WĘGLOWOFORY ALIFATYCZNE zwane również acyklicznymi lub alifatycznymi, mogą być nasycone i nienasycone – zalicza się tu: Alkany nasycone węglowodory alifatyczne, o ogólnym wzorze C_nH_2n+2 (n - liczba naturalna). Alkany tworzą szereg homologiczny. Mogą tworzyć łańcuchy proste i rozgałęzione (odpowiednio nazywa się je n- lub izo-);  Pierwsze cztery alkany (mające w cząsteczce 1-4 atomów węgla) są gazami, następnych 11 cieczami, wyższe są ciałami stałymi. Ich cząsteczki są niepolarne. Alkany nie rozpuszczają się w wodzie. Alkeny - olefiny, nienasycone węglowodory alifatyczne, o ogólnym wzorze C_nH_2n (n jest liczbą naturalną większą od 1). Alkeny tworzą szereg homologiczny. Pierwsze trzy alkeny (zawierające w cząsteczce 2-4 atomy węgla) są gazami, następnych 15 cieczami, wyższe alkeny są ciałami stałymi. Alkeny są nierozpuszczalne w wodzie ze względu na niepolarny charakter. Otrzymywanie: eliminacja H₂O z alkoholi, eliminacja HX z chlorowcoalkanów, eliminacja Hofmanna. Przemysłowe znaczenie mają: odwodornienie alkanów na katalizatorze CrO₃, kraking oraz częściowe uwodornienie alkinów. Alkeny łatwo ulegają polimeryzacji łańcuchowej o mechanizmie wolnorodnikowym. Podwójne wiązanie między atomami węgla o hybrydyzacji sp² (hybrydyzacja orbitali atomowych) jest przyczyną występowania izomerii położeniowej i izomerii geometrycznej cis-trans w ich cząsteczkach. Ze względu na obecność wiązania podwójnego łatwo ulegają addycji, np. wodoru, fluorowcowodorów, fluorowców czy wody. Niewielkie ilości alkenów znajdują się w niektórych ropach naftowych, np. kanadyjskiej. Alkiny - acetyleny, nienasycone węglowodory alifatyczne, o ogólnym wzorze C_nH_2n-2 (n jest liczbą naturalną większą od 1). Alkiny tworzą szereg homologiczny. Cząsteczka alkinów zawiera wiązanie potrójne między atomami węgla. Acetylen, metylo- i etyloacetyleny są gazami, średnie alkiny - cieczami, wyższe alkiny (od C₁₆) - ciałami stałymi. Alkiny wchodzą łatwiej niż alkeny w reakcje addycji. Specyficzne dla alkinów są reakcje podstawienia, w których otrzymuje się acetylenki. Alkiny ulegają reakcjom polimeryzacji.

WĘGLOWOFORY AROMATYCZNE, areny, węglowodory zawierające w cząsteczce sześcioczłonowy pierścień aromatyczny (lub układ skondensowanych pierścieni aromatycznych), do którego mogą być przyłączone podstawniki alkilowe lub arylowe.
Ciecze lub ciała stałe, trudno rozpuszczalne w wodzie, rozpuszczają się w eterze dietylowym, benzynie, tetrachlorku węgla. Węglowodory aromatyczne otrzymuje się głównie z ropy naftowej, smoły pogazowe, gazu ziemnego. Stanowią składniki paliw, służą też jako surowce do otrzymywania innych związków organicznych: polimerów, barwników, leków, detergentów, materiałów wybuchowych itp.
Najważniejsze: benzen C₆H₆ ,toluen C₆H₅-CH₃, naftalen C₁₀H₈, antracen C₁₄H₁₀, fenantren, piren.

