1. Cel ćwiczenia
- eksperymentalne wyznaczenie nośności złączy przy określonym momencie dokręcania nakrętki;
- porównanie nośności złączy o powierzchniach stykających się suchych i nasmarowanych.
2. Opis stanowiska
Ćwiczenie realizowane jest na uniwersalnej maszynie wytrzymałościowej. Badaniom podlega złącze śrubowe nakładkowe o płaskich powierzchniach styku. Złącze badano przy różnych stanach powierzchni stykających się, tzn.:
- przy powierzchniach suchych (przemytych benzyną),
- przy powierzchniach smarowanych (smarem plastycznym).
Natomiast warunki współpracy powierzchni śruby i nakrętki (gwint) oraz nakrętki i podkładki pozostają w obydwu przypadkach w przybliżeniu jednakowe (lekko posmarowane olejem maszynowym).
3. Przebieg ćwiczenia
• Badanie nośności złącza o suchych powierzchniach styku:
1) Przetrzeć powierzchnie styku elementów łączonych czyściwem zwilżonym benzyną;
2) Dokonać połączenia, stawiając nakładki względem płytki tak, aby rysy na nakładkach pokrywały się z rysami na płytce;
3) Dokręcić nakrętki momentem M=30Nm mierzonym na podziałce klucza dynamometrycznego;
4) Założyć połączenie do maszyny wytrzymałościowej;
5) Obciążać złącze do chwili przesunięcia płytki względem nakładek zapisując w tabeli maksymalną odczytaną siłę F;
6) Wyjąć połączenie z maszyny wytrzymałościowej, poluzować nakrętki, ustawić nakładki względem płytki w połączeniu wyjściowym, dokręcić momentem M=40Nm i ponowić próbę;
7) Powtórzyć próbę dla momentu dokręcania M=50Nm.
• Badanie nośności złącza ze smarowanymi powierzchniami styku:
1) Posmarować powierzchnie styku płytki nakładek smarem plastycznym;
2) Dokonać połączenia złącza jak poprzednio;
3) Przeprowadzić próby jak wcześniej dla momentów M=30, 40, 50Nm zapisując wielkości maksymalne siły F w tabeli.
4. Wyniki pomiarów
Lp | M[Nm] | F [N] | Qc [N] | μs |
Na sucho | Smarowanie | |||
1 | 30 | 14 800 | 7000 | 28 017,79877 |
2 | 40 | 17 800 | 9100 | 37 357,06503 |
3 | 50 | 18 500 | 14 000 | 46 696, 33129 |
5. Opracowanie wyników pomiarów:
Znając wartość momentów dokręcania M[Nm], wyliczono wartość napięcia wstępnego w śrubie [Q] przekształcając wzór:
M = 0,5Q[ds · tg(ϒ+ρ’) + dm·μ]
gdzie:
ds - średnica gwintu [mm]
ϒ – kąt wzniosu linii śrubowej gwintu śruby, tgϒ= $\frac{h}{\begin{matrix} \text{πds} \\ \\ \end{matrix}}$
h – skok gwintu [mm]
ρ’ – pozorny kąt tarcia na gwincie, ρ’ = arctg(μ’), μ’= $\frac{\mu}{\cos\alpha_{r}}$
μ - współczynnik tarcia na powierzchni roboczej gwintu
αr - kąt pochylenia roboczej powierzchni gwintu (dla gwintu metrycznego αr =30◦ )
dm – średnia średnica powierzchni oporowej nakrętki [mm], dla śrub złącznych M16 wynosi:
dm = $\frac{0,95s + d_{0}}{2}$ = $\frac{0,95\ \bullet 24 + 17}{2}$ = 19,9 [mm]
s – rozwartość klucza do zakręcania nakrętki [mm]
d0 – średnica otworu w podkładce [mm]
Q = $\frac{2M}{d_{s\ } \bullet \text{tg}\left( \gamma + \rho^{'} \right) + d_{m}\mu}$ Qc = 2Q = $\frac{4M}{d_{s\ } \bullet \text{tg}\left( \gamma + \rho^{'} \right) + d_{m}\mu}$
Wartość siły napięcia wstępnego Qc w złączu jest dwa razy większa od Q, ponieważ w złączu występują dwie śruby.
6. Obliczenia:
Przyjęto:
ds = 14,701 [mm] μ = 0,1 s = 24 [mm]
h = 2 [mm] αr = 30◦ d0 = 17 [mm]
ϒ = arctg $\frac{h}{\begin{matrix} \text{πds} \\ \\ \end{matrix}}$ = arctg$\ \frac{2}{\pi \bullet 16}$ = 2,27852◦
ρ’ = arctg $\frac{\mu}{\cos\alpha_{r}}$ = arctg $\frac{0,1}{\cos 30^{}}$ = 6,58677◦
dm = $\frac{0,95s + d_{0}}{2}$ = $\frac{0,95\ \bullet 24 + 17}{2}$ = 19,9 [mm]
Wartość siły napięcia wstępnego dla trzech momentów dokręcania:
Qc = $\frac{4\ \bullet 30}{14,701\ \bullet tg\left( 2,27852 + 6,58677 \right) + 19,9\ \bullet 0,1}$ = 28 017,79877 [N]
Qc = $\frac{4\ \bullet 40}{14,701\ \bullet tg\left( 2,27852 + 6,58677 \right) + 19,9\ \bullet 0,1}$ = 37 357,06503 [N]
Qc = $\frac{4\ \bullet 50}{14,701\ \bullet tg\left( 2,27852 + 6,58677 \right) + 19,9\ \bullet 0,1}$ = 46 696,33129 [N]
Obliczenie współczynnika tarcia statycznego według wzoru:
μ = $\frac{F}{Q_{c}}$
Na sucho:
μs = $\frac{14\ 800}{28017,79877}$ = 0,5282
μs = $\frac{17\ 800}{37357,06503}$ = 0,4765
μs = $\frac{18\ 500}{46696,33129}$ = 0,3962
Ze smarowaniem:
μs = $\frac{7000}{28017,\ 79877}$ = 0,2498
μs = $\frac{9100}{37357,06503}$ = 0,2436
μs = $\frac{14\ 000}{46696,33129}$ = 0,2998
7. Wykresy:
F = f(M) dla złącza z powierzchniami suchymi i smarowanymi:
Na sucho:
Ze smarowaniem:
Wykresy μs = f(Qc) dla złącza z powierzchniami suchymi i smarowanymi:
Na sucho:
Ze smarowaniem:
Wnioski:
Współczynnik tarcia badanych złączy o powierzchniach stykających się suchych wynosi średnio μs = 0,4670, natomiast złączy o powierzchniach stykających się smarowanych średnio μs = 0,2644. Również maksymalna siła obciążania dla złącza suchego jest znacznie wyższa niż dla złącza smarowanego - wartości wynoszą odpowiednio około 17 033 [N] oraz 10 033 [N]. Otrzymane wyniki świadczą o bardzo dużym znaczeniu smarowania powierzchni stykających się złącza.