = 41,4 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja V nie spełnia warunek s5 < 1,1

Ze względu na to, że wartość współczynnika s jest mniejsza do 1,1 sekcję V należy skrócić. Minimalna głębokość zapuszczenia górnej części sekcji rur

Aktualna długość sekcji V

h5’ = h5 – H = 1556 – 606 = 950 [m]

W celu zarurowania pozostałej długości otworu wiertniczego 606[m] dobieramy rury ze stali L –80 o grubości ścianki b6 = b4 = 8,33 [mm]

  1. Sekcja VI

stal L – 80 b = 8,33 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz6 = 0

Po6 = Pz = 41,4 [MPa]

Pw6 = Pw4 = 41,5 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja VI nie spełnia warunek s6 < 1,1

Ze względu na to, że wartość współczynnika s jest mniejsza do 1,1 sekcję VI należy skrócić. Minimalna głębokość zapuszczenia górnej części sekcji rur

Aktualna długość sekcji VI

h6 = H(5) – H = 606 – 375 = 231 [m]

W celu zarurowania pozostałej długości otworu wiertniczego 375 [m] dobieramy rury ze stali L – 80 o grubości ścianki b7 = b3 = 9,52 [mm]

  1. Sekcja VII

stal L – 80 b = 9,52 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz7 = 0

Po7 = Pz = 41,4 [MPa]

Pw7 = Pw3 = 47,5 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja VII spełnia warunek s7 > 1,1

Sekcja VII może być zbudowana ze stali L – 80 o grubości ścianki b = 9,52 [mm]

Schemat wytrzymałościowy kolumny rur okładzinowych zapuszczonych do głębokości 2900 [m] ze względu na ciśnienie zgniatające, siłę rozluźniającą połączenie gwintowe i siłę rozrywającą

PODSUMOWANIE KOLUMNY RUR TECHNICZNYCH

Kolumna rury technicznej będzie się składać z siedmiu sekcji:

- sekcja pierwsza: L1 = 469 [m] stal C – 95 grubość ścianki b1 = 10,92 [mm]

- sekcja druga: L2 = 158 [m] stal C – 95 grubość ścianki b2 = 9,52 [mm]

- sekcja trzecia: L3 = 661 [m] stal L – 80 grubość ścianki b3 = 9,52 [mm]

- sekcja czwarta: L4 = 56 [m] stal L – 80 grubość ścianki b4 = 8,33 [mm]

- sekcja piąta: L5 = 950 [m] stal C – 75 grubość ścianki b5 = 8,33 [mm]

- sekcja szósta: L6 = 231 [m] stal L – 80 grubość ścianki b6 = 9,52 [mm]

- sekcja siódma: L7 = 375 [m] stal C – 95 grubość ścianki b6 = 9,52 [mm]

KOLUMNA PROWADNIKOWA

Zestaw gatunków stali przedstawia tabela:

Lp Gatunek stali

Grubość ścianki

b [mm]

Ciśnienie zgniatające

Pzg [MPa]

1 C – 75 11,43 21,4
2 K – 55 11,43 18,6
3 J – 55 10,16 14,4
4 8,89 10,9
5 H – 40 8,89 9,8
6 7,09 6,1
  1. Wytrzymałość kolumny rur okładzinowych ze względu na ciśnienie zgniatające

Dopuszczalna głębokość zapuszczania poszczególnych sekcji rur okładzinowych:

gdzie:

n - współczynnik bezpieczeństwa na zginanie - n =1,0

Pzgi - dopuszczalne ciśnienie zgniatające [MPa],

γp - ciężar właściwy płuczki wiertniczej (gradient hydrostatyczny) wypełniającej otwór przed orurowaniem [N/m3] - γp = 11,0

h1 = H0 – Hd4 = 1100 – 991 = 109 [m]

h2 = Hd4 – Hd5 = 991 – 891 = 100 [m]

h3 = Hd5 – Hd6 = 891 – 555 = 336 [m]

h4 = H0 – (h1 + h2 + h3) = 555 [m]

Schemat wytrzymałościowy kolumny rur okładzinowych ze względu na ciśnienie zgniatające

  1. Obliczenia na siłę rozluźniającą połączenie gwintowe

Pr1 = 3363 [kN] m1 = 76,0 [kg/m3]

Pr2 = 2696 [kN] m2 = 76,0 [kg/m3]

Pr3 = 2193 [kN] m3 = 67,8 [kg/m3]

Pr4 = 1868 [kN] m4 = 60,3 [kg/m3]

  1. dla I sekcji

Stal C – 75, grubość ścianki b = 11,43 [mm]

q1 = m1 ⋅ 9,80665 = 76,0 ⋅ 9,80665 = 745,31 [N/m]

l1 = 2820 [m] > h1 = 099 [m]

