• Krokiew – belka drewniana, która przenosi naprężenia zginające i ściskające

• Jętka – pozioma, poprzeczna belka drewniana, która przenosi naprężenia ściskające

• Murłata - drewniana belka ułożona na murze budynku. Przenosi obciążenia z dachu (najczęściej z więźby dachowej) na ściany

• Ściąg - w konstrukcjach budowlanych element ściągający, w postaci metalowego (dzisiaj najczęściej stalowego, w starożytności brązowego) pręta, czasem drewnianej belki. Przenosi obciążenia rozciągające, chroni elementy konstrukcji (np. ściany, filary, przed rozsunięciem. Ściąg przed wysunięciem z pionowych elementów konstrukcji zabezpiecza się za pomocą kotew. W konstrukcji wiązarów wieszarowych chroni dolne końce krokwi przed rozsunięciem i jednocześnie zabezpiecza ściany budynku przed przejęciem zbyt dużych obciążeń rozpierających (czyli chroni ściany przed przejęciem obciążeń, które spowodowałyby ich rozsunięcie)

• Zastrzał, miecz - w architekturze to drewniana belka w konstrukcjach szkieletowych ścian i więźbach dachowych. Ustawiona ukośnie, usztywnia elementy pionowe konstrukcji. Może występować pojedynczo lub parami. Parę biegnącą od elementu pionowego w górę nazywa się ramionami, a w dół nogami. Dwa zastrzały skrzyżowane symetrycznie (krzyż Św. Andrzeja) noszą nazwę krzyżownicy.

• Wieszak - pionowy, rozciągany element konstrukcji wiązara wieszarowego. Łączy płatew kalenicową w przypadku konstrukcji jednowieszakowych, lub płatew pośrednią przy konstrukcji dwuwieszakowej z ściągiem

• Płatew - element konstrukcji dachu, układany w kierunku prostopadłym do wiązarów dachowych konstrukcje drewniane - pozioma drewniana belka podpierająca krokwie.

konstrukcje stalowe - belka stalowa lub lekka kratownica w płaszczyźnie połaci dachowej. Przenosi obciążenia pokrycia dachu na wiązary

• Płatew podwalinowa - płatew na stropie, pod rzędem słupków (stolców) w wiązarze płatwiowo-kleszczowym

• Kalenica - najwyższa część dachu utworzona na przecięciu połaci dachowych. Jest to tzw. kalenica główna, w odróżnieniu od linii przecięcia skośnych krawędzi połaci, które tworzą tzw. kalenice narożne. Nazwa staropolska, pochodzi od czynności "skalania" czyli łączenia słomy maczanej w rozrobionej glinie i układanej na grzbiecie dachu w celu uzyskania większej szczelności strzechy

• Kleszcz - w konstrukcjach drewnianych stężenie złożone z dwóch równoległych elementów. W wiązarach płatwiowo-kleszczowych - stężenie poziome łączące dwie sąsiednie ramy stolcowe

• Stolec - słup drewniany w konstrukcji wiązara płatwiowo-kleszczowego, element ustroju (konstrukcji) ramy nośnej (stolcowej). Rama składa się z dwóch lub więcej słupków ustawionych na belkach stropowych lub płatwi leżącej na stropie w kierunku prostopadłym do wiązarów. Płatew ta jest często nazywana podwaliną. Słupki połączone są ze sobą płatwią, na której opierają się krokwie. Rama usztywniona jest w kierunku podłużnym mieczami a w kierunku poprzecznym kleszczami

• Miecz - ukośna belka drewniana.

W wiązarach płatwiowo-kleszczowych podpiera płatwie i zmniejsza jej rozpiętość. Usztywnia konstrukcję ramy złożonej z płatwi i słupka (stolca)