Inżynieria Ochrony Środowiska
PWSZ w Kaliszu
Labolatorium z Analizy Chemicznej Wody i Ścieków
SPRAWOZDANIE
Ćw. 2 Pehametria
Oznaczanie NaOH
Studia dzienne
Grupa IVb
Sprawozdanie opracowali:
1. Określenie liczby mg NaOH zawartych w próbce:
nNaOH = VK ∗ Cn = 2,5 ∗ 10-3 dm3 ∗ 0,1 mol/dm3 = 2,5 ∗ 10-4 mol
nNaOH - liczba moli NaOH zawartych w 2,5 dm3
Vk - objętość titranta zużyta do miareczkowania w punkcie
końcowym
Cn - stężenie normalne roztworu HCL (titranta)
1mol NaOH ----- 40g
2,5 ∗ 10-4 mol ----- x
x = 0,01g NaOH = WD
2. Obliczenie wartości błędu bezwzględnego:
BB = WT - WD
WT - wartość teoretyczna
WD - wartość doświadczalna wynikająca z obliczeń
BB = 0,016 - 0,01
BB = 0,006
BB = 0,006
3. Obliczenie wartści błędu względnego:
BW = BB/WT ∗ 100%
BW = 0,006 / 0,016 ∗ 100%
BW = 37,5%
WNIOSKI:
Miareczkowanie pehametryczne rozpoczeło się od uzupełnienia 100 ml zlewki wodą destylowaną do objętości 60ml w której znajdował się 0,1molowy roztwór NaOH. Po uzupełnieniu zlewki w pierwszej fazie miareczkowania dodawano 0,5 ml kwasu, w fazie końcowej dodawana objętość wzrosła do 1 ml.
W czasie miareczkowania podczas dodawania kwasu HCl w mieszaninie zachodziła następująca reakcja:
Na+ + OH- + H+ + Cl- → H2O + Cl- + Na+
Zgodnie z wykresem krzywej wzorcowej, podczas dodawania pierwszych objętości kwasu HCl na skutek przewagi jonów wodorotlenowych OH- nad jonami wodorowymi kwasu H+ wykres powoli maleje i tym samym pH rotworu zmienia się nieznacznie, zachowując jednak w dalszym ciągu odczyn zasadowy.
Po dodaniu 1,5ml kwasu następuje gwałtowny spadek pH roztworu który odczytujemy z wykresu.
Gdy do roztworu NaOH dodano 2,5cm3 kwasu HCl stężenie jonów wodorotlenowych OH- jak i wodorowych H+ w mieszaninie wyrównało się-puntk ten na wykresie wyznacza miejsce przecięcia przekątnej czworościanu z wykresem. Punkt ten ”PK” równy objętości 2,5ml nazywany jest punktem końcowym miareczkowania w którym pH ma oczyn obojętny.
Z chwilą przekroczenia objętości 2,5ml kwasu HCl i wykonywania doświadczenia w dalszym ciągu w roztworze wzrasta liczba jonów wodorowych H+ nad jonami OH-, potwierdza to opadający wykres. Równocześnie w chwili gdy jony H+ osiągły przewage nad jonami OH- pH roztworu zmieniło się na kwaśne.
Z wykresu pierwszej pochodnej odczytujemy wartość VR = 3,05cm3, punkt ten powinien być równoażny wartości PK = 2,5cm3 odczytywanej z wykresu krzywej wzorcowej.
Niestety po wykonaniu doświadczenia stwierdzamy iż wyniki nie są równe, po przyjęciu wartości teoretycznych i wyliczeniu wartości błędu względnego i błędu bezwzględnego stwierdzamy jak bardzo duży błąd mógł nastąpić. Zaistniały błąd spowodowany być może niedokładnością prowadzonych pomiarów lub zużyciem elektrod pehametru.