Kolejka

Nr profilu 507 Poznań, 20 X 2012r

Wyk. Tokarzewski Maciej

Zdun Kamil

Leśnictwo stacj. IIIr., gosp.leś.

Projekt trasy kolejki linowej

W ramach przedmiotu Transport leśny

Zawartość projektu:

Założenia przyjęte do zaprojektowania trasy:

Tabela z danymi terenowymi oraz obliczonymi kameralnie

Nr punktu Odległość terenowa C

Nachylenie

γ (%)

Odległość pozioma

Wysokość

H (m. n.p.m.)

Różnica wysokości

∆ h (m)

∆l (m) L (m) ∆l (m) l (m)
23 -
389
- - -
370,85
6,5 8 6,48
22
382,5
364,37
9 49 8,08
21
373,5
356,29
11,4 32 10,86
20
362,1
345,43
10,8 14 10,70
19
351,3
334,74
22,1 26 21,39
18
329,2
313,35
27,7 42 25,54
17
301,5
287,81
25,6 25 24,84
16
275,9
262,97
18 34 17,04
15
257,9
245,93
19,4 42 17,89
14
238,5
228,05
15,1 34 14,30
13
223,4
213,75
23,9 32 22,76
12
199,5
190,99
19,9 40 18,48
11
179,6
172,51
19,6 32 18,67
10
160
153,84
18,5 46 16,81
9
141,5
137,03
14,7 -4 14,69
8
126,8
122,35
14,6 -40 13,56
7
112,2
108,79
17,1 -3 17,09
6
95,1
91,70
18,9 -31 18,05
5
76,2
73,65
21,4 23 20,86
4
54,8
52,79
14,2 -21 13,90
3 40,6 38,89
25,7 -36 24,18
2 14,9 14,71
14,9 16 14,71
1 0 0,00
- - -

Obliczenie długości liny (praktycznej)

Długość liny praktyczna jest to suma odcinków prostych, z których pierwszy oparty jest na drzewie kotwiczącym i na pierwszej podporze, drugi na pierwszej podporze i kolejnej.. itd, ostatni odcinek oparty jest na ostatniej podporze i drzewie kotwiczącym na drugim końcu trasy. Sumę odcinków należy zwiększyć o 10%, co daje praktyczną długość liny . Długość liny wynosi 370m, po dodaniu 10% wynosi 407m

Obliczenie strzałki przegięcia liny nieobciążonej i obciążonej dla odcinka pomiedzy I a II podporą:


$\mathbf{f}_{\mathbf{1}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{Q}\mathbf{*}\mathbf{L}^{\mathbf{2}}}{\mathbf{8}\mathbf{*}\mathbf{S}}$ (dla liny nieobciążonej)

Po podstawieniu danych otrzymujemy wynik 1,28m

$\mathbf{f}_{\mathbf{2}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{P}\mathbf{*}\mathbf{L}}{\mathbf{4}\mathbf{*}\mathbf{S}}$ (dla liny obciążonej)

Po podstawieniu danych otrzymujemy wynik 5,31m

Strzałka przegięcia odcinka jest sumą strzałki fi f2, wynosi 6,59 6,6m

Obliczenie strzałki przegięcia liny nieobciążonej i obciążonej dla odcinka pomiedzy II a III podporą:

Wzory jak wyżej, f wynosi 0,051m, f2 wynosi 2,12m, sumarycznie 2,17m

Wyznaczenie siły Skdziałającej na poszczególne podpory:

Wyznaczenie graficzne tejże siły było możliwe dla podpór I i III i wynosiło ono:

Dla podpory I 32 kN, dla podpory III 64 kN. Przyjęto skalę 1mm : 4 kN

Przebieg liny nad podporą II uniemożliwił graficzne wyznaczenie tejże siły na skutek niemalże prostego przebiegu liny nad podporą.

