Historia karty

Anegdota mówi, że wszystko zaczęło się od przygody amerykańskiego dżentelmena w restauracji. Po zjedzeniu obiadu spostrzegł on, że nie ma przy sobie pieniędzy. Zaproponował więc, by wpisano go do księgi dłużników. Okazało się jednak, że w restauracji nie ma takiego zwyczaju. Sięgnął więc po kartonik leżący na stoliku i napisał na nim, że zobowiązuje się do zapłacenia rachunku, poświadczając to własnoręcznym podpisem. Tak pojawił się pierwowzór karty kredytowej, która w krótkim czasie zrewolucjonizowała cały świat finansów. Inna wersja głosi, że pierwsze substytuty kart kredytowych pojawiły się w Stanach Zjednoczonych w postaci imiennych dowodów, jakie hotele wystawiały swoim stałym klientom po to, by zabezpieczyć się przed kradzieżą gotówki.

Oficjalny start - karta konsumencka

Wszystkie źródła zgodnie podają tę samą datę, jeśli chodzi o moment pojawienia się właściwych kart kredytowych. Pierwsza oficjalna data w historii kart kredytowych to rok 1917. Wtedy to właśnie amerykańska firma handlowa "Smart and Roebuck" wprowadziła dla swoich klientów pierwszą w świecie kartę kredytową. Był to zwykły kawałek metalowej blaszki, na której podano tylko dane klienta korzystającego z kredytu firmy oraz jego podpis. 

W latach 20 amerykańskie towarzystwa naftowe oraz wielkie konsorcja handlowe rozpoczęły emisję kart dla swoich stałych klientów. Zostali oni uprawnieni do bezgotówkowego zakupu towarów lub usług, oferowanych przez te firmy. Karty tego typu, tzw. karty konsumenckie wydawane są do tej pory przez firmy sfery niebankowej, np: domy towarowe, hotele, restauracje, linie lotnicze, kasyna, itd. 

Celem wydawania kar typu konsumenckiego jest trwałe związanie klienta z firmą. Cechą charakterystyczną karty konsumenckiej jest porozumienie dwustronne. Jedną ze stron jest firma wydająca kartę i zarazem ją akceptująca, drugą jej posiadacz. Posiadacz karty może nią płacić tylko w firmie, która ją wyemitowała. 


Kolejny etap - karta bankowa

W historii kart płatniczych kolejny ważny etap stanowiły lata 1946-1955. Gospodarka Stanów Zjednoczonych przeżywała wtedy okres prosperity. Do walki o klienta włączyły się banki, rozszerzając swą ofertę, pojawiły się pierwsze bankowe karty kredytowe. Stało się to możliwe dzięki zastosowaniu nowoczesnych technik obliczeniowych, obniżających diametralnie koszty zaciągania kredytów. Pierwsze karty bankowe miały charakter wyłącznie lokalny. 

Bankowe karty płatnicze pojawiły się ok. 50 lat temu i bardzo szybko stały się nieodzownym elementem życia milionów ludzi. W krajach wysoko rozwiniętych dawno zniknęły pytania o sens posiadania plastikowych pieniędzy. Bank, który nie ma kart w swojej ofercie nie liczy się na rynku. 

Jak wykazują doświadczenia krajów zachodnich, a co zauważają również polscy sprzedawcy, punkty honorujące karty cieszą się większym zainteresowaniem klientów. Właściciele punktów wysoko oceniają bezpieczeństwo rozliczeń bezgotówkowych. Równie ważne jest ułatwianie zakupów klientom, unikanie ewentualnych pomyłek przy posługiwaniu się gotówką, ochrona przed przyjęciem fałszywych banknotów oraz prestiż punktu. 

Dziś wystawcy kart walczą o klienta proponując mu wraz z kartą wiele dodatkowych usług. Często są to ubezpieczenia (od opóźnień w podróży, zagubienia bagażu itp.), prawo do korzystania ze specjalnych pomieszczeń na lotniskach, preferencyjne kredyty, specjalne połączenia telefoniczne. 

