Zestaw II

1. Płynność finansowa to wyłącznie:

1. zdolność przedsiębiorstwa do terminowego regulowania ogółu zobowiązań

2. zdolność przedsiębiorstwa do terminowego regulowania bieżących zobowiązań

3. to zależy od podejścia, może być krótkoterminowa i długoterminowa

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa

1. Płynność finansową można ocenić wyłącznie wykorzystując wskaźniki oraz miary:

1. wskaźnik płynności bieżącej, szybkiej oraz natychmiastowej,

2. wskaźnik płynności bieżącej, szybkiej oraz natychmiastowej, kapitał obrotowy, zapotrzebowanie na kapitał obrotowy, saldo środków pieniężnych netto,

3. żadna odpowiedź nie jest prawdziwa, gdyż nie zawiera innych niezbędnych do oceny ryzyka utraty płynności wskaźników.

1. Ryzyko operacyjne wynika z:

1. możliwości zbytu,

2. potencjału wytwórczego,

3. sposobu finansowania aktywów operacyjnych,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Podmiot może zasilać swoje źródła finansowania umacniając nim swoją sytuację dochodową:

1. kapitałem obcym,

2. zyskiem netto,

3. aktywami,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Płynność finansową można ocenić wykorzystując metody:

1. zasobową (opartą na rachunku przepływów pieniężnych) lub strumieniową wykorzystującą bilans,

2. zasobową (opartą na bilansie) lub strumieniową wykorzystującą rachunek przepływów pieniężnych,

3. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa, gdyż nie wykorzystuje innych niezbędnych do oceny ryzyka utraty metod.

1. Wskaźnik dynamiki jako podstawowe narzędzia analizy finansowej stanowią:

1. porównania z wielkościami postulowanymi przy stałej lub zmiennej bazie odniesienia,

2. porównania z wielkościami postulowanymi przy dowolnej bazie odniesienia,

3. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa, gdyż nie wykorzystuje innych niezbędnych do oceny ryzyka utraty metod.

1. Benchmarking to:

1. ciągły i systematyczny proces analizowania i oceny produktów oraz działań firm podobnych, uważanych za najlepsze w swojej branży,

2. ciągły i systematyczny proces analizowania i oceny produktów oraz działań firm uważanych za najlepsze w swojej branży,

3. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Do podstawowych narzędzi analizy finansowej należą:

1. podstawowe relacje wielkości bezwzględnych (odchylenia, dynamika, struktura), (syntetyczne ?) zestawienia finansowe w ciągach czasowych, wskaźniki ekonomiczno-finansowe, związki między wskaźnikami (układy piramidalne, nierówności), modele symulacyjne, wycinkowe bądź kompleksowe (np. model dźwigni finansowej, operacyjnej),

2. podstawowe relacje wartości bezwzględnych (odchylenia, dynamika, struktura), wskaźniki ekonomiczno-finansowe, związki między wskaźnikami (układy piramidalne, nierówności), modele symulacyjne, wycinkowe (np. model dźwigni finansowej, operacyjnej),

3. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Rentowność sprzedaży:

1. obliczona na podstawie danych z kalkulacyjnego wariantu rachunku zysków i strat musi przedstawiać tą samą wielkość, uzyskaną przy wykorzystaniu danych z wariantu porównawczego tego sprawozdania,

2. obliczona na podstawie danych z kalkulacyjnego wariantu rachunku zysków i strat nie musi przedstawiać tej samej wartości, gdyż jest uzyskana przy wykorzystaniu rozbudowanych danych z wariantu porównawczego,

3. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Co jest możliwe ab ryzyko utraty płynności finansowej było niskie przy braku rentowności sprzedaży?

1. tak, lecz długoterminowo,

2. tak,

3. nie,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa, gdyż to zależy od warunków otoczenia.

1. Ryzyko finansowe jest tym wyższe im:

1. wyższy udział kapitału obcego w łącznym zadłużeniu przedsiębiorstwa,

2. wyższy stopień zaangażowania kapitału obcego w finansowaniu działalności,

3. niższy udział kapitału obcego w sumie pasywów,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Wpływ dźwigni finansowej na rentowność kapitału własnego jest uzależniony od:

1. wskaźnika stopnia zadłużenia oraz realizacji występujących między rentownością majątku a oprocentowaniem kapitału obcego,

2. wskaźnik stopnia zadłużenia oraz rentowności majątku,

3. oprocentowania kapitału obcego oraz relacji występujących między rentownością majątku a wskaźnikiem stopnia zadłużenia,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Zbyt wysoki udział kapitału obcego w kapitale firmy może spowodować:

