Źródłami dochodów własnych gminy są:
1) wpływy z podatków:
a) od nieruchomości,
b) rolnego,
c) leśnego,
d) od środków transportowych,
e) dochodowego od osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej,
f) od spadków i darowizn,
h) od czynności cywilnoprawnych;
2) wpływy z opłat:
od posiadania psów,
skarbowej,
targowej,
miejscowej, uzdrowiskowej
eksploatacyjnej
innych stanowiących dochody gminy,
Podatek od nieruchomości
Opodatkowaniu podlegają nieruchomości lub obiekty budowlane:
1) grunty,
2) budynki lub ich części,
3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (np. drogi, mosty, maszty, oczyszczalnie ścieków, cmentarze).
2. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości NIE PODLEGAJĄ użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, za wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.
3. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości NIE PODLEGAJĄ również:
1) pod warunkiem wzajemności - nieruchomości będące własnością państw obcych lub organizacji międzynarodowych albo przekazane im w użytkowanie wieczyste, przeznaczone na siedziby przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych misji korzystających z przywilejów i immunitetów na mocy ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych,
2) grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi i kanałami żeglownymi, z wyjątkiem jezior oraz gruntów zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych;
2a) grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi;
3) nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby organów jst, w tym urzędów gmin, starostw powiatowych i urzędów marszałkowskich,
4) grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle – z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych
Jeżeli podatnik nie określił wartości budowli, o których mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 5, lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy powoła biegłego spośród rzeczoznawców majątkowych , który ustali tę wartość.
W przypadku gdy podatnik nie określił wartości budowli, lub wartość ustalona przez biegłego jest wyższa co najmniej o 33 % od wartości określonej przez podatnika, koszty ustalenia wartości przez biegłego ponosi podatnik.
Podstawę opodatkowania stanowi:
1) dla gruntów - powierzchnia,
2) dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa (powyżej 2,2 m wysokości lub od 1,4 m do 2,2 m w 50%),
3) dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wartość,
o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne,
w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego,
dla budowli nie podlegających amortyzacji - wartość rynkowa określona przez podatnika.
Od kiedy podatek?
1. Obowiązek podatkowy powstaje od 1 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.
2. Jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.
3. Jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie mające wpływ na wysokość opodatkowania w tym roku, a w szczególności zmiana sposobu wykorzystywania przedmiotu opodatkowania lub jego części, podatek ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od 1 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło to zdarzenie.
4. Obowiązek podatkowy wygasa z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek.
5. Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek.
Stawki gminne rada gminy może różnicować wysokość stawek (według przedmiotu opodatkowania) uwzględniając w szczególności:
Uprawnienia rady gminy do wydawania uchwał podatkowych Podatek od nieruchomości
|
|||
Zwolnienia (wybrane)
|
|||
Podatek od środków transportowych | |||
Opłacany jest przez właścicieli (osoby fizyczne i prawne): samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej od 3,5 do 12 ton, ciągników siodłowych i balastowych przystosowanych do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 tony i poniżej 12 ton, przyczep i naczep, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton i poniżej 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego, autobusów. |
|||
Rada gminy określa wysokość stawek podatku od środków transportowych, z tym że stawka podatku od jednego środka transportowego nie może przekroczyć w 2008 r.:
równej lub wyższej niż 30 miejsc - 1 996,71 zł |
|||
Stawki gminne Rada gminy może zróżnicować stawki biorąc pod uwagę:
Jeżeli rada gminy nie uchwali w danym roku stawek podatkowych, zastosowanie mają stawki z roku poprzedniego – nie niższe niż minimalne w danym roku. Organem właściwym w sprawach podatku od środków transportowych jest organ podatkowy, na którego terenie znajduje się
|
|||
1) od 100 jazd i więcej – 100 % kwoty rocznego podatku; 2) od 70 do 99 jazd włącznie – 75 % kwoty rocznego podatku; 3) od 50 do 69 jazd włącznie – 50 % kwoty rocznego podatku; 4) od 20 do 49 jazd włącznie – 25 % kwoty rocznego podatku. Uprawnienia rady gminy do wydawania uchwał podatkowych Podatek od środków transportowych
Podatek leśny
|
GOSPODARKA LEŚNA
działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu,
Podstawa opodatkowania podatkiem leśnym
art. 3
powierzchnia lasu, wyrażona w hektarach, wynikająca z ewidencji gruntów i budynków.