  1. dla II sekcji

Q1 = h1 ⋅ q1 = 099 ⋅ 745,31 = 81,24 [kN]

Stal K – 55, grubość ścianki b = 11,43 [mm]

q2 = m2 ⋅ 9,80665 = 76,0 ⋅ 9,80665 = 745,31 [N/m]

l2 = 2152 [m] > h2 = 100 [m]

  1. dla III sekcji

Q2 = h2 ⋅ q2 = 100 ⋅ 745,31 = 74,53 [kN]

Stal J – 55, grubość ścianki b = 10,16 [mm]

q3 = m3 ⋅ 9,80665 = 67,8 ⋅ 9,80665 = 664,89 [N/m]

l3 = 1827 [m] > h3 = 336 [m]

  1. dla IV sekcji

Q3 = h3 ⋅ q3 = 336 ⋅ 664,89 = 223,41 [kN]

Stal J – 55, grubość ścianki b = 8,89 [mm]

q4 = m4 ⋅ 9,80665 = 60,3 ⋅ 9,80665 = 591,34 [N/m]

l4 = 1333 [m] > h4 = 555 [m]

Schemat wytrzymałościowy kolumny rur okładzinowych ze względu na ciśnienie zgniatające i siłę rozluźniającą połączenie gwintowe.

  1. Wytrzymałość na ciśnienie rozrywające kolumnę rur

Pz = Pz9 = 29,0 [MPa]

Zakładamy całkowite ciśnienie złożowe równe największemu ciśnieniu złożowemu występującemu w warstwach do głębokości następnej kolumny (kolumny technicznej).

Pw1 = 37,9 [MPa]

Pw2 = 27,8 [MPa]

Pw3 = 24,7 [MPa]

Pw4 = 21,6 [MPa]

  1. Sekcja I

stal C – 75 b = 11,43 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz1 = (H0 – h1) ⋅ γw = (1100 – 109) ⋅ 9806,65 = 9,72 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 991 [m] wynosi

Po1 = Pz – Pz1 = 29,0 – 9,72 = 19,28 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja I spełnia warunek s1 > 1,1

Sekcja I może być zbudowana ze stali C – 75 o grubości ścianki b = 11,43 [mm]

  1. Sekcja II

stal K – 55 b = 11,43 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz2 = (H0 – h1 – h2) ⋅ γw = (1100 – 109 - 100) ⋅ 9806,65 = 8,74 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 891 [m] wynosi

Po2 = Pz – Pz2= 29,0 – 8,74 = 20,26 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja II spełnia warunek s2 > 1,1

Sekcja II może być zbudowana ze stali C – 95 o grubości ścianki b = 9,52 [mm]

  1. Sekcja III

stal J – 55 b = 10,16 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz3 = (H0 – h1 – h2 – h3) ⋅ γw = (1100 – 109 – 100 – 336) ⋅ 9806,65 = 5,44 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 555 [m] wynosi

Po3 = Pz – Pz3= 29,0 – 5,44 = 23,56 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja III nie spełnia warunku s3 < 1,1

Obliczamy poniżej na jakiej minimalnej głębokości może zalegać ta sekcja

> od max głębokości ⇒ Sekcja III nie może być zbudowana ze stali J – 55 o grubości ścianki b = 10,16 [mm]

Sprawdzamy sekcję mocniejszą zbudowaną ze stali K – 55 i grubości ścianki b = 11,43

Pz3 = 5,44 [MPa]

Po3 = 23,56 [MPa]

Pw3 = Pw2 = 27,8 [MPa]

Sekcja III spełnia warunek s3 > 1,1

Sekcja III może być zbudowana ze stali K – 55 o grubości ścianki b = 11,43 [mm]

  1. Sekcja IV

stal J – 55 b = 8,89 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz4 = (H0 – h1 – h2 – h3 – h4) ⋅ γw = (1100 – 109 – 100 – 336 – 555) ⋅ 9806,65 = 0 [MPa]

Różnica między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym w najwyższym punkcie sekcji tj. na głębokości 0 [m] wynosi

Po3 = Pz – Pz3= 29,0 – 0 = 29,0 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja IV nie spełnia warunku s4 < 1,1

Obliczamy poniżej na jakiej minimalnej głębokości może zalegać ta sekcja

> od max głębokości ⇒ Sekcja IV nie może być zbudowana ze stali J – 55 o grubości ścianki b = 8,89 [mm]

Sprawdzamy sekcję mocniejszą zbudowaną ze stali J – 55 i grubości ścianki b = 10,16

Pz4 = 0 [MPa]

Po4 = 29,0 [MPa]

Pw4 = Pw3 = 24,7 [MPa]

Sekcja IV nie spełnia warunku s4 < 1,1

Obliczamy poniżej na jakiej minimalnej głębokości może zalegać ta sekcja

> od max głębokości ⇒ Sekcja IV nie może być zbudowana ze stali J – 55 o grubości ścianki b = 10,16 [mm]

