cz III (1 11)

  1. Cele priorytetowe w terapii

Cele programów terapeutycznych:
a) zapobieganie negatywnym zmianom, przy rozwijaniu cech pozytywnych;

b) przezwyciężanie lęku i niepokoju;
c) uwolnienie dziecka od przygnębienia, niskiego poczucia własnej wartości, braku wiary we własne możliwości;

d) umożliwienie lepszego zrozumienia siebie oraz własnych uczuć;

e) uwrażliwianie na potrzeby, odczucia innych osób

2. Etapy działań terapeutycznych.

4. Metody stymulacji psychoruchowej.

1. Techniki relaksacyjne – technika wg Jacobsona, relaksacyjna wg Winterberga).
2. Metoda dobrego startu – głównie dla dzieci z zaburzeniami funkcji percepcyjno – motorycznymi.

3. Metoda symboli dźwiękowych – zajęcia o charakterze muzykoterapeutycznym 5-6 roku życia, kształtowanie ekspresji ruchowej, interpretacja plastyczna utworów muzycznych).
4. Techniki parateatralne – technika zmiany ról, teatrzyk palcowy, lalkowy
5. Technika malowania dziesięcioma palcami – R.F Show.
6. Metody wspomagania percepcyjno – motorycznego Kapharta – rola doświadczeń indywidualnych – konieczność manipulowania przedmiotami i własnym ciałem 6 – 9 rok życia)

7. Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne (niewerbalna, uaktywniająca język ciała i ruch).

6. Trudności w uczeniu się a terapia (patomechanizm trudności w uczeniu się, typy tych zaburzeń).

Trudności w uczeniu się – termin wprowadzony przez S. Kirka w 1963r.
Znaczenie terminu:
-neurologiczne dysfunkcje
-nietypowy przebieg rozwoju
-trudności w nauce szkolnej
-rozbieżności pomiędzy możliwościami rozwoju umysłowego a osiągnięciami dziecka w nauce i rozwoju psychospołecznym

7. Dysleksja rozwojowa – objawy podstawowe i brzeżne, rodzaje przyczyn.

Dysleksja rozwojowa
- dysfunkcja neurologiczna, opóźnienie funkcji neurologicznych
- wąskozakresowe specyficzne trudności w przyswajaniu umiejętności szkolnych (czytaniu i pisaniu), występujące u dzieci o przeciętnej lub wysokiej inteligencji, uwarunkowane nieprawidłowym funkcjonowaniem układu nerwowego

Objawy dysleksji rozwojowej
W obrazie klinicznym widoczne są szczególne trudności związane z:
- percepcją,
- pamięcią wzrokową, słuchową,
- ciągłością uwagi

Błędy dyslektyków – związane z czasowym zacinaniem się podczas czytania (wrażenie jąkania – wyłącznie podczas czytania); występuje napięcie

Trudności ujawniają się m.in.:
- w braku umiejętności stawiania liter w określonym porządku (czyt. „wór” zamiast „rów”; „mas” zamiast „sam”);
- myleniu liter o podobnym kształcie tj. b, p, d, g, n, u…lub zbliżonych dźwiękowo b – t, g – k, w – f;
- łączeniu dwóch lub więcej wyrazów w jeden;
- rozdzielaniu wyrazu poprzez dodawanie pierwszej jego części do wcześniejszego wyrazu,
- zapominaniu o znakach interpunkcyjnych, kropkach nad „i” czy „j”

Typy dysleksji:
1. dysleksja „typu wzrokowego” (zaburzenia percepcji i pamięci wzrokowej)
- trudności w zapamiętywaniu liter, mylenie liter, błędy w przepisywaniu tekstu, kłopoty orientacyjne na mapie, w nauce geometrii, rysunki dziecka uproszczone pod względem formy)
2. dysleksja „typu słuchowego” (podłożem są zaburzenia percepcji słuchowej i pamięci słuchowej często powiązane z zaburzeniami językowymi);

objawy - związane z niewykształceniem słuchu fonemowego, trudności w rozróżnianiu głosek o podobnym brzmieniu, w analizie o syntezie głoskowo- fonemowej; w pisaniu – dziecko opuszcza litery bądź dodaje, zmienia, zniekształca wyrazy

3.dysleksja integracyjna (M. Bogdanowicz, 1993)

Dysleksja typu P i L – w zależności od dominacji określonej półkuli mózgu (D. Bakker)
Dysleksja P – niedostateczna aktywizacja lewej półkuli (językowej); błędy w czytaniu, zacinanie się..
Dysleksja L – opóźnienie półkuli prawej; popełnianie błędów rzeczywistych – związanych z segmantalną stroną mowy (opuszczanie liter, dodawanie, zniekształcenie wyrazów i tekstu)

8. Formy pomocy dzieciom z dysleksją:
- zajęcia korekcyjno-kompensacyjne;
- w trudniejszych przypadkach – kierowanie dziecka na terapię indywidualną;
- klasy i szkoły terapeutyczne dla dyslektyków;
- kolonie dla dzieci z rozpoznaną dysleksją

9. Charakter i rodzaj zajęć korekcyjno-kompensacyjnych

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne
(istota działania)

Opóźnienia jednej sfery rozwoju
– parcjalne zaburzenia

Drobne, uchwytne opóźnienia
– fragmentaryczne deficyty rozwojowe (główny powód powstawania niepowodzeń rozwojowych)

Oddziaływania korekcyjne mogą obejmować:
- trudności w uczeniu się
- zaburzenia mowy
- zaburzenia emocjonalne
- zaburzenia parcjalne rozwoju

Istota działań korekcyjno-kompensacyjnych:
- możliwość zastosowania jednej z form oddziaływania
w przypadku, gdy ta druga jest mało skuteczna;

jeśli usuwanie braków przez usprawnianie (ćwiczenie) jest mało efektywne, to stosuje się działania kompensacyjne.

