STACJA I
Jezus na śmierć skazany
Nocą, Ogród Oliwny,
śpią twardo wszyscy uczniowie,
czuwa w bólu ogromnym
i cierpi za nas Bóg Człowiek.
Ref.: Ojcze, jeśli możliwe,
oddal ode mnie ten kielich.
Ojcze, jeżeli trzeba,
chcę Twoją wolę wypełnić.
Nocą, klęczę przed Tobą,
ucichły auta, tramwaje.
Wszystko w życiu zawodzi,
jedynie Ty pozostajesz.
Ref.:Ojcze, jeśli możliwe...
Nocą, patrzę przez okno,
na skrawek nieba chmurnego.
Tyle w życiu cierpienia,
lecz nie śmiem pytać: dlaczego?
Ref.: Ojcze, jeśli możliwe...
STACJA II
Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
1. Zbawienie przyszło przez krzyż,
Ogromna to tajemnica.
Każde cierpienie ma sens,
Prowadzi do pełni życia.
Ref.: Jeżeli chcesz Mnie naśladować,
To weź swój krzyż na każdy dzień
I chodź ze Mną zbawiać świat
Dwudziesty już wiek.
2. Codzienność wiedzie przez Krzyż,
Większy im kochasz goręcej.
Nie musisz ginąć już dziś,
Lecz ukrzyżować swe serce.
Ref.: Jeżeli chcesz mnie naśladować…
3. Każde spojrzenie na krzyż
Niech niepokojem zagości,
Bo wszystko w życiu to nic
Wobec tak wielkiej miłości.
Ref.: Jeżeli chcesz mnie naśladować…
STACJA III
Jezus upada po raz pierwszy
1. Golgoto, Golgoto, Golgoto.
W tej ciszy przebywam wciąż rad,
W tej ciszy daleki jest świat.
Ty koisz mój ból, usuwasz mój strach,
Gdy widzę Cię Zbawco przez łzy.
Ref.: To nie gwoździe Cię przybiły,
Lecz mój grzech.
To nie ludzie Cię skrzywdzili,
Lecz mój grzech.
To nie gwoździe Cię trzymały,
Lecz mój grzech.
Choć tak dawno to się stało, widziałeś mnie.
2. Ja widzę Cię, Zbawco mój, tam,
Tak wiele masz sińców i ran.
Miłości Twej moc zawiodła Cię tam,
Uwolnić mnie z grzechów i win.
Ref.: To nie gwoździe Cię przybiły…
3. Tak często wspominam ten dzień,
Golgotę i słodki jej cień,
Gdy przyszłem pod krzyż z ciężarem mych win,
Uwolnił mnie tam Boży Syn.
Ref.: To nie gwoździe Cię przybiły…
STACJA IV
Jezus spotyka swoją Matkę
POWIERZ SIĘ MATCE
1. Jeśli masz chwile smutne w swym życiu
Powierz się Matce.
Kiedy rozpacz rozpiera twe serce
Ofiaruj się Jej.
Ref.:Matce, która pod krzyżem stała,
Matce, która się z Synem żegnała.
Która uczyć cię będzie pokory,
Cierpienie znieść ci pomoże.
Matka, która pod krzyżem stała,
Matka, która się z Synem żegnała
Będzie uczyć ciebie pokory,
Cierpienie znieść ci pomoże.
2. Kiedy ruszasz w daleką wędrówkę, powierz się Matce.
Gdy na szlaku zaskoczy cię burza, ofiaruj się Jej.
Ref.:Matce, która pod krzyżem stała…
3. Jeśli zgubisz swą drogę do Boga,
powierz się Matce.
Gdy w twym sercu zagości znów trwoga,
ofiaruj się Jej.
Ref.:Matce, która pod krzyżem stała…
STACJA V
Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi
Mój Mistrzu
On szedł w spiekocie dnia
I w szarym pyle dróg,
A idąc uczył kochać
i przebaczać.
On z celnikami jadł,
On nie znał, kto to wróg,
Pochylał się nad tymi,
którzy płaczą.
Ref.: Mój Mistrzu,
przede mną droga,
Którą przebyć muszę
tak, jak Ty.
Mój Mistrzu,
wokoło ludzie,
Których kochać trzeba
tak, jak Ty.
Mój Mistrzu,
niełatwo cudzy ciężar
Wziąć w ramiona
tak, jak Ty.
Mój Mistrzu,
poniosę wszystko,
Jeśli będziesz ze mną zawsze Ty.
2. On przyjął wdowi grosz
I Magdaleny łzy,
Bo wiedział co to kochać
i przebaczać.
I późną nocą On
Do Nikodema rzekł,
Że prawdy trzeba pragnąć,
trzeba szukać.
Ref.: Mój Mistrzu…
3. Idziemy w skwarze dnia
I w szarym pyle dróg,
A On nas uczy kochać
i przebaczać.
I z celnikami siąść,
Zapomnieć, kto to wróg,
Pochylać się nad tymi,
którzy płaczą.
Ref.: Mój Mistrzu…
Stacja VI
Weronika ociera twarz Jezusowi
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam cię wyzwolił z mocy faraona, A tyś przyrządził krzyż na me ramiona.