Stawka podatkowa podatku leśnego
art. 4
Płatny od 1 ha powierzchni lasu
W wysokości odpowiadającej równowartości pieniężnej 0,220 m3 drewna, obliczaną według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy – bez VAT.- 32,4 zł
Średnia cena sprzedaży drewna ogłaszana jest przez Prezesa GUS w „Monitorze Polskim” (lub strony GUS).
Dla lasów ochronnych oraz lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych stawka podatku leśnego ulega obniżeniu o 50%.
Średnia cena sprzedaży drewna za pierwsze trzy kwartały:
2009 r. (zł za 1 m3) 136,54
2007 r. (zł za 1 m3) 147,28
2006 r. (zł za 1 m3) 133,70
2005 r. (zł za 1 m3) 131,35
2004 r. (zł za 1 m3) 120,40
2003 r. (zł za 1 m3) 107,70
2002 r. (zł za 1 m3) 111,21
Zwolnienia od podatku leśnego
Przedmiotowe, np.
lasy z drzewostanem w wieku do 40 lat;
lasy wpisane indywidualnie do rejestru zabytków;
użytki ekologiczne.
Podmiotowe , np.
1) uczelnie;
2) szkoły, placówki, zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli - publiczne i niepubliczne, oraz organy prowadzące te szkoły, placówki i zakłady odpowiednio z tytułu zarządu, użytkowania lub użytkowania wieczystego nieruchomości szkolnych;
3) placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk;
4) prowadzących zakłady pracy chronionej lub zakłady aktywności zawodowej w zakresie lasów, z wyłączeniem lasów, które znajdują się w posiadaniu zależnym podmiotów niebędących prowadzącymi zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej;
5) jednostki badawczo-rozwojowe.
6) przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego
Rada gminy może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe z uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy publicznej.
Z tytułu zwolnienia od podatku leśnego dla przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego, JST przysługuje z budżetu państwa zwrot utraconych dochodów.
Uprawnienia rady gminy do wydawania uchwał podatkowych
Podatek leśny
obniżenie średniej ceny skupu drewna stanowiącej podstawę obliczenia podatku leśnego
zarządzenie poboru podatku w drodze inkasa
oraz wyznaczenie inkasentów
określenie wzoru formularzy informacji i deklaracji na podatek leśny
wprowadzenie innych zwolnień przedmiotowych
Podatek rolny
Regulowany ustawą o podatku rolnym z dnia 15 listopada 1984 (Dz.U. z 23 listopada 1984 roku, Nr 52, poz. 268).
Organem podatkowym właściwym w sprawach podatku rolnego jest wójt (burmistrz, prezydent miasta).
Stanowi istotne źródło dochodów budżetowych gmin wiejskich.
Podatnikami są:
osoby fizyczne i prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki, nieposiadające osobowości prawnej, będące właścicielami, posiadaczami lub użytkownikami użytków rolnych lub gruntów zakrzewionych i zadrzewionych na użytkach rolnych, poza gruntami zajętymi na wykonywanie działalności gospodarczej innej niż działalność rolna.
działalność rolnicza
produkcja roślinna i zwierzęca, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego,
produkcja warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa,
hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych,
produkcja zwierzęca typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.
Przedmiotem opodatkowania są grunty zajęte na gospodarstwa rolne.
Za gospodarstwo rolne uważa się taki obszar, którego powierzchnia użytków rolnych (gruntów ornych, łąk i pastwisk), gruntów pod stawami oraz gruntów pod zabudowaniami związanymi z prowadzeniem tego gospodarstwa przekracza 1 ha lub o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 1 ha przeliczeniowy.
Jeśli obszar użytków rolnych nie przekracza 1 ha, to grunt objęty jest podatkiem od nieruchomości.
Podstawa opodatkowania
liczba hektarów przeliczeniowych, ustalana na podstawie powierzchni gospodarstwa rolnego, a także:
sposobów użytkowania (łąki, pastwiska, orne),
klas użytków rolnych,
oraz zaliczenia określonego gospodarstwa do okręgu podatkowego.