Dzieje kart emitowanych przez banki i instytucje nie bankowe różnią się od siebie tak samo, jak funkcje, które karty te miały spełniać. Pierwsze znalazły się w użyciu karty konsumenckie wydawane przez firmy dla najlepszych klientów. Później plastikowe pieniądze zaczęły wprowadzać kolejne instytucje nie finansowe związane przede wszystkim z podróżowaniem i rozrywką (karty klubowe, czy karty T&E - Travel & Entertainment): biura podróży, hotele, restauracje. Szybko ukształtowała się główna funkcja kart parabankowych: Miały uczynić podróż łatwą i przyjemną. 

Następnie zostały wprowadzone karty bankowe, które były efektem walki o klienta w czasach dużego nasycenia rynku usług bankowych w USA, miały one ułatwić dostęp do gotówki. Karty bankowe przez dłuższy czas miały charakter lokalny, w przeciwieństwie do kart parabankowych, które szybciej zyskały zasięg krajowy i międzynarodowy. Z czasem różnice pomiędzy kartami bankowymi i nie bankowymi stopniowo zacierały się. Karty bankowe wkroczyły do punktów sprzedaży, w tym również hotelowo - gastronomicznych, zaś karty klubowe wyszły poza sektor turystyczno - wypoczynkowy, dając użytkownikom możliwość wypłacania gotówki (w biurach podróży, bankach i bankomatach). Zarówno karta bankowa, jaki klubowa ułatwiała podróż i umożliwiała pobranie gotówki w lokalnej walucie.

Definicja karty

Karta stanowi ekwiwalent gotówki (nie pieniądza). Początkowo była kawałkiem blaszki z wytłoczonymi danymi okaziciela (karty rabatowe). Dziś wykonana jest z masy plastycznej o znormalizowanych wymiarach 54 mm x 86 mm. Karta jest własnością wystawcy (system, bank), okazicielowi służy do regulowania płatności na warunkach ustalonych przez wystawcę. Uporządkowanie zasad wydawania kart przez wystawców, doprowadziło do ustalenia standardów oznaczeń kart poszczególnych systemów. I tak: 

* numer karty Diners Club zawsze rozpoczyna się od cyfry 3 i posiada logo charakterystyczne dla systemu 

* numer karty Eurocard, MasterCard, Access zawsze rozpoczyna się od cyfry 5 i posiada charakterystyczne dla systemu logo i hologram 

* karta JCB to numer początkowy od liczby 35 oraz stałe logo i hologram 

* karta Visa cyfra 4, logo i hologram 

* karta POLCARD cyfra 59 lub 6 logo i hologram 

* karta PBK Styl liczba 5892 41 lub 6016 20 i logo (w tym wypadku logo PBK SA) 

Oprócz cech przynależności do systemu, na karcie znajduje się wiele elementów służących identyfikacji okaziciela, sprawdzeniu ważności kart czy zabezpieczających kartę przed użyciem przez osoby niepowołane. Na awersie karty widnieją 

* cechy systemów (logo, hologram, numer początkowy, oznaczenie 

* dodatkowe np. flying V) 

* dane okaziciela 

* data ważności karty 

* oznaczenie lokalności bądź międzynarodowości karty 

* opcjonalnie zdjęcie 

Coraz częściej na awersie karty pojawia się mikroprocesor, który w przyszłości wyprze zapis na pasku magnetycznym. Rewers to: 

* pasek magnetyczny z naniesionymi danymi o karcie i jej okazicielu (do odczytu przez elektroniczne terminale POS) 

* pasek do podpisu (z dodatkowymi zabezpieczeniami 

* charakterystycznymi dla systemów np. pewien określony dla jednej karty algorytm cyfr) 

* informacje od wystawcy (czyją własnością jest karta, co robić w przypadku zagubienia) 

* opcjonalnie zdjęcie okaziciela 

Standardy wymiarów kart określone zostały przez ISO (International Organization for Standarization) w roku 1985 aktem ISO 7810 - Identification cards - Physical characterictics. Karta jest własnością wystawcy (sieć handlu detalicznego, bank), okazicielowi służy do regulowania płatności na warunkach ustalonych przez wystawcę. Uporządkowanie zasad wydawania kart przez wystawców, doprowadziło do ustalenia standardów oznaczeń kart poszczególnych systemów. I tak ISO 7812 - (Numbering system and registration procedur for issuer identifiers) kolejne początkowe numery przyznało następującym instytucjom: 

* karty T&E 

* banki/instytucje finansowe 

* sieci handlowe i bank

Klasyfikacja, typy i rodzaje kart

Karta płatnicza jest środkiem płatniczym umożliwiającym regulowanie płatności w sposób bezgotówkowy. Początkowo była kawałkiem blaszki z wytłoczonymi danymi okaziciela. 