Sprawdzamy sekcję mocniejszą zbudowaną ze stali K – 55 i grubości ścianki b = 11,43

Pz4 = 0 [MPa]

Po4 = 29,0 [MPa]

Pw4 = Pw2 = 27,8 [MPa]

Sekcja IV nie spełnia warunku s4 < 1,1

Obliczamy poniżej na jakiej minimalnej głębokości może zalegać ta sekcja

Aktualna długość sekcji IV

h4’ = h4 – H = 555 – 380 = 175 [m]

W celu zarurowania pozostałej długości otworu wiertniczego 380[m] dobieramy rury ze stali C –75 o grubości ścianki b5 = b1 = 11,43 [mm]

  1. Sekcja V

stal C – 75 b = 11,43 [mm]

Ciśnienie zewnętrzne panujące poza kolumną rur okładzinowych

Pz5 = 0

Po5 = Pz – Pz5= 29,0 – 0 = 29,0 [MPa]

Pw5 = Pw1 = 37,9 [MPa]

Współczynnik bezpieczeństwa na ciśnienie wewnętrzne

Sekcja V spełnia warunek s5 > 1,1

Sekcja V może być zbudowana ze stali C – 75 o grubości ścianki b = 11,43 [mm]

Schemat wytrzymałościowy kolumny rur okładzinowych zapuszczonych do głębokości 1100 [m] ze względu na ciśnienie zgniatające, siłę rozluźniającą połączenie gwintowe i siłę rozrywającą

PODSUMOWANIE KOLUMNY RUR PROWADNIKOWYCH

Kolumna rury prowadnikowej będzie się składać z pięciu sekcji:

- sekcja pierwsza: L1 = 109 [m] stal C – 75 grubość ścianki b1 = 11,43 [mm]

- sekcja druga: L2 = 100 [m] stal K – 55 grubość ścianki b2 = 11,43 [mm]

- sekcja trzecia: L3 = 336 [m] stal K – 55 grubość ścianki b3 = 11,43 [mm]

- sekcja czwarta: L4 = 175 [m] stal K – 55 grubość ścianki b4 = 11,43 [mm]

- sekcja piąta: L5 = 380 [m] stal C – 75 grubość ścianki b5 = 11,43 [mm]

KOLUMNA WSTĘPNA

Kolumna wstępna jest zapuszczona do głębokości h1 = 30 m.

Ponieważ długość kolumny wstępnej jest mniejsza niż 80 m, nie musimy jej sprawdzać, czy wytrzyma ona ciśnienia występujące w otworze. Jest to kolumna wstępna, więc nie jest konieczne użycie rur z dobrego gatunku stali. Ze względów ekonomicznych użyjemy rur okładzinowych zrobionych ze stali K – 55 i grubości ścianki b = 12,60 [mm].

  1. Cementowanie kolumn rur

KOLUMNA WSTĘPNA

  1. Obliczenie objętości zaczynu cementowego, który musimy wtłoczyć

gdzie:

V1 - objętość przestrzeni pierścieniowej pomiędzy nieorurowaną ścianą otworu a rurami okładzinowymi

V2 - objętość przestrzeni pierścieniowej pomiędzy rurami okładzinowymi

V3 - objętość korka cementowego wewnątrz kolumny rur

gdzie:

k - współczynnik uwzględniający zwiększenie średnicy - k =1,2

D0 - średnica świdra [m],

Dz - średnica zewnętrzna kolumny rur okładzinowych [m],

Ho - głębokość zapuszczenia kolumny rur [m]

Lp - głębokość zapuszczenia wcześniejszej kolumny rur [m].

gdzie:

Dwp - średnia średnica wewnętrzna poprzedniej kolumny rur okładzinowych [m]

gdzie:

Dw - średnica wewnętrzna ostatniego odcinka kolumny [m]

L - wysokość korka cementacyjnego [m]

Rodzaj kolumny rur okładzinowych Wewnętrzna średnica kolumny [m] Grubość ścianki rur [m] Długość sekcji rur o jednakowej grubości ścianki [m]

Wstępna

Dz = 0,4064 [m]

D0 = 0,4699 [m]

0,3812 0,01260 30

k = 1,2 – współczynnik uwzględniający zwiększenie średnicy

Vzc = V1 + V3 = 3,6 + 1,7 = 5,3 [m3]

  1. Masa suchego cementu potrzebna do sporządzenia 1 m3 zaczynu

  2. Obliczenie gęstości masy zaczynu cementowego

  3. Masa suchego cementu potrzebna do sporządzenia obliczanej objętości zaczynu

Mc = r1 ⋅ mc ⋅ Vzc = 1,0 ⋅ 1166,23 ⋅ 5,3 = 6181,02 [kg]

r1 – współczynnik na rozsyp

  1. Masa cieczy (wody) zarobowej potrzebna do sporządzenia obliczonej objętości zaczynu dla założonego współczynnika wodno-cementowego, w = 0,54

