PS/2 – port komunikacyjny opracowany przez firmę IBM. Jest on odmianą portu szeregowego przeznaczoną do podłączania klawiatury i myszy.

Opis [edytuj]

Złącze PS/2 jest używane w celu podłączenia klawiatury i myszy do systemu komputerowego typu PC. Złącze myszy typu PS/2 zastąpiło starsze DB-9 i RS-232, a złącze klawiatury typu PS/2 zastąpiło większe 5-pinowe złącze DIN używane w komputerach AT. Zwykłe płyty główne nie potrafią zidentyfikować myszy lub klawiatury, jeśli te znajdują się w niewłaściwych gniazdach.

Budowa [edytuj]

Numery pinów (na rysunku) - gniazdo (female):

Rozmieszczenie pinów
Pin
1
2
3
4
5
6

 *w niektórych laptopach jako dane myszy

 **w niektórych laptopach jako zegar myszy

RS-232

Standard RS-232 opisuje sposób połączenia urządzeń DTE (ang. Data Terminal Equipment) tj. urządzeń końcowych danych (np. komputer) oraz urządzeń DCE (ang. Data Communication Equipment), czyli urządzeń komunikacji danych (np. modem). Standard określa nazwy styków złącza oraz przypisane im sygnały a także specyfikację elektryczną obwodów wewnętrznych. Standard ten definiuje normy wtyczek i kabli portów szeregowych typu COM. Standard RS-232 (ang. Recommended Standard) opracowano w 1962 roku na zlecenie amerykańskiego stowarzyszenia producentów urządzeń elektronicznych w celu ujednolicenia parametrów sygnałów i konstrukcji urządzeń zdolnych do wymiany danych cyfrowych za pomocą sieci telefonicznej.

RS-232 jest magistralą komunikacyjną przeznaczoną do szeregowej transmisji danych. Najbardziej popularna wersja tego standardu, RS-232C pozwala na transfer na odległość nie przekraczającą 15 m z szybkością maksymalną 20 kbit/s.

Widok gniazda PC (męskiego) typu DB-9 od strony wtyczki
Numer
9 pin
1
2
3
4
5
6
7
8
9

1) nazwa sygnału DSR bywa mylnie tłumaczona jako "wypełniony bufor (gotowość transmisji)", a DTR jako "przetworzono dane (gotowość odbioru)" - w rzeczywistości oznaczają one gotowość urządzeń do pracy (czyli, że mają włączone zasilanie i wykonały reset po włączeniu) - angielskie nazwy "Data Set" i "Data Terminal" oznaczają urządzenia, a nie ich stany.

2) sygnały te nie są wykorzystywane przy łączności asynchronicznej (standardowy PC miał tylko taką) - łączność synchroniczna używała jeszcze innych sygnałów, np. zegarowych do odbioru i wysyłania danych (RxC i TxC), które przy łączności asynchronicznej są zbędne.

Złącze DIN

Złącze DIN - typ złącza stosowanego m.in. w urządzeniach audio oraz w komputerach (do łączenia klawiatury z komputerem PC). Niegdyś złącza DIN były nazywane "wtykiem diodowym". Nazwa DIN wywodzi się od niemieckiej normy przemysłowej i odnosi się do różnych typów złącz elektrycznych, niemniej w wielu krajach przyjęło się określanie mianem "złącza DIN" połączenia wykonanego wg normy DIN 41524 i pochodnych (obecnie zastąpionej przez normę IEC 60130-9.

Poniżej przedstawiono kilka najpopularniejszych złączy DIN:

Popularne jest również "głośnikowe" złącze - wykonywane wg normy DIN 41529 oraz złącza mini-DIN.

DB-9

Standard w latach 80. i na początku lat 90. w przyłączaniu dżojstików cyfrowych do ówczesnych platform ośmio- i szesnastobitowych.

