Warunkiem właściwego doskonalenia zwierząt jest wiarygodna ocena ich użytkowości, właściwe prowadzenie dokumentacji hodowlanej i w miarę dokładne szacowanie wartości hodowlanej.
Tożsamość zwierząt w stadzie można potwierdzać na podstawie znakowania za pomocą:
Kolczyków.
Malowania numerów.
Wymrażania.
Zakładania pasów z numerami na szyję.
Rysowania konturów zwierzęcia.
Fotografowania.
Badań serologicznych krwi.
Odcisków śluzawicy.
Znakowanie zwierzęcia musi być trwałe, tak, by przez całe życie można było identyfikować zwierzęta. W Unii Europejskiej obowiązuje jednolity system znakowania bydła, co łączy się z dopłatami do produkcji zwierzęcej, jak i rygorami dotyczącymi obrotu zwierzętami. Paszport jaki otrzymuje każde zwierzę po urodzeniu zawiera wszystkie podstawowe informacje (data urodzenia, nr kolczyka, płeć, nr matki, miejsce pochodzenia, data sprzedaży, data uboju lub śmierci. Zgodnie z obowiązującymi przepisami zapisy na kolczykach są ujednolicone, tak by można było na nich odczytać kraj pochodzenia, numer zwierzęcia, miejsce urodzenia, gospodarstwo.
Księgi bydła zarodowego są dokumentami, do których wpisuje się zwierzęta po spełnieniu określonych kryteriów:
Zdrowia.
Użytkowości.
Budowy.
Minimalnego udziału genów danej rasy.
Księgi zarodowe prowadzi się oddzielnie dla ras i odmian bydła, oddzielnie dla krów i buhajów. Dla krów prowadzi się księgę wstępną i główną, dla buhajów tylko główną. W księdze głównej krów wyróżnia się również rozdział ELITA przeznaczony dla krów o najwyższej użytkowości.