Ćwiczenia z Zoologii - OPIS GATUNKU - schemat
Opis gatunku wykonała: JAGODA MARCINIAK
Numer indeksu: 295575
e-mail: wilczastokrotka@wp.pl
Nazwa gatunkowa: Ceratias Holboelli, Kroyer 1845
Synonimy:
Nazwa polska: Matronica Holboella
Nazwa angielska: Deepsea angler, Sea devil (USA)
Klasyfikacja:
Królestwo: Animalia Linnaeus, 1758
Typ: Chordata Bateson, 1886
Gromada: Actinopterygii Cope, 1887
Rząd: Lophiiformes
Rodzina: Ceratiidae
Rodzaj: Ceratias
Zdjęcie (ew. rysunek) (źródło: )
Podgatunki: nie dotyczy
Opis (z wyróżnieniem cech grupy i cech gatunku):
Przedstawiciele rodziny Ceratiidae,do której zaliczamy opisywany gatunek wyróżniają się specyficznym sposobem rozmnażania. Samica jest nosicielem pasożytującego na niej i dużo mniejszego (ok. 20 razy) samca (lub kilku samców). Samiec wgryza się w ciało samicy i na ogół nie opuszcza jej do końca życia (staje się osobliwą naroślą na jej ciele, zostaje pozbawiony wszystkiego oprócz układu oddechowego i narządów płciowych). Ciało samic ryb z rodziny Ceratiidae (matronicowate) jest krępe, kuliste, wydłużone, głowa duża z dużym, szerokim otworem gębowym. Pierwsze dwa lub trzy promienie płetwy grzbietowej przekształcone w illicium - rodzaj "wędki ze świecącą przynętą", pełniącej funkcję wabika dla ofiary. Brak płetw brzusznych. Osiągają od 70 cm do maksymalnie 120 cm. Nie mają linii bocznej, słabo rozbudowany szkielet.
Rodzina Ceratiidae jest niewielka, zaliczamy do nich dwa rodzaje z czterema gatunkami.
Samica gatunku Ceratias Holboelli jest jedną z największych ryb głębinowych świata. Ma ciało owalne, niecospłaszczone, ciemnobrunatne, pokryte gruba skórą z kostnymi gruzdkami, zaopatrzonymi w kolce. Płetwa grzbietowa złozona jest z 4 grubych promieni połączonych błoną, trzon ogonowy mocny, zakończony wielką płetwa ogonową z długimi palczastymi promieniami.Otwór gębowy wielki, skierowany skośnie ku górze, mięsiste wargi.
Występowanie:
Gatunek głębinowy(od kilkuset do 4400m p.p.m.),bardzo rzadko spotykany. Chłodne wody Atlantyku Płn. Dotychczas złowiono pojedyncze osobniki na południe od Islandii i Grenlandii oraz wzdłuż brzegów Ameryki od Nowej Szkocji do Labradoru (F.Staff, 1970). Żyją we wszystkich oceanach i sąsiadujących morzach z wyjątkiem M. Śródziemnego i regionów polarnych, lecz larwy występują wyłącznie w rejonach o temperaturze powierzchni przynajmniej 20 stopni (K.Weldon 1994).
Ekologia:
Niezwykły dymorfizm płciowy. Samice wielkie (nawet 125cm długości), drapieżne, żerujące, prowadzą samodzielny byt w głębinach morza. Przywabiają one ofiary przy pomocy organów świetlnych umiejscowionych na końcu czułków. Samice żywią się głównie rybami batypelagicznymi (zwabionymi światłem).Samce natomiast karłowate (8-10cm długości), bez czułków i większych płetw, jako dorosłe osobniki są pozbawione możliwości poruszania się, pasożytują na samicach (F.Staff 1970). Wsysają się bezzębnym pyszczkiem poprzez skórę do mięśni samicy, zwykle w okolicy brzucha i odbytu. Ich system krwionośny ulega połączeniu. Do jednej samicy mogą się przyczepić nawet 3 samce. Rozmnażanie (zapłodnienie ikry) następuje w głębinach. Ikra pelagiczna, przypowierzchniowa, dryfuje z prądami (S.Rutkowicz 1982)
Znaczenie w ochronie środowiska: nie poznano
Znaczenie dla gospodarki: Nie jest rybą uzytkową. Neutralne
Aktualne kierunki badań naukowych charakteryzowanego gatunku:
Ze względu na bardzo mała wiedzę na temat tego gatunku ryby głębinowej prowadzone są próby wyśledzenia jej naturalnego środowiska zycia, oraz poznania stopnia zaawansowania ewolucyjnego (adaptacji do środowiska).
Wykorzystane źródła:
Brylińska M., 2000. Ryby słodkowodne Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa
Weldon K., 1994. Encyklopedia zwierząt. Ryby. Wydawnictwo ELIPSA. Warszawa
Staff F., 1970. Atlas ryb północnego Atlantyku. Wydawnictwo Morskie. Gdynia
Rutkowicz S., 1982. Encyklopedia ryb morskich. Wydawnictwo Morskie. Gdańsk
Frank S., 1974. Wielki Atlas ryb. PWR. Warszawa