Poniżej przedstawione są przypisania poszczególnych pinów dla dżojstików, w najpopularniejszych komputerach ośmio-, szesnastobitowych (Atari (130, 800XE, 800XL, 2600, 7200), Amiga, Commodore 64, Amstrad CPC, Sinclair ZX Spectrum), (na schemacie obok, dla DB9, widok wtyczki):

RJ-45

RJ-45 (ang. Registered Jack – Type 45) – rodzaj ośmiostykowego złącza (gniazdo i wtyk) używanego najczęściej do zakończenia przewodów typu "skrętka" (UTP, STP, itp.). Wykorzystywane w różnego rodzaju sprzęcie telekomunikacyjnym i komputerowym. Najbardziej rozpowszechnione jako podstawowe złącze do budowy przewodowych sieci komputerowych w standardzie Ethernet.

"RJ" jest skrótem od Registered Jack, który stanowi część Amerykańskiego Kodu Norm Federalnych.

RJ-11

RJ-11 (ang. Registered Jack – Type 11) 6P2C – sześciokrotny (szeroki na sześć styków) wtyk telefoniczny z dwoma stykami przeznaczony dla zarejestrowanego gniazda 11, używany zazwyczaj do zakończenia przewodów łączących sprzęt telekomunikacyjny. Używany jest także do łączenia niektórych typów miejscowej przestrzeni sieci LAN, chociaż łącze typu RJ-45 jest bardziej rozpowszechnione. Służy np. do połączenia telefonu z modemem komputerowym lub z gniazdem telefonicznym.

Tym określaniem bardzo często nazywa się również (błędnie) wtyki RJ-13 [TM6P4C06] - to jest 6 P (pozycji) 4 C (styki - conductors), używane między innymi dla 2 linii telefonicznych, oraz RJ-25 (6P6C) dla 3 linii telefonicznych. W praktyce każdy sześciokrotny wtyk modularny nazywany jest RJ-11, co jest błędem, ponieważ nazwa RJ definiuje nie tylko liczbę pozycji ale i liczbę styków, oraz, co tutaj mniej istotne, wykorzystanie.

FireWire

FireWire to standard łącza szeregowego umożliwiającego szybką komunikację i synchroniczne usługi w czasie rzeczywistym. Opracowany w roku 1995 dla komputerów osobistych i cyfrowych urządzeń optycznych. Rozwijany przez firmę Apple Inc. Jest zdefiniowany w dokumencie IEEE 1394.

Magistrala ta w okrojonej wersji (brak linii zasilających) wykorzystywana jest przez firmę Sony (a obecnie również inne) pod nazwą i.Link. Natomiast firma Creative Technology opisuje złącze jako SB1394. Zmiana nazwy ma na celu uniknięcie opłat licencyjnych, ale wszystkie te złącza są ze sobą w 100% zgodne.

FireWire jest szeregową magistralą ogólnego przeznaczenia, jednak ze względu na promowanie jej przez Apple jako wyjątkowo multimedialnej oraz ze względu na powszechne stosowanie w kamerach jest kojarzona prawie wyłącznie z kamerami cyfrowymi. Obecnie popularne stało się używanie FireWire w profesjonalnych kartach muzycznych i innym sprzęcie audio.

USB

USB (ang. Universal Serial Bus – uniwersalna magistrala szeregowa) – rodzaj sprzętowego portu komunikacyjnego komputerów, zastępującego stare porty szeregowe i porty równoległe. Został opracowany przez firmy Microsoft, Intel, Compaq, IBM i DEC.

Port USB jest uniwersalny w tym sensie, że można go wykorzystać do podłączenia do komputera wielu różnych urządzeń (np.: kamery wideo, aparatu fotograficznego, telefonu komórkowego, modemu, skanera, klawiatury, przenośnej pamięci itp). Urządzenia podłączane w ten sposób mogą być automatycznie wykrywane i rozpoznawane przez system, przez co instalacja sterowników i konfiguracja odbywa się w dużym stopniu automatycznie (przy starszych typach szyn użytkownik musiał bezpośrednio wprowadzić do systemu informacje o rodzaju i modelu urządzenia). Możliwe jest także podłączanie i odłączanie urządzeń bez konieczności wyłączania czy ponownego uruchamiania komputera.

