Opracowanie wyników
1. Sprawdzić krzywą cechowania osi x programu obsługi spektrometru, wykorzystując pomiar długości fali helu. Wykreślić zależność długości fali rzeczywistej od podawanej przez program. Długości fali najbardziej intensywnych linii helu z zakresu promieniowania widzialnego podane są w Tabeli. Dla ułatwienia identyfikacji podano w Tabeli także orientacyjne natężenia linii. Dane pochodzą z tablic American Physics Handbook.
2. Aproksymować zależność z punktu 1 przez zależność liniową.
Używam metody regresji liniowej aby przedstawić nasza zależność w postaci
i chcemy ją dopasować i chcemy ją dopasować zgodnie z metoda najmniejszych kwadratów co oznacza:
Korzystamy z następujących wzorów:
= 4519
= 4465
= 20421361
= 19936225
= 20177335
n = 8
Podstawiając te wartości do wzorów otrzymujemy:
= 0,99
=0
= 0,014
= 21,91
Tak więc nasze x i y spełniają równanie regresji liniowej postaci:
y = 0,99x + o lub y = 0,99(1) + 0(22)
3. Skorygować długości fali mierzone dla wodoru korzystając z zależności uzyskanej w punkcie 2.
Długość mierzona [nm] |
Długość skorygowana wg wzoru y=0,99x[nm] |
434 |
430 |
487 |
492 |
659 |
652 |
4. Wyniki umieścić w tabeli.
Długość fali [nm] |
1/długość fali [nm-1] |
Natężenie (jednostki względne) |
1/n2 |
430 |
0,0023 |
312 |
0,04 |
492 |
0,0020 |
1351 |
0,063 |
652 |
0,0015 |
6214 |
0,11 |
5. Sporządzić wykres zależności 1/długość fali = f(1/n2).
6. Aproksymować zależność z punktu 5 przez zależność liniową wyznaczając w ten sposób stałą Rydberga oraz głowicę pasma dla serii Balmera.
Otrzymujemy:
a = -0,0113 b = 0,0027
Zatem
Porównujemy otrzymany wzór ze wzorem Balmera
otrzymujemy:
wiec
7. Wyliczyć energię jonizacji atomu wodoru.
Energię jonizacji atomu wodoru obliczamy korzystając ze wzoru Balmera - Rydberga, jest to energia potrzebna do przeniesienia elektronu z pierwszego poziomu energetycznego na zewnątrz atomu.
8. Oszacować błąd wyznaczenia stałej Rydberga metodą graficzną. Przy określaniu błędu pomiaru odwrotności długości fali uwzględnić minimalną odległość punktów na skali przyrządu wynikającą z jego własności, a równą około 3 nm.
Oszacowanie błędu wyznaczenia stałej Rydberga metodą graficzną. Korzystamy ze wzorów na błąd wyznaczenia współczynnika kierunkowego i wyrazu wolnego prostej regresji:
Pomiar stałej Rydberga nieco odbiega od jej rzeczywistej wartości. Jednak pomiar ten wynika z niedokładnego pomiaru maximów.