1. wzrost kosztów zadłużenia wyrażony podwyższeniem stopy oprocentowania zaciągniętych kredytów, osłabniecie efektu dźwigni finansowej, bądź całkowity zanik tego efektu przy zmniejszonym udziale w strukturze kapitału całkowitego,

2. wzrost kosztów utrzymania płynności finansowej wyrażony podwyższeniem stopy oprocentowania zaciągniętych kredytów oraz stanu aktywów obrotowych,

3. zwiększenie kosztów obsługi długu wyrażone wzrostem oprocentowania zaciągniętych kredytów, osłabnięcie lub zanik efektu dźwigni finansowej,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Rentowność sprzedaży netto jest wyrażona stosunkiem:

1. wyniku finansowego netto do przychodów netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów przy nieistotnym wpływie przychodów z pozostałych segmentów,

2. wyniku finansowego netto do przychodów netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów,

3. wyniku finansowego netto do przychodów netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, skorygowanych o pozostałe przychody operacyjne i finansowe,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. …? tendencje (zmiany w czasie) rentowności majątku można ocenić:

1. jedynie poprzez porównania rentowności dla jednorodnych okresów, np. na koniec pierwszego kwartału lub roku w ciągu ostatnich trzech lat,

2. poprzez porównania rentowności dla różnoimiennych okresów, np. na koniec pierwszego kwartału lub roku w ciągu ostatnich trzech lat,

3. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Rentowność kapitału własnego jest niezależna od kształtowania się wskaźnika stopnia zadłużenia, gdy:

1. relacja kapitału obcego do własnego jest ujemna,

2. rentowność majątku odpowiada oprocentowaniu kapitału obcego,

3. relacja kapitału własnego do obcego jest zerowa,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Poziom wskaźników rentowności sprzedaży jest uzależniony od:

1. struktury produkcji i sprzedaży, specyfiki branży,

2. rotacji aktywów w tym obrotowych,

3. relacji zysku do kosztów wytworzenia produktów,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Analiza finansowa stanowi:

1. metodę postępowania naukowego polegającą na dzieleniu danej całości na części i rozpatrywanie każdej z nich osobno,

2. metodę poznania obiektów i zjawisk złożonych przez ich podział na elementy proste i badanie powiązań pomiędzy tymi elementami, szczególnie zależności przyczynowo- skutkowych,

3. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Jakie jest ryzyko utraty płynności finansowej, gdy zapotrzebowanie na kapitał obrotowy przewyższa kapitał obrotowy:

1. wysokie,

2. to zależy od wielkości ujemnej różnicy i okresu utrzymywania niekorzystnej relacji,

3. niski,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Rentowność wpływa na wartość przedsiębiorstwa:

1. tak,

2. nie.

1. Płynność finansowa wpływa na wartość przedsiębiorstwa:

1. tak,

2. nie.

1. „Niewielkie przeinwestowanie” widać na przykładzie rachunku przepływów pieniężnych, gdy:

1. przepływy z działalności operacyjnej i inwestycyjnej są dodatnie,

2. przepływy z działalności operacyjnej są dodatnie, z pozostałych działalności są ujemne.

1. Czy jest możliwe, żeby próg rentowności z okresu na okres był mały, a wzrastało wspomaganie operacyjne:

1. tak,

2. nie.

1. Najlepszy (proces?) przyczynowo-skutkowy płynności finansowej obejmuje swym zakresem:

1. czynniki finansowe i pozafinansowe,

2. czynniki wewnętrzne i zewnętrzne,

3. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Do dynamicznych wskaźników z grupy wydajności pieniężnej można zaliczyć:

1. wskaźnik relacji pieniężnej nadwyżki do zysku,

2. wskaźnik zakupów inwestycyjnych,

3. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Jak można ocenić ryzyko płynności finansowej, jeśli poziom płynności jest niski, a trend płynności jest wysoki:

1. zachowana płynność finansowa,

2. wysokie zagrożenie płynności finansowej,

3. zagrożenie płynności finansowej,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Ugoda z wierzycielami (upadłość ugodowa) pozwala na:

1. zwiększenie sumy długów, bez zmiany praw zabezpieczających,

2. odroczenie wykonania zobowiązania,

3. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Która z poniższych teorii podkreśla upadłość za zjawisko pozytywne dla otoczenia (gospodarki):

1. teoria przedsiębiorczości,

2. teoria menedżerska,

3. teoria neoklasyczna,

4. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Do mierników wartości przedsiębiorstwa nie zalicza się aktualnie:

1. rentowności kapitału własnego (ROE),

2. zwrot z przepływów pieniężnych (CFROI?),

3. żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

1. Rozwój jest imperatywem dlatego są wymagane natychmiastowe inwestycje:

1. tak,

2. nie,

3. to zależy, najlepiej żeby rozwój stopniowalny.