1. Jakie cele nakreślane są w polityce energetycznej dla UE w perspektywie 2020 r. (pakiet 1.0)

4 CELE!

1. Zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych o 20 % w stosunku do roku 1990, z możliwością podwyższenia tej wartości do 30 % w przypadku osiągnięcia porozumienia międzynarodowego:

- kraje rozwinięte – zmniejszenie emisji w porównywalnym stopniu,

- bardziej zaawansowane gospodarczo kraje rozwijające się: zmniejszenie emisji proporcjonalnie do odpowiedzialności za zmiany klimatyczne i odpowiednio do ich możliwości

2. Zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii do 20 % całkowitego zużycia energii (dla Polski – 15 %)

3. Zmniejszenie zużycia energii o 20 % w stosunku do wartości prognozowanych dla UE na 2020 rok, co oznacza poprawę efektywności energetycznej o 20 %

4. Zwiększenie udziału biopaliw w paliwach transportowych do 10%.

1. Jakich ekosystemów i jakich zanieczyszczeń dot. dyrektywy UE: LCP, IPPC i klimatyczna

Tabelka chyba będzie dosyć przejrzysta :)

Dyrektywa	Ekosystem	Zanieczyszczenia
LCP	Dyrektywa określa poziom dopuszczalnej emisji głównych zanieczyszczeń powietrza poprzez (obok):	standardy emisyjne dla źródła lub emitora wyrażone jako stężenia substancji zanieczyszczających : pył, SO2 i NOx) roczne ładunki emisji SO2 i NOx wyrażonej w strumieniach masy (tys. Mg/a)
IPPC	Dotyczy zapobiegania zanieczyszczaniu powietrza, wody i gleby przez instalacje przemysłowe, rolnicze i inne	pyły SO2 NOx emisja CO skażenie wód odpady i pozostałości TUTAJ NIE MOGĘ ZNALEŹĆ
Klimatyczna	Określa zasady funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, którego celem jest ograniczenie tych emisji w sposób opłacalny i ekonomicznie efektywny	Gazy cieplarniane i ekwiwalent (równowartość) CO2 • dwutlenek węgla CO2 (1) • metan CH4 (21), • podtlenek azotu N2O (310), • fluoropochodne węglowodorów (HFCs): np. fluorometan CH3F (97) - produkcja półprzewodników heksafluoropropan (9400) – środek gaśniczy, czynnik chłodniczy • perfluoropochodne związki węgla (PFCs), np. tetrafluorometan CF4 (5700) – produkcja półprzewodników, środek gaśniczy heksafluoroetan (11 900) – produkcja pólprzewodników • heksafluorek siarki SF6 (22 200) – gaz izolacyjny (rozdzielnie wysokiego napięcia, gaz osłonowy w produkcji magnezu, wytrawianie i czyszczenie w branży półprzewodników)

IPPC - taki obrazek znalazłam w broszurce

1. Kryteria LCP + komentarz
   

Kryteria pochodzą z Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie standardów emisyjnych z instalacji

Standardy emisyjne dotyczą źródeł o nominalnej mocy cieplnej nie mniejszej niż 1,0 MW!

Wyróżniamy: 4 Kryteria + przypadki szczególne:

1. „Wiek źródła”

• Źródła istniejące dla których pierwsze pozwolenie na budowę lub odpowiednik tego pozwolenia wydano przed dniem 1.07.1987 r.

• Źródła nowe dla których wniosek o wydanie pozwolenia na budowę złożono przed dniem 27.11.2002 r., a źródła zostały oddane do użytkowania nie później niż do dnia 27.11.2003 r

• Źródła nowe dla których wniosek o wydanie pozwolenia na budowę złożono po dniu 26.11.2002 r. lub które zostały oddane do użytkowania po dniu 27.11.2003 r. oraz źródła istotnie zmienione po dniu 27.11.2003 r.

2. Rodzaj źródła

• kocioł

• turbina gazowa

• instalacje spalania paliw, w których współspalane są odpady

• spalarnia odpadów

3. Rodzaj paliwa

• węgiel kamienny

• węgiel brunatny

• koks

• biomasa

• paliwa ciekłe

• paliwa gazowe

• paliwo klasyczne + odpady

• układy wielopaliwowe

4. Nominalna moc cieplna ilość energii wprowadzonej w paliwie do źródła w jednostce czasu przy jego nominalnym obciążeniu.

• granice przedziałów: 5 MW, 50 MW, 100 MW, (225) 300 MW, 500 MW

Przypadki szczególne : Standardy emisyjne ze źródeł nowych o łącznej nominalnej mocy cieplnej nie mniejszej niż 50 MW, z których gazy odlotowe są odprowadzane do powietrza wspólnym emitorem, stanowią standardy emisyjne odpowiadające łącznej nominalnej mocy cieplnej tych źródeł.

