Instalacja nienadzorowana w Windows XP

Autor: Paweł Wujczyk

Instalując Windows XP siadamy przed komputerem i pokornie przechodzimy przez wszystkie etapy wgrywania. Jeżeli stawiamy system raz na jakiś czas jesteśmy w stanie poświęcić ok 40 minut aby nasz OS działał bezawaryjnie. Jednak gdy mamy zainstalować Windows na kilku komputerach sprawa nieco się komplikuje... możemy albo dokonywać procesu kolejno na każdej maszynie albo równocześnie na wszystkich. Obie metody mają swoje wady. Podczas pierwszej stracimy mnóstwo czasu a gdy zdecydujemy się na druga opcję musimy biegać pomiędzy jednostkami aby naciskać kolejne przyciski "Dalej".
Czyż nie prościej by było po prostu wrzucić płytkę do napędu i iść na herbatę a za jakiś czas wrócić juz do zainstalowanego systemu? Oczywiście że prościej i dlatego programiści z Microsoftu stworzyli opcję instalacji nienadzorowanej. A dla tych wymagających jeszcze więcej, duplikację dysków.

Instalacja nienadzorowana polega na utworzeniu niewielkiego pliku odpowiedzi zawierającym informacje, o które pyta nas instalator podczas standardowego procesu wgrywania Windows XP. Uwalnia on nas od siedzenia przed komputerem i prekonfigurowania systemu. Dodatkową pozytywną cechą tego pliku jest możliwość podania parametrów, o które standardowo nie pyta nas kreator przez co mamy możliwość większej kontroli nad procesem instalacji. Aby stworzyć nienadzorowaną instalację Windows XP kopiujemy zawartość płyty z systemem na twardy dysk np. do katalogu C:\WindowsXP. W celu utworzenia pliku odpowiedzi uruchamiamy Kreatora Menedżera instalacji Setupmgr.exe znajdującego się na każdej instalacyjnej płycie systemu Windows XP w katalogu SUPPORT\ TOOLS\DEPLOY.CAB\.

Tworzymy nowy plik odpowiedzi. Krok po kroku wykonujemy polecenia kreatora. W sekcji Interakcja użytkownika wybieramy opcje Całkowicie zautomatyzowane.

Natomiast w sekcji Lokalizacja plików instalacyjnych należy wskazać folder \i386 znajdujący się we wcześniej utworzonym przez nas katalogu C:\WindowsXP.

Teraz określamy lokalizację folderu dystrybucyjnego (nowy folder do którego kreator zapisze pliki konfiguracyjne wraz z plikiem odpowiedzi - domyślnie jest to C:\windist). W polu Udostępnij jako pozostawiamy windist

Po tym kroku aktywuje nam się Menadżer Instalacji Systemu.

W formularzu umieszczamy wszystkie niezbędne informacje dotyczące konfiguracji komputera, które staną się domyślnymi ustawieniami naszej samoinstalującej się płyty.

Ostatnim krokiem w Menadżerze jest sekcja Polecenia dodatkowe. Naciskamy Zakończ, po czym ukazuje nam się okno, w którym możemy wybrać ścieżkę zapisu nowoutworzonego pliku odpowiedzi (np. C:\windist) oraz nazwę. Zamieniamy frazę unattend.txt na winnt.sif i zatwierdzamy klikając OK.

Po kilku minutach kreator zakończy pracę. Przechodzimy do folderu C:\windist. Znajdziemy tam plik winnt.sif. Umieszczamy go w podkatalogu C:\windist\i386, a następnie cały folder i368 w katalogu C:\windist przenosimy do katalogu naszej instalacji, czyli do C:\WindowsXP.

Edytujemy plik winnt.sif za pomocą notatnika. Teraz możemy dodatkowo dostroić parametry automatycznej instalacji. Wpisanie komendy Repartition=Yes w sekcji [Unattended] spowoduje automatyczne sformatowanie pierwszego dysku na komputerze w systemie plików NTFS. Parametr WaitForReboot=”Yes” pozwoli na pominięcie 15 sekund po zakończeniu instalacji, aby ponownie uruchomić naszego PC. W sekcji [Data] polecenie AutoPartition=1 spowoduje, iż system zainstaluje się na pierwszej wolnej partycji, zaś z parametrem ustawionym na 0 mamy możliwość wyboru partycji. Jeżeli chcemy pominąć wszystkie okna Centrum Zabezpieczeń to dodajemy frazę AutomaticUpdates=yes. Ustawienie parametru TimeZone=100 w sekcji [GuiUnattended] określa strefę czasową dla Polski.

