Odpowiedzi na stresy abiotyczne i biotyczne.
Sygnały endogenne:
-Kwas salicylowy i jego syntetyczne odnogi.
Systemina- jedyna wyizolowana z roślin polipeptyd będący zbudowany z 18 aminokwasów.
Nadtlenek wodoru.
Tlenek azotu.
Systemiczne nabyta odporność (SAR):
- roślina nabywa odporność systematyczną w następstwie często słabej i lokalnej infekcji pierwotnej, powodowanej przez różnorodne mikroorganizmy patogeniczne. Objawiają się wzrostem odporności i
-Odporność indukowana może być w obrębie tego samego organu: w ramach nabytej odporności lokalnej (LAR) w ramach nabytej odporności systematycznej (SAR). Wzmagają ich działanie zarówno induktory biotyczne i abiotyczne.
Oddziaływanie na poziomie regulacji:
Oprócz genów specyficznych bądź nie specyficznych odporności względem danego patogenu obecne są w roślinie geny odpowiedzialne za uruchamianie reakcji obronnych, zapobiegających rozwojowi choroby. W interakcji obu typów genów dochodzi do uruchomienia.
Argumenty za SAR:
-systematyczna nabyta odporność – wykorzystuje naturalne mechanizmy obronne tkwiące w organizmie roślinnym dla tego jest bezpieczna dla człowieka i środowiska
-SAR jest niespecyficzna względna patogenów co oznacza, że jest skuteczna przeciwko szerokiemu spektrum patogenów.
-przypomina w swym charakterze odporność poziomą
-umożliwia uruchomienie reakcji obronnych przez skrajnie podatne odmiany roślin, cenne dla nas ze względu na posiadane cechy użytkowe.
Właściwie dobrane induktory SAR gwarantują:
-wysoki poziom odporności SAR i długi czasokres jej trwania
-brak toksycznych metabolitów w roślinie
-brak efektu obniżki plonu, raczej stymulacja wzrostu i rozwoju roślin
-łączenie skutecznych induktorów
-łatwość ich stosowania (rozpuszczalność w H20, nietoksyczność i niska cena).
Odpowiedzi rośliny na abiotyczne czynniki środowiska:
Jak bronią się rośliny:
-unikanie stresu
-tolerowanie stresu
-przeciwdziałanie
Przetrwanie niekorzystnych warunków możliwe jest tylko wtedy gdy organizm po odebraniu i rozpoznaniu bodźca ze środowiska za pośrednictwem receptorów i przetransportowania sygnału do wnętrza komórki, wykaże zdolność do szybkiego uruchomienia czynników obronnych.
Deficyt wody:
A)przeciwdziałanie odwodnieniu:
-sprawne pobieranie i przewodzenie wody
-ochrona przed utratą wody
B)tolerowanie odwodnienia
-akumulacja substancji ochronnych
-aktywacja enzymów antyoksydacyjnych oraz alternatywnych dróg metabolicznych
-zmiany składu i właściwości błony
-mechanizm naprawczy.
Adaptacje biochemiczne:
1.Fotosynteza typu C-4 - rozdzielenie anatomiczne
2.Fotosynteza u sukulentów CAM – rozdzielenie dobowe
Substancje ochronne w stresie odwodnienia:
Białka funkcjonalne: dehyd.ryny, osmotyna, ubikwityna, białka opiekuńcze – cha perony.
Białka enzymatyczne: które syntetyzują osmoprotektanty, prolina, betaina, glicyna
Białka o charakterze antyoksydacyjnym: SOD, CAT, POX.
Mechanizmy tolerancji na suszę:
-kwas abscysynowy ABA
-kwas salicylowy (SA) i kwas jasmonowy (JA)
-poliamina i proliny
Dostosowania do suszy:
A)Roślina wrażliwa na suszę:
-unikanie okresu suszy przez dostosowanie rozwojowo – morfologiczne.