Typów i sposobów podziału kart jest bardzo dużo. Można ustalać różne kryteria. Podstawowym wyróżnikiem jest funkcja płatnicza. Wyróżniamy w ten sposób karty płatnicze i niepłatnicze. W wielu krajach zamiast pojęcia karta płatnicza używa się określenia karta kredytowa; dotyczy to zwłaszcza krajów anglosaskich. Wzięło się to stąd, że wśród kart wydawanych w tych krajach od początku dominują karty kredytowe. Generalnie jednak karta płatnicza jest pojęciem szerszym niż karta kredytowa.

Ze względu na charakter umowy i rodzaj rozliczeń pomiędzy klientem a organizacją wystawiającą karty możemy je podzielić w następujący sposób: 

* kredytowe

* typu "charge"

* debetowe 

Doświadczenia lat 80, kiedy to wielu okazicieli kart wpadało w "pułapkę kredytową" powodowało obecnie wzrost zainteresowania kartami debetowymi. Stanowią one coraz większy (w Europie) procent wydawanych kart. Ich używanie to większa kontrola wydatków. Okaziciel nie musi bezustannie śledzić stanu konta. W wypadku wybrania wszystkich środków z karty nie otrzyma zgody na dalsze transakcje, do momentu aż zasili rachunek o kwotę określoną w regulaminie. Popularnymi kartami debetowymi są Maestro czy Visa Electron. 

Karty mają określoną akceptowalność, bywają: 

* lokalne - ważne jedynie na terenie kraju, w którym zostały wystawione (np. karta PolCard, PBK Styl) 

* międzynarodowe - ważne na całym świecie. 

Bywają karty wystawiane do spółki przez różne organizacje (np. Diners Club - Amoco, JCB - Honda) nazywamy je co - branded i affinity w zależności od relacji między wydającymi je firmami. 

Nośnikiem informacji na kartach płatniczych jest pasek magnetyczny lub mikroprocesor niosący ukryte, zakodowane dane o kliencie i karcie. Wyróżniamy więc karty magnetyczne, hybrydowe (pasek magnetyczny plus mikroprocesor) i mikroprocesorowe. 
Karty magnetyczne są tanie w produkcji, technologia ich obsługi jest sprawdzona i sprawna, choć ilość informacji, które można na pasku magnetycznym zawrzeć jest niewielka. 

Karta kredytowa
Karta kredytowa - oznacza, że bank godzi się kredytować klienta. Termin spłaty i wysokość kredytu są wypadkową statusu klienta w banku i negocjacji klient-bank. Jedną z form karty kredytowej jest "evolving credit card" Polega to na tym, że posiadacz karty uzyskuje co miesiąc możliwość zaciągania kredytu do określonego limitu i samodzielnie decyduje, czy spłaca swe zobowiązania wobec banku natychmiast czy wykorzystuje możliwość kredytowania dokonanych transakcji. Co miesiąc linia kredytowa jest odnawiana ("revolving credit card" oznacza w języku angielskim powtarzający się, cykliczny kredyt). Posiadacz karty jest zobowiązany do regulacji raz w miesiącu pewnej kwoty zwanej minimalną płatnością, wynoszącej z reguły równowartość 5-10% wszystkich finansowych zobowiązań wobec banku wynikłych z transakcji dokonywanych przy użyciu karty. Posiadacz karty może także uregulować wszystkie swoje zobowiązania i nie wykorzystuje wówczas przysługującego mu, możliwego "do wzięcia" kredytu. Minimalne płatności zostały wprowadzone aby bank mógł zachować kontrolę nad udzielanym kredytem i aby dług posiadacza karty nie mógł rosnąć w nieskończoność przy odnawianym co miesiąc limicie kredytowym. 

