Obróbka laserowa

Obróbka laserowa polega na skierowaniu wysoko skoncentrowanej wiązki światła laserowego o bardzo dużej gęstości mocy: 10⁸÷10¹⁴ W/m² na powierzchni materiału. (Działanie lasera polega na wzmocnieniu światła za pomocą wymuszonej emisji promieniowania). Energia wiązki laserowej, tj. fotonów, zamienia się na ciepło, które powoduje bardzo szybkie topnienie i natychmiastowe odparowanie obrabianego materiału. Do obróbki laserowej najczęściej stosuje się lasery molekularne CO₂. Mogą być również stosowane lasery neodymowe i rubinowe. Fotony są wytwarzane w wyniku wzbudzenia atomów (wprowadzane na wyższy poziom energetyczny) lub cząstek, które następnie wracają do poziomu podstawowego, emitują porcję energii hν.

Obróbka laserowa charakteryzuję się:

• przebiegiem bezstykowym i bezsiłowym,

• bardzo szybkim przebiegiem procesu, co zapewni bardzo małą strefę oddziaływania cieplnego, a więc brak naprężeń i odkształceń,

• dużą dokładność ±0,005 mm,

• jest obróbką cicha i może być w pełni zautomatyzowaną.

Energia wiązki laserowej jest wykorzystywana do: cięcia, wycinania wg programu złożonych kształtów płaskich i usytuowanych przestrzennie z cienkich blach, wykonanych z materiałów trudno obrabialnych, drążenie bardzo małych otworów (np. w łopatkach turbin silników odrzutowych chłodzonych powietrzem), topienia materiałów, spawania, powierzchniowego uszlachetniania powierzchni, hartowania, grawerowania, opisu podziałek przyrządów pomiarowych (suwmiarek, głębokościomierzy itp.) oraz toczenia i frezowania laserowego.