1. Znaczenie terminu BAT
   

BAT (z ang. Best Available Techniques) – najlepsza dostępna technika

Najbardziej efektywny oraz zaawansowany poziom rozwoju technologii i metod prowadzenia danej działalności, wykorzystywany jako podstawa ustalania granicznych wielkości emisyjnych, mających na celu eliminowanie emisji lub, jeżeli nie jest to praktycznie możliwe, ograniczanie emisji i wpływu na środowisko jako całość, z tym że pojęcie:

• "technika" oznacza zarówno stosowaną technologię, jak i sposób, w jaki dana instalacja jest projektowana, wykonywana, eksploatowana oraz likwidowana,

• "dostępne techniki" oznacza techniki o takim stopniu rozwoju, który umożliwia ich praktyczne zastosowanie w danej dziedzinie przemysłu, z uwzględnieniem warunków ekonomicznych i technicznych oraz rachunku kosztów inwestycyjnych i korzyści dla środowiska, a które to techniki prowadzący daną działalność może uzyskać

• "najlepsza technika" oznacza najbardziej efektywną technikę w osiąganiu wysokiego ogólnego poziomu ochrony środowiska jako całości

1. Jakie uregulowania prawne prowadzić mają do ograniczenia emisji CO₂ do atmosfery POMOCY :D

1. (Wygasł 31.12.2012 więc nie wiem czy to też należy uwzględniać!): Protokół z Kioto (grudzień 1997) do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (przyjętej w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 roku

Ustalenia Protokołu

W latach 2008-2012 zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych w ekwiwalencie CO₂ średnio o 5 % w stosunku do roku 1990. Dla krajów w okresie transformacji bazowej przyjęto inne okresy odniesienia.

Unia Europejska – 8 % w stosunku do roku 1990

Polska - 6 % w stosunku do roku 1988 (469 604 tys.ton)

2. • Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów

cieplarnianych i innych substancji (Dz.U. Nr 281 poz. 2784) - określa zasady funkcjonowania systemu

handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, którego celem jest

ograniczenie tych emisji w sposób opłacalny i ekonomicznie efektywny.

•Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych

substancji (Dz.U. Nr 130, poz.1070 z późniejszymi zmianami)

• Ustawa z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

(Dz.U. Nr 122, poz.695)

• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 października 2009 r. w sprawie rodzajów programów i

projektów przeznaczonych do realizacji w ramach Krajowego systemu zielonych inwestycji (Dz.U. Nr

187, poz.1445)

• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2005 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu

Rozdziału uprawnień do emisji CO2 oraz wykazu instalacji czasowo wykluczonych ze wspólnotowego

systemu handlu uprawnieniami do emisji w okresie od 01.01.2005 do 31.12.2007 (Dz.U. Nr 264,

poz.2206)

• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 października 2007 r. zmieniające rozporządzenie j.w. (Dz.U. Nr

185, poz.1310)

• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału

uprawnień do emisji CO2 na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do

emisji (Dz.U. Nr 202, poz.1248)

1. Jakie obowiązki ma użytkownik instalacji IPPC?

Prowadzący działalność przemysłową muszą stosować się do podstawowych wymagań ochrony środowiska określonych w pozwoleniu zintegrowanym, pod rygorem wstrzymania działalności w przypadku eksploatacji instalacji bez pozwolenia lub z naruszeniem jego warunków przez okres dłuższy jak 6 miesięcy

W przypadku, gdy projektowana jest nowa instalacja lub też, gdy planuje się rozbudowę albo modernizację już istniejącej (czyli tzw. istotną zmianę) instalacji, prowadzący instalację jest zobowiązany do zidentyfikowania wymagań BAT dla tej gałęzi przemysłu oraz musi zastosować techniki dające tak samo dobre warunki funkcjonowania instalacji w środowisku jak wynikają z BAT.

Prowadzący istniejące instalacje muszą porównać oddziaływanie na środowisko instalacji z wymaganiami BAT dla danej gałęzi przemysłu, uwzględniając jej uwarunkowania ekonomiczne (dostępność technik). TO CO jest o nowej i istniejącej instalacji NIE JEST Z PREZENTACJI, WIĘC NIE WIEM CZY MAMY PRAWO TO UMIEĆ :P

System prawny IPPC:

- zakaz eksploatacji typu IPPC bez ważnego pozwolenia zintegrowanego lub z naruszeniem jego warunków

- jedno pozwolenie zintegrowane dla wszystkich instalacji znajdujących się na danym terenie i objętych obowiązkiem uzyskania takiego pozwolenia

- dostęp publiczny do wniosku o wydanie pozwolenia

- obowiązek zapewnienia zgodności funkcjonowania instalacji z wymaganiami określonymi w pozwoleniu

- obowiązek stosowania BAT, a w szczególności praca instalacji typu IPPC nie może powodować przekroczenia granicznych wielkości emisyjnych*

- obowiązek kontroli i monitorowania emisji oraz procesów technologicznych przez prowadzącego instalację

*Przez graniczne wielkości emisyjne rozumie się takie dodatkowe standardy emisyjne, które nie mogą być przekraczane przez instalacje wymagające pozwolenia zintegrowanego – np. nie tylko standardy emisyjne wyrażone jako dopuszczalne stężenia substancji w gazie wprowadzanym do powietrza, ale także dopuszczalne ładunki zanieczyszczeń wyrażone np. jako roczne strumienie mas.

