hipoteza de Broglie’a - właściwości korpuskularno-falowe są cechą nie tylko promieniowania, ale również cząstek materii; foton wykazuje właściwości falowe lub cząsteczkowe, podobnie elektron - w pewnych eksperymentach zachowuje się jak fala, w innych jak cząstka; zasada nieoznaczoności H. dla położenia i pędu - nie można w jednym eksperymencie wyznaczyć z dowolną dokładnością położenia i odpowiedniej składowej pędu cząstki; iloczyn nieoznaczoności pędu i położenie cząstki jest równy lub większy od $\frac{h}{4\pi}$; wzór: ∆p_x*∆_x≥ $\frac{\mathbf{h}}{\mathbf{4\pi}}$ zasada nieoznaczoności H. dla energii i czasu - iloczyn minimalnego odstępu czasu ∆t, w jakim można zaobserwować zmianę stanu mierzonego układu, oraz niepewności ∆E określenia energii tego układu nie może być dowolnie mały; wzór: ∆E*∆_t≥ $\frac{\mathbf{h}}{\mathbf{4\pi}}$ zasada korespondencji - prawa mechaniki kwantowej dla bardzo dużych liczb kwantowych przechodzą w prawa fizyki klasycznej; prawa fizyki klasycznej są zatem przybliżeniem praw fizyki kwantowej; postulaty Bohra dot. budowy atomu wodoru: 1. Elektron w atomie wodoru może krążyć wokół jadra tylko po takich orbitach, dla których moment pędu elektronu jest równy całkowitej wielokrotności stałej Plancka, podzielonej przez 2π; orbitę tę nazywamy stacjonarną; 2. Atom, którego elektron znajduje się na orbicie stacjonarnej nie promieniuje energii. Emisja promieniowanie przez atom występuje, gdy elektron przechodzi z orbity o wyższej energii na orbitę o niższej energii. Absorbcja (pochłanianie) promieniowania przez atom zachodzi wówczas, gdy elektron przechodzi z orbity o niższej energii, na orbitę o wyższej energii; zakaz Pauliego - w stanie kwantowym, całkowicie opisywanym czterema liczbami kwantowymi n, l, m_l, m_s, nie może znajdować się więcej niż jeden elektron; promieniotwórczość naturalna - samorzutny rozpad atomów ciężkich Z>86, na atomy lżejsze; rozpadowi temu towarzyszy promieniowanie α, β, γ; promieniowanie α - to podwójnie zjonizowane atomy helu ( $\begin{matrix} 4 \\ 2 \\ \end{matrix}$ He) jest to promieniowanie bardzo mało przenikliwe, zatrzymuje je już kartka papieru; może przebyć kilka cm w powietrzu; promieniowanie β - to strumień bardzo szybkich elektronów; jest bardziej przenikliwe niż α, ale mniej niż γ; w powietrzu może przebyć odległość kliku metrów; zatrzymuje je już szkło; β^- ($\begin{matrix} 0 \\ - 1 \\ \end{matrix}$e) β⁺($\begin{matrix} 0 \\ + 1 \\ \end{matrix}$e) promieniowanie γ - to promieniowanie elektromagnetyczne, jest bardzo przenikliwe; zatrzymuje je dopiero gruba warstwa ołowiu; reguła przesunięć Soddeg’o-Fajansa - każdej przemianie α towarzyszy zmniejszenie liczby masowej o 4 jednostki, a liczby atomowej o 2 (przesunięcie w układzie okresowym o 2 miejsca w lewo), każdej przemianie β towarzyszy zwiększenie liczby atomowej o 1 przy niezmiennej liczbie masowej (gdy β^- to przesunięcie w układzie okresowym o 1 miejsce w prawo) (gdy β⁺ to przesunięcie w układzie okresowym o 1 miejsce w lewo) reakcja rozszczepienia jąder - w procesie tym neutron uderzając w ciężkie jądro „przykleja się” do niego na krótką chwilę; powstałe w ten sposób wzbudzone jądro jest nie trwałe i szybko rozpada się na dwa jądra o porównywalnych, ale zwykle nieidentycznych masach; nie wszystkie neutrony znajdują miejsce w nowo powstałych jądrach; izotop - odmiany tego samego pierwiastka, różniące się liczbą neutronów w jądrze; reakcja łańcuchowa - neutrony wytworzone w pojedynczym procesie rozczepienia mogą inicjować nowe procesy, jeśli średnio więcej niż 1 z wytworzonych neutronów zainicjuje nową reakcję, to liczba rozszczepień będzie rosła lawinowo; masa krytyczna - to masa powyżej której średnio nieco więcej niż 1 z powstałych neutronów zapoczątkuje następną reakcję; $\begin{matrix} \mathbf{1} \\ \mathbf{1} \\ \end{matrix}$p $\begin{matrix} \mathbf{0} \\ \mathbf{- 1} \\ \end{matrix}$e $\begin{matrix} \mathbf{1} \\ \mathbf{0} \\ \end{matrix}$n