Dla podpory II siłę Sk obliczono za pomocą wzoru:

$\mathbf{S}_{\mathbf{k}}\mathbf{= 2*S*sin\ }\frac{\mathbf{\beta}}{\mathbf{2}}$

Kąt β = 3

Siła S = 120 kN

Po podstawieniu powyższych danych otrzymujemy wartość 6,28 kN

Obliczenia siły na haku podpory

Podpora I

Siła działająca na hak podpory to suma trzech wartości :


P+Sk+Q

Wartość Q obliczamy wg wzoru:


$$\mathbf{Q =}\frac{\mathbf{1}}{\mathbf{2}}\mathbf{*L}\left( \mathbf{A - B} \right)\mathbf{*q +}\frac{\mathbf{1}}{\mathbf{2}}\mathbf{*L}\left( \mathbf{B - C} \right)\mathbf{*q}$$

Wartość Q jest to długość połowy odcinka liny z lewej strony drzewa + długość połowy odcinka liny z prawej strony drzewa, pomnożona przez ciężar jednostkowy liny.

Dla podpór nieprzejezdnych wartość P=0 kN

Podstawiając do wzoru: P+Sk+Q , uzyskamy wynik 3,1 kN

Podpora II

Dla podpory tej P=20kN, jako że jest po podpora przejezdna.

Podstawiając do wzoru: P+Sk+Q , uzyskamy wynik 26,28 kN

Podpora III

Dla podpory tej przyjmujemy wartość P=0, jako że jest to podpora nieprzejezdna.

Podstawiając do wzoru: P+Sk+Q , uzyskamy wynik 65 kN

Sprawdzenie minimalnych pierśnic drzew kotwiczących

Założono, że kolejka będzie służyć przez krótki okres, co powoduje podniesienie maksymalnego naciągu liny (wg tablic Pestala)

Dolne drzewo kotwiczące: działa siła S-120 kN

Pierśnica 55 cm. Tablice podają wartości dla 54 cm i dla 56, interpolując więc wartość dla średnicy 55 cm, otrzymujemy:


$$\frac{\left( \mathbf{146 + 157} \right)}{\mathbf{2}}\mathbf{= 151,5\ kN}$$

Wytrzymałość dolnego drzewa kotwiczącego jest wystarczająca i posiada zapas ponad 30 kN

Górne drzewo kotwiczące: wytrzymałość obliczamy wg wzoru:


Smax=S+H*Q

H wynosi 79 metrów.

Podstawiając do wzoru, otrzymujemy 121,51 ≈122 kN.

Pierśnica górnego drzewa kotwiczącego wynosi 50 cm,

Maksymalna wytrzymałość drzewa o tej pierśnicy to 125 kN

Górne drzewo kotwiczące posiada wystarczającą wytrzymałość, by było użytkowane zgodnie z przeznaczeniem, lecz z zastrzeżeniem, że będzie ono drzewem kotwiczącym jedynie w krótkim okresie, podobnie jak dolne drzewo kotwiczące.

Wszystkie drzewa mają odpowiednią średnicę, tj minimalnej średnicy pnia na wysokości zawieszenia liny. Wysokość ta zmienia się w zależności od podpory, tj podpora I - 20m, podpora II - 20m, podpora III - 14m

Przy obliczaniu średnicy drzewa na wysokości zawieszenia liny przyjęto zbieżystość 1 cm/m, redukując wartość pierśnicy podpory o wysokość zawieszenia liny pomniejszoną o 1,3 metra.(1m po zaokrągleniu)

Np. obliczając średnicę pnia w miejscu zawieszenia liny na podporze o pierśnicy 55 cm, wykonujemy działanie: 55 − (20−1,0), co daje średnicę pnia w miejscu zawieszenia liny 36 cm.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Po ośmiu kolejkach nowym liderem Iveo
Kolejki polowe nad Narwią w czasie I wojny światowej
Program Kolejka4
Nocne kolejki po pracowników
ściąga na wykład kolejki
programynaprojektyzarchitektury12, dolna stacja kolejki linowej, SALON SAMOCHODOWY
zadania na stosy i kolejki
kolejka liniowa
zadanie lab-sieci kolejkowe
System kolejkowy wskazniki
KolejkiKomunikatow10
kolejkikomunikatówipc
W9 Modele kolejkowe twierdzenie Little a
Wykład 11 Analiza opóźnień w sieciach kolejkowych
ANALITYCZNE MODELE SYSTEMÓW KOLEJKOWYCH 2 ppt
APP Stosy Kolejki Listy 2011
algorytmy listy stos kolejki
ANALITYCZNE MODELE SYSTEMÓW KOLEJKOWYCH ppt

więcej podobnych podstron