7. Znaczenie terminu BREF

BREF- BAT Reference Notes- dokumenty referencyjne BAT

Nie mają rangi aktów prawnych, są katalogiem jedynie dopuszczalnych do stosowania technologii i sposobu prowadzenia działalności, a jednak opracowywane są sukcesywnie dla instalacji stanowiących szczególne zagrożenie dla środowiska

8. Inne niż liczbowe sposoby zaostrzania kryteriów emisji w dyrektywach, najlepsze dostępne techniki ograniczania emisji.

najlepsza technika oznacza najbardziej efektywną technikę w osiąganiu wysokiego ogólnego poziomu ochrony środowiska jako całości

dostępna technika oznacza techniki o takim stopniu rozwoju, który umożliwia ich praktyczne zastosowanie w danej dziedzinie przemysłu, z uwzględnieniem warunków ekonomicznych i technicznych oraz rachunku kosztów inwestycyjnych i korzyści dla środowiska, a które to techniki prowadzący daną działalność może uzyskać

9. Przykłady instalacji IPPC

1. w przemyśle energetycznym do spalania paliw o mocy nominalnej ponad 50 MWt,

2. przemyśle mineralnym (przykłady):

• do produkcji klinkieru cementowego w piecach obrotowych (ponad 500 Mg/doba) lub

wapna w piecach (ponad 50 Mg/doba),

• do produkcji szkła, w tym włókna szklanego (ponad 20 ton wytopu na dobę),

• do wytapiania substancji mineralnych, w tym produkcji włókien mineralnych, o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton wytopu na dobę

3. w przemyśle chemicznym (przykłady):

• do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, podstawowych

produktów lub półproduktów chemii organicznej i nieorganicznej,

• do rafinacji ropy naftowej lub gazu,

• do zgazowania lub upłynniania węgla lub łupka bitumicznego.

4. w gospodarce odpadam (przykłady):

• do termicznego przekształcania odpadów komunalnych (ponad 3 Mg/h).

Przykłady BREFÓW dla instalacji energetycznych typu IPPC (maj 2005, wg IED konieczna nowelizacja po 8 latach, czyli w 2013 roku):

• rozładunek, przechowywanie oraz obchodzenie się z paliwami i dodatkami do paliw (np. zapobieganie emisji niezorganizowanej w miejscach przesypu, monitorowanie składowisk paliw –samozapłon, rurociągi o łatwym dostępie (paliwa ciekłe i gazowe),

• wstępna obróbka paliw (np. suszenie)

• sprawność cieplna (np. produkcja skojarzona energii elektrycznej i cieplnej (CHP) jeśli tylko lokalne zapotrzebowanie na energię cieplną jest wystarczająco duże, by zapewnić opłacalność inwestycji),

• emisje pyłu zawieszonego – elektrofiltry lub filtry tkaninowe

• emisje SO2 – paliwo o niskiej zawartości siarki, odsiarczanie spalin

• emisje NOx – organizacja procesu spalania, SNCR, SCR – łączenie technik

• emisje CO – spalanie zupełne

• skażenie wód – np. odsiarczanie na mokro + oczyszczalnia ścieków

• odpady i pozostałości – utylizacja jako ogólne zalecenie

10. Podać definicję emisji granicznej

emisja graniczna- emisja dopuszczalna ustalana indywidualnie dla danej instalacji, gdy w pozwoleniu nie zostały określone standardy emisji dla tej instalacji bądź z innych przyczyn odstąpiono od danych standardów emisyjnych.

11. Co rozumiesz poprzez korzystanie ze środowiska wykraczające poza granice korzystania powszechnego?

Oznacza to, że prowadzą są działalności, które w stopniu większym od przeciętnego negatywnie oddziałuje na środowisko. Nie są to jednak jedynie zakłady przemysłowe, które emitują zanieczyszczenia powietrza lub odprowadzają ścieki. Tego typu działalność może np. prowadzić niewielki zakład samochodowy, który emituje do powietrza niebezpieczne dla zdrowia cząsteczki lakierów i rozpuszczalników, a na jego terenie powstają opady, które muszą być odbierane przez specjalistyczne firmy.

Jeśli firma korzysta ze środowiska w sposób wykraczający poza powszechne korzystanie, to musi uzyskać pozwolenie, w którym określony jest zakres i warunki korzystania ze środowiska (np. odprowadzania ścieków, emisji zanieczyszczeń do powietrza). Jest ono wydawane przez właściwy organ środowiska. Dla małych firm jest to najczęściej wydział ochrony środowiska w starostwie. Uzyskane pozwolenie zobowiązuje firmy, których działalność ma negatywny wpływ na środowiskom, do zapobiegania temu oddziaływaniu, o ile oczywiście istnieją techniczne i organizacyjne możliwości ku temu.

Firmy, które w wyniku prowadzonej działalności wykraczającą poza granice powszechnego korzystania ze środowiska, muszą uzyskać pozwolenie, w którym określony jest zakres i warunki korzystania z niego. Są one także zobowiązane do ponoszenie odpowiednich opłat na pokrycie skutków jego zanieczyszczenia.

12. Gospodarcze a powszechne korzystanie ze środowiska. Warunki gospodarczego korzystania.

• Powszechne korzystanie ze środowiska przysługuje z mocy ustawy każdemu i obejmuje korzystanie ze środowiska, bez użycia instalacji, w celu zaspokojenia potrzeb osobistych oraz gospodarstwa domowego, w tym wypoczynku oraz uprawiania sportu …

• Korzystanie ze środowiska wykraczające poza ramy korzystania powszechnego może być, w drodze ustawy, obwarowane obowiązkiem uzyskania pozwolenia, ustalającego w szczególności zakres i warunki tego korzystania, wydanego przez właściwy organ ochrony środowiska.

• Ochrona jednego lub kilku elementów przyrodniczych powinna być realizowana z uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów.

• Kto powoduje zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty usunięcia skutków tego zanieczyszczenia. Kto może spowodować zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty zapobiegania temu zanieczyszczeniu.

• Każdy ma prawo do informacji o środowisku i jego ochronie na warunkach określonych ustawą

• Decyzja wydana z naruszeniem przepisów dotyczących ochrony środowiska jest nieważna.