POLIMERY tworzywa otrzymywane ze związków prostych lub naturalnych modyfikowanych

KLASYFIKACJA: ze względu na sposób otrzymywania: polimeryzacyjne - reakcja chemiczna monomerów(monomer->energia+mer) prowadząca do powstania polimerów. Podczas polimeryzacji następuje rozerwanie wiązań podwójnych, potrójnych albo otwarcie pierścienia (często heterocyklicznego). Szybkość polimeryzacji uzależniona jest od temperatury, ciśnienia, ilości i rodzaju inicjatora lub katalizatora. W reakcji polimeryzacji można wyróżnić trzy etapy: inicjacje reakcji, propagacje i terminacje (zakończenie). polikondensacyjne -  reakcja grup funkcyjnych monomerów, która przebiega z wydzieleniem makrocząsteczki (polimeru) oraz innych małych cząsteczek będących produktami ubocznymi (np. wody, amoniaku, chlorowodoru) addycyjne - ………… naturalnie modyfikowane – celuloza, kauczuk ze względu na właściwości: Tworzywa termoplastyczne -  tworzywo sztuczne, które w określonej temperaturze i ciśnieniu zaczyna mieć własności lepkiego płynu. Tworzywa termoplastyczne można kształtować przez tłoczenie i wtryskiwanie w podwyższonej temperaturze a następnie szybkie schłodzenie do temperatury użytkowej. Tworzywa Duroplastyczne –tworzywa poli. przechodzące nieodwracalnie ze stanu plastycznego w stan utwardzony w wyniku działania podwyższonej temperatury, pod wpływem czynników chemicznych (tworzywa chemoutwardzalne), bądź w wyniku łącznego działania temperatury i czynników chemicznych(+plastyczne i elastyczne) – zalety - sztywność, stabilność wymiarów, nierozpuszczalność, nietopliwość oraz dobre własności elektroizolacyjne. Wady natomiast to kruchość (zmniejszana przez zastosowanie napełniaczy) oraz niemożliwość powtórnego formowania.

Analiza miareczkowa-do mniejszej ilości wprowadza się równoważną ilość odczynnika. 
ALKACYMETRIA-żeby stwierdzić rownoważny punkt miareczkowania znajdujemy wskaźnik, który zmienia barwę zaraz po zmianie pH. m1v1=m2v2
KOMPLEKSOMETRIA-tworzą się trwałe, łatworozpuszczalne związki oznaczane kompleksy (nie wiem o co cho)
np zw. EDTA tworzy dużo związków kompleksowych
REDOXOMETRIA -wykorzystuje się reakcje redox
-nadmanganometria KMnO4
-cerometria-siarczan ceru
-chromianometria K2CeO7
-bromianometria HBrO3
-jodometria
MIARECZKOWANIE STRĄCENIOWE-dział analizy miareczkowej skupiający metody analityczne polegające na tworzeniu trudno rozpuszczalnych soli o ściśle określonym składzie. Wytrącenie osadu następuje po dodaniu mianowanego roztworu odczynnika strącającego. Analiza strąceniowa dzieli się na argentometrię i merkurometrię.
ANALIZA JAKOŚCIOWA-określamy z jakim anionem/kationem mamy do czynienia
ILOSCIOWA-ilosc w jakim jest środowisku (?)
PIĘĆ GRUP ANALITYCZNYCH KATIONÓW:
1. kationy: Ag+, Pb2+,Hg2+, odczynnik grupowy: 3M HCL, środowisko: pH ok1 powstające związki: truudno rozpuszczalne związki AgCl, PbCl2, MgCl2
2. kationy: Hg2+, Bi3+, Cu2+,Sn2+,Sn4+..., odcz.gr: H2S, śr:pH 1, powst.zw:HgS,Bi2S3,CuS,CdS,SnS...
3.kationy: Al3+,Cr3_,Fe2+,Fe3+...,odcz.gr:(NH4)2S śr: zasadowe pH10, powst.zw:Al(OH)3,Cr(OH)3,FeS,Fe2S3,NiS...
4.kationy: Ba2+,Ca2+,Sr2+, odcz.gr:)NH4)2CO3,śr:zas,ok 10 pH powst.zw: CaCO3, BaCO3, SnCO3
5.kationy:Mg2+,Na+,K+,NH4+, brak, brak, brak