Karta charge
Karta charge - to możliwość zakupów, za które płacimy najczęściej raz w miesiącu gdy bank przesyła nam rachunek oraz zestawienie transakcji. Na całkowice zlikwidowanie długu mamy określony czas, potem bank nalicza odsetki karne. Do kwot transakcji doliczana jest niewielka prowizja Posiadacz rachunku nie musi posiadać rachunku u wydającego kartę. 

Karta debetowa
Karta debetowa - to możliwość dokonywania zakupów tylko do wysokości stanu konta na określonym rachunku bankowym. Posiadacz karty musi mieć rachunek w danym banku.

Organizacje emitujące karty

* Visa International 

* MasterCard 

* American Express

* JCB International 

* Diners Club International 

* PolCard 

 Visa International
Prekursorem tego systemu był kalifornijski Bank of America, który swoje pierwsze karty wprowadził w 1959 roku. 

Karta wydana przez Bank of America była nowatorska ze względu na swój charakter i prostszy dostęp dla przeciętnego Amerykanina. Dotychczasowe karty były typu "charge", tzn. , że posiadacz musiał w ściśle określonym terminie realizować w stosunku do wydawcy karty swoje zobowiązania finansowe i nie mógł przekładać terminów płatności. 

Karta BankAmericard była to tzw. "revolving credit card". Polega to na tym, że posiadacz karty uzyskuje co miesiąc możliwość zaciągania kredytu do określonego limitu i samodzielnie decyduje, czy spłaca swe zobowiązania wobec banku natychmiast czy wykorzystuje możliwość kredytowania dokonanych transakcji. Co miesiąc linia kredytowa jest odnawiana ("revolving credit" oznacza w języku angielskim powtarzający się, cykliczny kredyt). Posiadacz karty jest zobowiązany do regulacji raz w miesiącu pewnej kwoty zwanej minimalną płatnością, wynoszącej z reguły równowartość 5-10% wszystkich finansowych zobowiązań wobec banku wynikłych z transakcji dokonywanych przy użyciu karty. Posiadacz karty może także uregulować wszystkie swoje zobowiązania i nie wykorzystuje wówczas przysługującego mu, możliwego "do wzięcia" kredytu. Minimalne płatności zostały wprowadzone aby bank mógł zachować kontrolę nad udzielanym kredytem i aby dług posiadacza karty nie mógł rosnąć w nieskończoność przy odnawianym co miesiąc limicie kredytowym. Ekspansję w Europie, karta rozpoczęła w 1966 roku, wydawać ją zaczął brytyjski potentat bankowy Barclays Bank. 

W 1977 roku pojawia się nazwa VISA zachowując znany już na świecie układu kolorów (niebieski, biały, złoty). 

Produkty Visa International to: 

* classic - powszechna 

* business - służbowa, firmowa 

* gold - wydawana tylko najlepszym klientom banku 

* electron - do obsługi w urządzeniach elektronicznych (ATM i POS) 

* plus - do bankomatów. 

Najnowszymi produktami Visa są mikroprocesorowe: 

* Visa Cash - elektroniczna portmonetka, do drobnych płatności (opłata za metro, czy przejazd przez autostradę) 

* CCPS (Chip Card Payment Service) - karta z paskiem magnetycznym i procesorem, od marca 2000 wdrażana w Polsce. 

* COPAC (Chip Off-line Pre Authorized Card) - specjalnie dla krajów, w których system telekomunikacyjny jest niedoskonały. 
Ze względu na rozwój rynku kart Visa w Polsce powołano biuro Visa International z siedzibą w Warszawie (0-22) 630 68 01. 

 MasterCard
System ten swoje początki wywodzi również z Kalifornii, gdzie w 1960 roku kilka banków utworzyło organizację California Bank Card Association (CBCA) powołaną do wspólnego wydawania kart kredytowych o nazwie Master Charge. 

