Krótkowzroczność - zastosowanie soczewek do korekcji wady wzroku

Objawem krótkowzroczności jest zamazany obraz obiektów znajdujących się w dużej odległości. Na przykład uczniowie cierpiący na krótkowzroczność mogą nie mieć problemów z czytaniem ze swoich książek i widzeniem siedzących obok nich osób, ale już nauczyciel czy też, co bardziej istotne, słowa pisane na tablicy wydają się rozmazane. Krótkowidze mogą sobie pomóc mrużąc oczy, wtedy obraz staję się ostrzejszy. Krótkowzroczność, nazywana także miopią, występuje wtedy, kiedy promienie świetlne wpadające do oka nadmiernie się załamują i są ogniskowane przed siatkówką. Długość oka krótkowidza może być większa od typowej lub rogówka może być zbyt zakrzywiona. W wyniku tego obraz nie jest ogniskowany w sposób prawidłowy, tzn. na siatkówce.

Stopnie krótkowzroczności:

• Niska krótkowzroczność – do −3,0 dioptrii (widzenie z bliska przy wadzie −3 jest wręcz komfortowe, bo nie wymaga akomodacji)

• Średnia krótkowzroczność – od −3,0 do −7,0 dioptrii

• Wysoka krótkowzroczność – powyżej −7,0 dioptrii

W celu poprawy ostrości widzenia krótkowidza stosuję się okulary korekcyjne lub soczewki kontaktowe. Są to soczewki rozpraszające wklęsło-wypukłe. Ich moc optyczną podaję się w dioptriach dodając znak minus. Przeprowadza się również zabiegi chirurgiczne pozwalające wyeliminować konieczność noszenia okularów, chodź wiąże się to z pewnym ryzykiem powikłań.