Fizjoterapia ogólna 03.01.2012

Temat: Kinezyterapia cz. III

Metoda Josepha Pilatesa

Pilates wzmacniał mięsnie stabilizujące, które leżą głęboko w tułowiu i podpierają kręgosłup. Mięsień poprzeczny brzucha jest jego zdaniem najgłębszym mięśniem brzucha i gdy jest prawidłowo zaangażowany stanowi nasz naturalny gorset.

Metoda ta należy do grupy tzw. BODY-MIND EXERCISES. Ukierunkowana jest na wzmacnianie całego układu mięśniowego: części głębokiej- stabilizacyjnej oraz powierzchownej- ruchowej, oddziaływanie „do wnętrza ciała” na powierzchowny system mięśniowo-powięziowy, pracę zarówno w zamkniętych jak i otwartych łańcuchach biokinematycznych.

Techniki Pilatesa to: koncentracja, kontrola, silne centrum, oddychanie, pozycja ciała, płynność, wytrzymałość, relaksacja. Przyrządy: Cadilac, reformer. Przybory: piłka szwajcarska, overball, taśmy, linki elastyczne

Przykłady:

• Ćwiczenie „setka” (hundred) – napina się mięsnie brzucha , podniesione nogi ku górze (…)

• Ćw. Pompka diamentowa- leżenie przodem, unosimy głowę 3 cm od podłoża

KINEZYTERAPIA:

1. Metoda Kabata- PNF ( Proprioceptive neuromuscular facilitation)

Metoda proprioreceptywnego torowania/ ułatwiania. Tzw „metoda wzorców” ( ang. pattern method )Ruchy stosowane w kinezyterapii, najczęściej nie pokrywają się z naturalną codzienną pracą mięśni. Ruchy wykonywane w pracy i życiu codziennym mają charakter diagonalny i spiralny, a nie odbywają się tylko w jednej płaszczyźnie.

Podstawą metody są złożone wzorce ruchowe. Opracowano wzorce dla kkg, kkd, szyi i głowy. Istotnymi elementami ćw są: poz. wyjściowa, kierunek ruchu, rozciągnięcie mięśni, ciąg, nacisk, wzmocnienie aktywności mięśni z wykorzystaniem mechanizmów odruchowych, opór, chwyt, kolejność pracy.

Jako techniki torowania proprioceptywnego stosuje się opór bezpośredni, powtarzane skurcze, zwroty (zmiana kierunku ruchu na przeciwny) i rytmiczną stabilizację. Kolejnym el. techniki Kabata są techniki rozlixniające.

1. Metoda Bobath- NDT ( Neurodevelopmental treatment)

Usprawnianie neuro-rozwojowe. Poprzez zmianę patologicznych wzorców postawy (hamowanie) można wpływać na przywrócenie prawidłowego napięcia mięśni i uzyskiwać zróżnicowane ruchy czynne (torowanie, ułatwianie).

Hamowanie oparte jest na zmianie ułożenia punktów kluczowych głównych (głowa, szyja, obręcz barkowa, obręcz biodrowa) i punktów kluczowych pomocniczych ( nadgarstek, stopa, palce).

Cztery etapy ćwiczeń:

• W okresie pierwszym- wczesnym- bezpośrednio po zachorowaniu, kiedy niedowłady i porażenia maja jeszcze charakter wiotki, szczególną uwagę zwraca się na właściwe ułożenie pacjenta w łóżku i układ ciała w różnych pozycjach. Stosuje się zmiany pozycji ciała co dwie godziny (zapobiegamy odleżynom)

Kinezyterapia w okresie I. obejmuje ćwiczenia zmian pozycji ciała w łóżku, przygotowanie do siadania, stania, chodzenia, usprawnienie kkg, pracę nad kontrolą kkd i ćw. równowagi.

• W drugim etapie usprawniania chorego po udarze, kiedy zaczyna się już pojawiać spastyczność, zmierza się do ćw na siedząco i pozycji pionowej, przechodząc stopniowo do ćw chodu.

• W etapie trzecim koncentrujemy się na lokomocji i funkcji kkg.

