W oczach jak w tafli wody

skrywają się marzenia...

jedne zostaną tam na zawsze...

inne będą miały moc spełnienia...

Oczy duszy mają w sobie magiczną moc...

przechowują piękne wspomnienia...

błądzą myślami w głęboką noc...

czekając na brzask i pierwsze słońca promienie...

Przenoszą nas w marzeniach do gwiazd...

gdzie możemy podziwiać inny świat...

beztroski i piękny...

taki, gdy mieliśmy po kilkanaście lat...

Czym są oczy? Dla niektórych oczy są narządem służącym do odbierania świata. Dla innych są zwierciadłem duszy lub narzędziem służącym do flirtu. Jedno jest pewne są potężnym narzędziem do odbierania jak i przekazywania informacji. Współczesna psychologia mówi, że 99% informacji, które odbiera nasz mózg pochodzą właśnie z narządu wzroku. Ponadto z oczu można odczytać bardzo wiele informacji. Jak? W bardzo prosty sposób.

Od oczu wszystko się zaczyna, dostrzegamy nimi świat. Bez oczu, nie ma co się okłamywać ,żyje sie “nieco” trudniej. Oczy mają wielki potencjał zarówno w odbieraniu jak i przekazywaniu informacji. Jedyne czego trzeba się nauczyć to odczytywać te informacje. Każda znajomość zaczyna się od spojrzenia, popatrzenia się na kogoś. To właśnie dzięki oczom nawiązujemy kontakt z innymi ludźmi. Nie do końca wiadomo dlaczego wzrok jest taki ważny dla człowieka i dlaczego tak lubi się patrzeć w oczy drugiej osoby. Jedni twierdzą, że dzięki temu możemy zapewnić sobie bezpieczeństwo, widzimy co się dookoła nas dzieje i możemy temu w odpowiedni sposób zareagować. Druga teoria mówi, że od kołyski wypatrujemy w cudzych oczach zainteresowania a w późniejszym naszym życiu zostajemy nauczeni, że gdy patrzą na nas dorośli musimy zachowywać się grzecznie, dzięki temu uczymy się kiedy rozpoznawać gdy ktoś nas lubi albo i nie .

Jak widzicie pierwsze kroki w odczytywaniu informacji mamy już za sobą i nauczyło NAS tego życie. Analiza informacji polega na obserwowaniu kilku cech: częstotliwość spojrzenia, długość spojrzenia, ruchy oczu, szerokość źrenicy i mruganie oczami.

Od częstotliwości spojrzenia zależy zainteresowanie drugą osobą. Jeżeli ktoś wpatruje się często w jakiś obiekt czy osobę oznacza to, że jest zaciekawiony, zainteresowany, zaintrygowany. Długość takiego spojrzenia może nam powiedzieć czy osoba jest pewna siebie czy nieśmiała. Osoba, która jest pewna siebie będzie spoglądać na nas bezwstydnie i długo. Nie będzie się przejmować, że spojrzenia się spotkają czy że zauważymy, że sie na nas gapi. Natomiast osoba nieśmiała będzie starała się unikać patrzenia w oczy. Spojrzenie będzie ukradkowe i krótkie. Jest to spowodowane tym że osoba nieśmiała nie będzie chciała zostać przyłapana na “gapieniu się”.

Jeśli rozmawiamy z drugą osobą, jej oczy mogą nam bardzo dużo powiedzieć. Gdy nasz rozmówca nie patrzy się w naszym kierunku tylko rozgląda się na boki oznaczą to, że jest znudzony. Ludzie często rozglądają się też na boki gdy są w nowym otoczeniu np. nowa restauracja. Pamiętać też trzeba że gdy ludzie są blisko siebie (nie licząc zakochanych) rzadko spoglądają na siebie. Jest to naturalne zjawisko ponieważ ciągłe patrzenie się na siebie może zostać źle odebrane lub powodować krępujące sytuacje. Gdy rozmawiamy z osobą, której nie lubimy lub rozmawiamy na tematy osobiste nasze spojrzenia też się nie spotykają.