-cały cykl rozwojowy kończą przed nadejściem suszy
-przeważają organy podziemne
B)Rośliny odporne na suszę:
I unikające odwodnienia przez:
-sprawne pobieranie wody
-wydajne przewodzenie wody
-ograniczenie transpiracji
-magazynowanie wody
II tolerujące desykację protoplastu:
-przejście w stan anabiozy
-akumulacja substancji ochronnych
-aktywne mechanizmy naprawcze
Stres niskiej temperatury (chłód i mróz):
A)rośliny wrażliwe na chłód (glony ciepłych oceanów, drzewa tropikalne)
Struktura płynno – krystaliczna struktura krystaliczna (żel) (wzrost przepuszczalności, zaburzenie fotosyntezy, zaburzenie oddychania, stres oksydacyjny) trwałe uszkodzenie
Polaryzacja błony depolaryzacja więdnięcie trwałe uszkodzenie
B)Mróz: odwodnione komórki zmiana konformacyjna białek zaburzenia procesów metabolicznych
Odwodnione komórki h2O pozakomórkowe krystalizacje wody uszkodzenie mechaniczne
Uszkodzenie mrozowe:
-ujemne temperatury powodują powstawanie kryształów lodu w przestworach międzykomórkowych (bardziej ujemny potencjał wody niż w cytoplazmie)
-wraz z tworzącymi się kryształami lodu następuje odciągniecie wody z wnętrza komórek
-powiększające się struktury lodu wywierające ucisk na komórki i całe struktury tkankowe, co może doprowadzić do silnych uszkodzeń mrozowych
-odwodnienie cytoplazmy, w tym białek strukturalnych i enzymatycznych prowadzi do nieodwracalnej deformacji przestrzennej białek oraz zmian aktywności enzymatycznych.
-w przypadku silnego morzu dochodzi do deficytu wody co przypomina efekt suszy.
Odporność chłód : wysoki udział kwasów tłuszczowych; stabilność białek; system antyoksydacyjny.
|
Mróz:
A)przystosowania rozwojowe:
-opadanie liści
-tworzenie bulw, cebul
-gromadzenie materiałów zapasowych
B)unikanie krystalizacji wody w komórce:
-gromadzenie substancji osmotycznych
-zdolność do trwałego przechłodzenia wody
-pozakomórkowa krystalizacja wody
C)tolerowanie odwodnienia komórek:
-gromadzenie krioprotektantów
-modyfikacje lipidów błonowych
D)modyfikacja krystalizacji wody pozakomórkowej :
-synteza białek AFP
Molekularne mechanizmy odporności na chłód i mróz:
-zmiana składu lipidów błon – łagodzenie przejścia fazowego błon z postaci płynno – krystalicznej w postać zestalonego żelu
-obecność substancji o charakterze krioprotektantów
-białka – w ścianie komórkowej AFP, niskocząsteczkowe dehydryny, termo stabilne białka szoku cieplnego HSP, białka opiekuńcze – cha perony oraz ubikwityna
-obecność niskocząsteczkowych antyoksydantów i enzymów anty-tlenujących
-akumulacja ABA
Etapy i mechanizmy sezonowej aklimatyzacji hartowaniu:
I etap: II etap: III etap:
-skracający się dzień -częste przymrozki - temperatury ujemne
spadek temperatury
----------------------------indukcja spoczynku --------------------------------------
Zmiana bilansu fitohormonów:
-Gromadzenie materiałów -przebudowa błon -odwodnienie komórek
Zapasowych -tolerowanie odwodnienia
-gromadzenie związków -zwiększenie stopnia
Osmotycznych nienasycenia lipidów
-wzrost tolerancji
na odwodnienie
Zanieczyszczenia antropogeniczne:
A)metale ciężkie:
Toksyczny poziom metali ciężkich:
-stres oksydacyjny + -blokownie grup funkcyjnych białek
*hamowanie fotosyntezy i oddychania
*uszkodzenie struktur komórkowych
-hamowanie wzrostu
-przyspieszone
Mechanizmy odporności roślin na metale ciężkie (Cd, Cr, Hg, Ni, Pb, Zn):
-redukcja pobierania
-unieruchomienie toksycznych jonów w ściance komórkowej
-utrudnianie pobierania przez plazmolemę
-chelatowanie metali we wnętrzu komórek przez białka (fitochelatyny) lub polipeptydy (glutation)
-przenoszenie i magazynowanie metali w wakuoli (deotksyfikacja)
-aktywne usuwanie jonów przez komórkę chuj chuj chuj chuj
Reakcja roślin w zależności od poziomu metali ciężkich w środowisku i roślinie:
A)Wiązanie metali (kwas glutaminowy, cysteina, glicyna) chuj chuj chuj synteza fitochelatyny wzrastające stężenie metalu w roślinie
B)Stres oksydacyjny aktywacja systemu antyoksydacyjnego wzrastające stężenie metalu w roślinie chuj
C)Hamowanie aktywności metabolicznej hamowanie wzrostu lignifikacja wzrastające stężenie metalu w roślinie.