! grunty pod stawami zarybionymi przelicza się według przeliczników uwzględniających gatunek ryb.
okręgi podatkowe
Ze względu na warunki ekonomiczne i produkcyjno-klimatyczne ustalono cztery okręgi podatkowe (z możliwością dokonywania niewielkich korekt przez sejmik woj. lub radę gminy), dla których ustalono przeliczniki:
MAX: I okręg I klasa gruntów ornych – przelicznik 1,95
MIN: IV okręg łąki i pastwiska IV klasy – przelicznik 0,05
Stawka podatku rolnego
Od 1 ha przeliczeniowego gruntów:
Gospodarstw rolnych - określana w stosunku do równowartości pieniężnej 2,5 q żyta (2007: 145,73),
Pozostałych gruntów – równowartość pieniężną 5 q żyta (2007: 291,45).
Obliczana według średniej ceny skupu żyta za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy – komunikat prezesa GUS.
Podatek rolny
Średnia cena skupu żyta za pierwsze trzy kwartały
2009 r. (zł za 1 q) 34,10
2007 r. (zł za 1 q) 58,29
2006 r. (zł za 1 q) 35,52
2005 r. (zł za 1 q) 27,88
2004 r. (zł za 1 q) 37,67
2003 r. (zł za 1 q) 34,57
2002 r. (zł za 1 q) 33,45
Zwolnienia
Liczne zwolnienia
przedmiotowe (np. użytki rolne klasy V, VI i VIz; użytki ekologiczne; grunty gospodarstw rolnych powstałe z zagospodarowania nieużytków - na okres 5 lat)
oraz podmiotowe (np. uczelnie, PAN, ośrodki badawczo-rozwojowe, Polski Związek Działkowców z tytułu użytkowania i użytkowania wieczystego gruntu rodzinnych ogrodów działkowych).
Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia i ulgi przedmiotowe
Uprawnienia rady gminy do wydawania uchwał podatkowych
Podatek rolny
zaliczenie niektórych wsi do innego okręgu podatkowego
obniżenie ceny skupu żyta przyjmowanej do obliczenia podatku rolnego
określenie wzoru formularzy informacji i deklaracji na podatek rolny
zarządzenie poboru podatku w drodze inkasa
określenie trybu i szczegółowych warunków zwolnienia
od podatku od gruntów, na których zaprzestano produkcji rolnej
wprowadzenie innych zwolnień i ulg przedmiotowych
niż określone w ustawie
Podatek od spadków i darowizn
Regulowany ustawą o podatku od spadków i darowizn z dnia 28 lipca 1983 (Dz.U. z 11 sierpnia 1983 roku, Nr 45, poz. 207).
bezpośredni płaconym od przyrostu majątku.
GRUPY PODATKOWE
I grupa - małżonek, zstępni, wstępni, pasierb, zięć, synowa, rodzeństwo, ojczym, macocha i teściowie,
II grupa - zstępni rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępni i małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonkowie rodzeństwa małżonków, małżonkowie innych zstępnych,
III grupa - inni nabywcy.
kwoty wolne od podatku:
dla nabywców z I grupy : 9 637 zł
dla nabywców z II grupy : 7 276 zł
dla nabywców z III grupy : 4 902 zł
Podatek od czynności cywilnoprawnych
Regulowany ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 9 września 2000 (Dz.U. z 2000r. Nr 86, poz. 959).
Jeden z najmłodszych podatków – od 2001 r.
Organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego.
Podatkowi podlegają czynności cywilnoprawne m.in.:
umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
umowy pożyczki,
umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
umowy dożywocia,
umowy o podział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
ustanowienie hipoteki,
ustanowienie odpłatnego użytkowania,
umowy spółki (akty założycielskie),
Stawka
Procentowa (1% lub 2% lub 0,5% - umowa spółki lub 0,1% - ustanowienie hipoteki)
Kwotowa - ustanowienie hipoteki (na zabezpieczenie wierzytelności o wysokości nieustalonej) 19 zł
20% - STAWKA SANKCYJNA
jeżeli przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego:
1. podatnik powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, depozytu nieprawidłowego lub ustanowienia użytkowania nieprawidłowego albo ich zmiany, a należny podatek od tych czynności nie został zapłacony,
2. biorący pożyczkę, powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, a nie spełnił warunku udokumentowania otrzymania pieniędzy na rachunek bankowy, albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
Opłaty lokalne
Dotyczą osób fizycznych i prawnych, bez względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę, prowadzących prawnie określoną działalność gospodarczą, korzystających z czynności urzędowych lub z infrastruktury na obszarze gminy;
Wysokość opłat lokalnych ustalają rady gmin z zachowaniem górnej granicy określonej ustawowo.
Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne niż wymienione w ustawie zwolnienia przedmiotowe od opłat lokalnych.
Ustawa z 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych rozróżnia cztery rodzaje opłat: targową, miejscową, uzdrowiskową i od posiadania psów.
Opłata od posiadania psów - do 107,85 PLN w 2010 r.
FAKULTATYWNA - niezbędnym warunkiem jej obowiązywania jest podjecie przez radę gminy uchwały w sprawie wprowadzenia tej opłaty na terenie gminy.
art. 18a
1. Rada gminy może wprowadzić opłatę od posiadania psów. Opłatę pobiera się od osób fizycznych posiadających psy.
2. Opłaty od posiadania psów nie pobiera się od:
1) członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pod warunkiem wzajemności;
2) osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - z tytułu posiadania jednego psa;
3) osób w wieku powyżej 65 lat prowadzących samodzielnie gospodarstwo domowe - z tytułu posiadania jednego psa;
4) podatników podatku rolnego od gospodarstw rolnych - z tytułu posiadania nie więcej niż dwóch psów.
Opłata targowa - max. 681,54 zł dziennie
art. 15
1. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach.
art. 16
Zwalnia się od opłaty targowej osoby i jednostki, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach.
Rada gminy może ponadto wprowadzać inne niż wymienione w ustawie zwolnienia przedmiotowe od opłaty miejscowej.
OPŁATA MIEJSCOWA
Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa minimalne warunki, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową, uwzględniając zróżnicowanie warunków regionalnych i lokalnych.
1) klimatyczne;
2) krajobrazowe;
3) umożliwiające pobyt osób w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych.
Pobieranie opłaty miejscowej możliwe tylko w przypadku, jeżeli rada gminy ustali miejscowości odpowiadające powyższym warunkom.
Opłata miejscowa jest pobierana od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych:
1) w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach,
2) w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej
- za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.
Opłata uzdrowiskowa
jest pobierana od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska, za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.
OBSZAR OCHRONY UZDROWISKOWEJ to - obszar spełniający warunki potwierdzone na zasadach określonych w ustawie;
posiada złoża naturalnych surowców leczniczych o właściwościach leczniczych;
posiada klimat o właściwościach leczniczych,
spełnia określone w przepisach o ochronie środowiska wymagania w stosunku do środowiska;
posiada infrastrukturę techniczną w zakresie gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej, w zakresie transportu zbiorowego, a także prowadzi gospodarkę odpadami.
GMINA UZDROWISKOWA - gminę, której obszarowi lub jego części został nadany status uzdrowiska w trybie określonym w ustawie;
Spełnia wszystkie warunki obszaru ochrony uzdrowiskowej +
na jego obszarze znajdują się zakłady lecznictwa uzdrowiskowego i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego, przygotowane do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego
Stawki opłat miejscowych i uzdrowiskowej w 2010 roku
miejscowa – max. 1,93 zł dziennie
miejscowa ze statusem – max. 2,76 zł
uzdrowiskowa – max. – 3,83 zł
Opłata miejscowa i uzdrowiskowa
nie pobiera się:
1) pod warunkiem wzajemności - od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2) od osób przebywających w szpitalach,
3) od osób niewidomych i ich przewodników,
4) od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową,
5) od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.
Od osób, od których pobierana jest opłata uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej.
Rada gminy może ponadto wprowadzać inne niż wymienione w ustawie zwolnienia przedmiotowe od opłaty miejscowej
Opłata skarbowa
Regulowana ustawą o opłacie skarbowej z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U. nr 225 poz. 1635)
Odnosi się do konkretnych czynności organów administracji publicznej, tzn. wydania zaświadczenia lub zezwolenia albo dokonania czynności urzędowej, przy jednoczesnej weryfikacji zakresu czynności urzędowych objętych tą opłatą.