Gospodarcze korzystanie ze środowiska – odpowiedzialność w ochronie środowiska

Dział I. Odpowiedzialność cywilna

Do odpowiedzialności za szkody spowodowane oddziaływaniem na środowisko stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

Odpowiedzialności za szkody wyrządzone oddziaływaniem na środowisko nie wyłącza

okoliczności, że działalność będąca przyczyną powstania szkód jest prowadzona na

podstawie decyzji i w jej granicach.

Dział II. Odpowiedzialność karna
Kara aresztu albo ograniczenia wolności albo grzywny np. w takich przypadkach jak:
1. eksploatacja instalacji bez wymaganego pozwolenia lub z naruszeniem jego warunków,
2. naruszenie zakazu wprowadzania do obrotu lub ponownego wykorzystania substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska (PCB, azbest).

Dział III. Odpowiedzialność administracyjna
Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska negatywnie oddziałuje na środowisko, organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć obowiązek:
1. ograniczenia oddziaływania na środowisko i jego zagrożenia,
2. przywrócenia środowiska do stanu właściwego.

Warto przeczytać:

Prawo ochrony środowiska określa zasady dotyczące ochrony środowiska oraz warunki korzystania z jego zasobów z uwzględnieniem wymagań zrównoważonego rozwoju. Zasada zrównoważonego rozwoju jest jedną z podstawowych zasad konstytucyjnych. Zgodnie bowiem z przepisami Konstytucji, Państwo Polskie strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się właśnie zasadą zrównoważonego rozwoju. Przez zasadę zrównoważonego rozwoju rozumie się taki rozwój społeczno – gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej. Ma to na celu zagwarantowanie możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń. Ochrona środowiska uwzględniająca zasadę zrównoważonego rozwoju obejmuje zatem m.in. racjonalne kształtowanie środowiska i gospodarowanie zasobami środowiska, przeciwdziałanie zanieczyszczeniom oraz przywracanie elementów przyrodniczych do stanu właściwego.
Kolejną z zasad dotyczących ochrony środowiska jest zasada powszechnego korzystania ze środowiska. Powszechne korzystanie ze środowiska oznacza, że każdy powinien mieć zapewniony dostęp do środowiska oraz do korzystania z jego zasobów. Powszechne korzystanie ze środowiska przysługuje z mocy prawa każdemu i obejmuje korzystanie ze środowiska, w celu zaspokojenia potrzeb osobistych oraz potrzeb gospodarstwa domowego, w tym wypoczynku oraz uprawiania sportu (bez użycia instalacji lub specjalnych urządzeń technicznych). Do takiego korzystania z środowiska nie jest wydawane żadne zezwolenie przez organy państwowe. Obok zasady powszechnego korzystania z środowiska istnieje też zwykłe korzystanie ze środowiska. Polega ono na korzystaniu wykraczającym poza cel określony dla korzystania powszechnego, na które nie jest wymagane żadne pozwolenie; jest to także zwykłe korzystanie z wody. Ponadto prawo ochrony środowiska przewiduje także trzeci sposób korzystania ze środowiska – korzystanie ze środowiska wykraczające poza ramy korzystania powszechnego, w którym obowiązkowe jest uzyskanie pozwolenia. Pozwolenie takie ustala zwłaszcza s zakres i warunki takiego korzystania i wydawane jest przez właściwy organ ochrony środowiska.
Kolejną z zasad ochrony środowiska jest zasada kompleksowości. Zgodnie z nią środowisko traktowane jest jako całość. Dlatego też ochrona jednego lub kilku elementów przyrodniczych powinna być realizowana z uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów środowiska. Oznacza to, że powinno się podejmować działania chroniące środowisko jako całość, zaś w przypadku działań chroniących niektóre elementy środowiska nie można podejmować działań szkodzących innym jego elementom. Adresatami tej zasady są wszystkie podmioty prawa (zwłaszcza zaś organy ochrony środowiska). Z zasadą tą łączą się kolejne dwie zasady: zasada prewencji i zasada przezorności. Zgodnie z pierwszą z nich każdy, kto podejmuje działalność mogącą negatywnie oddziaływać na środowisko, jest obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu (lepiej zapobiegać niż później usuwać negatywne skutki zanieczyszczenia środowiska i przywracać je do poprzedniego stanu). Zgodnie zaś z zasadą przezorności każdy, kto podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest jeszcze w pełni rozpoznane, ma obowiązek podjąć wszystkie możliwe środki zapobiegawcze (kierując się przezornością).
Następna zasada przewidziana przez przepisy dotyczące ochrony środowiska zwana jest zasadą „zanieczyszczający płaci”. Podmioty zobowiązane do ponoszenia kosztów zanieczyszczania środowiska można podzielić na dwie grupy. W skład pierwszej wchodzi każdy, kto powoduje zanieczyszczenie środowiska (ponosi on wówczas koszty usunięcia skutków takiego zanieczyszczenia). W skład drugiej grupy wchodzi każdy, kto może spowodować zanieczyszczenie środowiska (ponosi on wówczas koszty zapobiegania takiemu zanieczyszczeniu).
Wspomnieć należy także o zasadzie planowości, zgodnie z którą działania obejmujące ochronę środowiska powinny być planowane. Dlatego też tworzy się różne: polityki, strategie, plany lub programy dotyczące zwłaszcza przemysłu, energetyki, transportu, telekomunikacji, gospodarki wodnej, gospodarki odpadami, gospodarki przestrzennej, leśnictwa, rolnictwa, rybołówstwa, turystyki i wykorzystywania terenu, które muszą uwzględniać zasady ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju.

