Człowiek jest jedyną istotą obdarzoną darem mądrości i rozumu, która w tak zaawansowanym stropniu jest zdolna je wykorzystywać. Wyróżnia się najwyższym rozwojem psychiki wsród innych stworzeń. Jest zdonly do tworzenia własnej kultury. Cały dorobek ludzkości - zarówno materialny jak i moralny jest odzwierciedleniem tego, że istota ludzka na przestrzeni lat staje się coraz mądrzejsza. "Od mroźnych wichrów na deszcze i gromy, zbudował sobie schroniska i domy, na wszystko z radą on gotów" - Chór w Stasimonie I "Antygony" pochwala ludzki rozum i potwierdza to, człowiek jest w stanie poradzić sobie praktycznie w każdej sytuacji.
Jednak nie jest on nieomylny i często okazuje się, że tak wielki potencjał i rozum jest zachwiany przez jedną krótką chwilę. Emocje, jakie towarzyszą w danym momencie mogą prowadzić do zgubnych decyzji, które często decydują o dalszym losie.
Istotą dobrego życia jest umiejętne wykorzystywanie zdolności swojego rozumu. Pomaga nam on rozróżnic co jest dobre, a co złe. "Człowiek szczęśliwy to człowiek w pełni wyzwolony od pożądań i namiętności, kierujący się zawsze wskazaniami rozumu" jak mówi Epiktet. Emocje osłabiają myślenie i popychają do złych czynów.
Emocje "biorą górę" zazwyczaj w sytuacjach, gdy jesteśmy zdenerwowani, a ktoś wmawia nam różne rzeczy, które oczywyście mijają się z prawdą. Bywa tak, że mówimy o jedno słowo za dużo tylko pod wpływem silnych emocji, jakie towarzyszą w danej chwili. Ja staram się panować nad tym i nie dawać sprowokować. Jednak pamiętam sytuację sprzed kilku lat, dziecinne powody, jednak na tamten czas wydawaly sie poważne. Była to zacięta walka kto ma racje, aż w końcu nie wytrzymałam i wygarnęłam koleżance to i owo. Oczywiście większośc słów, które padły z moich ust to czyste bredne, których w normalnych warunkach (tzn. bez napiętej atmosfery) nigdy bym nie powiedziała. Po wszystkim, gdy emocje opadły, wyjaśnłysmy sobie wszystko i wszystko było już w porządku. Co prawda nie darzę jej jakąś wielką sympatią, jednak to co powiedziałam było wyolbrzymione pod wpływem tych nieszczęsnych emocji, które kierują nami bardzo często.
Chór i Stasimonie I w ostatnich wersach mówi, że kto godzi w interesy państwa i sprzeciwia się mu zasługuje na potępienie.
Antygona skrzywdzona zakazem pochówku swego brata, pełna determinaci, miłości braterskiej, silnej woli i odwagi kierowała się emocjami. Ismena natomiast była rozważna i nie sprzeciwiała się rozkazowi Kreona, który uważany był za mądrego i rozważnego króla. Antygona nie myśląc o konsekwencjach, zosała ukarana za swój zgubny czyn.
Tak więc rola rozumu w ludzkim życiu jest ogromna, jednak tą potęgę równoważą ich słabości. Rozum pozwala ludziom rozwijać się. Wykorzystywać przyrodę i sły natury do swoich potrzeb i wygód. Jednak człowiek nie jest jednostką doskonałą i pomimo tych wszystkich osiągnięć cywilizacji, największą słąbością jest bezsilność wobec cierpienia, choromy i śmierci. Gdyby nie zdolność do logicznego myślenia, człowiek nadal gonił by nago za zwierzyną i walczył o przetrwanie na kazdym kroku.