W 1969 roku CBCA przekazała prawa do całego swojego przedsięwzięcia , a w tym również do znaku "Master Charge" Interbank Card Association, organizacji utworzonej w roku 1966. W 1968 roku przystąpił pierwszy bank spoza USA (meksykański) i ICA stała się tym samym organizacją międzynarodową. W 1979 Interbank ogłosił zmianę nazwy i wyglądu karty. Pod koniec 1983 roku MasterCard zastąpiła ostatecznie dotychczasową kartę Master Charge. MasterCard najprężniej rozwija się do dziś w Stanach Zjednoczonych, gdzie jest tak popularna jak VISA. 
W roku 1968 Master Charge podpisała umowę o współpracy z pierwszą europejską organizacją kart kredytowych - Eurocard. Organizacja ta została założona w 1964 r. z inicjatywy banków szwedzkich oraz przedstawicieli hoteli i osób prywatnych. 
W 1983 roku MasterCard wykorzystał do ochrony kart najnowszy cud techniki - hologram -mały, trójwymiarowy rysunek przedstawiający stały symbol, trudny do podrobienia i drogi w produkcji. Dzięki niemu znacznie zmniejszyła się i tak niewielka ilość fałszerstw. 

MasterCard był pionierem również w emitowaniu karty typu business. Pierwszy MasterCard Business został wydany w 1985 roku. Pozwala ona na regulowanie opłat związanych z funkcjonowaniem firmy. 

Dodać należy, że MasterCard pojawił się w 1987 roku w Chinach, jako pierwszy system płatniczy oferujący karty. Rok 1988 przyniósł inną, odważną decyzję, zdobywania nowego i egzotycznego rynku - Rosji. 

We wrześniu 1992 r. powstaje Europay Int., ściśle powiązany z MasterCard, który jest jego strategicznym partnerem 

W Europie Europay wysunął się na czoło jeśli chodzi o ilość wydanych kart. MasterCard wciąż jednak wydaje większą część całość emitowanych przez MasterCard kart. Jednak jego działania skierowane są na kraje poza europejskie. 

Produkty systemu MasterCard to: 

* klasyczna 

* Business 

* Gold Card 

* Signia - "ponad złota" 

* Cirrus (tylko do bankomatów), 

* Maestro (do terminali elektronicznych) 

* MasterCard Electronic - kredytowa, lokalna 

* Cirrus/Maestro (patrz wyżej) 

* gwarancyjne do euroczeków 

MasterCard jest jednym ze sponsorów rozgrywek piłkarskich (Mistrzostw Świata czy Europy). 

W roku 2001 nastąpiło połączenie obu firm. Dziś funkcjonuje jedna nazwa - MasterCard International 

Polskie biuro MasterCard mieści się w Warszawie, tel: [phone]. 

 American Express
American Express, założony w 1850 roku, jest firmą o najdłuższej tradycji na świecie w zakresie dokonywania przekazów pieniężnych oraz emisji czeków podróżnych. W celu rozszerzenia oferowanych usług, firma ta wydała w 1958 roku własną kartę płatniczą typu T&E, znaną dziś powszechnie na świecie jako "zieloną" kartę AmEx. 

American Express jest organizacją typu klubowego. Jest to największa i ciesząca się najlepszą renomą firma tego typu. 

Organizacja ta emituje karty w kilku podstawowych wersjach: 

* zielona - klasyczna 

* złota - klasyczna o "podwyższonym standardzie" 

* platynowa - wprowadzona w 1984 roku, przyznawana jest tylko VIP-om. 

* corporate - karty służbowe. 

* optima - karty kredytowe. 

Z biurem American Express można kontaktować się pod telefonem (22) 581 52 00 

 JCB International 
Organizacja JCB powstała w roku 1961 i przez pierwsze dwa dziesięciolecia rozwijała się i zdobywała sobie pozycję tylko na rynku japońskim . Od 15 lat opanowuje cały świat . Członkami tej firmy są banki japońskie. Skrót JCB oznacza Japan Credit Bureau. Jest to macierzysta firma japońska, a posiadacze kart kredytowych JCB - to nadal w 99% Japończycy. 

W roku 1981 firma wyszła poza Japonię i obecnie karty wystawiane przez JCB akceptowane są w ponad 140 krajach całego świata. Karty JCB są honorowane obecnie już w blisko 4,0 milionach punktów sprzedaży. 

