Temat: Próba statyczna ściskania sprężyn śrubowych	Data wykonania: 02.06.2012	Grupa: 3
Wydział GiG Rok II	Skład zespołu: Tendaj Paweł Żak Tomasz	Ocena:	Zespół: 2

1. Cel ćwiczenia.

Zdjęcie charakterystyk λ = f(P) dwóch sprężyn pracujących:

1. pojedynczo

2. równolegle

3. szeregowo

Wyznaczenie dla każdej ze sprężyn:

1. modułu sprężystości postaciowej (G),

2. stałej sprężyny (c).

Obliczenie stałej (c) dla układu sprężyn połączonych:

1. równolegle,

2. szeregowo.

Stałą sprężyny wyznaczamy ze wzoru:

lub ,

Gdzie: λ - wartość skrócenia, P – wartość siły, G - moduł sprężystości postaciowej materiału sprężyny, d – średnica drutu sprężyny,

n - liczba zwojów sprężyny, D – średnica sprężyny

Jeżeli mamy układ dwóch sprężyn połączonych równolegle to: P = P1 + P2 λ = λ1 = λ2 c= stąd otrzymujemy stałą układu dwóch sprężyn połączonych równolegle:	Jeżeli mamy układ dwóch sprężyn połączonych szeregowo to: P = P1 = P2 λ = λ1 + λ2 stąd otrzymujemy stałą układu dwóch sprężyn połączonych szeregowo:

1. Aparatura pomiarowa.

Do zdjęcia charakterystyk λ = f(P) wykorzystaliśmy maszynę wytrzymałościową. Graficzny obraz zależności skrócenia sprężyny od działającej siły, wykreśla pisak urządzenia samopiszącego. Otrzymany wykres to charakterystyka ściskanej sprężyny λ = f(P).

1. 
   Opracowanie wyników.

Tabela 1 – wielkości charakteryzujące poszczególne sprężyny

D1	[mm]	72,8
D2	[mm]	45,2
d1	[mm]	7,1
d2	[mm]	5,9
n1		6
n2		10

Tabela 2 – wyniki pomiarów na maszynie wytrzymałościowej

Przeprowadzona próba	λmax	Pmax
	[mm]	[N]
Ściskanie sprężyny 1	38	1310
Ściskanie sprężyny 2	26	780
Ściskanie sprężyn połączonych równolegle	29	1540
Ściskanie sprężyn połączonych szeregowo	65	1340

Tabela 3 – obliczone wielkości modułu G oraz stałych c danych sprężyn

G1	[MPa]	251240,5
G2	[MPa]	182902
c1	[mm/N]	0,029008
c2	[mm/N]	0,033333
cr	[mm/N]	0,01551
csz	[mm/N]	0,062341

Wykres 1 - Graficzna interpretacja stałych c₁, c₂, c_r, c_sz

1. Wnioski.

- Z przeprowadzonego doświadczenia wynika, że siła jaką należy przyłożyć do zgniatania sprężyny zależy od modułu sprężystości postaciowej G oraz wymiarów sprężyny.

- Przy ściskaniu sprężyn szeregowo spełniony został warunek mówiący, że skrócenie całego układu równe jest sumie skróceń maksymalnych przy pojedynczym ściskaniu obu sprężyn.

- Przy połączeniu równoległym siła dla całego układu nie jest równa sumie sił maksymalnych przy pojedynczym ściskaniu sprężyn małej. Jest to spowodowane przerwaniem obserwacji gdy zauważyliśmy maksymalne skrócenie sprężyny małej przy połączeniu równoległym.