Mw = w ⋅ Mc = 0,54 ⋅ 6181,08 = 3337,75 [kg]

  1. Objętość płuczki wiertniczej (przybitki) potrzebnej do wytłoczenia obliczonej objętości zaczynu poza kolumnę rur

  2. Wymagany strumień tłoczenia pomp agregatu cementującego zapewniający założoną prędkość przepływu zaczyny cementowego przestrzeni pierścieniowej otworu vz = 1,8 m/s

Q = Fpp ⋅ vz

Fpp – powierzchnia poprzeczna przekroju przestrzeni pierścieniowej

Q = 0,12 ⋅ 1,8 = 0,216

  1. Maksymalne ciśnienie głowicy cementacyjnej przy końcu cementowania

Pmax = Prc + Phr + Phmr

gdzie:

Prc – ciśnienie potrzebne do pokonania ciśnień hydrostatycznych wynikających z różnicy ciężaru zaczynu cementowego i płuczki wiertniczej poza uszczelnioną kolumną rur i wewnątrz tej kolumny.

Phr – ciśnienie potrzebne do pokonania oporów przepływu cieczy wiertniczej wewnątrz kolumny rur okładzinowych

Phmr – ciśnienie potrzebne do pokonania oporów cieczy wiertniczej w przestrzeni pierścieniowej

Jako przybitkę stosujemy płuczkę wiertniczą o gęstości ρpp = 1200 [kg/m3]

Ciśnienie potrzebne do pokonania oporów przepływu

Dws = 0,3812

Przyjmujemy współczynnik strat natarcia

λp = 0,02

λzc = 0,035

  1. Maksymalne ciśnienie głowicy cementacyjnej przy końcu cementowania

Pmax = 0,088 + 0,006 + 0,021 = 0,115 [MPa]

Dopuszczalne ciśnienie przy którym może pracować sprzęt cementacyjny określamy ze wzoru

P0 – ciśnienie dopuszczalne sprzętu cementacyjnego ze względów konstrukcyjnych

P0 = 37 [MPa]

b – współczynnik bezpieczeństwa b = ( 1,4 – 1,6 )

Z powyższych obliczeń wynika, że Pd > Pmax

  1. Wybór agregatu cementacyjnego

Biorąc pod uwagę, że Q = 0,216 i Pmax = 0,115 [MPa] dokonano wyboru agregatu cementa

cyjnego typu 3 CA – 400 lub 3 CA – 320 posiadającego pompę o symbolu 10 T lub 9 T.

  1. Liczba agregatów cementacyjnych przy wtłaczaniu zaczynu cementowego poza kolumnę rur

Zakładając średnicę tulei pompy agregatu cementowego 0,127 [m] określono, że ciśnienie tłoczenia pompy przy max. strumieniu objętości tłoczenia wynosi 7,75 [MPa] a strumień objętości tłoczenia zaczynu wynosi q = 33,0 ⋅10-3 [m3/s]. Dla tak przyjętych wartości liczbę aparatów cementujących określamy ze wzoru:

przyjmujemy 8 agregatów

  1. Liczba pojemników cementacyjnych

Vzb – objętość pojemników cementacyjnych 2 SMN – 20 Vzb = 14,5 [m3]

ρnc – gęstość nasypowa cementu ρnc = 1210 [kg/m3]

Przyjęto 1 zbiornik na cement a w nim

  1. Liczba agregatów cementacyjnych użytych do zatłoczenia zaczynu cementowego

W celu uzyskania wymaganego strumienia objętości tłoczenia Q = 0,216 należy zaczyn cementowy zatłaczać na IV biegu q = 33,0 ⋅ 10-3 [m/s] i P = 7,75

  1. Sumaryczny czas cementowania

  2. Czas wiązania

ZESTAWIENIE WYNIKÓW DLA KOLUMNY RUR WSTĘPNYCH

W wyniku obliczeń otrzymano następujące wskaźniki techniczne cementowania:

KOLUMNA PROWADNIKOWA

  1. Obliczenie objętości zaczynu cementowego, który musimy wtłoczyć

gdzie:

V1 - objętość przestrzeni pierścieniowej pomiędzy nieorurowaną ścianą otworu a rurami okładzinowymi

V2 - objętość przestrzeni pierścieniowej pomiędzy rurami okładzinowymi

V3 - objętość korka cementowego wewnątrz kolumny rur

gdzie:

k - współczynnik uwzględniający zwiększenie średnicy - k =1,2

D0 - średnica świdra [m],

Dz - średnica zewnętrzna kolumny rur okładzinowych [m],

Ho - głębokość zapuszczenia kolumny rur [m]