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam cię wprowadził w kraj miodem płynący, Tyś mi zgotował śmierci znak hańbiący.
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam ciebie szczepił, winnico wybrana, A tyś mnie octem poił, swego Pana.
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam dla cię spuszczał na Egipt karanie, A tyś mnie wydał na ubiczowanie.
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam faraona dał w odmęt bałwanów, A tyś mnie wydał książętom kapłanów.
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Morzem otworzył, byś szedł suchą nogą, A tyś mi włócznią bok otworzył srogą.
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam ci był wodzem w kolumnie obłoku, Tyś mnie wiódł słuchać Piłata wyroku.
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam ciebie karmił manny rozkoszami, Tyś mi odpłacił policzkowaniami.
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam ci ze skały dobył wodę zdrową, A tyś mnie poił goryczką żółciową.
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam dał, że zbici Chanaan królowie, A ty zaś trzciną biłeś mnie po głowie.
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam ci dał berło Judzie powierzone, A tyś mi wtłoczył cierniową koronę.
Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił?
Jam cię wywyższył między narodami, Tyś mnie na krzyżu podwyższył z łotrami.
Stacja VII
Jezus upada po raz drugi.
1. Ogrodzie Oliwny,
widok w tobie dziwny!
Widzę Pana mego, na twarz upadłego.
Tęskoność, smutek, strach Go ściska!
Krwawy pot z Niego wyciska.
Ach, Jezu mdlejący, prawieś konający!
2. Kielich gorzkiej męki
z Ojca Twego Ręki.
Ochotnie przyjmujesz, za nas ofiarujesz.
Anioł Ci się z nieba zjawia,
O męce z Tobą rozprawia,
Ach, Jezu strwożony,
przed męką zmęczony!
3. Uczniowie posnęli, Ciebie zapomnieli,
Judasz zbrojne roty stawia przede wroty.
I wnet do Ogrójca wpada
z wodzem swych zbirów gromada.
Ach, Jezu kochany,
przez ucznia sprzedany!
4. Chociaż ze swym ludem obalony cudem,
Judasz z ziemi wstaje: "Jezusa wydaję".
Dopiero się nań rzucają,
Więzy, łańcuchy wkładają.
Ach, Jezu pojmany, za złoczyńcę miany!
5. W domu Annaszowym, arcykapłanowym.
W twarz pięścią trącony, upada zemdlony!
Kajfasz Go w zdradzie pyta,
A za bluźniercę poczyta.
Ach, Jezu zelżony, od czci odsądzony!
6. Wnet, jak niegodnego prawa ojczystego.
Wiodą Marii Syna przed sąd poganina.
Tam nań potwarze rzucają,
O stracenie nalegają.
Ach, Jezu zhańbiony, jak łotr obwiniony!
7. Piłat bojaźliwy i niesprawiedliwy.
Żydom ustępuje, Jezusa skazuje.
Najpierw na ubiczowanie,
Potem na ukrzyżowanie.
Ach, Jezu wzgardzony, na śmierć osądzony!
8. Nie wyrok Piłata skazał Zbawcę świata.
Na śmierć tak hańbiącą, upokarzającą.
Grzechy moje to sprawiły,
Że do krzyża Go przybiły.
Ach, Jezu, ma wina - męki Twej przyczyna!
STACJA VIII
Jezus pociesza płaczące niewiasty.
1.Pewnej nocy łzy z oczu mych
Otarł dłonią Swą Jezus
I powiedział mi nie martw się
Jam przy boku jest twym
Potem spojrzał na grzeszny świat
Pogrążony w ciemności
I zwracając się do mnie
Pełen smutku tak rzekł:
Ref.: Powiedz ludziom, że kocham ich,
Że się o nich wciąż troszczę,
Jeśli zeszli już z Moich dróg
Powiedz, że szukam ich.
2.Gdy na wzgórzu Golgoty
Za nich życie oddałem
To umarłem za wszystkich,
Aby każdy mógł żyć.
Nie zapomnę tej chwili,
Gdy mnie spotkał mój Jezus,
Wtedy byłem jak ślepy,
On przywrócił mi wzrok.
Ref.: Powiedz ludziom....
STACJA IX
Jezus upada po raz trzeci.
1. Wierzę w Ciebie Panie
coś mnie obmył z win.
Wierzę, że człowiekiem
stał się Boży Syn.
Miłość Ci kazała
krzyż na plecy brać.
W tabernakulum zostałeś
aby z nami trwać.
Jesteś przewodnikiem nam
do wieczności bram
Tam przygarniesz nas do siebie.
2. Tyś jest moim życiem,
boś Ty żywy Bóg.
Tyś jest moją drogą
najpiękniejszą z dróg.
Tyś jest moją Prawdą,
co oświeca mnie.
Boś odwiecznym Synem Ojca,
który wszystko wie.
Nic mnie nie zatrwoży już
wśród najcięższych burz.
Bo Ty Panie jesteś ze mną.
3. Tyś jest moją siłą,
w Tobie moja moc.
Tyś jest mym ratunkiem
w najbuzliwszą noc.