Opłacie skarbowej podlega:
1) w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej:
a) dokonanie czynności urzędowej na podstawie zgłoszenia lub na wniosek,
b) wydanie zaświadczenia na wniosek,
c) wydanie zezwolenia (pozwolenia, koncesji);
2) złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii – w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym.
2. Opłacie skarbowej podlega również dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia oraz zezwolenia (pozwolenia) przez podmiot inny niż organ administracji rządowej i samorządowej, w związku z wykonywaniem zadań z zakresu administracji publicznej, a także złożenie w takim podmiocie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii.
Zwalnia się od opłaty skarbowej:
pod warunkiem wzajemności, państwa obce, ich przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i siły zbrojne, międzynarodowe organizacje i instytucje oraz ich oddziały i przedstawicielstwa, korzystające na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych z przywilejów i immunitetów, a także członków ich personelu i inne osoby zrównane z nimi, jeżeli nie są one obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) jednostki budżetowe;
3) jednostki samorządu terytorialnego;
4) organizacje pożytku publicznego, jeżeli dokonują zgłoszenia lub składają wniosek o dokonanie czynności urzędowej albo wniosek o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia – wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego w rozumieniu przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie;
5) osoby, które dokonując zgłoszenia lub składając wniosek o dokonanie czynności urzędowej albo wniosek o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji) albo składając dokument stwierdzający udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpis, wypis lub kopię przedstawią zaświadczenie o korzystaniu ze świadczeń pomocy społecznej z powodu ubóstwa;
6) osoby fizyczne prowadzące czynną ochronę gatunkową oraz osoby fizyczne, których gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie narażone jest na szkody wyrządzane przez gatunki zwierząt chronionych nieobjęte odszkodowaniem Skarbu Państwa – wyłącznie w zakresie przedmiotów opłaty skarbowej związanych z ochroną przyrody.
Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje:
1) od dokonania czynności urzędowej – z chwilą dokonania zgłoszenia lub złożenia wniosku o dokonanie czynności urzędowej;
2) od wydania zaświadczenia – z chwilą złożenia wniosku;
3) od wydania zezwolenia (pozwolenia, koncesji) – z chwilą złożenia wniosku;
4) od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz od jego odpisu, wypisu lub kopii – z chwilą złożenia dokumentu w organie administracji publicznej, sądzie lub podmiocie, przez podmiot inny niż organ administracji rządowej i samorządowej, w związku z wykonywaniem zadań z zakresu administracji publicznej,
5) od przedmiotu opłaty określonego w art. 2 ust. 2 – z chwilą użycia zaświadczenia w sprawie innej niż wymieniona w art. 2 ust. 1.
Opłatę skarbową wpłaca się z chwilą powstania obowiązku jej zapłaty.
1.Zapłaty opłaty skarbowej dokonuje się w kasie właściwego organu podatkowego lub na jego rachunek.
2. Rada gminy może zarządzić pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa, wyznaczyć inkasentów oraz określić wysokość wynagrodzenia za inkaso.
Opłata eksploatacyjna
Regulowana ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. nr 27 poz. 96)
Wysokość opłaty uzależniona jest od ilości i rodzaju wydobywanej kopaliny, pomnożona o stawkę.
Inne opłaty, np.:
prolongacyjna – z tytuły odroczenia należności podatkowych lub ich rozłożenia na raty przez wójta – na wniosek podatnika,
adiacencka – od wzrostu wartości nieruchomości w wyniku działań gminy, jak np. budowa urządzeń infrastruktury technicznej,
planistyczna - wzrost wartości na skutek zmian planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego,
za wydanie pozwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych lub handel hurtowy napojami alkoholowymi,
za parkowanie,
za pobyt w domu pomocy społecznej,
Subwencja OSWIATOWA
Część oświatowa subwencji ogólnej przeznaczona jest na realizację zadań szkolnych i zadań pozaszkolnych.