Lp - głębokość zapuszczenia wcześniejszej kolumny rur [m].

gdzie:

Dwp - średnia średnica wewnętrzna poprzedniej kolumny rur okładzinowych [m]

gdzie:

Dw - średnica wewnętrzna ostatniego odcinka kolumny [m]

L - wysokość korka cementacyjnego [m]

Rodzaj kolumny rur okładzinowych Wewnętrzna średnica kolumny [m] Grubość ścianki rur [m] Długość sekcji rur o jednakowej grubości ścianki [m]

Wstępna

Dz = 0,4064 [m]

D0 = 0,4699 [m]

0,3812 0,01260 30

Prowadnikowa

Dz = 0,2730 [m]

D0 = 0,3200 [m]

0,2502 0,01143 1100

k = 1,2 – współczynnik uwzględniający zwiększenie średnicy

Vzc = V1 + V2 + V3 = 61,29 + 1,67 + 0,98 = 63,94 [m3]

  1. Masa suchego cementu potrzebna do sporządzenia 1 m3 zaczynu

  2. Obliczenie gęstości masy zaczynu cementowego

  3. Masa suchego cementu potrzebna do sporządzenia obliczanej objętości zaczynu

Mc = r1 ⋅ mc ⋅ Vzc = 1,0 ⋅ 1166,23 ⋅ 63,94 = 74569 [kg]

r1 – współczynnik na rozsyp

  1. Masa cieczy (wody) zarobowej potrzebna do sporządzenia obliczonej objętości zaczynu dla założonego współczynnika wodno-cementowego, w = 0,54

Mw = w ⋅ Mc = 0,54 ⋅ 74569 = 40268 [kg]

  1. Objętość płuczki wiertniczej (przybitki) potrzebnej do wytłoczenia obliczonej objętości zaczynu poza kolumnę rur

  1. Wymagany strumień tłoczenia pomp agregatu cementującego zapewniający założoną prędkość przepływu zaczyny cementowego przestrzeni pierścieniowej otworu vz = 1,8 m/s

Q = Fpp ⋅ vz

Fpp – powierzchnia poprzeczna przekroju przestrzeni pierścieniowej

Q = 0,57 ⋅ 1,8 = 0,1026

  1. Maksymalne ciśnienie głowicy cementacyjnej przy końcu cementowania

Pmax = Prc + Phr + Phmr

gdzie:

Prc – ciśnienie potrzebne do pokonania ciśnień hydrostatycznych wynikających z różnicy ciężaru zaczynu cementowego i płuczki wiertniczej poza uszczelnioną kolumną rur i wewnątrz tej kolumny.

Phr – ciśnienie potrzebne do pokonania oporów przepływu cieczy wiertniczej wewnątrz kolumny rur okładzinowych

Phmr – ciśnienie potrzebne do pokonania oporów cieczy wiertniczej w przestrzeni pierścieniowej

Jako przybitkę stosujemy płuczkę wiertniczą o gęstości ρpp = 1200 [kg/m3]

Ciśnienie potrzebne do pokonania oporów przepływu

Dws = 0,2502

Przyjmujemy współczynnik strat natarcia

λp = 0,02

λzc = 0,035

  1. Maksymalne ciśnienie głowicy cementacyjnej przy końcu cementowania

Pmax = 6,31 + 0,004 + 1,55 = 6,429 [MPa]

Dopuszczalne ciśnienie przy którym może pracować sprzęt cementacyjny określamy ze wzoru

P0 – ciśnienie dopuszczalne sprzętu cementacyjnego ze względów konstrukcyjnych

P0 = 37 [MPa]

b – współczynnik bezpieczeństwa b = ( 1,4 – 1,6 )

Z powyższych obliczeń wynika, że Pd > Pmax

  1. Wybór agregatu cementacyjnego

Biorąc pod uwagę, że Q = 0,1026 i Pmax = 6,429 [MPa] dokonano wyboru agregatu cementa

cyjnego typu 3 CA – 400 lub 3 CA – 320 posiadającego pompę o symbolu 10 T lub 9 T.

  1. Liczba agregatów cementacyjnych przy wtłaczaniu zaczynu cementowego poza kolumnę rur

Zakładając średnicę tulei pompy agregatu cementowego 0,127 [m] określono, że ciśnienie tłoczenia pompy przy max. strumieniu objętości tłoczenia wynosi 10,79 [MPa] a strumień objętości tłoczenia zaczynu wynosi q = 23,8 ⋅10-3 [m3/s]. Dla tak przyjętych wartości liczbę aparatów cementujących określamy ze wzoru:

przyjmujemy 6 agregatów

  1. Liczba pojemników cementacyjnych

Vzb – objętość pojemników cementacyjnych 2 SMN – 20 Vzb = 14,5 [m3]

ρnc – gęstość nasypowa cementu ρnc = 1210 [kg/m3]