13. Jakich procesów, obiektów, paliw dot. poszczególne rodzaje świadectw pochodzenia energii

Certyfikaty zielone – świadectwa pochodzenia energii z odnawialnych źródeł energii

Certyfikaty czerwone - świadectwa pochodzenia energii z tzw. wysokosprawnej kogeneracji

Certyfikaty żółte (wcześniej niebieskie) - świadectwa pochodzenia energii z małych źródeł kogeneracyjnych opalanych gazem lub o mocy elektrycznej poniżej 1 MW,

Certyfikaty fioletowe - świadectwa pochodzenia energii ze źródeł wykorzystujących gaz z odmetanowania kopalń lub biogaz

Certyfikaty pomarańczowe – energia ze źródeł zaopatrzonych w instalacje wychwytywania i zatłaczania dwutlenku węgla (CCS – Carbon Capture and Storage)

Certyfikaty błękitne – energia z nowych, wysokosprawnych źródeł

Certyfikaty białe - mające na celu promowanie poprawy efektywności energetycznej i obniżanie zużycia energii końcowej

14. Certyfikaty mające na celu ograniczenie CO2 oraz obszary, których one dotyczą. Technologie ograniczania CO2.

EUA to prawa do emisji CO2, które są przydzielane krajom członkowskim UE podlegającym temu prawu przedsiębiorstwom (prowadzącym instalacje). EUA w przeciwieństwie do innych certyfikatów, są jedynymi przyznawanymi przez państwo prawami do emisji CO2, przy pomocy, których prowadzący instalacje mogą wypełnić swój prawny obowiązek kontrolowanego handlu emisjami. Najczęściej używanymi w handlu dwustronnym certyfikatami CO2 są certyfikaty EUA i CER, rzadziej ERU.

Obszary redukcji CO2 w perspektywie 2050 roku:

- poprawa efektywności energetycznej 45% (przemysł 10%, budownictwo 18%, transport 17%)

- produkcja energii elektrycznej 34% (technologia CCS 12%, energia jądrowa 6%, zgazowanie węgla 5%, inne odnawialne 6%, hydroenergia 2%, biomasa 2%, wydobycie paliw 1%)

- CCS w przetwarzaniu paliw i w przemyśle 8%

- paliwa mieszane w budownictwie i przemyśle 7%

- biopaliwa w transporcie 6%

Technologie redukcji CO2

technologia CCS (zrezygnowano z projektu pilotażowego w Bełchatowie) redukcja do 90%

Technologia CCS- wychwytywania i składowania CO2

zaawansowane technologie, np. IGCC (technologia zgazowania węgla) redukcja do 25 %

IGCC- Zgazowanie węgla zintegrowane z cyklem gazowo-parowym, technologia mająca na celu wychwytywanie CO2 przed procesem spalania

obiegi podkrytyczne, superkrytyczne i ultrakrytyczne redukcja do 22 %

Zwiększenie efektywności energetycznej procesów stosowanych w energetyce zawodowej

15. Na jakie ekosystemy wpływają i jakich zanieczyszczeń dotyczą dyrektywy LCP, IPPC, klimatyczna.

LCP- Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza (SO2, NOx, pył) z dużych źródeł spalania paliw (50 MW). Określa poziom dopuszczalnej emisji głównych zanieczyszczeń powietrza poprzez:

-standardy emisyjne dla źródła lub emitora wyrażone jako stężenia substancji zanieczyszczających

- roczne ładunki emisji SO2 i NOx w strumieniach masy indywidualnie dla poszczególnych krajów członkowskich z rozpisanym na kolejne lata programem sukcesywnego ograniczania tej emisji

- standardy emisyjne zależą parametrów charakteryzujących źródło (moc, paliwo, termin

przekazania do eksploatacji) natomiast roczne ładunki emisji są zróżnicowane dla

poszczególnych krajów członkowskich,

- ładunki emisji ze źródeł nowo uruchamianych jest wliczana do bilansu całkowitej emisji z

istniejących źródeł (całkowita emisja nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej

określonej dla poszczególnych etapów redukcji)

Dyrektywa IPPC- Dyrektywa Rady w sprawie zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli- pozwolenia zintegrowane ogniskujące wszystkie wymagania „środowiskowych dyrektyw UE-konieczność zastosowania najlepszej dostępnej techniki (BAT)

Pozwolenie zintegrowane jest decyzją administracyjną będącą de facto rodzajem szczegółowej licencji na PROWADZENIE instalacji, na warunkach ustalonych dla wszystkich komponentów środowiska oraz przy spełnieniu wymagań technicznych określonych, jako najlepsze dostępne techniki BAT. Pozwolenie to powinno również określać rodzaj i ilość wykorzystywanej energii, materiałów, surowców i paliw.

Głównym celem systemu jest zapobieganie powstawaniu zanieczyszczeń oraz osiągnięcie ochrony środowiska rozumianego, jako całość – nie preferując ochrony jednego komponentu środowiska kosztem zwiększenia zanieczyszczenia innego komponentu.

