Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie |
Nazwisko i imię: Solarska Weronika Stefańska Sylwia Stokłosa Małgorzata Weręgowska Karolina Wokurka Kinga |
|
---|---|---|
Automatyka i pomiar wielkości fizykochemicznych | ||
Rok Akad.: 2013/2014 |
Rok Studiów: II |
Wydział: Energetyki i Paliw |
Temat ćwiczenia: Dynamiczne badanie przetworników II rzędu |
||
Data wykonania: 09.06.2013 |
Data oddania: 23.06.2014 r |
Ocena: |
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie własności dynamicznych przetworników drugiego rzędu, czyli układu prądowego RLC, który jest odpowiednikiem tego typu przetwornika, w funkcji czasu i częstotliwości oraz wyznaczenie podstawowych parametrów tych przetworników na drodze pomiarowej.
Schemat badanego układu RLC
II. Wyznaczenie wartości parametrów przetwornika dla kombinacji wartości oporu i pojemności.
L [mH] |
R [kΩ] |
C [nF] |
Δym
|
Δytu
|
[μs] |
τ [μs] | ξ |
ω0 |
ω1 |
teor. |
teor |
δξ[%] |
|
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
33 | 1 | 4,7 | 1,6 | 3,16 | 270 | 80 | 0,20 | 80,1 | 78,5 | 0,19 | 78,6 | 5,6 | 0,1 |
33 | 5,6 | 4,7 | - | - | 110 | - | - | - | - | - | - | - | - |
33 | 0,47 | 4,7 | 2,12 | 3,16 | 528 | 80 | 0,12 | 79 | 78,5 | 0,1 | 78,6 | 20 | 0,1 |
33 | 1 | 47 | - | - | 252 | - | - | - | - | - | - | - | - |
33 | 1 | 1 | 2,12 | 3,16 | 256 | 36,8 | 0,1 | 171,6 | 170,7 | 0,09 | 170,9 | 11 | 0,1 |
Transmitancja na podstawie odczytanych wartości:
$$\mathbf{G}\left( \mathbf{s} \right)\mathbf{= \ }\frac{\mathbf{S}\mathbf{*}{\mathbf{\omega}_{\mathbf{0}}}^{\mathbf{2}}}{\mathbf{s}^{\mathbf{2}}\mathbf{+}\mathbf{2}\mathbf{*}\mathbf{\xi}\mathbf{*}\mathbf{\omega}_{\mathbf{0}}\mathbf{*}\mathbf{s}\mathbf{+}{\mathbf{\omega}_{\mathbf{0}}}^{\mathbf{2}}}$$
S = 1 (czułość),
ω0 - pulsacja drgań swobodnych,
ξ – współczynnik tłumienia bezwzględnego.
$\mathbf{\omega}_{\mathbf{1}}\mathbf{= \ }\mathbf{\omega}_{\mathbf{0}}\mathbf{*}\sqrt{\mathbf{1}{\mathbf{-}\mathbf{\xi}}^{\mathbf{2}}}$ => $\mathbf{\omega}_{\mathbf{0}}\mathbf{= \ }\frac{\mathbf{\omega}_{\mathbf{1}}}{\sqrt{\mathbf{1}\mathbf{-}\mathbf{\xi}^{\mathbf{2}}}}$
$$\mathbf{\omega}_{\mathbf{1}}\mathbf{= \ \ }\frac{\mathbf{2}\mathbf{*}\mathbf{\pi}}{\mathbf{\tau}}$$
R=1kΩ
L=33mH
C=4,7Nf
τ = 80 μs,
∆ym = 1,6 V,
y(tu) = 3,16 V,
tu = 270 μs.
