nimb – świetlisty otok wokół głów świętych; kształt zależy od godności przedstawianej osoby: trójkąt dla Trójcy Świętej, czworoboczny dla świętych; z czasem czworoboczny zmienił się w okrągły (początkowo wyłącznie w przedstawieniach Jezusa, potem Marii, aniołów, apostołów, męczenników i świętych, proroków); może być krzyżowy przy głowie Chrystusa
aureola – świetlisty otok wokół postaci, symbolizujący świętych (przede wszystkim); najpierw przy Jezusie, potem przy Marii; 3 wersje: 1) mandorla – w kształcie migdału, owalu przy Chrystusie i Marii 2) promienista – typ. dla gotyku i baroku, z promieniami (czasem też od mandorli) 3) rozproszona (gloria) – w formie rozproszonego światła wokół całego ciała
crux gemmata – krzyż z kamieniami ozdobnymi
monogram – znak złożony z liter (jednej lub kilku) powiązanych w całość; monogram Chrystusa to alfa i omega z Apokalipsy wg św. Jana „Jam jest alfa i omega – początek i koniec”
ryba – znak Chrystusa ICHTIS (gr. Jezus Chrystus Boży Syn Zbawiciel) Jezus jako rybak; ryby – dusze wiernych łowione przez Jezusa i jego następców (apostołów)
chrystogram – znak Chrystusa X i P co oznacza ch i r – Chrystus (z gr.)
wizja Ezechiela – postać człowieka na tronie + 4 istoty żyjące uskrzydlone otaczające tron, każda z 4 twarzami: człowieka (Mateusz), orła (Jan), wołu (Łukasz), lwa (Marek)
Dobry Pasterz – wśród owiec/niosący zagubioną owcę
Chrystus Pantokrator – Chrystus Syn Boży, Chrystus Wszechwładny; gł. na wsch, rzadko na zach. wyobrażenie półpostaciowe, nimb krzyżowy, księga, dłoń w geście błogosławieństwa
Maiestas Domini – Pan na Majestacie; zasiada na łuku tęczy lub nieba (na sklepieniu nieba), stopy na podnóżku (łuk, kula ziemska), otoczony mandorlą, wokół 4 istoty żyjące uskrzydlone otaczające tron, każda z 4 twarzami: człowieka (Mateusz), orła (Jan), wołu (Łukasz), lwa (Marek) – wizja Ezechiela;
Chrystus prawodawca– purpurowy płaszcz, głowa otoczona nimbem; motyw z proroctwa Izajasza „ziemia podnóżkiem stóp moich” „niebo tronem”, druga postać niepewna – może Mojżesz dostający prawa od Boga; tradicio legis – przekazanie praw
Tron łaski – (Sedes Grazie) przedstawienie trynitarne; Bóg Ojciec podtrzymuje krzyż z ciałem Chrystusa, gołębica dotyka Boga Ojca i Chrystusa; skomplikowana geneza: brak konkretnego opisu w Piśmie Św., samo określenie wywodzi się z listu św. Pawła do hebrajczyków, zbawcze skutki ofiary krzyżowej Chrystusa - Bóg Ojciec przyjął ofiarę Chrystusa (która była zaplanowana przez Trójcę Świętą) i prezentuje krucyfiks potwierdzając tym samym, że dzieło odkupienia dokonało się, Chrystus jest ofiarą przebłagalną, którą Bóg ojciec przyjął i ukazuje ją ludzkości, sporadycznie pojawiają się już w XII w., prawdziwa popularność - pod koniec średniowiecza.
Chrystus jako Bóg
Bóg jako starzec od poł XIV w.
wieniec laurowy – nie chrześcijański, świecki; wieńczono nim głowy zwycięzców; używany dla męczenników jako symboliczna nagroda; Chrystus jako zwycięzca śmierci;
4 strumienie – 4 rzeki rajskie
4 strony świata, 4 ewangelistów
winogrona – eucharystia, winnica pańska
słońca – Jezus światłem
miecz – sędzia sprawiedliwy
lilie – niewinność, łagodny sędzia
tryteizm – mylne wyobrażenie o 3 postaciach boskich jako 3 bogach
paruzja – ponowne przyjście
treści soteriologiczne – zbawcze
egzegeza moralna – wydarzenia interpretowane zgodnie z moralnością
wyobrażenie doktrynalne – przekazuje przedstawione treści doktryny chrześcijańskiej, zawarte w podstawowych tekstach/dogmatach
typologia – metoda egzegezy Pisma Świętego oparta na ogólnym przekonaniu o zgodności Starego i Nowego Testamentu