Dyrektywa klimatyczna dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/87/WE z 13 października 2003 r w sprawie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych - ustalenie zasad handlu emisjami gazów cieplarnianych (CO2) w Unii Europejskiej: - początkowy obowiązkowy okres „rozgrzewkowy: „ 2005-2007 - następne okresy pięcioletnie (w tym pierwszy pokrywający się

Z wymaganiami protokołu z Kioto 2008-2012)

Dotyczy gazów cieplarnianych: CO2, CH4, N2O, fluoropochodnych węglowodorów, perfluoropochodnych związków węgla, heksafluorek siarki

16. Standardy emisyjne, imisyjne, graniczna emisja - jaka jest zależność miedzy nimi

Standardy emisyjne – dopuszczalne wielkości emisji, określające ile i jakie zanieczyszczenia mogą zostać wprowadzone do środowiska z danego źródła (kryteria: wiek, rodzaj źródła, rodzaj paliwa, moc cieplna)

Standardy imisyjne- (standardy jakości środowiska) wymagania, które należy spełnić w wymaganym czasie przez środowisko, jako całość lub poszczególne elementy

Graniczne wielkości emisyjne- dodatkowe standardy emisyjne, ustalane dla instalacji wymagających pozwolenia zintegrowanego np. dopuszczalne stężenia substancji w gazie wprowadzanym do powietrza oraz dopuszczalne ładunki zanieczyszczeń

17. Zastępczy standard emisyjny dla układów wieloźródłowych

Zastępczy standard emisyjny dla układów wieloźródłowych jest określany wariantowo w zależności od kategorii źródła:

- wartość przyjmowana wg określonych załączników dla sumy nominalnych mocy cieplnych wszystkich pracujących w tym samym czasie źródeł, które tworzą zespół-komin (dla źródeł nowych i istniejących, z których spaliny mogą być odprowadzane wspólnym kominem a suma nominalnych mocy cieplnych wynosi co najmniej 50 MWt)

- średnia ważona względem nominalnej mocy cieplnej- suma iloczynów nominalnych mocy cieplnej i standardowego stężenie emisyjnego dla wszystkich pracujących w tym samym czasie źródeł tworzących zespół w odniesieniu do sumy nominalnych mocy źródeł (dla źródeł istniejących lub nowych, z których spaliny są odprowadzane wspólnym kominem a suma nominalnych mocy cieplnych wynosi mniej niż 50 MWt; dla źródeł nowych i istniejących, dla których stosuje się pierwszą i drugą zasadę łączenia, przy czym nominalna stanowi sumę źródeł istniejących i nowych)

ZASADY ŁĄCZENIA:

• Gazy odlotowe z tych źródeł spalane są odprowadzane przez wspólny komin a całkowita nominalna moc cieplna wynosi co najmniej 50 MWt, moc cieplna części źródła wynosi co najmniej 15 MWt

• Zespół źródeł spalania paliw uważa się za jedno źródło spalania paliw złożone z części, którego całkowita nominalna moc cieplna stanowi sumę nominalną mocy cieplnych tych części źródła spalania paliw, których nominalna moc cieplna wynosi co najmniej 15 MW.

• dla źródeł spalania paliw powstałych po 1987 r. których całkowita nominalna moc cieplna wynosi co najmniej 50MW i zostały tak zainstalowane, że jest możliwe wspólne odprowadzanie spalin przez wspólny komin.

18. Jakie warunki trzeba spełnić żeby dostać czerwone świadectwo energii

Certyfikat czerwony- świadectwo wytworzenia energii elektrycznej lub mechanicznej i ciepła użytkowego w kogeneracji, która zapewnia oszczędność energii pierwotnej zużywanej w jednostce kogeneracji w wysokości nie mniejszej niż 10 % w porównaniu z wytwarzaniem en. Elektrycznej i ciepła w układach rozdzielonych o referencyjnych wartościach sprawności dla wytwarzania rozdzielonego

Czerwone certyfikaty otrzymać mogą producenci energii w skojarzeniu w biogazowniach o łącznej mocy zainstalowanej powyżej 1 MW lub opalane paliwami innymi niż paliwa gazowe, metan z kopalń lub biogaz z biomasy.

19. Energetyczna mapa drogowa 2050

1.Dalsza redukcja emisji gazów cieplarnianych

- o 60 % do roku 2030 w stosunku do roku 1990

- o 80 % do roku 2050 w stosunku do roku 1990

2. Dążenie do wysokiej efektywności energetycznej – ustalenie wyśrubowanych wymagań minimalnych dla urządzeń elektrycznych i nowych budynków, czego skutkiem ma być uzyskanie wysokich oszczędności energetycznych poprzez spadek zapotrzebowania na energię o 41% do roku 2050 w stosunku do zapotrzebowania w latach 2005-2006

3. Stosowanie zróżnicowanych technologii wytwarzania energii – powszechne stosowanie energii jądrowej i technologii CCS oraz ograniczenie emisji CO2 poprzez obciążenia fiskalne

4. Wysokie wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii – instytucjonalne wsparcie odnawialnych źródeł energii

20. Pozwolenie zintegrowane

Pozwolenie zintegrowane wydawane w ramach IPPC, wydawane jest tylko w sytuacji, gdy zostaną spełnione wszystkie określone środki dla wysokiego stopnia ochrony środowiska jako całości – muszą być uwzględnione wymagania poszczególnych ekosystemów(powietrze, woda, gleba) bez szkody dla środowiska rozumianego jako całość(bez przenoszenia obciążeń pomiędzy komponentami środowiska).

