Współczesne podstawy patogenezy nowotworów u dzieci
Nowotwór – definicja
→Nieprawidłowa tkanka rosnąca niezależnie od mechanizmów kontroli komórkowych
→ Sygnały do przeżycia i rozmnażania
Transformacja nowotworowa:
I – zmieniona wrażliwość na czynniki wzrostowe
- zdolność do nieograniczonej liczby podziałów (nieśmiertelność) – oporność na apoptozę
- utrata zdolności do zahamowania wzrostu komórek
II – powstanie unaczynienia (angiogeneza)
III – ucieczka spod nadzoru immunologicznego
Podział komórki
Mitoza (M):
profaza (kondensacja chromatyny)
metafaza ( ułożenie chromosomów na wrzecionie podziałowym)
anafaza ( segregacja chromatyd do przeciwległych biegunów komórki)
Interfaza : synteza DNA (S)
G1 faza po mitozie (przerwa pomitotyczna)
↓ ↓
G0 G2
faza spoczynkowa przerwa między syntezą DNA
(dojrzewanie i różnicowanie a kolejną mitozą komórki) (przerwa przedmiototyczna)
Regulacja cyklu komórkowego:
Kinazy zależnie od cyklin
Cykliny
pierwsza mutacja druga mutacja kolejne mutacje
A. Czynnik mutagenny:
promieniowanie jonizujące, nitrozaminy, związki alkilujące
zwiększenie częstości podziałów komórkwych sprzyja drugiej mutacji
promotory mają działanie drażniące i pobudządzają regenerację tkanki
B. Wystąpienie dwóch mutacji w somatycznej linii komórek powoduje tak duże przyspieszenie ich tempa podziałów, że liczba komórek szybko przekracza milion - powstaje KLON ZMUTOWANYCH KOMÓREK.
C. Prawdopodobieństwo wystąpienia kolejnych mutacji powodujących dalsze złośliwienie klonu znacznie się zwiększa.
Geny zaangażowane w powstanie nowotworu
ONKOGENY (prawidłowe geny mogące doprowadzić do transformacji nowotworowej)
pełnią funkcję we wzroście i różnicowaniu komórek
Ujawnienie potencjału onkogennego poprzez:
mutacje punktowe
Zwielokrotnienie materiału genetycznego (amplifikacje np. MYC, ERB-B)
Nadmierna ekspresja czynników translokacyjnych
Utrata materiału genetycznego np.: jednego z alleli i utrata heterozygotyczności (LOH)
Zmiany strukturalne onkogenu
GENY SUPRESOROWE (antyonkogeny)
resesywne geny supresorowe promują transformację nowotworową, gdy aba allele zostaną unieczynnione.
Np. 1/ dziedziczna postać retinoblastoma: dwie następujące po sobie mutacje → unieczynnione oba allele genu
I mutacja w komórkach rozrodczych
II mutacja somatyczna
Produkt genu RB-1 odgrywa ważną rolę regulatora cyklu komórkowego
2/ guz Wilmsa – geny supresorowe
* WT-1 (ramię krótkie chromosomu 11) jest czynnikiem transkrypcyjnym
* WT-2
Translokacje chromosomowe
1/ Deregulacja onkogenów zlokalizowanych 2/ fuzja fragmentów w miejscach złamań chromosomów z genów w miejscach złamań wskutek przemieszczania w pobliże
elementów regulatorowych: utworzenie nowego mozaikowego głównie w nowotworach transkryptu układu chłonnego głównie w rozrostach szpikowych
i guzach litych
Ad1. Pomieszczenie onkogenu c myc (8q24) – regulacja proliferacji i różnicowania komórek] od jednego z ugrupowań genów immunoglobulin kodujących łańcuchy ciężkie lub lekkie → nadekspresja zmienionego strukturalnie onkogenu
Ad2. Fuzja genu : MLL (11q23) z genem AF4 (t4;11)
BCR (22q11) z genem ABL (t9;22) → produkcja białka o aktywnosci kinazy tyrozynowej
FLII z EWS (t11;22)
Białaczka promielocytowa
Translokacja chromosomów t (15;17)
↓
Nieprawidłowy produkt genu receptora kwasu retinowego α RAR
↓
Brak różnicowania promielocytów
Leczenie:
Duże dawki kwasu retinowego
Zespoły wrodzonej mutacji genów suplesowych
Zespól Li-Fraumeni – mutacja genu p53 (TP53) na chromosomie 17 kodujacego białko transkrypcyjne, (kontrola etapów cyklu komórkowego, regulacja apoptozy, regulacja procesów naprawczych DNA)
Rodzinna predyspozycja do rozwoju nowotworów pochodzenia mezynchymalnego i nabłonkowego
zespół rodzinnego raka okrężnicy - mutacja genu APC