Pierwotnie celem wyjścia poza Japonię była chęć wzorowej obsługi na całym świecie okazicieli kart. Z czasem pomyślano o wypromowaniu karty JCB wszędzie tam gdzie instytucja kart płatniczych jest szeroko akceptowana. 

JCB utrzymuje, że nie chce konkurować z istniejącymi już systemami kart. Chce jedynie wypełnić jedną z nisz i rozwijać specyficzny tylko dla siebie styl i klimat traktowania posiadacza karty. Oferuje im szeroki wachlarz umów z liniami lotniczymi, najpopularniejszymi hotelami czy sieciami domów towarowych, w których mogą oni liczyć na specjalne zniżki (programy "Shopping Passport" czy "World hotel service"), oraz sieć specjalnych JCB Plaza i JCB Desk, których pracownicy pomagają okazicielom karty. 

W czerwcu 1990 roku wydano pierwszą kartę tej firmy w Europie. Obecnie na świecie w obiegu jest ponad 30 milionów kart tej organizacji, a obroty na koniec roku 1994 wynosiły 35,1 miliarda dolarów amerykańskich. 

JCB wydaje wiele różnego rodzaju kart kredytowych dla różnych osób. Są wśród nich takie karty jak: 

* klasyczna 

* Ladies 

* J-1 

* Nexus 

* Travel 

* Grande 

* Gold 

* Class Card - Corporate 

Symbolowi JCB towarzyszą często na karcie symbole innych światowych rekinów przemysłowych jak: Sony, Toyota czy Honda. 

 Diners Club International
Organizacja ta została utworzona w 1950 roku. Od 1990 r. właścicielem Diners Club jest CITIBANK. Główna siedziba Diners Club International Limited mieści się w Chicago. 

Karty Diners Club stanowią ok. 1% kart międzynarodowych liczących się systemów i zajmują pod tym względem piąte i ostatnie miejsce. Karta ma charakter ekskluzywny, elitarny, nie jest kartą masową. Karta DC jest używana głównie przez osoby często podróżujące służbowo, ale również prywatnie. Przy jej użyciu regulowane są głównie należności za bilety lotnicze, usługi hotelowo-gastronomiczne, wynajem samochodów. Przeciętna wartość transakcji dokonanej przy użyciu karty DC jest co najmniej kilkanaście razy wyższa od przeciętnej transakcji. 

Karta DC jest najczęściej kartą "charge" tzn. kwota każdej transakcji jest dopisywana do rachunku, który musi być regulowany po zakończeniu okresu rozliczeniowego. 

Diners Club emituje dwa rodzaje kart: 

* lokalne 

* międzynarodowe. 

Polska posiada największą wśród krajów Europy Wschodniej sieć punktów akceptujących karty Diners. 

Kontaktować się z biurem Diners Club można pod telefonem (22) 826 07 66 

 Karta POLCARD 
Projekt krajowej karty płatniczej POLCARD został opracowany przez pracowników PolCardu w 1993 roku, a pierwsza karta nosząca logo POLCARD została wydana przez Bank Inicjatyw Gospodarczych BIG SA w lipcu tego roku. Zamiarem autorów projektu było stworzenie jednolitego, ogólnodostępnego krajowego systemu płatniczego. Karta POLCARD, oferowana na korzystniejszych warunkach niż karty międzynarodowe zyskała sobie uznanie, dziennik Rzeczpospolita zaliczył jej wydanie do wydarzeń roku. Karta POLCARD jest kartą lokalną - znaczy to, że przeznaczona jest do używania na terenie Polski. 

Karta wystawiana jest jako: 

* Classic 

* Business 

* POLCARD BIS 

* POLCARD TEMPO 

Wprowadzona na rynek w lutym 1998 karta POLCARD BIS jest przeznaczona do pracy w środowisku elektronicznym (tzn. można nią płacić w punktach wyposażonych w terminale POS lub wyjmować gotówkę w bankomatach).

Inne karty

Karta z mikroprocesorem
W Polsce słownictwo związane z kartami z mikroprocesorem nie jest jednorodne i nie jest do końca uporządkowane. Nazwą o najbardziej szerokim zakresie w języku angielskim jest IC card (Integrated Circuit Card). 

