1. Lek roślinny – leczniczy produkt roślinny. Produkt o wysokiej powtarzalnej jakości, skuteczności i bezpieczeństwie stosowania. Lek roślinny = lek syntetyczny.

2. Monoekstrakty: a.)standaryzacja; b.)badania kliniczne

3. Standaryzacja: a.)potwierdzenie tożsamości surowca (badania anatomiczne, morfologiczne, zapach, smak według monografii FP); b.)badania fitochemiczne według norm FP; c.)analiza czystości: wilgotności, zawartość popiołu, zanieczyszczeń organicznych i mineralnych, zanieczyszczeń pochodzenia roślinnego i zafałszowań według norm FP.

4. Oznaczenie zawartości związków czynnych według norm FP - oznaczenie zawartości związków odpowiedzialnych za działanie niepożądane według norm FP np. liść Ginkgo biloba.

5. Kontrola jakości – otrzymywanie surowca, kolejne etapy produkcyjne wyrobów gotowych, badanie stabilności w okresie ważności.

6. Nowoczesny lek roślinny: a.)GAP – Dobra Praktyka Rolnicza: zbiór norm pozwalających otrzymać bezpieczny surowiec roślinny z zachowaniem wymogów ochrony środowiska; b.)GMP – Dobra Praktyka Wytwarzania: zespół podstawowych norm organicznych produktów, który zapewnia odpowiednią jakość, bezpieczeństwo i skuteczność leków – zaopatrzenie w surowce, magazynowanie, wytwarzanie, pakowanie, kontrola jakości, dystrybucja.

7. Efekty farmakokinetyczne lub fizykochemiczne – zwiększenie rozpuszczalności, poziomu wchłaniania i biodostępności związków czynnych obecnych w ekstrakcie roślinnym.

8. Schemat mono- i multitargetowych efektów monoekstraktu zawierającego różne związki ukierunkowane na jeden lub różne cele w komórce: a.)jeden cel czyli target – addytywne, agonistyczne efekty farmakologiczne; b.)różne cele czyli multitarget – ponadaddytywne, zróżnicowane farmakologiczne efekty.

9. Wymagania jakościowe produktów leczniczych roślinnych: a.)Ustawa Prawo farmaceutyczne z dnia 6 września 2001 ze zmianami; b.)Ustawa o zmiannie ustawy Prawo farmaceutyczne z dnia 30 marca 2007; c.)Dyrektywa 2001/83/WE zał.1; d.)Farmakopea Europejska /Farmakopea Polska/ Farmakopea kraju członkowskiego UE lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu; e.)wytyczne EMEA (Europejska Agencja ds. Leków); f.)WHO Quality control methods for medicinal plant materials.

10. Leczniczy product roślinny – jako produkt leczniczy zawierający jako składniki czynne jedną lub więcej substancji roślinnych albo jedną lub więcej przetworów roślinnych albo jedną lub więcej substancji roślinnych w połączeniu z jednym lub więcej przetworem roślinnym.

11. Substancją roślinną: 1.są wszystkie, główne całe, podzielone na części lub pocięte rośliny, części roślin, glony, grzyby, porosty nie przetworzone, wysuszone lub świeże; 2.niektóre wydzieliny roślin, które nie zostały poddane określonemu procesowi, mogą być uznane za substancje roślinne; 3.substancje roślinne są szczegółowo definiowane przez użytą część rośliny i nazwę botaniczną.

12. Przetworem roślinnym – jest przetwór otrzymany przez poddanie substancji roślinnej procesom: ekstrakcji, destylacji, wyciskania, frakcjonowania, oczyszczania, zagęszczania, fermentacji: przetworami są w szczególności rozdrobnione lub sproszkowane substancje roślinne, nalewki, olejki, wyciągi, wyciśnięte soki.

13. Rodzaje substancji czynnej roślinnej: 1.substancja roślinna (Valerianae radix); 2.wyciągi (Valerianae radicis extractum siccum); 3.inne przetwory (olejki, soki, maceraty)

14. Kategorie produktów leczniczych roślinnych: a.)ugrupowane zastosowanie medyczne (pełna dokumentacja) – bezpieczeństwo, skuteczność, dokumentacja bibliograficzna; b.)tradycyjny roślinny produkt leczniczy (uproszczona procedura – bezpieczeństwo, skuteczność na podstawie długoletniego stosowania w lecznictwie)

15. Suplementy diety: środek spożywczy, którego celem jest uzupełnienie normalnej diety będący skoncentrowanym źródłem witamin, składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy albo inny fizjologiczny.

16. Leki roślinne najczęściej stosowane w Polsce: a.)w przewlekłych chorobach PP (obstrukcje, zaburzenia wydzielania żółci, kamica żółciowa); b.)w przewlekłych chorobach układu oddechowego (zwłaszcza nawracające infekcje GDO); c.)w profilaktyce i leczeniu wspomagającym schorzeń układu krążenia (miażdżyca, żylaki podudzia); d.)w profilaktyce i leczeniu schorzeń układu moczowego (nawracające infekcje dróg moczowych i profilaktyka kamicy moczowej); e.)w leczeniu wspomagającym zaburzenia samopoczucia; f.)w leczeniu wspomagającym łagodnego przerostu gruczołu krokowego; g.)w leczeniu wspomagającym schorzeń narządu ruchu (zwłaszcza średnio nasilonych bólów mięśniowych i stawowych); h.)w leczeniu zaburzeń hormonalnych okresu menopauzy.