Tak dostosowany plik odpowiedzi pozwoli nam na zoptymalizowanie i zautomatyzowanie procesu stawiania systemu. Mamy jednak możliwość jeszcze większego usprawnienia tej czynności. Tworzymy folder $OEM$ w katalogu gdzie mamy gotową do nagrania zautomatyzowaną instalkę (C:\WindowsXP\). Wszystkie pliki, które znajdą się w tym folderze $OEM$ podczas instalacji zostaną przekopiowane na twardy dysk naszego komputera. Elementy podkatalogu $$, który kolejno tworzymy skopiują się do folderu C:\Windows. Jeśli zatem umieścimy w nim katalog \Resources\Themes i załączymy ulubiona tapetę to stanie się ona domyślnym tłem po wgraniu systemu.

Tworząc automatyczną płytę instalacji możemy również zadbać o niezbędne do prawidłowego działania naszego PC sterowniki. Mogą one zostać automatycznie dodane podczas procesu instalowania. W tym celu w katalogu $OEM$ tworzymy folder $1\Drivers. Sterowniki, które chcemy automatycznie zainstalować umieszczamy w osobnych folderach podkatalogu C:\WindowsXP\$OEM$\$1\Drivers (np. 01_PlytaGlowna, 02_KartaSieciowa ... itd). Numery w nazwie folderu oznaczają kolejność wgrywania oprogramowania. Jeśli wszystko mamy już przygotowane to pozostają nam tylko małe modyfikacje w pliku odpowiedzi (winnt.sif). Wystarczy, że w sekcji [Unattended] w linijce OemPnDriversPath dopiszemy ścieżki z których będzie korzystał instalator oddzielając je średnikami (OemPnDriversPath=’Drivers\01_PlytaGlowna;Drivers\02_KartaSieciowa ... itd).

Ostatnim etapem tworzenia naszej instalacyjnej płyty jest nagranie całej zawartości folderu C:\WindowsXP na krążek. Należy tu pamiętać aby płyta była bootowalna.

Duplikacja dysków polega na utworzeniu obrazu partycji z zainstalowanym systemem a następnie przeniesieniu go na inne komputery. Proces ten trwa bardzo krotko jednak wymaga od nas spełnienia pewnych kryteriów.

Aby przenieść system z jednego komputera na ich większą ilość za pomocą obrazu partycji musimy spełnić następujące wymagania:

· komputer główny i docelowe muszą mieć identyczne warstwy abstrakcji sprzętowej
· identyczne kontrolery dysków twardych
· identyczne wersje BIOS-ów.
inne komponenty takie jak karty dźwiękowe, sieciowe mogą się różnić.
· dysk twardy w komputerze docelowym musi mieć przynajmniej taką pojemność jak dysk w komputerze z którego kopiowany był system
· musimy również posiadać program do tworzenia obrazów dysków (np. DriveImage)

Jeżeli spełniamy te kryteria możemy przystąpić do pracy. Naszym pierwszym krokiem będzie zainstalowanie Windows XP na jednym komputerze. Posłuży on nam do utworzenia obrazu dysku, który będziemy potem przenosić na wszystkie pozostałe jednostki, dlatego też powinniśmy ten jeden system skonfigurować tak jak chcemy aby wyglądały wszystkie pozostałe. Jednak nie twórzmy kont użytkowników, je konfiguruje się juz później. Zainstalujmy tam wszystkie programy i skopiujmy pliki jakie mają znaleźć na reszcie komputerów. Kiedy nasz szablonowy OS jest już gotowy tworzymy na partycji systemowej katalog \Sysprep. Następnie z płyty instalacyjnej Windows XP z katalogu \SUPPORT\TOOLS\DEPLOY.CAB kopiujemy programy Sysprep.exe, Setupcl.exe do wcześniej utworzonego folderu. Uruchamiamy Sysprep.exe, komputer się zresetuje lub pojawi się okienko, w którym klikamy na przycisk zapieczętuj ponownie

a następnie OK.

Komputer powinien się wyłączyć.

Sysprep.exe usuwa identyfikator systemu przed sklonowaniem go. Musimy go użyć dlatego, że w sieci nie mogą istnieć dwa komputery o takich samych  numerach. Jeżeli zrobilibyśmy obraz dysku nie używając tego malutkiego programiku komputery w sieci generowały by błędy.

Włączamy ponownie komputer i za pomocą np. DriveImage tworzymy kopie naszego "źródła". Ten obraz przenosimy do komputerów docelowych. I tam wgrywamy.

Po kolejnym włączeniu systemu, z którego tworzyliśmy obraz przywita nas Instalator Systemu Windows, który zapyta nas o klucz do systemu, hasło administratora, pomoże nam ustawić sieć i dodać użytkowników. Następnie program Sysprep.exe sam skasuje katalog \Sysprep i odda nam we władanie stacje.

Jeżeli jednak zdecydujemy się na standardową instalację systemu Windows XP możemy użyć dodatkowych przełączników, które usprawnią wgrywanie systemu.