S=1
$$\omega_{1} = \ \ \frac{2*3,14}{0,08} = 78,5\ \frac{1}{s}$$
$$\frac{{y}_{m}}{{y(t}_{u})} = \ \frac{1,6}{3,16} = 0,5$$
Na podstawie powyższej wartości odczytano z poniższego nanogramu:
ξ = 0,2
$\omega_{0} = \ \frac{78,5}{\sqrt{1{- 0,2}^{2}}}$= 80,1[$\frac{1}{s}\rbrack$
A więc:
$$G\left( s \right) = \ \frac{1*{80,1}^{2}}{s^{2} + 2*0,2*80,1*s + {80,1}^{2}} = \ \frac{6416,01}{s^{2} + 32,04*s + 6416,01}$$
Wyznaczenie ξ teoretycznego:
$$\mathbf{\xi}\mathbf{= \ }\frac{\mathbf{R}}{\mathbf{2}}\mathbf{*}\sqrt{\frac{\mathbf{C}}{\mathbf{L}}}$$
ξ =  0,19
Błąd względny:
$$\delta\xi = \left| \frac{0,19 - 0,2}{0,19} \right| = 0,053 = 5,3\%$$
R = 5,6kΩ , C = 4,7nF
tu = 110 μs.
Tłumienie jest ponad tłumieniem krytycznym, układ zachowuje się jak inercyjny II rzędu, nie można weryfikować
R = 470 Ω , C = 4,7nF
τ = 80 μs,
∆ym = 2,12V ,
y(tu) =3,16 V,
tu = 528μs,
S=1
$$\frac{{y}_{m}}{{y(t}_{u})} = \ \frac{2,12}{3,16} = 0,67$$
A więc:
ξ = 0,12
Wyznaczenie wartościξ teoretycznej:
$$\xi = \ \frac{R}{2}*\sqrt{\frac{C}{L}}$$
ξ =  0, 1
Błąd względny:
$$\delta\xi = \left| \frac{0,1 - 0,12}{0,1} \right| = 0,2 = 20\%$$
$$\omega_{1} = \ \ \frac{2*3,14}{0,080} = 78,,5\ \frac{1}{s}$$
$\omega_{0} = \ \frac{78,5}{\sqrt{1{- 0,12}^{2}}}$= 79[$\frac{1}{s}\rbrack$,
R = 1Ω , C = 47nF
tu = 252 μs.
Tłumienie jest ponad tłumieniem krytycznym, układ zachowuje się jak inercyjny II rzędu, nie można weryfikować.
R = 1k Ω , C = 1nF
τ = 36,8μs,
∆ym = 2,12V ,
y(tu) = 3,16 V,
tu = 256μs,
S=1
$$\frac{{y}_{m}}{{y(t}_{u})} = \ \frac{2,12}{3,16} = 0,67$$
A więc:
ξ = 0,1
Wyznaczenie wartości ξ teoretycznej:
$$\xi = \ \frac{R}{2}*\sqrt{\frac{C}{L}}$$
ξ =  0, 09
Błąd względny:
$$\delta\xi = \left| \frac{0,09 - 0,1}{0,09} \right| = 0,11 = 11\%$$
$$\omega_{1} = \ \ \frac{2*3,14}{0,0368} = 170,7\ \frac{1}{s}$$
$\omega_{0} = \ \frac{170,7}{\sqrt{1{- 0,1}^{2}}}$= 171,6[$\frac{1}{s}$
Wnioski
Badany układ RLC stanowi przetwornik oscylacyjny II rzędu. Badano własności dynamiczne układu takie jak: pulsacje drgań swobodnych ω0, współczynnik drgań tłumionych ξ. Na wskutek zmian parametrów oporu (R) i pojemności (C), zmieniały się parametry opisujące odpowiedź na skokowy sygnał wymuszający, takie jak: czas odpowiedzi tu, okres drgań tłumionych τ, przelotym i wartość ustalona odpowiedzi y(tu).