Przyjęto 5 zbiorników na cement a w nich

  1. Liczba agregatów cementacyjnych użytych do zatłoczenia zaczynu cementowego

W celu uzyskania wymaganego strumienia objętości tłoczenia Q = 0,1026 należy zaczyn cementowy zatłaczać na III biegu q = 23,8 ⋅ 10-3 [m/s] i P = 10,79

  1. Sumaryczny czas cementowania

  2. Czas wiązania

ZESTAWIENIE WYNIKÓW DLA KOLUMNY RUR PROWADNIKOWYCH

W wyniku obliczeń otrzymano następujące wskaźniki techniczne cementowania:

KOLUMNA TECHNICZNA

  1. Obliczenie objętości zaczynu cementowego, który musimy wtłoczyć

gdzie:

V1 - objętość przestrzeni pierścieniowej pomiędzy nieorurowaną ścianą otworu a rurami okładzinowymi

V2 - objętość przestrzeni pierścieniowej pomiędzy rurami okładzinowymi

V3 - objętość korka cementowego wewnątrz kolumny rur

gdzie:

k - współczynnik uwzględniający zwiększenie średnicy - k =1,2

D0 - średnica świdra [m],

Dz - średnica zewnętrzna kolumny rur okładzinowych [m],

Ho - głębokość zapuszczenia kolumny rur [m]

Lp - głębokość zapuszczenia wcześniejszej kolumny rur [m].

gdzie:

Dwp - średnia średnica wewnętrzna poprzedniej kolumny rur okładzinowych [m]

gdzie:

Dw - średnica wewnętrzna ostatniego odcinka kolumny [m]

L - wysokość korka cementacyjnego [m]

Rodzaj kolumny rur okładzinowych Wewnętrzna średnica kolumny [m] Grubość ścianki rur [m] Długość sekcji rur o jednakowej grubości ścianki [m]

Prowadnikowa

Dz = 0,2730 [m]

D0 = 0,3200 [m]

0,2502 0,01143 1100

Techniczna

Dz = 0,1937 [m]

D0 = 0,2430 [m]

0,1770

0,1746

0,1718

0,00833

0,00952

0,01092

1006

1425

469

k = 1,2 – współczynnik uwzględniający zwiększenie średnicy

Vzc = V1 + V2 + V3 = 67,17 + 21,67 + 0,46 = 89,3 [m3]

  1. Masa suchego cementu potrzebna do sporządzenia 1 m3 zaczynu

  2. Obliczenie gęstości masy zaczynu cementowego

  3. Masa suchego cementu potrzebna do sporządzenia obliczanej objętości zaczynu

Mc = r1 ⋅ mc ⋅ Vzc = 1,0 ⋅ 1166,23 ⋅ 89,3 = 104145 [kg]

r1 – współczynnik na rozsyp

  1. Masa cieczy (wody) zarobowej potrzebna do sporządzenia obliczonej objętości zaczynu dla założonego współczynnika wodno-cementowego, w = 0,54

Mw = w ⋅ Mc = 0,54 ⋅ 104145 = 56239 [kg]

  1. Objętość płuczki wiertniczej (przybitki) potrzebnej do wytłoczenia obliczonej objętości zaczynu poza kolumnę rur

  1. Wymagany strumień tłoczenia pomp agregatu cementującego zapewniający założoną prędkość przepływu zaczyny cementowego przestrzeni pierścieniowej otworu vz = 1,8 m/s

Q = Fpp ⋅ vz

Fpp – powierzchnia poprzeczna przekroju przestrzeni pierścieniowej

Q = 0,031 ⋅ 1,8 = 0,0558

  1. Maksymalne ciśnienie głowicy cementacyjnej przy końcu cementowania

Pmax = Prc + Phr + Phmr

gdzie:

Prc – ciśnienie potrzebne do pokonania ciśnień hydrostatycznych wynikających z różnicy ciężaru zaczynu cementowego i płuczki wiertniczej poza uszczelnioną kolumną rur i wewnątrz tej kolumny.

Phr – ciśnienie potrzebne do pokonania oporów przepływu cieczy wiertniczej wewnątrz kolumny rur okładzinowych

Phmr – ciśnienie potrzebne do pokonania oporów cieczy wiertniczej w przestrzeni pierścieniowej

Jako przybitkę stosujemy płuczkę wiertniczą o gęstości ρpp = 1200 [kg/m3]

Ciśnienie potrzebne do pokonania oporów przepływu

Przyjmujemy współczynnik strat natarcia

λp = 0,02

λzc = 0,035

  1. Maksymalne ciśnienie głowicy cementacyjnej przy końcu cementowania

Pmax = 16,83 + 1,11 + 4,37 = 22,31 [MPa]

Dopuszczalne ciśnienie przy którym może pracować sprzęt cementacyjny określamy ze wzoru

P0 – ciśnienie dopuszczalne sprzętu cementacyjnego ze względów konstrukcyjnych

P0 = 37 [MPa]

b – współczynnik bezpieczeństwa b = ( 1,4 – 1,6 )

Z powyższych obliczeń wynika, że Pd > Pmax

  1. Wybór agregatu cementacyjnego

Biorąc pod uwagę, że Q = 0,0558 i Pmax = 22,31 [MPa] dokonano wyboru agregatu cementa

cyjnego typu 3 CA – 400 lub 3 CA – 320 posiadającego pompę o symbolu 10 T lub 9 T.

