Dziedziczny rak jelita grubego
1. Dziedziczny, polipowaty rak jelita grubego (FAP)
Epidemiologia:
Częstość mutacji:1/10,000 i 1/15,000 urodzeń.
Rozwój polipów: do 35 roku życia u 95% pacjentów z FAP.
Rozwój nowotworu: 34-43 r.ż.
Leczenie - operacyjne (u około 20% pacjentów rozwijają się guzy narządów wewnętrznych)
FAP - dziedziczenie autosomalne, dominujące
APC - 5q21-q22
MYH - 5p34.3-p32.1
APC:
APC - występuje w jądrze i w błonie komórkowej
Klasyczny model działania, jako supresora: hamowanie aktywności beta cateniny.
Inne mechanizmy działania: organizacja cytoszkieletu i regulacja adhezji
MYH:
MYH koduje białko naprawy DNA - glikozyklazę MYH, zaangażowaną w BER.
FAP
Inne zespoły związane z mutacją genu APC:
Zespół Gardnera: polipowatość jelit, wyrośla kostne, guzy tkanek miękkich
Zespół Turcota: polipowatość jelit i guzy CNS
Łagodna postać FAP: mała liczba polipów (średnio około 30), polipy zlokalizowane proksymalnie, rozwój nowotworu w późniejszym okresie życia
Pozajelitowe objawy FAP
Wrodzony przerost barwnikowy siatkówki:
Wysoce specyficzny dla FAP
Często wyprzedza rozwój polipów
Koreluje z mutacjami genu APC w regionie między eksonami 9 i 15
Dziedziczny niepolipowaty rak jelita grubego
(Hereditary Nonpolyposus Colon Cancer; HNPCC)
Przyczyna:
Zaburzenia procesu usuwania źle sparowanych zasad (MisMach Repair; MMR)
Zaburzenia funkcji genów MMR
Konsekwencje:
Niestabilność mikrosatelitarna
Rozwój nowotworów
Niestabilność mikrosatelitarna
Krótkie sekwencje powtarzających się nukleotydów
Długość ich powinna być stała w danym loci
Powtarzające się sekwencje poli-A i poli-CA są szczególnie podatne na błędne parownie zasad
Zmiany długość sekwencji mikrosatelitarnych są markerem zaburzeń usuwania źle sparowanych zasad
Zjawisko to jest również nazywane: Replication Error Phenotype, RER
Rozwój nowotworu a MMR:
aktywacja protoonkogenów
inaktywacja genów supresorowych
W obu tych klasach genów występują liczne sekwencje powtórzone
Zaburzenie procesu usuwania źle sparowanych zasad:
zwiększa ryzyko mutacji
prowadzi do zaburzeń funkcjonowania licznych genów
Dziedziczny niepolipowaty rak jelita grubego (HNPCC)
Dziedziczenie:
Autosomalnie, dominująco
Niepełna penetracja
2.8% wszystkich raków jelita grubego
Kryteria Amsterdamskie i modyfikacje
Występowanie:
1:2851
18% raków jelita grubego przed 45 r.ż.
28% raków jelita grubego przed 30 r.ż.
Postaci kliniczne:
Lynch 1 - miejscowo-specyficzny rak jelita grubego,
Lynch 2 - rak jelita grubego, rak endometrium, jajników, jelita cienkiego, żołądka, przewodów żółciowych,
Zespół Muir- Torre - guzy spektrum Lynch 2 oraz raki skóry
Spektrum nowotworów w HNPCC:
rak jelita grubego, rak endometrium, jajników, jelita cienkiego, żołądka, przewodów żółciowych,
Niestabilność mikrosatelitarna w guzach jelita grubego:
90% HNPCC
20% guzów jelita grubego sporadycznych
30% guzów sporadycznych macicy
Mutacje genów MMR
Stwierdzane w około 70% rodzin HNPCC
MLH1 (50%), MSH2 (40%)
Rzadziej mutacje MSH6, PMS1, PMS2
Badania profilaktyczne w HNPCC
Kolonoskopia
Gastroskopia
USG dopochwowe
Postępowanie profilaktyczne w HNPCC
Kolektomia
Histerektomia, oforektomia