W pozwoleniu zintegrowanym:

• Uwzględnia się wymagania BAT, charakterystykę techniczną danej instalacji, jej położenia i lokalne warunki środowiska

• Ustala się dodatkowe wymagania co do utrzymania standardów jakości środowiska, jeżeli instalacja wymaga zastosowania bardziej skutecznych środków niż te wynikające z zastosowania BAT.

• Ustala się dopuszczalną wielkość emisji gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza z instalacji, niezależnie od tego, czy wymagane byłoby dla niej, zgodnie z ustawą, uzyskanie pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza;

• Ustala się warunki wytwarzania i sposoby postępowania z odpadami na zasadach określonych w przepisach ustawy o odpadach, niezależnie od tego, czy dla instalacji wymagane byłoby, zgodnie z tymi przepisami, uzyskanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów.

• Ustala się warunki poboru wód powierzchniowych lub podziemnych, jeżeli wody te są pobierane wyłącznie na potrzeby instalacji wymagającej pozwolenia zintegrowanego.

21. Jakie cele nakreślane są w polityce energetycznej dla UE w perspektywie 2030 r. (pakiet 2.0) oraz w polityce Polski do 2030 r.

UE w perspektywie 2030 roku (pakiet 2.0)	Polska do 2030 roku
redukcja emisji dwutlenku węgla o 43 % w porównaniu do roku 2005 zwiększenie udziału OZE do 27 % (w 2014 zmiana na 30%) zastąpienie rynkowego systemu obrotu prawami do emisji dwutlenku węgla ETS para-podatkiem MSR, którego konstrukcja odgórnie ogranicza podaż zezwoleń poprzez zwiększenie ich ceny o 15-20 euro (obecnie 4-5 euro),	poprawa efektywności energetycznej wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii zróżnicowanie struktury wytwarzania energii poprzez wprowadzenie energetyki jądrowej rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii, w tym biopaliw rozwój konkurencyjnych rynków paliw i energii ograniczenie oddziaływania energetyki na środowisko

22. Rodzaje pozwoleń. Kiedy instalacja nie wymaga zgłoszenia ani pozwolenia, kiedy wymaga zgłoszenia ale nie wymaga pozwolenia?

Rodzaje pozwoleń:

• na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza;

• wodnoprawne na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi;

• na wytwarzanie odpadów;

• zintegrowane

Kiedy instalacja nie wymaga zgłoszenia ani pozwolenia na emisję:

• instalacje energetyczne (w których następuje proces spalania paliw w celu wytworzenia wyłącznie energii) o nominalnej mocy cieplnej (łącznej na terenie jednego zakładu) do 1 MW bez względu na rodzaj spalanego paliwa

• instalacje inne niż energetyczne, w których spalane są paliwa, o nominalnej mocy cieplnej (łącznej na terenie na jednego zakładu) do 0,5 MW

Kiedy instalacja wymaga zgłoszenia ale nie wymaga pozwolenia na emisję:

1. Instalacje energetyczne o nominalnej mocy od 1MW do :

• 5 MW - opalane węglem kamiennym,

• 1-10 MW - opalane koksem, drewnem, słomą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną lub węglem kamiennym i koksem, drewnem, słomą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, jeżeli nominalna moc cieplna wprowadzona w węglu kamiennym nie przekracza 5 MW

• 1-15 MW - opalane paliwem gazowym lub opalane paliwem gazowym oraz węglem kamiennym, koksem, drewnem, słomą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, jeżeli nominalna moc cieplna wprowadzona w węglu kamiennym nie przekracza 5 MW, a nominalna moc cieplna) wprowadzona w węglu kamiennym, koksie, drewnie, słomie, oleju napędowym, oleju opałowym, benzynie nie przekracza 10 MW

1. Instalacje inne od energetycznych o nominalnej mocy cieplnej od 0,5 MW do 1 MW, opalane węglem kamiennym, koksem, drewnem, słomą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, paliwem gazowym, z których:

• Wprowadzane do powietrza gazy lub pyły pochodzą wyłącznie ze spalania tych paliw

• Wprowadzane do powietrza gazy lub pyły pochodzące z prowadzonych w tych instalacjach procesów innych niż spalanie paliw nie powodują przekroszenia 10% dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu lub 10% wartości odniesienia

1. Instalacje do produkcji węgla drzewnego, do suszenia zboża i innych płodów rolnych i leśnych o wydajności większej niż 30 Mg/h

2. Instalacje do przesyłu, przeładunku lub magazynowania paliw płynnych

3. Instalacje do suszenia, brykietowania lub mielenia węgla o mocy przerobowej mniejszej niż 30Mg/h

4. Instalacje do produkcji wapna palonego o wydajności mniejszej niż 10Mg/24h

23. Różnice pomiędzy dyrektywami LCP i IPPC.

	LCP	IPPC
O czym mówią?	Dyrektywa o ograniczeniu emisji niektórych zanieczyszczeń z dużych źródeł spalania paliw (50MW) do powietrza	Dyrektywa w sprawie zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli.
Ekosystem	Tylko powietrze	Środowisko rozumiane jako całość (woda, gleba, powietrze)
Co ograniacza?	Emisję zanieczyszczeń, przede wszystkim SO2, NOx w przeliczeniu na NO2 i pył	Emisję zanieczyszczeń, ale też wytwarzanie odpadów, pobór wód podziemnych i powierzchniowych, tworzenie hałasu
Dopuszczalna emisja- jak się ustala?	- Ze względu na parametry źródła(jego rodzaj, wiek, używane paliwo, nominalna moc cieplna) - Ustala się indywidualne dla krajów członkowskich roczne ładunki SO2 i NOx - Dla źródeł istniejących przez 29.03.1990, na złożony wniosek, mniej rygorystyczne standardy emisyjne do końca 2015r	- obowiązek otrzymania i stosowania się do wymagań pozwolenia zintegrowanego ustalonego na podstawie: * BATu * możliwości danej instalacji, jej położenie i lokalne warunki środowiska( indywidualnie w obrębie krajów członkowskich)

BAT - Obowiązek prowadzenia działalności zgodnie z wymogami najlepszej dostępnej techniki

24. Świadectwa pochodzenia energii: czym są oraz rozróżniać je. Kryteria uzyskania certyfikatu.