Wtyczka USB typu A	Wtyczka USB typu B	Piny wtyczek standardowych

D-Sub

D-sub (pełna nazwa: D-subminiature) to określenie rodziny wtyków i gniazd wykorzystywanych w urządzeniach i zakończeniach przewodów dla potrzeb połączeń w transmisji sygnałów pomiędzy urządzeniami elektronicznymi. Standardowe złącza D-sub mają 9, 15, 25, 37, 50 lub 60 pinów. Standard D-sub jest określeniem sposobu fizycznej budowy, nie przeznaczeń komunikacyjnych.

Schematy złączy D-sub

Digital Visual Interface

DVI (ang. Digital Visual Interface) - standard złącza pomiędzy kartą graficzną a monitorem komputera.

"Standard Digital Visual Interface" został zaprojektowany przez grupę Digital Display Working Group (DDWG). Do grupy lobbującej za DVI można zaliczyć wiele firm związanych początkowo z DFP. Mimo że DVI nie zostało zaakceptowane jako standard przez VESA, ma ono bardzo dobrą perspektywę na przyszłość, ponieważ protokołem przesyłu danych cyfrowych jest również TMDS (PanelLink). W porównaniu z P&D i DFP, które posiadają tylko jeden kanał przesyłowy, DVI zawiera również drugi, co podwaja maksymalne pasmo przenoszenia (pixel rate). Pozwala to na osiągnięcie rozdzielczości ponad 1280x1024 pikseli. Inną zaletą DVI jest fakt, że może być również przenoszony sygnał analogowy. Dzięki temu, w razie potrzeby, mogą być podłączone również starsze monitory CRT.

Złacze kabla DVI do karty graficznej (męski)

Rodzaje złączy DVI

S-Video

S-Video (ang. Separated Video), oddzielny sygnał wizyjny – standard przesyłania sygnału wizyjnego umożliwiający uzyskanie lepszej jakości niż w najczęściej spotykanym standardzie Composite video, dzięki oddzieleniu sygnału luminancji (informacje o jasności obrazu) od sygnału chrominancji (informacje o nasyceniu barw). Standard S-Video nazywany jest czasami Super Video lub Y/C, a także błędnie S-VHS. Złącze standardu S-Video przenosi tylko sygnał wizyjny, a sygnały fonii przesyłane są oddzielnymi przewodami.

Główną zaletą oddzielnego przesyłania sygnałów luminancji i chrominancji jest ostrzejszy obraz będący rezultatem szerszego pasma przenoszenia sygnału luminancji i wydajniejszej pracy dekodera kolorów (sygnał chrominancji). Obecnie standard ten jest popularny w odtwarzaczach DVD, niektórych magnetowidach, oraz wielu nowoczesnych odbiornikach telewizyjnych. Także wiele innych urządzeń elektronicznych, takich jak kamery wideo, karty graficzne komputerów posiadające funkcje telewizyjne czy konsole gier wideo, wykorzystują ten sposób transmisji sygnału wizyjnego.

Gniazdo S-Video (żeńskie) mini-DIN

Standardowe 4-pinowe złącze S-Video typu mini-DIN

DisplayPort

DisplayPort - uniwersalny interfejs cyfrowy (zatwierdzony w maju 2006) opracowany przez VESA (Video Electronics Standards Association). Głównym zamierzeniem nowego standardu jest połączenie komputer-monitor lub komputer-system kina domowego (w tym projektory, wielkoformatowe wyświetlacze, telewizory itp.).

