Ubezpieczenia gospodarcze wykład 11
15.12.2010 r
W reasekuracji wielkość ryzyka zatrzymanego na własnym rachunku cedenta określana jest mianem zachowka (retention). + odp. Na egzamin
W umowach nieproporcjonalnych cedent również ponosi określoną wielkość szkody, ale z uwagi na inną konstrukcję tego rodzaju pokrycia używamy pojęcia priorytetu (priority) lub punktu granicznego (excess point), do którego, w przypadku wystąpienia szkody, odpowiada cedent. Oczywiście, ponieważ jest to punkt graniczny, to od tej wartości rozpoczyna się również odpowiedzialność reasekuratora.
Marketing ubezpieczeniowy jest to poznawanie, kształtowanie oraz dostosowywanie się do potrzeb i wymagań klientów w zakresie ochrony przed skutkami finansowymi ryzyk, na które są narażone ich dobra materialne i niematerialne.
Zarządzanie marketingiem ubezpieczeniowym to planowanie i wdrażanie koncepcji marketingowych oraz kreowanie orientacji marketingowej w firmie ubezpieczeniowej, których celem jest doprowadzenie do sytuacji spełniającej oczekiwania klientów przy zapewnieniu ekonomiczności działania firmy. Jest to więc zespół działań zmierzających do realizacji zadań marketingowych.
Przypomnienie tego co dawna już niby wiemy- trzeba umieć na egzamin
Podstawowe składowe marketingu ubezpieczeniowego można określić następująco:
planowanie i kontrola – działania prowadzące do zbudowania strategii i planu marketingowego, ocena realizacji przyjętych celów rynkowych oraz niezbędna modyfikacja przedsięwzięć marketingowych dla osiągnięcia zamierzonych celów,
wybór segmentu rynkowego – proces badania i oceny potencjalnych rynków dla produktów firmy. Dokonanie tego wyboru przesądza o wielu pozostałych elementach instrumentarium marketingowego,
kształtowanie portfela produktów – czynności prowadzące do wprowadzania nowych, modyfikacji lub wycofania starych produktów dla zaspokojenia potrzeb zidentyfikowanych klientów. Kształtowanie portfela produktów ma skutki nie tylko rynkowe (sprzedażowe), lecz także techniczno-operacyjne (np. rodzaj potrzebnej obsługi w terenie) oraz ekonomiczno-finansowe (koszty, przychody, rezerwy),
kształtowanie systemu dystrybucji – określenie zasobów i działań niezbędnych dla dostarczenia produktu do klienta,
kształtowanie polityki cenowej – proces budowania taryf ubezpieczeniowych, w który są zaangażowane liczne służby firmy. Ustalenie cen na produkty ubezpieczeniowe jest pochodną trzech celów firmy:
pożądanej stopy rentowności,
pożądanego poziomu sprzedaży,
pożądanego pozycjonowania produktu na tle konkurencji,
obsługa klientów – działania skierowane na utrzymanie satysfakcji klientów, a tym samym na konserwację portfela klientów,
prowadzenie promocji – działania podejmowane w celu komunikacji z klientem, pośrednikami i pracownikami kształtujące ich pozytywny stosunek do firmy i jej produktów.
Mocne i słabe strony firmy ubezpieczeniowej oraz jej otoczenie
Mocne strony | Słabe strony | |
---|---|---|
Atuty (S) | Słabości (W) | |
Czynniki wewnętrzne |
|
|
Szanse (O) | Zagrożenia (T) | |
Czynniki zewnętrzne |
|
|
Otoczenie firm ubezpieczeniowych
Przy likwidacji szkody z firmą ubezpieczeniową współpracują komisarze awaryjni, dyspaszerzy (osoby określające podział (udział %)odszkodowania na poszczególne osoby uprawnione) i rzeczoznawcy do spraw likwidacji strat.
Ubezpieczeniowym Funduszem Gwarancyjnym (UFG)
komisarze awaryjni określają wartość szkód
Proces tworzenia strategii marketingowej rozpoczyna się od przeprowadzenia analizy silnych i słabych stron firmy oraz szans i zagrożeń rynkowych (tzw. analizy SWOT), następnie obejmuje określenie celów rynkowych i ustalenie elementów marketingu mix. Końcowym etapem tworzenia strategii jest przyjęcie planu marketingowego, który jest jej operacyjnym zapisem.
W przypadku firmy ubezpieczeniowej analiza wewnętrzna firmy powinna obejmować w pierwszej kolejności:
portfel produktów firmy,
posiadane przez nią rynki,
stosowany system dystrybucji,
kulturę korporacyjną firmy,
sytuację finansową przedsiębiorstwa,
posiadane zasoby technologiczne.
Czynniki wewnętrzne wpływające na plan marketingowy firmy ubezpieczeniowej to:
system dystrybucji,
kultura korporacyjna,
posiadany portfel produktów,
sytuacja finansowa,
zasoby technologiczne,
posiadane rynki.
Marketing-mix jest częścią strategii marketingowej i stanowi jego klucz (istotę działania). Marketing-mix (4P) jest kombinacją czterech powiązanych ze sobą elementów, którymi są:
produkt,
cena (polityka cenowa),
system dystrybucji (polityka dystrybucyjna),
działalność promocyjna (promocja).
Pięcioelementowy marketing-mix w ubezpieczeniach składa się z:
oferty firmy-usługi,
ceny usługi,
dystrybucji usługi,
promocji usługi,
ludzi realizujących usługę.
Na ofertę firmy składa się: oferta podstawowa (poszczególne rodzaje ubezpieczeń), usługi dodatkowe (doradztwo ubezpieczeniowe i gwarancje) i obsługa nabywców.
Na cenę usługi składają się: formuły ustalania cen (stawki procentowe od sumy ubezpieczenia), elastyczność cen (według kryteriów wielkości ubezpieczenia, rodzaju ubezpieczenia, stawek konkurencji), cena jako zachęta (zniżki dla osób spełniających określone wymagania).
Na dystrybucję usługi składają się: kanały dystrybucji (sprzedaż bezpośrednia i sprzedaż pośrednia), sieć placówek (lokalizacja i czas otwarcia sieci placówek, sieć pośredników instytucjonalnych), nowe formy sprzedaży (urządzenia automatyczne w sprzedaży polis, ubezpieczenia grupowe).
Na promocję usługi składają się: sprzedaż osobista (personel firmy, agenci ubezpieczeniowi), public relations (dbałość o przychylność opinii publicznej), reklama (prasowa, radiowa, telewizyjna, pocztowa, internetowa), promocja dodatkowa (kupony, premiowe karty zniżkowe).
Poprzez ludzi w marketingu-mix rozumie się: system doboru (liczba, kwalifikacje, struktura), cechy indywidualne (komunikatywność, energia, prezentacja), szkolenie (fachowe przygotowanie kandydatów do pracy, podnoszenie kwalifikacji), motywacje (system płac, stawki prowizji dla agentów, bodźce dodatkowe).
siedmioelementowej koncepcji marketingu-mix, do której zaliczono:
produkt (product),
cenę (price),
dystrybucję (place),
promocję (promotion),
ludzi (people),
świadectwo materialne (physical evidence),
proces świadczenia (process).