rodzinne występowanie raka sutka i raka jajnika – mutacja genu BRCA1 lub BCRA2
APOPTOZA- programowana fizjologiczna śmierć komórki
Sygnały stresu Sygnały przeżycia Sygnały śmierci
- uszkodzenie DNA - cytokiny
- wadliwa proliferacja - kontakt z
- niedotlenienie cytotoksycznymi
- aktywacja onkogenów limfocytami T
Recepcja sygnałów lub komórkami NK
↓
aktywacja enzymów
(proteazy cysteinowe,
kaspazy)
↓
APOPTOZA
APOPTOZA
INDUKOWANIE
bax
p53 (strażnik genomu)
reguluje
cykl komórkowy
przeżycie komórki
odpowiedź na zniszczenie DNA
inicjacja procesów naprawczych DNA
aktywacja genów efektorowych cyklu komórkowego i apoptozy
supresja proliferacji komórek nowotworowych
HAMOWANIE
bcl-2
(bcl-x, bad, bag, bak, bik)
lektyna
surwiwina (IAP)
Cytokiny
białka mediatorowe regulujące procesy wzrostu komórek, migracji, apoptozy
wpływają na:
wzajemne relacje między komórkami nowotworowymi a mikrośrodowiskiem
wzrost i przeżycie komórek nowotworowych
regulują naciekanie guzów nowotworowych przez leukocyty
stymulują powstanie naczyń krwionośnych
uczestniczą w kształtowaniu macierzy pozakomórkowej
uczestniczą w procesie tworzenia odległych przerzutów
regulują odpowiedź immunologiczną (indukcję immunosupresji)
polaryzacja w kierunku Th2 (IL-4, IL-5, IL-6, Il-10, IL-13) w czasie ujawniania choroby nowotworowej
Antygeny nowotworowe
TSA – tumor specific antigens
TAA – tumor associated antigens
→ prezentacja antygenu – komórki dendrytyczne
→ połaczenie z cząsteczkami kompleksu zgodności tkankowej MHC
Powstanie antygenów nowotworowych :
mutacje → produkty zmutowanych genów
infekcje wirusowe → antygeny wirusowe
Amplifikacja klonalna
rozpoznanie przez układ immunologiczny ??????
NIE !
UCIECZKA SPOD NADZORU IMMUNOLOGICZNEGO
Antygeny nowotworowe
NIEZDOLNOŚĆ DO ODPOWIEDZI IMMUNOLOGICZNEJ GDYŻ:
komórki nowotworowe są genetycznie i fenotypowo mniej stabilne
łatwa adaptacja komórek nowotworowych do nowych warunków
mimo ekspresji zmutowanych białek nie wiążą się z molekułami MHC
brak ekspresji molekuł kostymulujących:
brak prezentacji antygenów
brak rozpoznania i niszczenia przez limfocyty T
tolerancja immunologiczna
Angiogeneza w procesie nowotworowym
→Aktywacja → Migracja →Proliferacja kom. śródbłonka
ETAPY:
I. Niedotlenienie tkanek
↓
Wytwarzanie i uwalnianie czynników wzrostu naczyń (np. VEGF)
↓
Związanie z receptorami na powierzchni komórek śródbłonka i pobudzenie ich
↓
Pobudzenie do syntezy enzymów (metalloproteinazy, aktywator plazminogenu, plazmina)
↓
Migracja pobudzonych komórek śródbłonka w kierunku komórek nowotworowych
↓ ← cząstki adhezyjne, integryny
Przyciąganie i „zakotwiczenie” nowo powstających naczyń
↓
Tworzenie cewek naczyniowych i ich stabilizacja
Angiogeneza w procesie nowotworowym
Mutacje genów (supresorów i onkogenów)
↓
Powstanie fenotypu angiogennego
↓
Wydzielanie czynników angiogennych
↓
Stymulacja komórek śródbłonka
Oporność wielolekowa
może rozwijać się wskutek zmian na jakimkolwiek etapie szlaku działania leków
zaburzenia te mogą dotyczyć:
1. transportu leków (białka transportujące ATP - zależna, tzw. ABC)
2. metabolizmu leków (np. zaburzenia fosforylacji lub przyspieszony rozkład aktywnych metabolitów)
3. procesów detoksyfikacyjnych (glutation i jego transferazy, metalotioneina)
4. zmiany ekspresji punktów docelowego działania cytostatyków
5. mechanizmów naprawy komórkowej
6. indukcji apoptozy (CD95-zależnej lub niezależnej, zaburzenia ekspresji i wzajemnego stosunku białek pro- i antyapoptycznych)
Komórka nowotworowa:
- autonomiczna
- oporna na większość sygnałów indukcyjnych apoptozę
- oporna na sygnały proapoptotyczne
- uzależnienie od czynników przeżycia (Il-3, IGF-1, neurotrofiny
- nadekspresja białka BCL-2 i innych inhibitorów apoptozy
- mutacja genu Bax
- utrata lub zmniejszona aktywność kaspaz