PRACA KONTROLNA
WIOLETTA WIŚNIEWSKA
DSK II gr I
Woda jest czynnikiem niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania skóry, jest środowiskiem w którym przebiegają nieomal wszystkie przemiany fizjologiczne i reakcje biochemiczne, zarówno kataboliczne związane z usuwaniem zbędnych struktur i wytwarzaniem energii jak i anaboliczne mające na celu syntezę protein, węglowodanów i kwasów nukleinowych.
Nawet niewielki niedobór wody w skórze prowadzi do upośledzenia przemian biochemicznych, może doprowadzić do poważnych zakłóceń w procesach odnowy tkankowej i rozregulowania systemów ochronnych. Każda z warstw skóry potrzebuje wody zarówno do prawidłowego przebiegu procesów biochemicznych jak i zachowania odpowiedniej struktury. Przykładowo, białka fibrylarne w skórze właściwej zachowują swoje własności mechaniczne jedynie w obecności odpowiednich ilości wody, jej niedobór powoduje zmiany struktury przestrzennej kolagenu i elastyny oraz utratę elastyczności i sprężystości włókien. W warstwie rogowej woda jest niezbędna do prawidłowego przebiegu procesu eksfoliacji - jej niedobór powoduje ograniczenie aktywności enzymów rozkładających desmosomy, w efekcie korneocyty dochodzące do powierzchni skóry są nadal połączone. W rezultacie powstaje stosunkowo gruba warstwa suchych komórek, powierzchnia skóry staje się szorstka i łatwo pęka.
Równocześnie niedobór wody powoduje inne zakłócenia, przede wszystkim w procesach budowy głębszych warstw stratum corneum (stratum compactum) i odnowy całego naskórka. Wtórnym efektem przedłużającego się niedoboru wody jest pogorszenie funkcjonowania naturalnych barier ograniczających jej ucieczkę.
Najważniejszą barierą ograniczającą transepidermalną utratę wody jest warstwa rogowa naskórka (stratum corneum). Warstwa rogowa jest zbudowana z martwych komórek (korneocytów), pomiędzy którymi znajduje się spoiwo zwane cementem międzykomórkowym. W uproszczeniu można powiedzieć, że pełni ono rolę uszczelniacza - wypełnia przestrzenie pomiędzy komórkami i powoduje, że warstwa rogowa bardzo trudno przepuszcza wodę.
Jedną z grup substancji,które pomagają skórze zatrzymać w niej wode są substancje hydrofilowe. Hydrofilowość to zdolność cząsteczek chemicznych do wiązania się z wodą. substancje hydrofilowe są substancjami nawilżającymi działającymi bezpośrednio na skórę.
Dzielą się na niskocząsteczkowe ,które mogą nawet wnikać w głąb warstwy rogowej
-gliceryna jest ona jedna z najpopularniejszych hydrofilowych substancji nawilżających, penetruje warstwę rogową naskórka, jedna z najefektywniejszych substancji nawilżających.
-glikol propylenowy Glikol propylenowy to silnie higroskopijny humektant, który tworzy na skórze wilgotny, nie wysychające film, zapobiegający TEWL. Jest doskonałym rozpuszczalnikiem wielu czynnych substancji.,
Wielkocząsteczkowe ,duże rozmiary cząsteczek uniemożliwiają wnikanie do warstwy rogowej, warunkują jednak dobre działanie filmotwórcze i wysokie powinowactwo do powierzchni skóry. Obecność substancji wielkocząsteczkowych na powierzchni skóry zmienia także wrażenia sensoryczne – nadaje skórze wrażenie gładkości, „aksamitności”
Należą do nich min.
-proteiny w chwili obecnej częściej są stosowane pochodne protein roślinnych
-chitozan, jest polisacharydem (wielocukier) otrzymywanym głównie ze skorupek stawonogów. Ma silne wła�ciwo�ci nawilżajšce, dlatego chętnie używany jest do kosmetyków pielęgnacyjnych. Preparaty z chitozanem tworzš na skórze delikatny film ochronny zabezpieczajšcy przed działaniem szkodliwych czynników zewnętrznych a także skutecznie zatrzymuje wodę w skórze. Chitozan stanowi składnik kosmetyków selektywnych i drogich, sš one przeznaczone do cery suchej i odwodnionej i bardzo poprawiajš jej stan.
-kwas hialuronowy, to mukopolisacharyd łączący z sobą włókna kolagenowe i elastynowe w skórze właściwej. Tworzy z wodą gęsty śluz lub żel. Kwas hialuronowy jest w stanie związać od tysiąca do czterech tysięcy razy więcej wody niż wynosi jego masa i z tego powodu jest stosowany w produktach kosmetycznych jako jeden z najbardziej wartościowych czynników nawilżających.
Inną http://mazidla.com/index.php?option=com_virtuemart&page=shop.product_details&flypage=shop.flypage&product_id=42&Itemid=10&vmcchk=1&Itemid=10 grupą chętnie stosowanych substancji hydrofilowych są aminokwasy o identycznej lub podobnej strukturze do aminokwasów zawartych w naturalnym czynniku nawilżającym (NMF). Ze względu na minimalną zdolność aminokwasów do wnikania w warstwę rogową często są one w formach kosmetycznych stosowane po zamknięciu w liposomach lub innych nośnikach. Mniej higroskopijne składniki NMF-u, takie jak mocznik również są wykorzystywane jako surowce kosmetyczne.
Podstawowym działaniem mocznika jest działanie keratoplastyczne – zmiękczanie i plastyfikowanie warstwy rogowej, przynoszące szybką poprawę wyglądu, zwłaszcza w przypadku skóry suchej. Oprócz mocznika w kosmetykach często jest stosowana alantoina, która oprócz działania keratoplastycznego wykazuje również działanie łagodzące.
Każde więc odchylenie od optymalnej zawartości wody w skórze powoduje zakłócenie homeostazy - biochemii, fizjologii skóry oraz zmianę jej własności mechanicznych.
Należy powiedzieć, że istotą nawilżania jest zahamowanie przepływu wody
przez zmniejszenie gradientu, zwiększenie zdolności wiązania wody i tworzenie układów barierowych
http://www.innovia.pl/artykuly/pokaz/kosmetologia__nawilzanie_i_surowce_nawilzajace.htm
http://www.nazdrowie.pl/artykul/czego-potrzebuje-skora-po-lecie
http://www.slideshare.net/ChemiaChemiq/zastosowanie-substancji-hydrofilowych-by-kasia14
http://www.cabines.pl/artykuly/index.php/28/nawilzanie