Fitoremediacja – roślina działa jak pochłaniacz metali ciężkich lub substancji toksycznych.
Do oczyszczania środowiska np. kapusta sarepska, gorczyca sarepska.
Szkodliwe działanie SO2:
-hamuje fotosyntezę – SO2 wchodzi w miejsce CO2
-zamykanie aparatów szparkowy i generowanie reaktywnych form tlenu
Odporność rośliny na SO2:
-redukcja pobierania SO2
-zamykanie szparek u roślin
-zmniejszenie zakwaszenia
-duża pojemność buforu komórek
-detoksyfikacja
-wydzielanie H2S
-duża stabilność enzymów
-syndrom C4
-synteza cysteiny i metioniny
Zasolenie:
Szkodliwe jego skutki:
-duże stężenie soli w glebie jest przyczyną zmniejszenia dostępności wody dla rośliny
-jony soli zmieniają stan fizyczny wody co wpływa na odmienne jej oddziaływanie z białkami enzymatycznej oraz błonami komórki
-nadmiar jednego rodzaju soli powoduje ograniczenie pobierania innych pożądanych jonów co prowadzi do zachwiania gospodarki jonowej w komórce
-powyższe zmiany prowadzące do zamierania tkanek, zahamowanie podziałów mitotycznych i finalnie do zrzucania liści i innych organów.
Odporność na zasolenie:
*unikanie stresu (regulacja stężenia):
-bariery na drogach transportu w korzeniu i pędu wykluczanie
-wydalanie przez powierzchnię pędu i korzenia eliminacja
-sukulencja, redystrybucja rozcieńczenie
-sekwestracja w wakuoli kompartymentacja
*tolerowanie stresu:
-specyficznych oddziaływań jonów na cytoplazmę
-zakłócenia stosunków jonowych
-osmotyczne oddziaływanie soli na cytoplazmę.
Allelopatia – jedna roślina działa na drugą powodując jej przyspieszony lub spowolniony wzrost.
Zmiany wywołane przez allelozwiązki na różnych poziomach organizacji rośliny:
-zmiany potencjału elektrochemicznego
-modyfikacje kanałów jonowych i aktywności ATP-az
-peroksydacja lipidów
-obniżanie potencjału wody
-zaburzenia transportu elektronów w chloroplastach i mitochondriach
-hamowanie fosforylacji
-hamowanie mitozy i elongacji komórek
-zmiany aktywności enzymów
-generowanie reaktywnych form tlenu
-hamowanie wzrostu
-obniżenie intensywności transpiracji
-hamowanie fotosyntezy i oddychania
-ograniczenie pobierania i transportu wody oraz składników mineralnych
-deformacja morfologiczno – anatomiczne w strefach wzrostu.
Allelopatia:
-mechanizm zjawisk:
*pozostałości roślin w glebie