Pamiętajmy też, że długie bezpośrednie spojrzenie może oznaczać dwie rzeczy : agresji lub pociąg seksualny. Zerwanie kontaktu wzrokowego przyjmuje się jako słabość. Gdy jedna osoba patrzy na drugą i ktoś zerwie spojrzenie od razu jest szufladkowany jako osoba uległa, mniej pewna siebie, mniej agresywna, słabsza psychicznie.

Najbardziej pewną oznaką zainteresowania jest rozszerzenie się źrenic. Oczywiście nigdy nie można być pewnym w 100% że rozszerzone źrenice oznaczają zainteresowanie ponieważ osoba naćpana też takowe posiada. Gdy zainteresujemy drugą osobę jej źrenice robią się szersze. Jest to odruch którego nie da się kontrolować. Co ciekawe osoby, które mają “duże oczy” wzbudzają nasze zaufanie.

Pamiętać jednak musimy, że kompleksową analizę możemy przeprowadzić dopiero w połączeniu z innymi gestami.

Jednakże tematem dzisiejszej prezentacji jest Programowanie neurolingwistyczne czyli NLP. Jest to Zbiór technik komunikacji nastawionych na tworzenie i modyfikowanie wzorców postrzegania i myślenia u ludzi. SKĄD NAZWA? Została wymyślona przez dr Johna Grindera (amerykański publicysta, lingwista) i dr Richarda Bandlera (filozof i psycholog), aby podkreślić postulowane powiązanie między procesami neurologicznymi ('neuro'), językiem ('lingwistyczne') i wzorcami zachowań, którymi ludzie się kierują ('programowanie')

Programowanie neurolingwistyczne było pierwotnie promowane przez Bandlera i Grindera w latach 70 XXw. jako niezwykle efektywna i szybka forma psychoterapii oraz 'sztuka doskonalenia. W środowiskach naukowych NLP nie uzyskało do dzisiaj poparcia i jest przedmiotem ostrej krytyki. Najczęściej pojawia się ono w szkoleniach z metod służących rozwojowi samomotywacji, zdolności negocjacyjnych, umiejętności uwodzenia, czy prowadzenia kampanii wyborczych.

Dlatego NLP zarzuca się przede wszystkim Manipulacje. NLP z zasady próbuje zmienić przekonania człowieka o jego przeszłości i otaczającym świecie. Może to zostać wykorzystane w celach terapeutycznych, może też służyć manipulacji psychologicznej..

METODY

Niektóre metody NLP:

• Modelowanie, czyli badanie zachowań, przekonań i wartości osoby w powiązaniu do danej jej cechy lub działania, którego właściwości chcielibyśmy przejąć.

• Metafory pozwalające spojrzeć na rzeczywistość z innego punktu widzenia.

• Trans, czyli łagodna forma zjawiska znanego jako hipnoza.

• Linia czasu – linia, na której umysł człowieka organizuje w przestrzeni przeszłość oraz przyszłość

• Techniki leczenia fobii opierające się na tzw. podwójnej dysocjacji. (wizualizując sobie daną sytuację widzisz w niej siebie z perspektywy innej osoby.)

• Przeramowanie (ang. Reframing) – taka zmiana kontekstu wypowiedzi, która nie zmieniając jej logicznej treści, zmienia wypływające z niej wnioski.

I ostatnia metoda o której dziś sobie powiemy CZYLI RUCHY GAŁEK OCZNYCH

• ruchy kotwiczenie –stwarzanie odruchowych emocjonalnych powiązań przyczynowo-skutkowych z bodźcem. Bodźcem może być dotyk, obraz, dźwięk itp. MA on na celu rozpoznawanie aktualnego systemu reprezentacyjnego, używanego przez Twojego rozmówcę.

Na bazie obserwacji twórcy programowania neurolingwistycznego wywnioskowali, że można wyróżnić 6 pozycji oczu. W każdej z nich uzyskujemy dostęp do innego systemu reprezentacyjnego.

Zaraz przedstawie poszczególne pozycje z punktu widzenia obserwatora

1. Wizualne przypominanie (prawo w góre)

Obrazy przypominające

Jaki kolor mały ściany twojego pokoju, w którym mieszkałeś jako dziecko?