Tyś jest mym ratunkiem
gdy zagraża toń.
Moją słabą ludzką rękę
ujmij w swoją dłoń.
Z Tobą przejdę poprzez świat
w ciągu życia lat
i nic złego mnie nie spotka.
4. Tobie Boże miłość
wiarę swoją dam.
W Tobie Synu Boż
ufność swoją mam.
Duchu Święty, Boże
w serce moje zstąp.
I miłości Bożej ziarno
rzuć w me serce w głąb.
Duszy mojej rozpal żar
siedmioraki dar,
daj mi stać się Boża rolą.
STACJA X
Jezus z szat obnażony
1.Ach, mój Jezu, jak Ty klęczysz
W Ogrójcu zakrwawiony!
Tam Cię Anioł w smutku cieszył,
Skąd był świat pocieszony.
Ref.: Przyjdź, mój Jezu, przyjdź, mój Jezu,
Przyjdź, mój Jezu, pociesz mnie,
Bo Cię kocham serdecznie.
2.Ach, mój Jezu, jakżeś srodze
Do słupa przywiązany
Za tak ciężkie grzechy nasze
Okrutnie biczowany.
Ref.: Przyjdź, mój Jezu...
3.Ach, mój Jezu, co za boleść
Cierpisz w ostrej koronie,
Twarz najświętsza zakrwawiona,
Głowa wszystka w krwi tonie.
Ref.: Przyjdź, mój Jezu...
4.Ach, mój Jezu, gdy wychodzisz
Na Górę Kalwaryjską,
Trzykroć pod ciężarem krzyża
Upadasz bardzo ciężko.
Ref.: Przyjdź, mój Jezu...
5.A gdy, mój najmilszy Jezu,
Na krzyżu już umierasz,
Dajesz ducha w Ojca ręce,
Grzesznym niebo otwierasz.
Ref.: Przyjdź, mój Jezu...
STACJA XI
Jezus do krzyża przybity
1. Wisi na krzyżu, Pan Stwórca nieba,
Płakać za grzechy, człowiecze potrzeba.
Ach, ach, na krzyżu umiera,
Jezus oczy Swe zawiera!
2. Najświętsze członki, i wszystko ciało,
Okrutnie zbite na krzyżu wisiało.
Ach, ach, d1a ciebie, człowiecze
Z boku Krew Jezusa ciecze.
3. Ostrą koroną skronie zranione,
Język zapiekły i usta spragnione.
Ach, ach, dla mojej swawoli
Jezus umiera i bol1.
4. Woła i kona, łzy z oczu leje,
Pod krzyżem Matka Bolesna truchleje,
Ach, ach, sprośne złości moje,
Sprawiły te niepokoje.
5. Więc się poprawię, Ty łaski dodaj,
Życia świętego dobry sposób podaj.
Ach, ach, tu kres złości moich,
Przy nogach przybitych Twoich.
STACJA XII
Śmierć Jezusa na krzyżu
1. W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie,
W krzyżu miłości nauka,
Kto Ciebie, Boże raz pojąć może,
Ten nic nie pragnie, ni szuka.
2. W krzyżu osłoda, w krzyżu ochłoda
Dla duszy smutkiem zmroczonej.
Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie
W boleści sercu zadanej.
3. Kiedy cierpienie, kiedy zwątpienie
Serce ci na wskroś przepali,
Gdy grom się zbliża, pośpiesz do krzyża
On ciebie wesprze, ocali.
4. Gdy cię skrzywdzono albo zraniono
Lub serce czyjeś zawiodło:
O, nie rozpaczaj, módl się, przebaczaj,
Krzyż niech ci stanie za godło.
STACJA XIII
Jezus zdjęty z krzyża
Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony,
Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony,
Gdzie Bóg Król świata całego,
Dokonał życia swojego
Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony,
Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony,
Ta sama Krew Cię skropiła,
Która nas z grzechów obmyła.
Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony,
Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony,
Z Ciebie moc płynie i męstwo,
W Tobie jest nasze zwycięstwo
STACJA XIV
Jezus złożony do grobu
1. Golgoto, Golgoto, Golgoto.
W tej ciszy przebywam wciąż rad,
W tej ciszy daleki jest świat.
Ty koisz mój ból, usuwasz mój strach,
Gdy widzę Cię Zbawco przez łzy.
Ref.: To nie gwoździe Cię przybiły,
Lecz mój grzech.
To nie ludzie Cię skrzywdzili,
Lecz mój grzech.
To nie gwoździe Cię trzymały,
Lecz mój grzech.
Choć tak dawno to się stało, widziałeś mnie.
2. Ja widzę Cię, Zbawco mój, tam,
Tak wiele masz sińców i ran.
Miłości Twej moc zawiodła Cię tam,
Uwolnić mnie z grzechów i win.
Ref.: To nie gwoździe Cię przybiły…
3. Tak często wspominam ten dzień,
Golgotę i słodki jej cień,
Gdy przyszłem pod krzyż z ciężarem mych win,
Uwolnił mnie tam Boży Syn.
Ref.: To nie gwoździe Cię przybiły…