Świadectwa pochodzenia energii są narzędziem wspomagającym ograniczenie emisji CO_2, jest to element systemu wsparcia produkcji energii z wykorzystaniem bardziej efektywnych technologii i źródeł odnawialnych.

• Certyfikaty żółte - świadectwa pochodzenia energii z małych źródeł kogeneracyjnych opalanych gazem lub o mocy elektrycznej poniżej 1 MW,

• Certyfikaty fioletowe - świadectwa pochodzenia energii ze źródeł wykorzystujących gaz z odmetanowania kopalń lub biogaz.

• Certyfikaty pomarańczowe – energia ze źródeł zaopatrzonych w instalacje wychwytywania i zatłaczania dwutlenku węgla (CCS – Carbon Capture and Storage).

• Certyfikaty błękitne – energia z nowych, wysokosprawnych źródeł

• Certyfikaty białe - mające na celu promowanie poprawy efektywności energetycznej i obniżanie zużycia energii końcowej.

• Certyfikaty zielone - świadectwa pochodzenia energii elektrycznej lub cieplnej z odnawialnych źródeł energii, rozumianych jako źródła wykorzystujące w procesie przetwarzania energię: wiatru, słońca, geotermalną, fal, prądów morskich i pływów, spadku rzek, pozyskiwaną z biomasy.

• Certyfikaty czerwone – świadectwa wytworzenia energii elektrycznej lub mechanicznej i ciepła użytkowego w tzw. Wysokosprawnej kogeneracji, która zapewnia oszczędność energii pierwotnej zużywanej w jednostce kogeneracji w wysokości nie mniejszej niż PES ≥10% w porównaniu z wytwarzaniem energii elektrycznej i ciepła w układach rozdzielonych o referencyjnych wartościach sprawności dla wytwarzania rozdzielonego.

Kryteria uzyskania certyfikatu????????????????????

25. Polityka Energetyczna UE (ogólnie)

Strategia ogólna:

- zwiększenie bezpieczeństwa dostaw

- zapewnienie konkurencyjności gospodarek europejskich i dostępność energii po przystępnej cenie

- promowanie równowagi ekologicznej i przeciwdziałanie zmianom klimatu

Uprawnienia państw członkowskich:

-własna struktura wykorzystywana paliw

-suwerenność w zakresie pierwotnych źródeł energii

-solidarność między państwami członkowskimi

25. Administracyjne kary pieniężne

Podmiot korzystający ze środowiska bez uzyskania wymaganego pozwolenia lub Innej decyzji ponosi opłatę podwyższoną za korzystanie ze środowiska.

W razie korzystania ze środowiska z przekroczeniem lub naruszeniem warunków określonych w pozwoleniu lub innej decyzji podmiot korzystający ze środowiska ponosi oprócz opłaty, administracyjną karę pieniężną

25. Ogólne zasady korzystania ze środowiska

Powszechne korzystanie ze środowiska przysługuje z mocy ustawy każdemu i obejmuje korzystanie ze środowiska, bez użycia instalacji, w celu zaspokojenia potrzeb osobistych oraz gospodarstwa domowego, w tym wypoczynku oraz uprawiania sportu.

25. Jednostka Kioto

Jednostka Kioto – jednostka przyznanej emisji, jednostka redukcji emisji, jednostka poświadczonej redukcji emisji, jednostka pochłaniania

• jednostka poświadczonej redukcji – mechanizm czystego rozwoju

• jednostka pochłaniania – 1 Mg CO2 pochłonięty w w wyniku np. zalesiania

Krajowa rezerwa jednostek Kioto – ilość jednostek Kioto, jaką RP jest obowiązana utrzymywać w krajowych rejestrze jednostek Kioto zgodnie z przepisami UE lub prawa międzynarodowego. Jednostki Kioto mogą być:

• wykorzystywane do wypełnienia zobowiązań Protokołu z Kito,

• przedmiotem międzynarodowego obrotu,

• przenoszone na kolejny okres rozliczeniowy za wyjątkiem jednostek pochłaniania

1 uprawnienie = prawo do emisji 1 Mg CO2

25. Stawka za gazy i pyły wprowadzane do środowiska.

- węgiel kamienny: ruszt mechaniczny < ruszt stały z ciągiem sztucznym < ruszt stały z ciągiem naturalnym. Stawki niższe, gdy zamontowano urządzenie odpylające.

- koks: ciąg sztuczny z urz. odpylającym < ciąg naturalny < ciąg sztuczny bez urz. odpylającego

- olej: olej napędowy < olej lekki < olej opałowy, opłaty rosną wraz z zawartością siarki

- gaz: GZ zaazotowany < GZ wysokometanowy. opłaty rosną z wielkością mocy cieplnej

Stawki uległy zaostrzeniu po roku 2008.