• Etap czwarty- polega na dalszym doskonaleniu funkcji ręki

Metoda wymuszania ruchu- C I M T ( Constraint- induced Movement Therapy)

Metoda wymuszania posługiwania się kończyną słabszą poprzez unieruchomienie kończyny zdrowej. „Wyuczone nieużywanie” (ang. Nonuse Syndrome). /Eksperyment z małpą, która przestała się posługiwać zdrową łapą/ . Przede wszystkim jest to metoda behawioralna, która zmierza do zmiany zachowania człowieka.

Synonim: Metoda wymuszonego używania

Unieruchamia się kończynę zdrową na 4-9h dziennie przez okres 2-3 tyg. Zwykle uzyskuje się to przy pomocy specjalnej łuski wykonanej z tworzyw termo-utwardzalnych, unieruchamiającej nadgarstek i palce. Można też przymocować kończynę do tułowia przy pomocy opaski elastycznej, zastosować temblak lub chustę trójkątną. Można również nałożyć na rękę grubą rękawicę jednopalcową (jak bokserska)

Ćwiczenia: głównie el. podst. czynności życia codziennego, rozszerzonych czynności życia codziennego i terapii zajęciowej. Przykłady: gra w szachy, spożywanie posiłków, otwieranie i zamykanie szafki, ćw z tablica i pinezkami, mycie wanny

NAJNOWSZE URZĄDZENIA: ERIGO, LOKOMAT, LOKOLIFT

MEDYCYNA NIEKONWENCJONALNA

To metody leczenia wcale lub slabo akceptowane przez medycynę opartą na badaniach naukowych. Zaliczy się do niej zarówno metody leczenia, które w opinii większości lekarzy sa bezwartościowe (np. bioenergoterapia), jak i takie, których pewne elementy zaadaptowano do medycyny głównego nurtu (np. akwaterapia i fitoterapia). Część metod leczenia zaliczanych do medycyny niekonwencjonalnej ma swoje źródło w wielowiekowej tradycji (np. akupunktura), a inne powstały stosunkowo niedawno (np. homeopatia i bioenergoterapia)

Synonimy: paramedycyna, med. alternatywna/komplementarna/naturalna/holistyczna

1. Akupresura- leczenie uciskiem określonych miejsc ciala

2. Akupunktura- leczenie igłami wbijanymi w określone miejsca na ciele

3. Apiterapia- leczenie produktami pszczelimi

4. Aromaterapia- leczenie zapachami

5. Bioenergoterapia- leczenie bioenergią

6. Fitoterapia- leczenie ziołami (ziołolecznictwo)

7. Germańska Nowa Medycyna – mówi o tym, że wszystkie choroby (oprócz zatruć, skrajnego niedożywienia oraz urazów) mają podloże w konfliktach biologicznych. Krytykuje medycynę klasyczną i zapewnia o 95% szans wyleczenia raka.

8. Hipnoterapia- leczenie hipnozą

9. Homeopatią- leczenie zdynamizowanymi roztworami wodnymi danej subst (najczęściej poch roślinnego)

10. Klawiterapia- leczenie pobudzające klawikami (gwoździami) na strefy, punkty i receptory biologicznie czynne. Należy do refleksoterapii.

11. Kręgarstwo- manipulacja kręgosłupem

12. Radiestezja- likwidacja jednostek chorobowych za pomocą wahadeł

13. Urynoterapia- leczenie moczem

14. Metoda Aleksandra- Twórca twierdził, ze organizm funkcjonuje prawidłowo, jeżeli jest odpowiednio obsługiwany. Wyelminowanie reakcji nadwyrężających organizm przywraca naturalność jego funkcjonowaniu.

15. Metoda Feldenkraisa- izraelski fizyk i mistrz judo. Terapeuta wykorzystuje swoje ręce do prowadzenia ruchów pacjenta, który może pozostać w pozycji siedzącej, leżącej lub stojącej (w ubraniu)

16. Metoda Batesa- metoda leczenia oczu, znana pod nazwą „sztuka świadomego widzenia”. Oparta na założeniu, że oko tak jak inny narząd- regeneruje się. Zakłada, że wzrok można polepszyć, a nawet wyleczyć poprzez odpowiednie ćw oka. Krytykuje noszenie okularów.