Złącze DisplayPort obsługuje od 1 do 4 linii transmisyjnych przesyłających dźwięk i obraz z prędkością 1,62 lub 2,7 Gb/s (maksymalnie 10,8 Gb/s przy czterech liniach transmisyjnych). Standard umożliwia jednoczesną dwukierunkową wymianę informacji. Dwukierunkowe pomocnicze kanały (Auxiliary Channel) pracują ze stałą prędkością 1Mb/s, umożliwiając zarządzanie i kontrolę nad strumieniem danych zgodnie ze standardem VESA EDID i VESA MCCS. Sygnał wideo nie jest zgodny z DVI oraz HDMI. Sygnał może być chroniony technologią DRM.

DisplayPort opcjonalnie wyposażony jest w DPCP (Ochrona zawartości DisplayPort) ochronę przed kopiowaniem opracowaną przez Philipsa używającą 128-bitowego algorytmu AES (Advanced Encryption Standard).

Gniazdo DisplayPort

HDMI

HDMI (ang. High Definition Multimedia Interface - multimedialny interfejs wysokiej rozdzielczości) jest cyfrowym interfejsem dla sygnału audio/wideo zdolnym przesyłać pełen strumień danych bez kompresji. Dane wideo przesyłane są z wykorzystaniem technologii TMDS. HDMI pozwala łączyć ze sobą dowolne, zgodne ze standardem, urządzenia audio/wideo takie jak odtwarzacze DVD, Blu-ray, konsole gier, komputery, monitory i telewizory cyfrowe. Obecnie zaczyna wypierać starsze standardy zarówno analogowe (np.: S-Video, SCART, VGA, DVI) jak i cyfrowe. Maksymalna odległość transmisji to 15 metrów przy zastosowaniu przewodów wykonanych zgodnie z zaleceniami HDMI Working Group. W większości wykonań kabli dostepnych na rynku odległość nie przekracza 3-5 metrów. W przypadku większych długości konieczne jest stosowanie repeaterów (regenaratorów sygnału).

Przewód HDMI

Cinch

RCA, zwane potocznie Cinch (prawidłowa wymowa: sincz), jest rodzajem złącza często używanego w przemyśle audio/wideo.
RCA jest skrótem od nazwy firmy Radio Corporation of America, która wprowadziła to złącze na rynek w latach czterdziestych, by umożliwić połączenie gramofonów typu mono ze wzmacniaczami. Słowo Cinch pochodzi od hiszpańskiego słowa cincha, które oznacza popręg.
Złącze typu męskiego ma w środku pin sygnałowy, a na zewnątrz obwódkę.
Połączenie to korzysta z sygnałów niesymetrycznych i przy większych długościach podatne jest na zakłócenia elektromagnetyczne. Można je w pewnym stopniu zniwelować stosując wysokiej klasy miedziane przewody i pozłacane wtyki.

Wtyki RCA dla Composite video i audio stereo

SCART

SCART – (fr. Syndicat des Constructeurs d'Appareils Radiorécepteurs et Téléviseurs) jest to złącze, znane również pod nieoficjalną nazwą Eurozłącze, służące do łączenia elementów zestawów AV (audio-video).

W złącze tego typu wyposażone jest wiele urządzeń AV, takich jak: odbiorniki telewizyjne, odtwarzacze DVD, magnetowidy, tunery satelitarne, dekodery telewizji cyfrowej, konsole do gier itp. Do złącza doprowadzone są sygnały composite, RGB, audio (mono i stereo) oraz S-Video. Dzięki możliwości oddzielnego sterowania wzmacniaczy chrominancji (RGB), pozwala uzyskać wysokiej jakości obraz.