  1. Liczba agregatów cementacyjnych przy wtłaczaniu zaczynu cementowego poza kolumnę rur

Zakładając średnicę tulei pompy agregatu cementowego 0,127 [m] określono, że ciśnienie tłoczenia pompy przy max. strumieniu objętości tłoczenia wynosi 22,75 [MPa] a strumień objętości tłoczenia zaczynu wynosi q = 11,25 ⋅10-3 [m3/s]. Dla tak przyjętych wartości liczbę aparatów cementujących określamy ze wzoru:

przyjmujemy 6 agregatów

  1. Liczba pojemników cementacyjnych

Vzb – objętość pojemników cementacyjnych 2 SMN – 20 Vzb = 14,5 [m3]

ρnc – gęstość nasypowa cementu ρnc = 1210 [kg/m3]

Przyjęto 6 zbiorników na cement a w nich

  1. Liczba agregatów cementacyjnych użytych do zatłoczenia zaczynu cementowego

W celu uzyskania wymaganego strumienia objętości tłoczenia Q = 0,0558 należy zaczyn cementowy zatłaczać na I biegu q = 11,25 ⋅ 10-3 [m/s] i P = 22,75

  1. Sumaryczny czas cementowania

  2. Czas wiązania

ZESTAWIENIE WYNIKÓW DLA KOLUMNY RUR TECHNICZNYCH

W wyniku obliczeń otrzymano następujące wskaźniki techniczne cementowania:

KOLUMNA EKSPLOATACYJNA

  1. Obliczenie objętości zaczynu cementowego, który musimy wtłoczyć

gdzie:

V1 - objętość przestrzeni pierścieniowej pomiędzy nieorurowaną ścianą otworu a rurami okładzinowymi

V2 - objętość przestrzeni pierścieniowej pomiędzy rurami okładzinowymi

V3 - objętość korka cementowego wewnątrz kolumny rur

gdzie:

k - współczynnik uwzględniający zwiększenie średnicy - k =1,2

D0 - średnica świdra [m],

Dz - średnica zewnętrzna kolumny rur okładzinowych [m],

Ho - głębokość zapuszczenia kolumny rur [m]

Lp - głębokość zapuszczenia wcześniejszej kolumny rur [m].

gdzie:

Dwp - średnia średnica wewnętrzna poprzedniej kolumny rur okładzinowych [m]

gdzie:

Dw - średnica wewnętrzna ostatniego odcinka kolumny [m]

L - wysokość korka cementacyjnego [m]

Rodzaj kolumny rur okładzinowych Wewnętrzna średnica kolumny [m] Grubość ścianki rur [m] Długość sekcji rur o jednakowej grubości ścianki [m]

Techniczna

Dz = 0,1937 [m]

D0 = 0,2430 [m]

0,1770

0,1746

0,1718

0,00833

0,00952

0,01092

1006

1425

469

Eksploatacyjna

Dz = 0,1270 [m]

D0 = 0,1588 [m]

0,1141

0,1120

0,1086

0,00643

0,00752

0,00919

856

2588

6

k = 1,2 – współczynnik uwzględniający zwiększenie średnicy

Vzc = V1 + V2 + V3 = 8,72 + 33,18 + 0,19 = 42,09 [m3]

  1. Masa suchego cementu potrzebna do sporządzenia 1 m3 zaczynu

  2. Obliczenie gęstości masy zaczynu cementowego

  3. Masa suchego cementu potrzebna do sporządzenia obliczanej objętości zaczynu

Mc = r1 ⋅ mc ⋅ Vzc = 1,0 ⋅ 1166,23 ⋅ 42,09 = 49087 [kg]

r1 – współczynnik na rozsyp

  1. Masa cieczy (wody) zarobowej potrzebna do sporządzenia obliczonej objętości zaczynu dla założonego współczynnika wodno-cementowego, w = 0,54

Mw = w ⋅ Mc = 0,54 ⋅ 49087 = 26507 [kg]

  1. Objętość płuczki wiertniczej (przybitki) potrzebnej do wytłoczenia obliczonej objętości zaczynu poza kolumnę rur

  1. Wymagany strumień tłoczenia pomp agregatu cementującego zapewniający założoną prędkość przepływu zaczyny cementowego przestrzeni pierścieniowej otworu vz = 1,8 m/s

Q = Fpp ⋅ vz

Fpp – powierzchnia poprzeczna przekroju przestrzeni pierścieniowej

Q = 0,012 ⋅ 1,8 = 0,0216

  1. Maksymalne ciśnienie głowicy cementacyjnej przy końcu cementowania

Pmax = Prc + Phr + Phmr

gdzie:

Prc – ciśnienie potrzebne do pokonania ciśnień hydrostatycznych wynikających z różnicy ciężaru zaczynu cementowego i płuczki wiertniczej poza uszczelnioną kolumną rur i wewnątrz tej kolumny.

