Odruchy u niemowlęcia


Nowonarodzone dziecko nie jest całkowicie bezradne: Potrafi oddychać, przywołać krzykiem rodziców, odróżniać ich głosy, chwytać.

Zdrowe dziecko powinno reagować w określony sposób na różnorodne bodźce. Np. maluszek położony na brzuchu ma podkurczone rączki i nóżki a jego główka zwrócona jest na bok. Jest to tzw. pozycja zgięciowa. Po szóstym tygodniu nóżki nieco się prostują, a rączki rozluźniają.

Odruch chodzenia - Dziecko trzymane pod paszkami podnosi jedną nóżkę i wystawia ją do przodu, wygląda to tak, jakby maluch robił kroki.

Odruch chwytny - Polega z kolei na tym, że jeśli podasz dziecku palec, jego rączka zaciśnie się na nim. Podobnie dzieje się kiedy naciskasz na miękkie poduszeczki u nasady stóp dziecka - paluszki zginają się, jakby malec chciał pochwycić stópką twój palec. Odruchy te zanikają pomiędzy szóstym a dwunastym miesiącem.

Odruch ssania pozwala dziecku pobierać pokarm, stąd jest on tak ważny dla noworodka. Odruch ten wykształca się ok. 32 tygodnia życia płodowego, dlatego wcześniaki urodzone przed tym terminem muszą być karmione w inny sposób.

Odruch Moro - Występuje, kiedy głośno klaśniesz lub pryśniesz na malca wodą. Rozrzuca on wtedy rączki na boki, a po chwili zgina je. Odruch zanika około czwartego miesiąca - świadczy to
o dojrzewaniu jego układu nerwowego.

Odruch Rittiga - (Odruch szukania) - Gdy delikatnie dotykamy dłonią policzka noworodka, maluszek próbuje odwrócić główkę i otwiera usta gotowe do ssania.

Odruch Babińskiego - Gdy delikatnie dotykamy stópki dziecka, to paluszki u stópki wyprostowują się, a ona sama zakrzywia się do środka.