Podczas pomiaru zaobserwowano pewne rozbieżności przy wartościach współczynnika tłumienia względnego, dla jednego z pomiarów ma ono wartość w granicach 5%, dla innego ok 20%. Spowodowane może to być faktem, że przy wyznaczaniu wartości współczynnika na podstawie odczytów z laboratorium posłużono się nanogramem, a więc wartości przybliżono i odczytano tylko z pewną dokładnością. Należy także uwzględnić możliwość niedokładnego odczytu z ekranu oscyloskopu. Nawet gdyby wyeliminowano powyższe błędy, to należy wziąć pod uwagę fakt, że wzory teoretyczne nie uwzględniają takich czynników jak: opory w przewodach, na kondensatorze czy strat w urządzeniach tworzących badany układ. To powoduje, że wartości teoretyczne zawsze będą nieznacznie różnić się od tych zmierzonych.
II. Wyznaczenie wartości parametrów przetwornika dla określonej częstotliwości
f [kHz] |
Uwe [V] |
Uwy [V] |
T [μs] |
t [μs] |
K |
LÂ [dB] |
φ [] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
20,16 | 3,20 | 3,28 | 49,60 | 0,00 | 1,03 | 0,21 | 0,00 |
1,97 | 3,28 | 3,36 | 508,00 | 0,00 | 1,02 | 0,21 | 0,00 |
12,25 | 3,28 | 7,68 | 81,60 | 17,60 | 2,34 | 7,39 | -77,65 |
17,24 | 3,28 | 3,28 | 58,00 | 24,00 | 1,00 | 0,00 | -148,97 |
7,69 | 3,36 | 4,56 | 130,00 | 8,00 | 1,36 | 2,65 | -22,15 |
10,12 | 3,28 | 6,24 | 98,80 | 12,00 | 1,90 | 5,59 | -43,72 |
14,20 | 3,28 | 6,08 | 70,40 | 22,40 | 1,85 | 5,36 | -114,55 |
15,53 | 3,28 | 4,64 | 64,40 | 24,80 | 1,41 | 3,01 | -138,63 |
21,01 | 3,24 | 1,84 | 47,60 | 20,00 | 0,57 | -4,91 | -151,26 |
W obliczeniach używamy następujących wzorów:
$$\mathbf{K}\mathbf{=}\frac{\mathbf{U}_{\mathbf{\text{wy}}}}{\mathbf{U}_{\mathbf{\text{we}}}}$$
L=20logK
$$\mathbf{\psi}\mathbf{=}\mathbf{-}\frac{\mathbf{t}}{\mathbf{T}}\mathbf{\ :}\mathbf{360}\mathbf{}$$
f = 1/T
Dla f=20,16 kHz:
Uwe=3,20
Uwy=3,28
$$K = \frac{3,28}{3,20} = 1,03$$
L = 20log1, 03 = 0, 21
$\psi = - \frac{0}{49,6}\ :360$ =0
Kolejne pomiary były wykonywane analogicznie.
Wykresy charakterystyk
a) Charakterystyka amplitudowo-częstotliwościowa
- teoretyczna, przedstawiona za pomocÄ… transmitancji widmowej:
b) wykres:
- teoretyczny
- doświadczalny
a) Charakterystyka fazowo-częstotliwościowa
- teoretyczna (za pomocÄ… transmitancji widmowej)
b)wykres:
-teoretyczny
- doświadczalny
Wnioski
Wykresy charakterystyk jakie na podstawie obliczeń udało nam się obliczyć różnią się nieznacznie od idealnych. Czynnikiem wpływającym na niedokładność może być niedokładny odczyt danych z oscyloskopu, jednak nie ma to aż tak dużego wpływu gdyż widać, że przebieg jest charakterystyczny dla badanych przetworników.
Obserwując charakterystykę amplitudowo-częstotliwościową przetwornika II rzędu można zauważyć obszar nagłego zwiększenia amplitudy. Dla najwyższej możemy odczytać odpowiadającą jej częstotliwość i tym samym poznać częstotliwość rezonansu. Jest to o tyle ważne ze często chcemy uniknąć wprawienia uradzenia w stan rezonansu gdyż niesie to za sobą rożne skutki w tym niebezpieczne.
Wykres charakterystyki fazowo-częstotliwościowej jest zbliżony do przebiegów charakterystycznych danego przetwornika.