Phr – ciśnienie potrzebne do pokonania oporów przepływu cieczy wiertniczej wewnątrz kolumny rur okładzinowych

Phmr – ciśnienie potrzebne do pokonania oporów cieczy wiertniczej w przestrzeni pierścieniowej

Jako przybitkę stosujemy płuczkę wiertniczą o zwiększonej gęstości ρpp = 1400 [kg/m3]. Zabieg ten został zastosowany gdyż w warstwach, do których dochodzi kolumna rur eksploracyjnych zostały wykryte anomalnie wysokie ciśnienia hydrostatyczne i złożowe.

Ciśnienie potrzebne do pokonania oporów przepływu

Przyjmujemy współczynnik strat natarcia

λp = 0,02

λzc = 0,035

  1. Maksymalne ciśnienie głowicy cementacyjnej przy końcu cementowania

Pmax = 13,32 + 2,04 + 10,16 = 25,52 [MPa]

Dopuszczalne ciśnienie przy którym może pracować sprzęt cementacyjny określamy ze wzoru

P0 – ciśnienie dopuszczalne sprzętu cementacyjnego ze względów konstrukcyjnych

P0 = 37 [MPa]

b – współczynnik bezpieczeństwa b = ( 1,4 – 1,6 )

Z powyższych obliczeń wynika, że Pd > Pmax

  1. Wybór agregatu cementacyjnego

Biorąc pod uwagę, że Q = 0,0216 i Pmax = 25,52 [MPa] dokonano wyboru agregatu cementa

cyjnego typu 3 CA – 400 lub 3 CA – 320 posiadającego pompę o symbolu 10 T lub 9 T.

  1. Liczba agregatów cementacyjnych przy wtłaczaniu zaczynu cementowego poza kolumnę rur

Zakładając średnicę tulei pompy agregatu cementowego 0,127 [m] określono, że ciśnienie tłoczenia pompy przy max. strumieniu objętości tłoczenia wynosi 22,75 [MPa] a strumień objętości tłoczenia zaczynu wynosi q = 11,25 ⋅10-3 [m3/s]. Dla tak przyjętych wartości liczbę aparatów cementujących określamy ze wzoru:

przyjmujemy 3 agregatów

  1. Liczba pojemników cementacyjnych

Vzb – objętość pojemników cementacyjnych 2 SMN – 20 Vzb = 14,5 [m3]

ρnc – gęstość nasypowa cementu ρnc = 1210 [kg/m3]

Przyjęto 3 zbiorniki na cement a w nich

  1. Liczba agregatów cementacyjnych użytych do zatłoczenia zaczynu cementowego

W celu uzyskania wymaganego strumienia objętości tłoczenia Q = 0,0216 należy zaczyn cementowy zatłaczać na I biegu q = 11,25 ⋅ 10-3 [m/s] i P = 22,75

  1. Sumaryczny czas cementowania

  2. Czas wiązania

ZESTAWIENIE WYNIKÓW DLA KOLUMNY RUR EKSPLOATACYJNYCH

W wyniku obliczeń otrzymano następujące wskaźniki techniczne cementowania:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wiertnictwo, Projekt zaliczeniowy
Projektowanie otworów wiertniczych PROJEKT
Projekt konstrukcji otworu wiertniczego
projekt z otworami wiertniczo?dawczymi
Tabela 2, Wiertnictwo - AGH, ROK I - Semestr I, Górnictwo, projekt, projekt
projekt wiertnictwo GAZOWNICY, geologia, AGH, Wiertnictwo
projekt wiertnictwo GAZOWNICY 2, geologia, AGH, Wiertnictwo
PKiEM - STRONA TYTULOWA PROJEKTU, Wiertnictwo - AGH, ROK II - Semestr III, PKM, Projekt
projekt I, Wiertnictwo - AGH, ROK I - Semestr I, Górnictwo, projekt, projekt
nasz projekt wiertnictwo
Projekt zaliczeniowy Projekt owanie Otworow Wiertniczych
projekt o narkomanii(1)
!!! ETAPY CYKLU PROJEKTU !!!id 455 ppt
Wykład 3 Dokumentacja projektowa i STWiOR
Projekt nr 1piątek

więcej podobnych podstron