Karty inteligentne można różnicować na wiele różnych sposobów. Najważniejszy podział wynika z rodzaju zastosowanego układu scalonego. W uproszczeniu możemy wyróżnić tutaj dwa podstawowe typy kart: 

* karty z pamięcią (ang. memory cards), 

* karty z mikroprocesorem (ang. smart cards). 

Karty z pamięcią nie posiadają mikroprocesora, a tylko pamięć. Karty te nie mogą wykonywać zbyt wielu skomplikowanych operacji i w związku z tym stosuje się je obecnie do prostych rozwiązań jak przedpłacone karty telefoniczne lub karty kontroli dostępu. 

Karty z mikroprocesorem są używane przy bardziej rozwiniętych zastosowaniach, zwłaszcza jeśli mogą spełniać wiele funkcji (np. bankowe karty płatnicze), mogą one pełnić funkcję małych komputerów. 

Wyposażenie w procesor powoduje, że możliwe zastosowania takiej karty zależą teoretycznie od wyobraźni programisty i od ograniczeń związanych z szybkością procesora i wielkością pamięci. Jak wykazało dotychczasowe doświadczenie w praktyce duże znaczenie ma oczywiście rachunek ekonomiczny i konkurencja wcześniejszej formy karty - karty z paskiem magnetycznym. 

Inny ważny podział to sposób komunikowania się karty elektronicznej ze światem zewnętrznym. Wyróżniamy tutaj dwa główne typy kart: 

* karty kontaktowe (ang. contact - based cards) 

* karty bezkontaktowe (ang. contactless - based cards). 

Karty kontaktowe mają styki, które muszą się połączyć z odpowiednimi stykami w urządzeniu czytającym kartę. Obecnie większość kart na świecie są to właśnie karty kontaktowe. 

Karty bezkontaktowe nawiązują komunikację ze światem zewnętrznym na odległość głównie za pomocą fal radiowych o różnej częstotliwości. Istnieją już obecnie praktyczne rozwiązania, które umożliwiają np. wjazd na płatną autostradę bez konieczności zatrzymywania się (przy normalnej prędkości jazdy i odległości samochodu od urządzenia kontrolnego do 72 metrów) . W przypadku nieważności karty urządzenia kontrolne zapalają czerwone światło, a gdy kierowca nie przestrzega tego i jedzie dalej automatycznie robione jest zdjęcie numerów rejestracyjnych pojazdu i informowana zostaje policja drogowa w celu wystawienia mandatu. 

Większość kart bezkontaktowych nawiązuje łączność z odpowiednim terminalem na znacznie mniejszą odległość , z reguły jest to 10 - 20cm. 

Przewiduje się, że karty tego typu mogą mieć duże zastosowanie w masowej, publicznej komunikacji miejskiej. 

Można powiedzieć, że karta z mikroprocesorem powstała już w 1974 roku a jej "ojcami" byli Francuz Roland Moreno i Niemiec Jurgen Dethloff. Pierwsze zastosowania miały ograniczony zasięg. W bankowości przełomem stały się działania podjęte przez banki francuskie, które w 1982 roku rozpoczęły prace nad kartami z mikroprocesorem, a w 1992 roku 21 milionów kart bankowych we Francji posiadało już mikroprocesor. Karty elektroniczne długo znajdowały sobie drogę do masowego zastosowania w różnych dziedzinach. 

Mogą spełniać nie tylko funkcje płatnicze lecz także szeroko pojęte informacyjne (karta zdrowia, informacji o naprawach pojazdu), czy kart dostępu (do informacji czy pomieszczeń lub usług). Obecny hit telekomunikacyjny, telefonia GSM to system pracujący w oparciu o umieszczaną w aparacie kartę z układem mikroprocesorową 

Karty mikroprocesorowe dzielą się na: 

* memory, gdzie informacja zapisana jest wprawdzie w układzie scalonym, lecz jest to "bierny" zapis. Ma ona jedynie dużo większą pamięć od karty magnetycznej. 