zadania szkolne
prowadzenie szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, specjalnych,
centrów kształcenia ustawicznego, centrów kształcenia praktycznego, ośrodków dokształcania i doskonalenia zawodowego, zakładów kształcenia nauczycieli, kolegiów pracowników służb społecznych,
szkół zorganizowanych w zakładach opieki zdrowotnej, w tym w zakładach opiekuńczo-leczniczych i zakładach lecznictwa uzdrowiskowego,
szkół artystycznych,
a także jednostek obsługi ekonomiczno-administracyjnej szkół i placówek;
zadania pozaszkolne
prowadzeniem przedszkoli specjalnych (w oddziałów specjalnych w przedszkolach ogólnodostępnych),
placówek doskonalenia nauczycieli,
poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym poradni specjalistycznych, specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych, specjalnych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych ośrodków socjoterapii, ośrodków rewalidacyjno-wychowawczych,
centrów kształcenia ustawicznego, centrów kształcenia praktycznego i ośrodków dokształcania i doskonalenia zawodowego, w zakresie prowadzenia form pozaszkolnych umożliwiających realizację obowiązku nauki, placówek wychowania pozaszkolnego umożliwiających rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego,
bibliotek pedagogicznych, świetlic szkolnych dla uczniów i wychowanków,
kolonii, obozów,
udzielaniem pomocy materialnej dla uczniów,
prowadzeniem burs i internatów oraz domów wczasów dziecięcych,
prowadzeniem szkolnych schronisk młodzieżowych.
Subwencja OSWIATOWA
Skierowana jest na:
sfinansowanie wydatków bieżących (w tym wynagrodzeń pracowników z pochodnymi) prowadzonych placówek,
dotowaniu szkół i placówek niepublicznych oraz publicznych prowadzonych przez osoby prawne inne niż JST oraz przez osoby fizyczne,
a także dofinansowaniu wydatków związanych z racjonalizacją sieci szkolnej,
finansowanie zadań z zakresu dokształcania doskonalenia zawodowego nauczycieli,
finansowanie wydatków związanych z nauczaniem indywidualnym
i innych.
Część oświatową SO ustalona JEST co najmniej na poziomie z roku poprzedniego,
Część oświatową SO, po odliczeniu 0,6% rezerwy dzieli się między poszczególne JST, biorąc pod uwagę zakres realizowanych przez te jednostki zadań oświatowych, z wyłączeniem zadań związanych z dowozem uczniów oraz zadań związanych z prowadzeniem przedszkoli ogólnodostępnych i oddziałów ogólnodostępnych w przedszkolach z oddziałami integracyjnymi
Ze względu na liczbę uczniów (wychowanków) przeliczeniowych w roku bazowym
Z uwzględnieniem systemu wag (typów i rodzajów szkół i placówek prowadzonych przez te jednostki, stopni awansu zawodowego nauczycieli oraz liczby uczniów w tych szkołach i placówkach)
Wpływy podatkowe będące podstawą wyliczenia części podstawowej subwencji wyrównawczej dla danej JST
Do dochodów podatkowych wykorzystywanych dla ustalenia wysokości części podstawowej subwencji ogólnej bierze się pod uwagę wpływy z:
1) podatku od nieruchomości;
2) podatku rolnego;
3) podatku leśnego;
4) podatku od środków transportowych;
5) podatku od czynności cywilnoprawnych;
6) podatku od osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej;
7) wpływów z opłaty skarbowej;
8) wpływów z opłaty eksploatacyjnej;
9) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych;
10) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.
Ustal kwoty 10% części regionalnej dla województw zakładając, że kwota wpłat wynosi 720 652 000 PLN
Wysokość należnej województwu kwoty, o której mowa w ust. 6, oblicza się w następujący sposób:
1) ustala się województwa, w których PKB w województwie, w przeliczeniu na jednego mieszkańca województwa, jest niższy od 75 % PKB w kraju, w przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju;
2) oblicza się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt. 1 – różnicę pomiędzy 75 % PKB w kraju w przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju a PKB w województwie w przeliczeniu na jednego mieszkańca województwa;
3) oblicza się – dla województw ustalonych zgodnie z pkt. 1 – sumę różnic, o której mowa w pkt. 2;
4) oblicza się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt. 1 – współczynnik udziału różnicy, o której mowa w pkt 2, w sumie różnic obliczonej zgodnie z pkt. 3;
5) współczynnik udziału, obliczony dla danego województwa mnoży się przez wskaźnik 0,10 i łączną kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1.