Kompensacja - Dziecku z deficytem funkcji wzrokowych przybliżamy znak lub symbol poprzez dotyk (wodzenie palcem po wzorze, wzrokiem za znakiem, przenosimy ciężar ćwiczenia z analizatora wzrokowego na analizator kinestetyczny)

10. Zasady prowadzenia terapii z dyslektykami.

Zasady prowadzenia terapii z dziećmi przejawiającymi trudności w czytaniu i pisaniu:
- możliwie pełna indywidualizacja pracy – zasada wymaga uwzględnienie wszelkich nieprawidłowości rozwojowych tj. wady wymowy, zaburzenia lateralizacji, opóźnienia rozwoju umysłowego, nadpobudliwość (zaburzenia obejmujące tylko jeden analizator, np. słuchowy – wymagają ćwiczeń przy wykorzystaniu skojarzeń wzrokowych; podobnie – w ćwiczeniach analizy i syntezy wzrokowej – potrzebny analizator słuchowy)
- stawianie zadań dostosowanych do możliwości dziecka i zapewnianie warunków do poprawnego wykonania zadania (oddziaływanie na sferę emocji celem likwidacji możliwych lęków związanych z wykonywaniem zadań stawianych przed dzieckiem;
cel? – zapewnienie poczucia sukcesu;
jednak – nie eliminowanie trudności, ponieważ każde ćwiczenie powinno wymagać wysiłku

- powolne stopniowanie trudności i ocena efektów
- zapewnienie warunków do utrwalania prawidłowych umiejętności i likwidowania niekorzystnych nawyków w czytaniu i pisaniu (utrwalanie czynności przy jednoczesnym rozłożeniu jej w czasie (rezygnacja z wielokrotnie powtarzanego ćwiczenia w ciągu jednego dnia; każde zajęcia powinny mieć inny przebieg – by były atrakcyjne;
ważne:
– przezwyciężanie nawyku literowania oraz domyślania się czytanych wyrazów bez ich rozpoznania;
- przezwyciężanie niekorzystnego nawyku pisania, związanego z niewłaściwym kierunkiem, rozdzielaniem pisania pojedynczych liter na kilka oddzielnych ruchów\

– rozwój płynności pisania od lewej strony do prawej

- dostosowanie czasu trwania ćwiczeń do wydolności dziecka (unikanie efektu zmęczenia); zapobieganie zaburzeniom nerwicowym
- mobilizowanie dziecka do wykonywania zadań poprzez stosowanie różnorodnych form ćwiczeń; nadanie ćwiczeniom zabawowego charakteru (zgadywanki, układanki, rebusy, loteryjki, domina) oraz wykonywanie rożnych wytworów (obrazki, albumy, układanki)

11. Zaburzenia emocjonalne u dziecka

- rozwój emocjonalny jest zaburzony jeśli obserwujemy zachowania u dzieci niestabilne emocjonalnie oraz wtedy kiedy bez względu na sytuację i czynniki zewnętrzne dziecko ma problem i zachowuje się nieadekwatnie w reakcjach na bodźce.

Przykłady zaburzeń emocjonalnych:

- agresywność

- nadpobudliwość

- bierność społeczna

Emocje są regulatorem kontaktów z otoczeniem. Każda emocja powinna być widoczna w zachowaniu społecznym. Umiejętność kontrolowania własnych emocji pokazuje, że dziecko rozwija się prawidłowo pod względem emocjonalno – społecznym. Zachowanie niestabilne emocjonalne traktujemy jako normę do 6 lat.
Niedojrzałość emocjonalna – niedojrzałość do zadań w danym okresie rozwoju, może o tym świadczyć zbytnie przywiązanie do osób najbliższych.
Zaburzenia emocjonalne – spowodowane mikrozaburzeniami struktur nerwowych, mogą mieć charakter wrodzony lub też mogą być spowodowane patologią zachowań społecznych wobec dziecka.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Cukrzyca cz III 11'03
HLN CZ-III R-11, Kozicki Stanisław
Cukrzyca cz III 11 03
17 11 10 cz III
10 11 10 cz III
Prawo cywilne Wykład XII 11 12 2012 Delikty cz III
Cz III Ubezpieczenia osobowe i majątkowe
Dziady cz III
dziady cz III salon
LIFE ON A ROPE cz III
Podstawy Pedagogiki Specjalnej cz III Surdo B
Kulawizna u koni cz III(1)
HLN CZ-III R-06, Kozicki Stanisław
Prawo rzymskie cz III prawo osobowe z czynnościami prawnymi
60 64 IB 7 8 2006 Techn proj cz III
Dziady cz III
NOWOTWORY CZ. III, IV rok Lekarski CM UMK, Patomorfologia, patomorfologia, ćwiczenia, semestr zimowy
03 01 2012 Kinezyterapia cz III

więcej podobnych podstron