SCART - wtyk

IEEE 1284/LPT

Interfejs IEEE 1284 - nazwa 25-pinowego złącza w komputerach osobistych. IEEE 1284 jest portem równoległym wykorzystywanym w głównej mierze do podłączenia urządzeń peryferyjnych: drukarki, skanery, plotery. Został opracowany w 1994 r. przez konsorcjum Network Printing Alliance jako standard zapewniający wsteczną kompatybilność z używanym od lat 70. jednokierunkowym portem Centronics. Zwany jest też portem LPT lub portem równoległym (błędne uproszczenie wynikające z faktu, iż zwykle jest jedynym portem równoległym wyprowadzonym na zewnątrz komputera PC).

Port równoległy w laptopie Compaq N150.

Port równoległy

Port równoległy (ang. Parallel Port) – port w technice komputerowej, w którym dane są przesyłane jednocześnie kilkoma przewodami, z których każdy przenosi jeden bit informacji. Przeciwieństwem portu równoległego jest port szeregowy.

W komputerach klasy PC używa się kilku portów równoległych. Najbardziej znanym jest port o standardzie Centronics (LPT) przesyłający jednocześnie 8 bitów danych, został on zaprojektowany do przesyłania danych między komputerem a drukarką. Innymi portami równoległymi są SCSI i ATA.

Jako że port Centronics jest najczęściej jedynym portem równoległym wyprowadzanym na zewnątrz komputera klasy PC, port równoległy jest z nim błędnie utożsamiany.

Port szeregowy

Port szeregowy (ang. Serial Port) – port komputerowy, przez który dane są przekazywane w formie jednego ciągu bitów. Port ten jest zwykle zaopatrzony w specjalny układ o nazwie UART, który tłumaczy ciągi bitów na bajty i na odwrót.

Komputery klasy PC mają zwykle kilka portów szeregowych – jeden lub dwa porty RS-232, dwa porty PS/2 i kilka portów USB. Komputery przenośne są także często wyposażone w port podczerwieni. Porty szeregowe w komputerze wykorzystuje się zwykle do podłączania "strumieniowych" urządzeń zewnętrznych takich jak myszki, klawiatury, modemy, urządzenia pomiarowe. Ze względu na prostszą synchronizację niż w przypadku portu równoległego, porty szeregowe w praktyce osiągają większe przepustowości. Teoretyczna przepustowość portów równoległych jest większa, ponieważ nie istnieje ograniczenie ilości równolegle wykorzystywanych linii sygnałowych.

Port szeregowy jest często błędnie utożsamiany z magistralą RS-232 ponieważ port COM początkowo był najpopularniejszym portem szeregowym wyprowadzonym na zewnątrz komputera PC.

Bluetooth

Bluetooth /ˈbluːtuːθ/ - technologia bezprzewodowej komunikacji krótkiego zasięgu pomiędzy różnymi urządzeniami elektronicznymi, takimi jak klawiatura, komputer, laptop, palmtop, telefon komórkowy i wieloma innymi.

Jest to darmowy standard opisany w specyfikacji IEEE 802.15.1. Jego specyfikacja obejmuje trzy klasy mocy nadawczej 1-3 o zasięgu 100, 10 oraz 1 metra w otwartej przestrzeni. Najczęściej spotykaną klasą jest klasa druga. Technologia korzysta z fal radiowych w paśmie ISM 2,4 GHz.

Urządzenie umożliwiające wykorzystanie tej technologii to adapter Bluetooth.

Adapter Bluetooth dla USB

IrDA

IrDA (ang. Infrared Data Association) – grupa (powstała w 1993 r.), skupiająca kilkudziesięciu producentów sprzętu komputerowego. Celem powstania było stworzenie i kontrolowanie międzynarodowych standardów transmisji danych w zakresie podczerwieni. Grupa ta opracowała firmowy system bezprzewodowej transmisji danych cyfrowych z wykorzystaniem promieniowania podczerwonego. Jego elementy przeznaczone są przede wszystkim do tworzenia sieci tymczasowych, w których znajdują się komputery przenośne (laptopy, palmtopy).

Port IrDA podłączany do komputera przy pomocy gniazda USB