* smart, która materiał zapisany poddaje obróbce, może np. kontrolować poczynania użytkownika i uniemożliwiać je, jeśli są nieprawidłowe. Karta taka "komunikuje się" z czytnikiem, który może modyfikować zapis na procesorze. 

Zastosowanie kart elektronicznych dla celów płatniczych dopiero się rozpoczyna. Większość wdrażanych projektów ma charakter pilotażowy i nigdzie nie został jeszcze wprowadzony masowy, komercyjny produkt. W pilotażowych rozwiązaniach przoduje obecnie Europa. Wynika to z tego, że Europa ma znacznie droższą i mniej sprawną telekomunikację niż Stany Zjednoczone. W USA do niedawna nie widziano potrzeby zastępowania tradycyjnej karty płatniczej nowym produktem. Większość transakcji wymaga połączenia z odległym systemem komputerowym w celu weryfikacji transakcji ale przy sprawnej i taniej telekomunikacji w USA nie jest to kłopotliwe. Jednocześnie weryfikacja PIN-u daje duże bezpieczeństwo takiej transakcji. W Europie sytuacja wygląda inaczej, gdyż koszty telekomunikacji są tu wyższe a brak weryfikacji dużej części transakcji zwiększa także koszty związane z oszustwami. Obecnie w Europie i innych krajach testowanych i wdrażanych jest wiele projektów kart elektronicznych . 

Karta z mikroprocesorem umożliwi bezpieczne przeprowadzanie transakcji w trybie off-line, bez konieczności ich weryfikacji w odległym centralnym komputerze. Obniży to koszty związane z telekomunikacją, zwiększy szybkość operacji i rozszerzy zasięg transakcji o miejsca gdzie nie ma telekomunikacji lub byłaby ona zbyt kosztowna (np. w automatach z napojami lub z biletami komunikacji miejskiej). 

Karta elektroniczna znacznie usprawni kontakt z klientem banku na odległość. Możliwe będzie znaczne zwiększenie usług dostępnych bezpośrednio z domu lub biura. Home i office banking będą przy tym znacznie bardziej bezpieczne. Zdecydowanie zwiększy się liczba dokonywanych w ten sposób płatności, przelewów z jednego konta na drugie i innych operacji bankowych. Karta z mikroprocesorem umożliwi poprawną identyfikację klientów banków i bezpieczną transmisję szyfrowanych informacji. 

Karta elektroniczna ograniczy liczbę wizyt klientów w banku. Możliwe będzie ograniczanie liczby oddziałów i zmniejszanie zatrudnienia przy bezpośredniej obsłudze. Zamiast tradycyjnych oddziałów będą powstawać elektroniczne oddziały banków i punkty obsługi, gdzie elektroniczna karta umożliwi bezpieczne korzystanie z usług bankowych. Zwiększone zostanie bezpieczeństwo transakcji. 

Są też inne podziały kart płatniczych np: 

* płatnicze 

* bankowe 

* niebankowe (sieci handlowe, sieci stacji benzynowych, firmy telekomunikacyjne) 

Od marca 2000 roku PolCard jako pierwsza firma na świecie, rozpoczął instalacje terminali POS z zaawansowaną obsługą kart z mikroprocesorem w standardzie EMV i weryfikacją PIN (zamiast ręcznego podpisu). Standard ten będzie obowiązywał niebawem na świecie. 

PIN dla kart z chipem sprawdzany jest offline, tzn,. bez każdorazowego łączenia się z centrum obsługi kart Bezpieczeństwo transakcji jest wysokie dzięki PIN'owi, jednocześnie zachowana jest szybkość i wygoda transakcji offline. Dziś w sieci PolCardu pracuje 12 tys. urządzeń tego typu. Wszystkie obecnie pracujące terminale bez PIN padów zostaną wkrótce wyposażone w te urządzenia. 

Karty niepłatnicze
Karty niepłatnicze to osobny segment rynku. Poniżej opisano tylko kilka zastosowań. W Polsce często może to być zwykły kawałek kartki zatopiony w folii, jednak coraz częściej pojawiają się karty rabatowe odpowiadające standardom światowym. 

* Karta rabatowa 

* Dostępu 

* Karta linii lotniczych (dla często podróżujących)