Osoba patrząca w ten sposób korzysta z systemu wzrokowego do przypomnienia sobie obrazów z przeszłości.

2. Wizualne konstruowanie (lewo w góre) Obrazy skonstruowane…

Jak by wyglądał twój pokój, z niebieską tapetą w różowe kwiatki?

W tej pozycji konstruowane są nowe obrazy i wyobrażenia.

Powyższe dwie pozycje są czasem błędnie wykorzystywane do rozpoznawania rzekomych kłamców i krętaczy. Uważaj z tym! Fakt, że ktoś konstruuje obrazy, wcale nie musi świadczyć o tym, że Cię okłamuje. Ostrożnie z wyciąganiem pochopnych wniosków.

Ponieważ…

Twórcami koncepcji że za pomocą metody ruchu gałek ocznych można by wykrywać kłamcówi byli Richard Bandler oraz John Grinder (ci sami co wymyślili nazwę NLP)

Ale przecież ruchy gałek ocznych można swobodnie kontrolować.

1. Słuchowe przypominanie (W PRAWO)

Dźwięki przypominane

Czy możesz przypomnieć sobie głos skowronka?

Przypominanie głosów i dźwięków z przeszłości.

4. Słuchowe konstruowanie (W LEWO) Dźwięki skonstruowane

Jaki dźwięk wydałby fortepian zrzucony z czwartego piętra?

Tworzenie nowych melodii i dźwięków.

5. Kinestetyka (W DÓŁ) odczucia cielesne

Co czujesz, gdy wkładasz gołą stopę do morza?

W tej pozycji uzyskujemy dostęp do uczuć, emocji, wczuwamy się w wewnętrzne odczucia w ciele.

6. Dialog wewnętrzny (W PRAWY DÓŁ) mówienie do siebie

Wyrecytuj po cichu jakiś wierszyk, który pamiętasz

Osoba patrząca w ten sposób prowadzi sama ze sobą wewnętrzne rozmowy.

Wyjątki

Oczywiście nie u każdego wygląda to identycznie. Niektóre osoby (np. leworęczne) wykazują odwrotne zależności, do innych wcale nie można tego zastosować. Dlatego należy pamiętać o tym, w jaki sposób powinno się prawidłowo wykorzystywać wzorce ruchów gałek ocznych.

Na czym polega Prawidłowe wykorzystanie?

Zanim wyciągniesz wnioski na temat systemu reprezentacyjnego Twojego rozmówcy, przeprowadź kalibrację*. (KALIBRAJA NA OGÓŁ CZYNNOŚCI SŁUŻĄCYCH DO WZOROWANIA)

Aby ją wykonać, zapytaj po prostu o coś, co na pewno spowoduje dostęp do określonego systemu. Na przykład poproś o przypomnienie sobie czegoś (obrazu, dźwięku) lub wyobrażenie. Zaobserwuj czy zachodzi ten wzorzec, czy może jakiś inny (albo wcale nie zachodzi).

Jeżeli któraś z pozycji występuje wyjątkowo często to może to wskazywać na dominujący system reprezentacyjny danej osoby. Sprawdź czy pokrywa się on z charakterystycznymi, często używanymi słowami, a następnie zacznij korzystać z tego systemu, abyście dobrze się rozumieli.

Czy czegoś tu nie brakuje?

Wiesz już jak należy interpretować sytuację, kiedy ktoś patrzy w górę, w dół, na prawo i na lewo, ale możesz zastanawiać się co dzieje się w sytuacji, gdy oczy skierowane są prosto, na przykład tak:

Naukowcy proponują dwa rozwiązania takiej sytuacji

• możesz po prostu zignorować wszystkie niejednoznaczne pozycje,

• możesz wykonać kalibrację, aby odkryć czy dana pozycja oczu rzeczywiście coś dla tej osoby oznacza.

UWAGA: Możesz sprawdzić jak to jest w Twoim przypadku, ale uważaj, gdyż wiedząc o tym, jak to "powinno" wyglądać możesz się zasugerować i utrudnić sobie badanie. Najlepiej poeksperymentować ze swoimi znajomymi, którzy nie wiedzą o tych zasadach.